Keşke Olsaydı

ꕥ 51'den devam ꕥ

🎼 Bölüm şarkısı ~ Emir Can İğrek ~ Aç Bağrını

ꕥ Bu bölüm 51.bölüm sonrası 'böylede olabilirdi' dediğim başka bir senaryo üzerine olacak.

ꕥ Biliyorum sürekli bu bölüm üzerine yazıyorum. Ama aklımda sürekli Ethem Özışık neden böyle yazdı ? Neden böyle oldu ? Sorusu var. Benim de aklımda sürekli bu sorular dönüp durunca bununla ilgili yazıyorum.

Umarım yine sıkılmadan okuyacağınız bir bölüm olur.

 ⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯

O acı günün üzerinden tam 2 hafta geçmişti.. Hamit Karasu öleli tam 2 hafta olmuştu.

Yavuz, asıl kimliğine geri dönmüştü. Time de tekrar dönmüştü.

Yavuz başındaki kaskı çıkartırken Keşanlı "Aga bu ne yaa ? Ben dağ bayır gezelim istiyorum. Ama bunlar bizi gökdelen tepesinden atlatıyorlar. Bu ne böyle ? " dedi isyanla

"Az kaldı dayıoğlu. Dönüyoruz Karabayıra " dedi Ateş

Yavuz hiç konuşmadan onlara geçici olarak verilen odadaki dolabını açtı. Kaskını ve yeleğini dolaba koyarken gözüne dolabın kapağında asılı olan resim çarptı.

Hüzün dolu bir tebessümle parmağını Baharın yüzünün üstünde gezdirdi.

'Ah be sevgilim! Seni o kadar çok özledim ki anlatamam. Sadece 1 aydır sizi göremediğim için bile bu kadar kahrolurken, bu olanlar oyun değilde gerçek olsa napardım ben ? Gülünce kısılan gözlerin gerçekten gitse.. Ama az kaldı bitecek bu ızdırap.. bitecek bu özlem dolu günler. Az kaldı'

Tim Yavuzun halini görünce sus pus olup hüzünle Yavuza baktılar.

Yavuz son bir kez resme bakıp dolabın kapağını kapattı ve hızla odadan çıktı.

'Bu artık bitecek' dedi kendi kendine

Yavuz hızla Erdem Albayın geçici odasına ilerlerken Eylem Yavuzu gördü ve "Noldu Yavuz ? Ne bu acele ?" diye sordu

"Oyunun sonuna geliyoruz artık Eylem " dedi Yavuz

Eylem telaşla Yavuzun arkasından giderken "Yavuz yapma. Bu çok tehlikeli " dedi