❈ 23'ten devam 6 ❈

2.4K 219 202
                                    

Yeni bölüm sınırı 160 oy, 160 yorum 😊

Bölüm sonundaki açıklamayı lütfen okuyun ❗

Hadi bölüme geçelim ↴

⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯

Aşk dediğin her ne kadar doğruyu bilsen de yanlışı seçmek, her ne kadar paramparça olsan da yine seni parçalayana gitmek

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aşk dediğin her ne kadar doğruyu bilsen de yanlışı seçmek, her ne kadar paramparça olsan da yine seni parçalayana gitmek... Aşk dediğin kalbini ona vermek, her ne kadar kırıp dökeceğini bilsen de...

Kırılacağını biliyordu ama kalbi bas bas yap şunu diye bağırdı. Artık gözleri mavileri görmüyordu. Sadece bir kaç santim uzağında duran dolgun dudaklara takılı kalmıştı. Aynı Yavuzun takılı kaldığı gibi...

Kalbi deli gibi çarpıyordu. Sesinin dışarıdan duyulmasından deli gibi korktu. Nefesini tuttu. Sadece bekledi.

İki aşığın nefesleri birbirine karışırken ikisi de tereddüt etti. Biri 'acaba beni sevdiği için mi dudaklarıma odaklandı? Yoksa her erkek gibi mi o da?' diye düşünürken diğeri 'tecavüze uğramaktan yeni kurtulan birini öpmek onu öfkelendirecek mi ya da kırar mı? ' diye düşündü.

Düşüncelerini bölen şey ise odanın kapısının açılması oldu. Yavuz hemen bakışlarını Baharın dudaklarından çekti. Kolunu Baharın arkasından çekip yataktan kalktı. Bahar ise sırıtarak onlara bakan hemşireye görünce utançla yüzünü eğdi.

Bahar yüzünde kocaman bir tebessüm varken Nazlının yardımıyla ceketini giydi.

"Bu mutluluğunu neye borçluyuz teyzekızım? "

"Dört günün sonunda özgürlüğüme kavuşuyorum Nazlı. Daha ne olsun? " dedi Bahar sevinçle

"Özgürlüğüne kavuşmadın Bahar. Sadece yattığın yer hastane değil ev olacak" dedi Nazlı alttan alttan yatmazsan seni yatağa bağlarım mesajı vererek.

Bahar omuz silkti. "En azından evimde olacağım"

Nazlı gülerek kendi ceketini giydi. Odanın kapısı tıklatıldıktan sonra açıldı. Yavuz başını içeriye uzatıp "Hazır mısınız hanımlar? " diye sordu.

"Evet, Yavuz abi" dedi Nazlı

Yavuz içeriye girince yatakta oturan Baharın yanına gitti. Bir elini bacağının altından geçirdi ve kucağına aldı. Bahar kollarını otomatikman Yavuzun boynuna dolarken "Ben yürürdüm" dedi.

"Yaran biraz daha iyileşene kadar, ben yanındayken yürüyemezsin doktor hanım" dedi Yavuz

Nazlı kıkırdayarak yatağın üzerindeki küçük çantayı aldı. Odadan çıkan çifti takip etti.

Keşke Olsaydı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin