〄 51'den devam 1 〄

2.3K 159 99
                                    

Bölüme başlamadan önce bir kaç şey diyeceğim:

〄 Bölümde Hamit Karasu ölmemiş olacak. Birde Yavuz yeni nesil Polat Alemdar değil, kıdemli üsteğmen Yavuz Karasu olacak.

〄 Bölümlere yorumlar çok az geliyor. Ve bu beni üzüyor. Bu yüzden yeni bölüm 60 yorumu geçmeden gelmeyecek.

Daha fazla uzatmayayım. Hadi bölüme geçelim ↴

⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯

Eylülün ilk yağmurları suya susamış toprağına kavuşurken esen ılık rüzgar yaprakların özgürlüklerine kavuşmasına yardım ediyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Eylülün ilk yağmurları suya susamış toprağına kavuşurken esen ılık rüzgar yaprakların özgürlüklerine kavuşmasına yardım ediyordu.

Yavuz esen rüzgarın alnına düşürdüğü saç tutamını yüzünden çekti ve yavaş adımlarla yanında ilerleyen babasına döndü.

"Neden buraya geldik baba? " diye sordu

Hamit gözündeki gözlüğü çıkartıp oğlunun önüne geçti.

"Buranın öneminin ne olduğunu biliyor musun sarışın? " diye sordu

Yavuz dolan gözlerini kırpıştırıp,

"Baharın okuduğu üniversite" dedi

"Evet, kızımın okuduğu üniversite" diye tekrar etti Hamit.

Yavuzun dolu gözlerinden bir damla yaş akarken,

"Neden geldik buraya? Zaten canım çok yanıyor baba..." dedi

Hamit cebinden çıkarttığı gözlük beziyle gözlüğünün camını silmeye başladı. Bir yandan da yürümeye başladı. Yavuz babasını takip ederken, binanın içine girdiler.

"Bu okulda çalışan bir hoca var Yavuz. Bir hastaneden diğerine nakledilirken geçirdiği kaza sonucu son iki yılını hatırlamayan bir hoca... Bu kaza da bizim sorumluluğumuz altındayken oldu. Neyse işte, uzmanlar hafızası yerine gelmeden ortaya çıkarmamamız gerektiğini, çıkarsa tehlikeli olabileceğini söyledi. Bizde onu sakladık. Ta ki şu bir haftaya kadar. Doktorlar, onun artık eski hayatına dönüp her şeyi hatırlaması gerektiğini söylediler. Bunun için de eski yaşantısına dönmesi lazım. Eski arkadaşlarına, eşine, dostuna... Aslında kendi mesleği bu değil ama, o şu anda burada anatomi derslerine giriyor"

Bir sınıfın kapısının önüne gelince durdu, Hamit. Yavuz çatık kaşlarla babasına bakarken "Benim bununla ilgim ne? " diye sordu

"Onun hafızasının geri gelmesi senin elinde oğlum"

"Nasıl benim elimde? Daha açık olur musun baba? " dedi Yavuz

Hamit eliyle sınıf kapısının ortasındaki camı işaret etti. Yavuz kapıya yaklaşıp camdan içeriye baktı.

Keşke Olsaydı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin