Yavuz hızlı hızlı nefes alıp verirken zoraki bir tebessümle "Sana yalan söylemek hiç yakışmadı Bahar Karasu. Seninle film izlerken mutsuz sonlarda ne kadar ağladığını biliyorum" dedi
Bahar nefes aldıkça bile acıyan yarasını aldırmadan elini zorlukla Yavuzun yanağına koyup "A..ama s..sen ağlamıyorsun. Ağlama da. B..bizim hikayemiz mutsuz sonla bitince ağlama" dedi
Yavuz Baharın elini yanağından alıp öptü ve "Hayır, hayır. Mutsuz son yok birtanem. Mutlu son var. Dayan" dedi
Yavuzun gözünden bir damla yaş akıp Baharın boynuna düştü. Bahar ağırlaşan göz kapaklarını kapatıp tekrar açtı ve "A..ağlama. o..o z..zaman canım daha çok yanıyor" dedi zorlukla
Sırtındaki acı Baharın tüm bedenini ele geçirirken boğazındaki yangın konuşmasını iyice zorlaştırıyordu. Ama Bahar bu durumu aldırmadan, bunun sevdiğiyle son konuşması olduğunu düşünerek zorlukla, tüm gücünü kullanarak konuşuyordu.
Bahar artık ağırlaşan göz kapaklarına direnemeyecek kadar yorulmuştu. Usulca göz kapakları kapandı.
Bahar sevdiği adam için zorlukla gözlerini araladı. Yavuz Baharın saçını okşayıp "Dayan birtanem seni hastaneye yetiştireceğim" dedi
Ardından da Baharı kucağına aldı. Bu hareketle Baharın canı yanarken yüzünü buruşturdu ve ağzından acılı bir inilti koptu.
Yavuz hızlı adımlarla yola çıkmaya çalışırken gözleri kapanan karısına bakarak "Bahar uyumaman gerek. Bunu benden daha iyi biliyorsun sevgilim. Hadi konuş benimle" dedi
Kalbi acıyordu Yavuzun. Bir sevdiğini daha kaybetmek istemiyordu. Buna dayanamazdı. Tüm hayatına bahar gelmişken tekrar kışa dönemezdi.
Baharsa yanan canına rağmen tebessüm ederek "S..sonra s..susmamı istersen öperek sustur ama" dedi
Yavuz Baharın gözlerine bakarak "İstersen öperekte konuşabiliriz" dedi
"Ş..şimdi gücüm yok. D..dudaklarının tadını tam alamam" dedi Bahar
