Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan sevdikleri için endişe eder. Onların cana yanacak, onlar üzülecek diye endişe eder. Endişe etmeden yaşayamaz insan.
Herkes hastane koridorunda endişeyle beklerken bir gözleri sağ taraftaki yoğun bakımda, bir gözleri de sol taraftaki odadaydı.
Bahar Mücahitin kucağına yığılıp kaldıktan sonra onu bir odaya almışlardı. Bir kaç test yapıldıktan sonra doktor sonuçlarla beraber Baharın odasına girmişti. Ve hala çıkmamıştı.
Doktor sonunda Baharın odasından çıkınca herkes başına toplandı. Cem elindeki dosyayı rulo haline getirip onu elinde çevirirken,
"Bahar şu günlerde zor günler geçiriyor. Bu yüzden biraz tansiyonu düşmüş. Ama bayılmasındaki tek etken bu değil" dedi. Ardından derin bir nefes alıp devam etti,
"Baharı bundan sonra daha dikkatli olması gereken günler bekliyor. Biraz da zor bir dönem. Yavuzla boşanma sürecinde olduklarını da biliyorum. Bu yüzden yanlış bir karar alabilir. Buna engel olmanız gerekiyor. Normalde hastalarımın özel hayatına müdahale etmem ama Bahar benim arkadaşım ve yanlış bir karar alırsa en çok üzülenin Bahar olacağını biliyorum" dedi
Nazlı çatık kaşlarla,
"Ne zorlu dönemi ? Ne yanlış kararı ? Daha net ol lütfen Cem abi" dedi
"Bahar hamile, Nazlı. Yavuzla boşanma aşamasında oldukları için aldırmak gibi yanlış bir karar vermesini istemiyorum. Şu günlerde sağlıklı da düşünemiyor" dedi Cem
Herkes şaşkınlıkla Ceme bakarken Nazlı ilk şoku atlatıp sevinçle zıplamaya başladı ve,
"Benim kardeşim anne mi oluyor şimdi ?" dedi
Cem gülümseyerek Nazlıya kafa salladı.
O sırada Bahar sırtını kapıya dönmüş, bacaklarını kendine çekip gözyaşlarını akıtıyordu. Bir eliyle karnını severken,
"Merak etme bebeğim, ben senden asla vazgeçmem. Asla gitmene izin vermem. Seni canım pahasına korurum. Ama senden şunun için özür dilerim bebeğim: Eğer baban boşanma kararından dönmezse seni babandan uzak büyütmek zorunda kalacağım. Baban olmadan büyümenin ne olduğunu biliyorum. Bunu sana yaşatmak istemiyorum. Ama babanın seni öğrenince bana gelmesini de istemiyorum. Gelecekse beni gerçekten sevdiği için gelsin. Hamile olduğum için değil. Her şeye rağmen hoş geldin bebeğim. İyi ki geldin. Bu zor günlerde varlığını öğrenmek benim için tarif edilmez bir şey..."
Bahar kapının tıklatılmasıyla yanağındaki yaşı silip gözlerini sıkıca kapattı. Kapı açılınca içeriye adım sesleri doldurdu.
