Keşke Olsaydı

〄 51'den devam 4 〄

Ben daha dün bölümü bitiremeden siz sınırı doldurmuşsunuz yaa😂😂

Okulum ve derslerim (özellikle ödevlerim) son hız başladığı için geceden yarım kalan bölümü bu saatte anca bitirebiliyorum. Bu yüzden sınır dolsa bile bölümü bitiremediğim zamanlar olduğunda, bölümler gecikebiliyor. Üzgünüm 😔

Sınırın dolmasına rağmen biraz geciken bir bölüm oldu ama umarım +2800 kelimelik yazdığım bu bölüm sizin gönlünüzü almama yardımcı olurr 😊

Bu bölüm sınırları biraz daha zorlayalım mı? Hadi zorlayalım.

Yeni bölüm: 110 Oy ve 100 Yorum, geldiğinde gelecek.

Hadi bölüme geçelim ↴

⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯

Gözlerimi araladığımda gördüğüm ilk şey beyaz tavan oldu. Burnumu dolduran keskin kokuyla hastane odasında olduğumu anlamam zor olmadı.

Bakışlarımı yavaşça tavandan çektim. Odada sadece bir kadın vardı. O da camdan dışarıya bakıyordu.

Başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Elimi kaldırıp alnıma koyduğum anda kadın yanımda belirdi.

"Bahar. Şükürler olsun uyandın" dedi titreyen sesiyle

Ardından boynuma sarıldı ve hıçkırıklarla ağlarken "Kardeşim benim. Yaşıyorsun. Ölmedin" demeye başladı.

Kadının hıçkırarak ağlaması içimi burarken kapı açıldı. Kadın burnunu çekerek benden ayrıldı. Gelene bakmak için başımı kapıya çevirdim.

İçeriye en önde Yavuz olmakla beraber dün Yavuzun fotoğraflardan tanıttığı kadarıyla tanımadığım adamlar girdi.

Ben yattığım yerden doğrulurken erik gözlü olan adam Yavuzun omzuna çarparak öne geçti. Koşar adım yanıma gelip bana sarıldı.

"Yengem benim bee! Canım yengem yaşıyor bee! " dedi

Mutluluğu sesinin tınısından belliydi. Erik gözlü adam benden ayrılınca diğerleri sarıldı.

Hepsinin beni sevdiği belliydi.

Onların beni bu kadar sevmesine karşılık ben onları hatırlamıyordum. Dolan gözlerimi kırpıştırıp "B-ben ü-üzgünüm. Sizi sadece dün Yavuzun gösterdiği fotoğraflardan tanıyorum" dedim

"Üzülme Bahar. Üzülme. Sen neleri atlattın. Bunu da atlatacaksın" dedi kahküllü kadın.

Adı neydi? Neydi? Hah, Eylem