Bahar esen rüzgarla beraber kulağını dolduran sesle hızla gözlerini açtı. O anda kalbinde hissetti... Yavuzun uyandığını hissetti.
Elini karnına koydu ve "Baban senin için uyandı annecim, senin için..." dedi kısık sesle
Ardından hızla dolabına ilerledi ve Yavuzun tişörtünü çıkartmadan sadece siyah pantolonunu giydi. Çantasını da eline alıp aynı hızla odadan çıktı.
Salonu aşıp çıkış kapısına ulaşınca,
"Ben gidiyorum" diye bağırarak haber verdi içerdekilere
Nazlı yanına gelip merakla "Nereye? " diye sordu
"Yavuz uyandı. Ona gidiyorum" dedi Bahar içine sığmayan sevinçle
"Nerden biliyorsun? Telefon falan gelmedi ki" dedi Nazlı
"Hissediyorum Nazlı. Hissediyorum" dedi Bahar ve evden çıktı.
Diğerleri de kapının önüne doluşurken Eylem Fethiyi aradı.
Fethi telefonu kısa bir çalışın ardından açtı. Eylem ise direktmen,
"Yavuzla ilgili gelişme var mı ? " diye sordu
Fethi sevinçle "Var. Az önce uyandı" dedi
Eylem fısıltı gibi çıkan sesiyle "Gerçekten hissetmiş" dedi
"Bir şey mi dedin ? " diye sordu Fethi
"Oraya geliyoruz" dedi Eylem ve telefonu kapattı.
Evdekilere de Yavuzun uyandığını söyleyince hep beraber evden çıkıp hastaneye gittiler.
✠
Bahar beyaz koridorun koşarak aşıp büyük alana ulaştı. Hemen sol tarafa dönünce ise yüzlerinde gülümsemeyle bekleyen tim üyelerini gördü.
Hızını kesmeden onların yanına ulaştı ve direkt,
"Uyandı di mi ? Uyandı" dedi
Ateş Baharın yanına gelip iki kolundan tuttu ve onu sandalyeye oturttuktan hemen sonra,
"Uyandı teyzekızım, uyandı ama bünyesinde dinlenmeye ihtiyacı olduğu için tekrar uyudu" dedi
Baharın gözünden mutlulukla bir damla yaş süzülürken kollarını Ateşin boynuna doladı.
Gözlerinden mutluluk yaşları akarken kocaman gülümseyerek "Uyandı" dedi Bahar