Anonim: Yıldız Tozu

5.8

Medya: Berke 💚

Berke'den;

"Ben Dila'dan hoşlanıyorum."

Sessizlik. Huzur bulan bir sessizlik değildi bu. Ölüm sessizliğiydi. Yani... Alkın'ın cehennem alevlerine dönen mavi gözlerinden bunu anlayabiliyordum.

"Ne diyorsun lan sen?" Sesi sandığından biraz daha sert çıkmış olacak ki duraksadı. Dudaklarını açıp kapıyordu. Kelimelerle boğuştuğunu fark edip sahte ama epey iyi rol yeteneğimle güldüm.

"Bunu dememi mi bekliyorsun? Ben piçim Alkın unuttun mu? Götüm titreyince aşk sanmayı kesin."

Gelip ona senin sevgilini seviyorum diyemezdim ya. Amacım Dila'yı elde etmek falan da değildi zaten. Sadece... ne bileyim, tanıdığım kızlara oranla daha kendisiydi sanki. Ve bu beni istemsizce ona çekmişti.

Salıncakta olan çekim yüzünden ona yaklaşmıştım. Belki... minik bir saniye sadece ufacık bir saniye Alkın'ın yerine geçmek istemiştim ama hemen geçmişti bu his.

"Berke şakanın sırası değil. Doğru dürüst konuş."

Sarı kaşları olabildiğince çatılmıştı. Güldüm ve arkama yaslandım. Gülerek acıları saklamak doğru bir şeymiş. Bunu anladım arkadaşlar.

Yaşadığım zorluğu şöyle açıklayayım size. En yakın arkadaşımın yıllardır sevdiği kıza tutulmuştum. Ben bu kalbimi sikeyim.

"Dila'ya hiçbir zaman yan gözle bakmam Alkın."

Bu doğruydu aslında. Onların ilişkisini izlerken gülümsüyordum, üzülmüyordum. Buna tutunuyordum. Yoksa cidden abayı yaktığımı falan sanarlardı.

"Lan her gece içtin, dertlendin. Şuan sana inanmamı mı bekliyorsun? Dürüst ol Berke."

Oturduğum banktan kalkıp karşısına dikildim ve kollarımı açtım. Dürüst olmamı mı istiyor. Olurum o zaman.

"Bu salak adam var ya, hani senin kaç yıllık arkadaşın. İşte bu adam gitti senin yıldızına kalbini kaptırdı. Oldu mu Alkın? Beğendin mi yazdığım senaryoyu? Ben yazmasam sen yazacaksın yoksa."

Alkın karşıma dikildi ve beni hafifçe geri ittirdi. Aramızdaki mesafeyi açmak istiyordu, yoksa kavga için değildi. Çünkü o sözünü bozmayacaktı.

"Bak Berke, sen benim kardeşimsin ama böyle bir şey gerçekse ve bana söylemiyorsan seni sikerim."

Bir adımla aramızdaki mesafeyi en aza indirdim ve yüzüne karşı güldüm. Bu yeşil gözlerin arkasını görmeye çalışmasını istemiyordum. Gözlerinde kızlarla içli dışlı olan o çapkın çocuk olarak kalmak istiyordum.

Çünkü fark ederlerse güçsüzleşirim. Zaten olmasını istemediğim bir durumdaydım. Bir de bunu bilseler... ağzıma sıçarlar.

"Beni siken sikmiş bir de sen yapma bari. Şimdi sana son defa açıklama yapıyorum."

Yumruk yaptığı eli fark ediyordum. Gülümsedim ve onun gözlerinin içine bakarak konuştum.

"Ben Dila'yı sevmiyorum. Benimki sevgi falan sayılmaz senin sevginden sonra sayılmaz. Ben, sizi beraber görünce mutlu oluyorum ve beraber olmanız için uğraşıyorum. Hissettiğim garip şey de havalardan kaynaklı olmalı herhal-"

Cümlemi bitiremeden sert bir yumruk yedim yüzüme. Sanırım hak ettim ha? Bence hak ettim.

"Lan salak! Havadan kaynaklı ne lan? Sen gidip kalbini Dila'ya kaptırmışsın."