Anonim: Yıldız Tozu

6.3

Medya: Su 💖

Alkın'dan;

Gözümün önünde ağlayarak hocanın yanına giderken, sevdiğim bir insanı ya da herhangi bir insanı böyle görmek beni yürekten yakıyordu.

"Bu kadar sert düşemezsin." Dedim kolundan yavaşça tuttup. Ağlamaktan kızarmış yaşlı gözleri gözlerimi teğet geçip elime kaydı, ardından kolunu kurtardı.

"Düştüm işte. Peşimi bırak bir saniye."

Dinlemedim. Ben yaramaz bir çocuktum zaten. Dinlesem kendime hakaret etmiş gibi olurdum.

"Hocam..."

"Dila? Ne oldu sana?" Oturduğu sandalyeden kalkan bedenci ve Dila'nın yanına gelip bütün konuşmaları sessizce dinledim.

"Düştüm hocam. Düştüm... şey... baya sert." Sesi titrerken onu kollarım arasına alıp sarmak istiyordum. Bunu hemen şimdi yapabilirdim ama izin vermezdi. Zaten kötü durumdaydı, bir de ben canını yakarsam kendimi affetmezdim.

"Lavaboya git bir arkadaşınla. İstersen aileni arayalım."

"Aramayın hocam telaşlanmasınlar. Ben lavaboya gidip gelirim."

"Ama arkadaşın gitsin yanında."

"Gerek yok hocam."

Sessizliğimi bozdum ve hocanın acıyan bakışlarına sert bir şekilde bakarak konuştum.

"Hocam ben gideyim yanında."

"Alkın saçmalama istersen. Kızlar tuvaletine giremezsin." Dila bir şey demeden arkasını dönerken arada kalmıştım.

"Hocam ben Dila'yı böyle bırakamam."

Hoca oturduğu yerden kalkıp gür sesi ile bağırırken Dila'nın peşinden ilerlemeye başlamıştım.

Çoğu kişi bizi izliyordu. Kenarda, köşede oturan ya da voleybol oynayan her kişinin odağındaydık ama kimin umurundaydı? Tek derdim uzaklaşan Dila'ya yaklaşıp bunun nasıl olduğunu öğrenmekti.

"Alkın o kapıdan çıkarsan seni disipline veririm."

Dila duraksayıp arkasını döndü ve kalbimi yakacak olan gülümsemesi ile bana gitmemi işaret etti.

O bu haldeyken disiplini mi önemseyecektim? Tabii ki hayır.

"Disiplin için kağıdınızı getiririm hocam."

Dila içeriden çıkmıştı. Ben de kapıya doğru hızla ilerliyordum. Kapının önünde beni bekleyen üç kişi ile karşılaştım.

Onları umursamadan kapıya ilerlerken Aden önümü kesti.

"Dila düşmedi Alkın. Biliyorum benden duyman yanlış ama Ceren ve Naz sıkıştırmıştı. Biz bulduk onu. Sen üzülme diye söylemedi."

Sinirlendiğim sayılı anlar vardı. Damarlarımda gezen siniri ilk defa hissediyordum. Elim istemsizce yumruk olurken parmak boğumlarıma çok az kan gittiğini hissediyordum.