Anonim: Yıldız Tozu

2.3

Birkaç gündür yaptığım şeyler; yemek yemek, tuvalete gitmek ve aralıksız onlarca film izlemekti. Telefon ile bağlantımı ne yazık ki koparmıştım. Şimdi ise bulduğum saçma ama romantik dram filmini izliyorum.

Depresyona girdim arkadaşlar, hayırlı uğurlu olsun.

Doğum günüme kalmış üç gün, ben depresyondayım iyi mi?

Değil ama girdim artık. Çıkamıyorum da.

Depresyonumun temel nedeni tabii ki anonimdi. Asla mesaj atmaması kalbimi yaralamıştı. Her mesaj sesinde telefona koştuğum için telefonu Deniz'in ellerine bırakmıştım.

Anonim sevgili yaptı herhalde. Asla yazmamasının nedeni bu olmalı.

Diğer bir depresyon sebebim; Su. Anonim mesaj attı diye sevinirken onun mesaj atması canımı sıkıyordu. Mesajların konusu ise Alkın'dı. Geçiştirsem de gitmiyor kız başımdan. Bir de Alkın hakkında bilgi istiyor ya. Sanki Alkın'la üç yıldır best kankayım. Ne bileyim ben onun en sevidiği diziyi ya da sinemayı seviyor mu? Nerden bileyim? Ağlama da ne yap.

Filmdeki kız da ağlıyordu şuan. Öyle içli ağlıyor ki tekrardan ağlamaya başladım. Biz bunu hak etmedik be.

Olaylar sadece bu değildi, üstüne bir de Görkemler de buradaydı. Şişe çevirmece olayını takmasam da o dedikleri kafamın içinde dönüp duruyordu. Yalan söylediğini var sayıyordum.

"Öldü işte ya. Ne hakla ölür? Kendini neden öldürdün ki şimdi? Bak ben de yapacağım ya. Daral geldi bana."

Ağlayarak ekranı kapattım. Kız kesti bileklerini ne yapayım. Düşündükçe midem bulanıyor. Şak diye fışkırdı kanlar.

"Kalk artık şu yataktan. Çağkan abi diye biri arıyor." Simge kapıdan bana baktı ve telefonu uzatıp iğrenti ile odadan çıktı. Bu arada odayı çöp götürüyor.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Alo Çağkan abi?" Keşke kesik kesik konuşmasam ama olmuyor. O kadar ağladım ki nefes bile kalmadı bende.

"Dila? İyi misin?"

"Eee. İyiyim ya. Duygusal film yüzünden. Kız kesti bileğini de ona ağlıyordum."

Kahkahası kulağıma dolarken ben de gülmek istiyordum ama anonimin bana yazmadığı ve mesajlarıma görüldü bile atmadığı geldi. Gülme isteğim boğazıma takıldı yani.

Hışırtı geldi. Telefonu başka biri aldı sanırım.

"Kız sümüklü biz geldik. Hadi konum atta gelelim evinize." Şafak abiydi bu. Aramızda iki yaş olsa bile Ege'nin kesin emri ile onlara abi demek zorundaydım. Oysa ki abi demek hakaret gibi geliyor bana. Ama neyse.

"Atıyorum konumu. Ve ben sümüklü değilim ya!" O da güldü. Kısa bir vedanın ardından telefonu kapattım ve hemen onlara konum attım.

Doğum günüm için buraya geliyorlardı. Sırf benim için onca yol gelmişken onlara bir yer ayarlamasak olmazdı. Yani burada kalacaklardı.

Ayaz ile Deniz bu konu hakkında tartışsa da bir anlaşma yapmışlardı. Çağkanlar burada olduğu sürece o da buradaydı. Sadece o. Buna şükür.

Elim anonimin mesajlarına gitti. Eskiden ne güzeldi ama. Şimdi son görülmesi bile kapalıydı.

Dur... son görülmesi kapalı mı? Hayır, ya beni mi engelledi yoksa?

Siz: Dayanamıyorum artık

Siz: Videomu izledin mi?

Siz: Neden tek tik oluyor?