Anonim: Yıldız Tozu

2.5

Medya; Su

***

Dudaklarımız ayrılırken ciddi anlamda duygularım iç içe girmişti. Yanaklarıma bütün kanım hücum etmiş, alev alev yakıyordu. Kısacası yanıyorum ama söndürenim yok.

"Ben..." Alkın kısık sesle yanımda dururken bakışlarım kayanın şeklindeydi.

Ne güzel bir kaya ya. Keşke ben de bir anda kayaya dönüşsem.

Tövbe. Bir de dönüşürsem. Çok tövbe.

"Ben... ııı... şey..." Alkın cümle kuramazken kaçamak bir bakış attım. O da hafiften kızarmış ve ensesini kaşıyordu. Aşırı gergindi ve aynı benim gibi bana bakamıyordu.

"Dila..."

"Alkın... lütfen bir şey söyleme. Tamam mı?"

"Ama söylemem laz-"

"Söyleme. Lütfen." Başımı kaldırdım ve gözlerine baktım. Rujumu dudaklarında görmek midemde garip bir etki yaratmıştı. Dudaklarını ısırıyordu ve ben yine dudağına bakıyordum.

Dila... sakinleş ve normale dön.

"Ben... gideyim en iyisi." Kayalıktan benimle beraber kalktı. Kalbim teklerken sakarlığım daha da fazlalaşmıştı.

"Seni evine bırakayım yoksa düşeceksin." Alkın kolumdan tutarken garip bir elektrik akımı vücuduma yayılmıştı. Yüzüne baktığımda dudağındaki ruj cidden dikkatimi bozuyordu.

"Alkın... diyeceğim şeyi yaptıktan sonra unut tamam mı?" Şaşkınca bana baktı. Tam önüne durdum ve kaçmak için hazır ola geçtim.

"Şey... dudağındaki ruju silebilir misin?"

Gözlerini büyültmüş bana bakarken arkamı döndüm ve en iyi yaptığım şeyi yaptım. Kaçtım.

Run Dila run.

Felsefem bu arkadaşlar.

Yapamadığım, sıkıldığım, utandığım zamanlar kaçıyorum. Mükemmelim.

Bileğimden çekildi ve pat diye sert bedenine çarptım. Beni döndürüp yeniden yüzüme yaklaştı.

"Tekrar öpsene. Rujum gitti."

"Yaa! Sapıklık yapma. Ağzına vururum." Kalbim hızlı atarken gözlerine bakıyordum. Sakin ol... sakin ol.

OLAMIYORUM.

Çünkü ben bu çocuğu öptüm. Hem de dudağından. Ay öldüm.

"Ağzıma vurma öp bence." Gülümsedi. Ağzım hafifçe aralık kalırken gülümsemesi sırıtmaya döndü. Kollarından kurtuldum ve arkamı döndüm.

"Hadi ben kaçar. Sana da hayırlı günler mümin kardeşim."

Öpücük olayından sonra imana geldim. Günahlarımı anca böyle kaparım zaten.

Alkın'ın kahkahası kulağıma dolarken gülümsedim. Güzel gülüyordu valla.

"Bana günler artık hep hayırlı, Dila hanım. Görüşeceğiz yarın. Öptüm." Duraksadım. O ise güldü.

"Cidden öptüm." dediğini duyar gibi oldum ama ona dönmeden evin yolunu tuttum.

Ruh halim resmen bok oldu ya. Anonime hissettiğim duygular nasıl bir anda Alkın'a geçmişti anlamadım. Ama... iyi oldu sanki. Cidden iyi oldu.

🌟🌟🌟

Bu akşam bir değişiklik yapıp dışarı çıktık. Kızlarla tek yalnız kaldığım an olduğu için hemen her şeyi anlatmam gerekiyordu ama nerden başlayacağımı asla bilmiyordum.