Anonim: Yıldız Tozu

2.7

Alkın'dan;

"Bak şimdi Alyacığım. Ablaya sataşmak yok. Ablanın saçına yapışmak hiç yok. Tamam mı abiciğim?"

Alya, dört buçuk yaşında ama kendisini beş yaşında diye gösteren kardeşimdi. Aşırı hareketli bir çocuktu ve bir o kadar da kıskanç.

"Of tamam ya. Anladım diyorum sana." Hafif değişik konuşurken onu kucağıma aldım ve yanaklarından öptüm. Zeki kardeşim aynı ben.

Zile beraber bastık. Sarı saçlarını kendi istediği gibi iki kuyruk yaptırmıştı ki ben beceremem ama inat olduğu için bütün sabah ağlamıştı ve en sonunda bir şeyler yaptım. Yani sanırım.

Aileme buradan sesleniyorum. Bu kadar geç kardeş yaparsanız böyle olur. On üç yaş var aramızda. On üç...

Sabah sabah çikolata yemek için bana saldırmış, kahvaltısını yapmamıştı. Az önce gelirken de üç defa küsmüş, en sonunda kucağıma almıştım. Aşırı şımarıktı ama tatlıydı.

Dila kapıyı açtığında gülümsedim. Alya'nın küçük elleriyle yüzüme vurması ile gülüşümü bitirmek zorunda kalmıştım. Aşırı kıskanç minik.

Dila'dan;

Kapıyı açtığım gibi Alkın'ın kucağındaki minik kız çocuğuyla göz göze geldim. Kesinlikle doğum günüm de sinirli mavi gözler görmek korkutucuydu.

"Sen o kızsın değil mi?" Küçük kız elini bana uzattı. Alkın ise ona bakıyordu.

"Iıı... hangi kızım?" diye sordum. Çocuklarla fazla anlaşamıyordum ama bu aşırı tatlıydı. Tabii böyle bakmasa daha tatlı olur.

"Of acıktım ben. Kahvaltı yapmak istiyorum." Küçük kız beni takmayıp Alkın'ın kucağında tepinirken bugün için şimdiden korkmaya başlamıştım.

Kız kucağından indi ve sanki yolu biliyormuş gibi ilerlemeye başladı.

"Biraz... büyümüşte küçülmüş gibi." Alkın'a baktım utana sıkıla. Çünkü kardeşi hakkında bir şey söylüyordum.

"Öyledir. Şimdi kaybolmadan gidelim." Alkın koştururken gülümsedim. Kardeşiyle çok tatlıydılar.

Ben de arkasından gittim. Kız ikimizi de inceleyip duruyordu. Kesin beni sevmedi.

Kahvaltı için bir yer bulduk ve oturduk. Kız yani Alya hepimize aynı kahvaltılıkları söylerken aşırı şaşkındım.

"Abimin kalbini çalan sensin demek." S harflerini söyleyemeyen Alya benden hesap soruyordu.

Yeni nesil böyle şeyleri nereden öğreniyor ya?

"Öyle miyim?" diye soruyu yönelttim Alkın'a. Güldü ve Alya'nın yanağından bir makas aldı.

"Sen nerden duyuyorsun böyle şeyleri ya."

Alya kesinlikle aşırı bilgili bir çocuğa benziyordu. Elindeki çatalı her an bana saplayabilirmiş gibi durmasa kesinlikle daha rahat olacaktım.

"Annem söyledi. Abin aşık çok kızdırma onu dedi." Gözlerim büyürken Alkın garip bir gülüş sergiledi. Sanki... ölüyormuş gibi bir sesti.