Anonim: Yıldız Tozu

2.2 (Ara Bölüm)

Medya; Ayaz 😍

***

Deniz;

Anlamadığım bir muhabbete herkes kahkaha ile gülerken çaktırmadan Ayaz'a bakan yellozu kesiyordum. Kız gülerek bildiğin Ayaz'ıma bakıyordu.

"Ne kadar da benimsin bugün ya," dedim Ayaz'ın ışıltılı gözlerine bakarak. Gülümsedi ve beni kollarının arasına aldı. Sarı kolaya baktığım da çoktan köpürmüştü. Kıza bundan sonra sarı kola diyeceğim.

Oh olsun pis yelloz seni.

Ayaz'ın en sevdiğim sarı saçlarını karıştırdım ve iyice gülümsedim. Amacım mutlu aile tablosu yaratmak tabii ki de.

Ne kadar yelloz varsa gözünü çeksin yarimden.

"Getirdim! Aa Dila nerede?" Bartu'nun sesini duyduğumda başımı milim kıpırdatıp ona baktım. Elinde oyunlar ile öylece duruyordu.

Gözüm ile etrafı taradığımda bir şey fark ettim. Ne Alkın ne de Dila buradaydı.

"Ay bana yeğen yapmaya gittiler kesin." Sevincimi göstermek adına Ayaz'ın yanaklarını sıktım. Çocuğun yanakları oyun hamuru gibi yumuşacıktı. Ya tipe bak yiyeceğim şimdi.

Sarı kola taştı taşacak bu arada. Bardağı sertçe masaya bırakmasından anlıyorum bunu.

"Alkın ve Dila sevgili mi?" Görkem aşırı şaşkın bir şekilde sorduğunda elimi Ayaz'ın yanaklarından çektim ve ona hafif kötü bakışlarım ile baktım. Bütün yıl bela bulduğumuz -hoş ben ona biraz bela oldum ama- çocuk bizimle muhabbet ediyordu. Ne garip.

"Öyle tabii!" Ayaz hemen kulağıma eğildi.

"Bebeğim onları zor duruma sokmasak mı?" Başımı kaldırdım ve dişlerimi göstererek gülümsedim.

"Zor duruma sokmazsak kızıma yürüyecekler. Olmaz. Shipledim ben bir kere."

Başını eğerek gülümsedi. Ya eridim sanırım. Eriyen kişinin sadece ben olmadığını fark ediyorum. Sarı kola iyice eridi.

"Ayaz herkesin içinde gülme böyle. Yavşak savar icat edilmedi daha."

Ayaz gülerken onun ağzını kapattım. Çok güzel gülüyordu, bu yüzden kızlar ona bakıyordu. Minik gamzesini kimse görmesin. Bu arada neden şu sarı kola yok olmuyor? Ne iğrenç bir yaratık bu? Yedi Ayaz'ımı gözleriyle. Neyse ki kotamı dolduruyorum. Bitaz sonra azrail gibi tepesine çökeceğim.

Avucumun içini öperken gülümsedim.  Valla bu çocuk karşıma çıkan en iyi kişiydi. Ama çevresindeki kişiler yüzünden onun kötü biri olduğunu düşünmedim değil. Çevresindekiler o kadar kötüydü ki ona da bulaştı sandım. Ama bulaşmamış. Yani sanırım.

"Ay. Ayaz canım bana kola koyar mısın?" Romantik bir an bile yaşamamıza izin vermeyen sarı kolaya kinle baktım.

"Kolun mu koptu canısı? Git kolanı kendin dök. Camış gibi oturuyorsun saatlerdir."

Kız sahte şaşkınlıkla elini kendisine döndürdü ve fare ciyaklaması ile konuştu.

"Ben mi? Sen kimsin ya?"

Elimi Ayaz'ın eliyle birleştirdim. Ayaz hiçbir tepki vermeden beni izliyordu. Biliyordu ki kıza bakarsa gözlerini oyarım. Ne kadar da iyi tanıyor beni sevgilim ya.

"Sevgilisi. Şimdi az bak." Kız yüzünü buruşturarak bir şeyler söyledi ama anlayamadım. Neyse, elbet yolacağım kızı.

Merdivenlerden paldır küldür inen bir Dila hızla yanımıza gelip oturdu. Beti benzi atmıştı. Ay ne yaptılar acaba? Alkın ile işi mi pişirdiler de bu kadar kızardı? Şimdi öğreniriz.