Anonim: Yıldız Tozu

3.6

Bavulumu çekerken arkamda bıraktığım kankalarım neredeyse bana su atıyordu.

"Ya siz manyak mısınız?"

"Su gibi git bana su gibi sevgili bul diye şey etmişim." Başımı yukarıya çevirdim ve Allah'a dua ettim. Nolur, nolur bir sevgili bulsun şu.

Tekrardan elimi sallarken annemleri takside olduğunu biliyordum. Hepsiyle vedalaşmıştım. Alkın dışında. O kenarda kollarını bağlamış duruyordu. Küçük bir gülümseme ile ayrılmıştım yanından.

Bavulumu bagaja yerleştirdikten sonra arka koltuğa, annemin yanına oturdum ve camdan onlara el sallamaya başladım. Gözlerim hafiften dolmuştu bile. Çok duygusaldım ne yazık ki...

Elimi sallarken bilekliğin bileğimde olmadığını fark ettim. Sabah duşa girerken çıkarmıştım.

Taksi çoktan ilerlemeye başlamıştı. Hızla önüme döndüm ve şoföre doğru yaklaştım.

"Durur musunuz lütfen? Bir şeyi unuttum."

Adam çoktan ana yola çıkmıştı. Dikiz aynasından bana bakarken çaresizdim. Bu kaybettiğim ikinci bileklik olacaktı.

"Üzgünüm ana yola girdim. Ceza yerim."

"Neyi unuttun? Kızlar getirir dönerken." Annem sorarken koltuğa yaslandım. Şimdiden boşluğunu hissediyordum. Kolumda sallanan minik kalpler yoktu.

"Bilekliğimi unuttum."

"Önemli değilmiş ya. Eve gidince alırım ben sana." Babam ön koltuktan seslenirken önemli olduğunu ona söyleyemezdim. Üzüntü ile kulaklığımı telefona taktım ve rastgele bir şarkı açtım.

Şansıma ayrılık şarkısı çıktı iyi mi.

İnterneti açıp anonime yazdım.

Siz: Bir şey unuttum

Siz: Bilekliğim odada kaldı ve geri dönemiyoruz

Siz: Çok özür dilerim

(09.11)

Anonim: Sana bilekliğini getireceğim

(09.13)

Siz: Artık geldiğinde alırım bilekliği

Son yazdığım tek tik olurken interneti kapattım ve kafamı cama yasladım. Ama ben o şansı insanlardan olmadığım için kafam saniyede on defa çarpıyordu. Bu yüzden kafamı çektim ve şarkıyı mırıldanarak gözümü kapattım.

Yol uzun sürmemişti. Havalimanına geldiğimizde şarkının sesini kısarak bavulumu çıkarmış olan şoföre teşekkür ederek havalimanının girişini inceledim.

Babam şoföre ücretini verirken annem yanıma gelmişti. Babamı beklerken hala şarkıyı mırıldanıyordum. Döngüye almıştım ve ezberlemeye çalışıyordum.

"Hadi gidelim." Babamın sesini az çok duyduğumda bavulumu çekelemeye başladım ve onların peşinden ilerledim.

"Aa bu arkadaşın değil mi?" Annem arkamızı işaret ederken başımı oraya doğru çevirdim. Koşarak buraya geliyordu ve elinde tuttuğu sıkı bir şey vardı.

Gülümsedim istemeden. Şarkı şuana o kadar uyuyordu ki gülümsemem genişledi.

Uçağın anonsu yapılırken Alkın nefes nefese karşımdaydı. Annem de tam yanımızda garip garip bize bakıyordu.

"Şey... mesaj atmıştım getirsin gelirken diye. Yanlış anlamış sanırım." Annem aynen öyledir dermiş gibi gülümsedi. Babam uzaktan bize bakıyordu.