Different wolf {the one 4} = voltooid ✔️

21

De volgende dag werd ik wakker diep in de lakens verborgen, naar een open raam starend.
Ik zuchtte, stond op met een goed gevoel en ging door de rest van de dag met een goed gevoel.
In de middag nodigde Marina me uit om bij haar te blijven eten, en om haar haar te borstelen dat niemand anders buiten mij aan mocht raken , en als laatste om haar kussens op te schudden en haar te helpen met slapen door een bekend slaapliedje voor te zingen.

Dat maakte het allemaal zo af.
Ik had eerder nooit een dochter gewild.
En nu droomde ik van niets anders.
En ik wist dat ze niet van mij was,
Maar als ik kon nam ik haar mee om haar de rest van de wereld te tonen. Om van haar te houden, samen met Rose.
De rest van de wereld zien en vinden.

Vele dagen liepen verder voort.
Op dezelfde vredige manier.
Hiral werkte en moest vaker weg uit huis.
Soms voor een paar dagen.
Soms voor een week. Het hing ervan af.
Als hij terug kwam vroeg ik me altijd af wat hij gedaan had.
Want dan verdween hij naar zijn kelder en kwam hij pas uren later terug om zijn dochter en mij te begroetten.

Uiteindelijk bleef het zo verder gaan.
Tot hij op een gegeven moment een maand lang weg moest.
Hij groette ons en liet ons als enige twee achter.
Voor een hele maand.
Hij belde wel.
Bijna elk uur van de dag,
En dan luisterde ik zo veel mogelijk naar het achtergrondgeluid.
Soms speelde er muziek.
Soms hoorde ik stemmen.
Soms was het helemaal stil.

Marina wist niks.
En ze meende het.
Al snel begon ik te geloven dat ze zichzelf ook afvroeg waarom hij altijd weg ging.

In die tijd bracht ik door in de keuken samen met de rest van de bediende en Marina die ik soort van dwong om me te vergezellen.
Ze was niet minder onbeleefd dan normaal. Ze vond het natuurlijk ongepast om in de keuken door te brengen.
Maar ik zat er graag.
Om met de bediende te praten die net zoals iedereen mensen waren.
Dat probeerde ik Marina te leren.
Maar ze besefte het niet.

Ik genoot van de stilte.
Van Marina en de bediende.
En bleef maar hopen dat deze droom niet op zou houden.
Maar dat ging het wel. Dat merkte ik op  een dag, toen Marina al lang sliep en ik dat niet kon door omstandigheden die mijn dromen wakker hielden.

Ik liep rond door het huis.
Wist niet wat te doen.
Ik had geen honger en wilde niemand storen om iets te vragen.
Stiekem hoopte ik om atlas te zien.
Hem zag ik nu dagelijks.
Niemand hoefde zich druk te maken om gezien te worden.
Dus opende ik elke deur.
Het enige wat ik vond waren lege kamers.
Sommige waren slaapkamers.
Sommige waren opslagplaatsen.

Er waren er duizenden.
Maar de meeste waren gesloten.
Ik eindigde in de bibliotheek.
Daar bleef ik enkele uren rondhangen tot ik besefte dat ik er niks te zoeken had.
En dan verdween ik naar de laagste verdieping.
Waar een balzaal en een inkomhal te vinden was.
En een paar kamers die waarschijnlijk ook niet gebruikt werden.

En dat was het moment waarop ik een deur vond.
Zo een typische deur waar altijd iets te vinden is.
Een kelderdeur.

Een trappen koker volgde ver naar beneden en ik volgde ze.
Het was er koud. Zoals in elke kelder.
En de trappen bleven tot laag verder lopen. Ze eindigde heel ver weg onder de grond en een lichtschakelaar stond onzichtbaar in een hoek.
Waar ik op drukte en waar een licht de kamer liet zien.
Het was net zo een kamer als elke andere maar alles was er stoffig en van steen.
Nu besefte ik pas dat dit de kamer was waar Hiral altijd in verdween.

Dat was moeilijk te zien aangezien er zoveel deuren waren.
Dit was een van de verboden kamers.
Waar ik niet in mocht.
Dat had Abriella tegen me gezegd.
En toch stond de deur open. En kon je er zo door lopen.

En dat deed ik.
Ik liep er door.
Ik liep langs de muren terwijl mijn handen stoffig werden en bekeek de oude meubels die erin stonden.
En alweer vond ik een deur die op een kier open stond en een doorlopende gang liet zien, met tientallen gesloten deuren erin.

Een stilte verspreidde zich over deze kelder.
En ik was niet bang, maar ik had wel het gevoel dat ik al snel bang zou worden.
Ik liep door, maar besefte dat elke deur gesloten was.
Toch waren ze allemaal gemakkelijk openbaar door er een paar keer tegen te schoppen.
Maar dat durfde ik niet omdat ik bang was geluid naar boven te verspreidden.
Toch deed ik het.
Ik schopte tegen een van de deuren
En besefte nu pas dat ik dat beter niet gedaan had.
Want plots hoorde ik het.
Kreten.
Geschreeuw.
Dit was dus het moment waarop ik bang zou worden.

De kamer was donker.
Niet zichtbaar.
Maar de geluiden die eruit kwamen leken niet natuurlijk.

Ik wou weg gaan.
Ver weg.
Maar dat deed ik niet.
Want op de een of andere manier smachtte ik om er door te gaan.
En dat deed ik.
Het licht ging van zelf aan toen ik door de deur liep.
En wat ik aanschouwde leek op alles wat ik had gezien in de kelders van de hel, in de kelders van Ahren.
En ik begon dingen te vermoeden. Dingen te vermoeden waar ik bang van zou moeten zijn.

Overal waren Cellen,
Sommige stonden open. Sommige zaten dicht, en daarin zaten ze.
Ik had geen idee wat ze waren.
Ze leken niet op mensen.
Eerder op een combinatie tussen mens en wolf.
Een wolf zonder vacht, op twee poten.
Schreeuwend en krijsend als mensen.

Ik had ze niet gezien in de hel.
Maar ik had ze wel gehoord.
Samen met Rose, op de dag van onze mislukte vluchtpoging.
Het waren de exact zelfde schreeuwen.
Eerst had ik gedacht dat er net zo een monsters als uit de hel in zouden zitten, maar dat was niet zo.
Ze leken in alle opzichten op iets heel anders.

En nu besefte ik dat er veel meer was dan alleen wolven zoals wij en zo een rare monsters.
Veel meer.
Dit was er ook.
En ik wist niet wat het was.
Maar alweer ik zou er achter komen.

Ik wist dat er iets niet klopte in dit huis.
In deze wereld.
En nu wist ik wat.
Ik had geen idee hoe ik dit moest aanpakken.
Maar ik kon hier nog niet weg.
Ik moest achter dingen Komen .
Achter veel.

Nieuw deel!
WOOP WOOP, het word dus spannen ehhhhjj...
En nog belangrijk nieuws!
Er komt dus ook nog een 5de deel!
Waarschijnlijk gaat dit boek ook weer rond de 37 hoofdstukken zijn.
Dus zoooo lang gaat dit boek niet meer duren.
Maar ik zeg het al vast.

ER KOMT NOG EEN DEEL VIJF EN WAARSCHIJNLIJK OOK EEN DEEL 6 MEER INFORMATIE VIND JE LATER TERUG.

Nouuuu,
Love jullie!

Dag schaapjes van meee xxx