Different wolf {the one 4} = voltooid ✔️

6

Mijn adem stokte in mijn keel toen verschillende bewakers ons omsingelde.
Er was geen enkele uitweg.
Voor ik het door had greep ik Rose hand vast en kneep ik er in.
Ze verstijfde, net zoals mij. Maar ik negeerde het aangezien er op dit moment belangrijkere dingen te doen waren.

Ik en Rose zette een paar stappen achteruit tot we tegen de muur aanbotste en de moed zonk alweer in mijn schoenen.

'Oh god.' Fluisterde ik, om me heen kijkend.

'Hmm, die woorden worden hier niet toegestaan.' De hel zuchtte en schudde zijn hoofd. 'Breng ze naar boven, ik vind dat ze een applaus verdienen. De eerste meisjes die probeerde te ontsnappen van mij. Prachtig verhaal.' Toen de wachters mijn polsen vast ketende stopte de hel ons plots. 'Wacht eens. Eigenlijk..' hij dacht even na. 'Wil ik graag even met ze alleen blijven. Roep Hiral, hij hangt rond op zijn kamer.

Een shock van angst liep over mijn lijf toen de man mijn lichaam en dat van Rose in zich opnam.
Hij gebaarde dat we moesten blijven staan en wachtte geduldig op zijn lievelingetje 'hiral'.
Ik wist niet wie het was.
Misschien was het een van mijn broers of zussen.
Of misschien was het gewoon een random persoon. Al vond ik dat riskant om te denken, aangezien hij nooit zo maar een persoon uit zou zoeken voor een leuke klus. Voor hun dan toch.

'Aha! Hiral! Kom erbij!' Riep hij, toen er een donkere lange gestalte in de deur opening kwam staan.
Toen hij in het licht van de zaklamp die de hel wast had kwam staan zag ik hem pas goed.

Hij was knap.
Meer als knap.
Zijn armen waren gespierd en zijn borst was breed. Maar niet te breed. Hij was perfect.
Zijn zwarte haren zaten rommelig door elkaar en zijn blauwe ogen leken te schitteren.
Hij leek in alles op de hel, wat aankondigde dat hij mijn broer moest zijn. Al was ik niet zeker.

'Wat vind je van mijn twee gevangene prachtig niet?'

Hiral grijnsde naar ons en liet zijn ogen over ons heen glijden.
Toen hij op mij stopte en zijn lip nat maakte schrok ik.

'Hmm.' Antwoordde Hiral bedenkelijk. 'Wat wil je ermee?'

'Dat daar. Is Luna. De Lupa van Ahren's roedel. Hij heeft mijn lieve leider vermorzeld.' De hel keek naar Hiral met een pruil lipje. 'En dat was een van mijn hulpjes.'

'Aha.' Hiral knikte. 'Zij is je dochter.'

Oh dus hij was toch niet mijn broer. Anders had hij me waarschijnlijk zijn zus genoemd.

'Ja zeker. Een van mijn mindere. Slecht getraind. Geen spieren. Te slank. Enkel goed voor leuke dingen.' De hel wuifde me weg terwijl ik hem overdonderd aankeek. 'En zij is niets.'

'Ik ga voor haar dan.' Zei hij wijzend naar mij. Zijn blik werd strak op mij gericht.

'Prima. Doe wat je er mee wilt. Ze is van jou. Maar laat haar vooral niet leven zodra je met haar klaar bent. En zorg dat ze er is zodra deze meid word afgeranseld.'

Ik wist niet wat ze bedoelde. Enkel dat Rose niet zou blijven leven.
En ergens had ik zin om op dat vreselijke knappe lichaam van Hiral te meppen. Alsof hij een boksbal was.

Voor ik wist wat er echt gebeurde werden onze handen los gerukt en trok Hiral me mee. Voor de deur achter ons sloot hoorde ik nog een schreeuwende en huilende Rose.
Ze zouden boeten. Stuk. Voor. Stuk.

Nieuw deel!
Ik weet dat dit een beetje een droog deel is maar ik moest het snel schrijven aangezien ik nog maar twee dagen thuis ben! Eigenlijk ander halve dag of zo maar boeiend.
Trouwens, ik denk dat ik toch maar zes boeken ga schrijven. Want Nu Hiral erbij gekomen is, heb ik plots vloeiende inspiratie.
We zien allemaal wel!

Ik ga niet eens vragen of je het een goed deel vond aangezien dit echt een kak deel was maar boeiend.. ik ga proberen morgen nog een deel te plaatsen en ik denk dat we dan wel toekomen voor een week. Xxx