7

198 14 1
                                    

Toen ik voor even dacht dat Hiral me zou helpen om te ontsnappen aangezien hij richting de uitgang liep viel de moed in de schoenen wanneer hij plots een andere richting in sloeg en me opsloot in mijn oude vertrouwde cel. Alleen dan met hem erbij.

'Luna. Niet waar?' Grijnsde hij terwijl hij me los liet en tegen de muur naast mijn deur aan leunde.

'Wat wil je?' Snauwde ik terwijl ik me zo ver mogelijk bij hem vandaan zette.

'Schatje toch.' Grijnsde hij hoofdschuddend. Zijn vreselijk knappe lichaam irriteerde me toen hij zichzelf van de muur duwde en zich op mijn bed liet vallen. 'Je hebt geen idee wat ik van je wil.' Hij keek me doordringend aan, met zijn blauwe ogen.

'Vertel het dan.'

'Ik hoopte een beetje dat je dat zou zeggen.' Hij grinnikte en ging recht op zitten.

'Ik wil bijna,' hij stak zijn duim en wijsvinger naar voren om die vervolgens bijna op elkaar te drukken. 'Alles van jou.'

En toen zonk de moed me alweer in de schoenen.
Mijn schouders liet ik slap naast mijn lichaam hangen en ik zuchtte diep en verloren. Ik had geen idee wat ik moest zeggen en liet me tegen een muur zakken.

'Ga je me vermoorden?' Vroeg ik toen.

'Nah,' mompelde hij. 'Daar ben je te waardevol voor. Je zou moeten weten wat ik allemaal met je zou kunnen doen. Vermoorden is geen optie. Alleszins nu nog niet.'

Ik keek hem even aan en ik had er meteen spijt van toen hij knipoogde.

'Eigenlijk laat ik je nu nog enkele dagen met rust. Tot we van die andere af zijn. Nu heb ik nog niets aan je.' Hiral stond verveeld op en liep op me af terwijl hij mijn schouders beet nam en me optrok. 'Voor ik de woorden van net waar maak en de deur uit stap,' fluisterde hij terwijl hij mijn polsen boven mijn hoofd drukte en zijn lichaam tegen me aan liet hangen. '1 klein kusje?'

Eigenlijk had ik niet veel tijd om te antwoorden. Want zijn lippen drukte zich al op de mijne.
Een traan dwarrelde vrijwel meteen daarna langs mijn ooghoek over mijn wangen. Als ik niet zo bang en moedeloos was geweest had ik hem waarschijnlijk van me af geduwd en mijn lippen stevig op elkaar geperst. Maar dat deed ik niet.
In de plaats daarvan trilde ik op mijn benen en stond ik stok stijf en stil. Hij liet zijn lippen over de mijn glijden en ik walgde bijna. Maar ook dat leek me niet volledig te lukken. Ik was te moe.
Ergens was ik zelfs zo moe dat ik hem terug kuste. Maar dan half. Omdat ik te bang was. En ik anders dacht dat hij me als waardeloos zou beschouwen.

Ik hoopte in de stilte en het smakken van zijn kussen dat het eindelijk op zou houden. Dat ik me weer op mijn harde bed kon nestelen en kon slapen. Maar hij zorgde ervoor dat, dat niet gebeurde.
En liet van '1 klein kusje' duizenden en uren durende kusjes achter.

Maar uiteindelijk liet hij me grijnzend los en likte hij zijn lippen af met zijn tong.
Ik huiverde enkel en staarde naar zijn schoenen die net zoals de rest van zijn kledij in het zwart gehuld waren.
Daarna wuifde hij me gedag en liet me roerloos en in pijn achter.

Uren bleef ik zo staan. Kijkend naar de bakstenen vloer waar Hiral eerst nog gestaan had.
En waar ik hoopte dat Raven stond. Om me vast te houden en me te redden.
Hij wist dat ik hier was. En nog steeds had hij er niets aan kunnen doen.

En ik vreesde ervoor dat hij er ook nooit iets aan zou kunnen doen.
Ik bedacht me dat ik waarschijnlijk voor eeuwig hier zou blijven en zou vrezen voor mijn leven, dat vanaf nu aan Hiral toe behoorde.
Dat zeiden hij en de hel toch. Dat ik vanaf nu van hem was.

Dat zou een hel worden. Geen wonder dat ik daar ook was.
En dat was niet eens als grapje bedoeld. Dit zou echt een hel worden. Ik zou stil aan sterven terwijl hij ziek en met  neppe stralende ogen naar mijn lichaam zou blijven staren.

En nu begon het spel pas echt.
Of hij zou vermorzeld worden.
Of ik zou vermorzeld worden.
En ik hoopte, dat ik als eerste met de dobbelsteen mocht gooien.

Nieuw deel!
Ik was bijna vergeten dat ik vandaag nog een deel zou plaatsen, het is als cadeautje bedoeld, aangezien ik zolang gedaan heb over sommige delen.
Alsjeblieft!
Xxx
Tot over een week!

Different wolf {the one 4} = voltooid ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu