Chapter 58

52 3 0
                                    

58

"P..P..ea..nut ko"....

"RENZ! Oh my God! You're awake"

Halos mapatalon si Neira nang makitang nakamulat na ang

mga mata ni Renz habang patuloy naman ang pagbagsak ng mga luha nya.

Nahihirapan pa rin magsalita si Renz dahil sa oxygen mask na nakatakip

sa mukha nya.

"P..a..ngit mo..Wag ka na u..miyak" pinilit nitong ngumiti habang sinasabi iyon.

Agad pinindot ni Neira ang buzzer para tumawag ng doctor.

"Nakakainis ka bakit ngayon ka lang gumising?" patuloy pa rin

sa paghikbi si Neira habang hawak hawak ang kamay ni Renz na nakalapat

sa pisngi nya.

"Sorry...Wag ka na..umiyak...Teka bakit may ..dextrose ka rin?" 

Lumapit naman ang ina ni Renz na bakas ang kasiyahan sa mukha.

"Yan kasing girlfriend mo..antigas ng ulo. Sobrang pagod dahil

sa pag-aalaga sayo." sumbong ng ina ni Renz.

Tumingin naman ng masama si Renz kay Neira.

"Totoo ba yun?"

Tumango lang si Neira na parang bata.

"Aish..pasaway ka talaga"

Nag-usap sila at nalaman na rin ni Renz na alam na ni Neira

ang tungkol sa sakit nito. Walang tigil itong umiiyak. At walang

tigil rin ang paghingi ng tawad ni Renz.

Nang mga sumunod na araw naging maayos naman ang lagay ni Renz

pero kapansin pansin pa rin ang panghihina ng katawan nito.

Unti-unti nakakarecover sya pero di alintana ang panganib na 

dala ng sakit nya. Pinipilit ni Renz na pumasok si Neira. 

Hindi pa rin maaaring bumalik si Renz sa school dahil anumang

oras ay maaari na namang umatake ang sakit nya. Nanatili sya

sa ospital.

"Peanut ko..may isa pa diba sa dating list mo?" tanong ni Renz habang nasa 

ospital ito.

"Kalimutan mo na yun butter ko. Hindi na natin kailangan umalis. 

Dito na lang tayo. Dito na lang ako sa tabi mo..Ang mahalaga

maging maayos ang lagay mo." sabi ni Neira.

"Peanut..sorry kung hindi ko sinabi sayo. Ayoko lang na araw-araw

kang nag-aalala sakin. I want to spend my remaining time not

worrying what might happen. I just want to live my life to the

fullest" 

Neira started weeping. Renz heard her soft sobs. She couldn't met

his gaze.

"Peanut..you know I only have a month left to live, in case

I don't have an operation, that's why I didn't make any

promises in the near future. because I don't want to disappoint you"

"S..Stop it.. Don't say that..Don't say like you're already giving up.

A reader's diary (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon