Dit doet me terug denken aan een half jaar geleden. Alles lijkt precies hetzelfde.
Het is weer avond en ik zit weer alleen in het bos.
Met mijn hoofd in mijn handen zit ik tegen een boom aan, langzaam stromen er tranen uit mijn ogen. Ik wil mijn oude leven terug.
Ik wil weer dat het net zoals vroeger was. Alleen puberale ruzies, die na een dag weer over zijn. Elke avond aan tafel vertellen aan je ouders hoe school was.
Maar tenslotte, alles veranderd. Niets blijft voor altijd hetzelfde.
Zal Luke mij nog lastigvallen? Zal Calum mij missen? Zal Shawn mij zoeken?
Snel stromen er meer tranen over mijn, inmiddels vuile, gezicht. Uit frustratie sla ik een gil uit en zak nog meer naar beneden.
Versuft voel ik aan dat ik vermoeid word. Ik zet kracht op mijn armen om mijzelf omhoog te trekken maar mijn linkerarm schaaft over het boomschors.
'Fuck' scheld ik zachtjes als ik zie dat de sneeën open liggen.
Snel sta ik op, met succes deze keer. Met kleine passen loop ik het bos uit. Het gaat langzaam, maar het is tenminste iets.
Als ik ergens op straat loop zakt mijn beeld even weg. Snel loop ik door totdat alles vervaagd. Het laatste wat ik voel is een harde klap. Langzaam hoor ik druppels op de grond vallen tot dat ook vervaagd, en alles weg zakt.
--------------------------
Pov Cameron (ehe)
Snel haast ik naar boven waar Shawn staat met zijn hoofd in zijn handen. 'Gast wat heb je tegen Allison gezegt? Ze is helemaal overstuur naar buiten gerend!' Roep ik boos naar hem.
'Ze is nooit gestopt' fluistert hij het zijn handen in zijn haar. Ik kom voor hem staan.
'Met wat?' Vraag ik onzeker voor een reactie.
'Wat denk je? Met zelfbeschadiging!' Schreeuwt hij naar me en ik zie dat hij probeerd zijn tranen in bedwang te houden die inmiddels over zijn wangen stromen.
'Nee, dat kan niet. Shawn lieg verdomme niet tegen me' komt er zacht uit mijn mond.
Hij blijft stil zitten.
'Fuck' scheld ik zachtjes.
'Waag het om nog een keer naar haar te schreeuwen. Ik ga haar zoeken' maakte ik mijn zin af, en liep zwijgend naar beneden.
'Ik ga Allison zoeken, jullie moeten op Shawn letten' vertel ik zacht.
Nog voordat ze kunnen reageren ben ik al buiten.
'All waar kan je zijn' fluister ik terwijl ik mijn telefoon uit mijn zak haal.
Ik ben nu al twee uur aan het zoeken en geen een teken van haar.
Ik voel me zo slecht, waarom was ik er niet voor haar? Ik kon haar gewoon helpen. Dan was dit niet gebeurt.
Alsof het nog niet beter kon voel ik de eerste regendruppels al op mijn haren belanden.
Great.
Snel zet ik mijn capuchon op en loop verder.
Ik kijk naar boven en zie dat het al donker begint te worden. Het is inmiddels al winter hier. Niet ijskoud maar ook niet bloedheet. Gewoon grauw weer.
Waarom? Waarom moet het zo lopen? Waarom was ze weggegaan naar die Luke? Waarom heeft ze een relatie met hem? Waarom moest ze weg wanneer ik haar wou vertellen wat ik voor haar voel?
Ik heb het verkloot.
Het eerste hoofdstuk die wat langer is! Ik probeer de hoofdstukken tussen de 300 en de 600 woorden te hebben.
Ahaha dr is een groepje met 3 jongens die al 3 weken heel de tijd emo naar me schreeuwt en ik negeer het echt totaal XD
