Ik voel mijn lichaam niet meer en langzaam word alles zwart.
Als ik mijn ogen open doe zie ik een fel licht. Tegen de tijd dat ik er aan gewend ben kijk ik in twee helderblauwe ogen.
'Luke' klinkt mijn stem schor. Hij glimlacht. 'Je bent wakker.' Ik zie een paar tranen uit zijn ogen ontsnappen.
'Ik dacht dat ik je voor altijd kwijt was.' Zegt hij met een trillende stem. 'He ik ben er nu weer. Het komt goed.' Zeg ik gerustellend. Nu volgt een lange stilte.
'Mag ik wat water?' Vraag ik. Luke knikt en pakt het glas water wat op het tafeltje staat. Ik neem een paar grote slokken en geef het dan weer aan hem.
'Luke?' Vraag ik na een paar minuten stilte. 'Ja babe?' Vraagt Luke. Oh my gosh hij noemde me babe... Nee Allison back to the point. 'Ik hoorde wat je allemaal zei. Ik houd ook van jou Luke en Calum zag niks uitmaken.' Zeg ik tegen hem. Ik zie hoe zijn ogen op vrolijken en zijn grijns word alleen maar groter. 'Dan zit er maar een ding op.' Zegt Luke geheimzinnig.
'En dat is?' Vraag ik lachend. Hij brengt zijn hoofd dichter bij de mijne en ik voel zijn adem op mijn huid. Nog voor zijn lippen de mijne kunnen aanraken komt de dokter binnen en schiet Luke terug in zijn stoel.
'Ah mevrouw Hood ik zie dat u weer wakker bent. Dat is fijn om te zien. Er komen straks wat zusters die testjes gaan doen en bepalen wanneer u uit het ziekenhuis mag.' Zegt de dokter die niks heeft meegekregen van het incident. Ik knik en kijk naar Luke die langzaam rood word. Zachtjes grinnik ik. De dokter loopt de kamer uit en er valt een stilte.
'Allison? Heb je echt alles gehoort wat ik zei?. Vraagt Luke onzeker. Oh god, ik haat het om mensen onzeker te zien. 'Ja maar ik snap het niet. Waarom mag jij geen gevoelens voor mij hebben?' Hij kijkt naar beneden en zucht. 'Hij denkt dat ik dan te veel met jou om zal gaan en dat de band kapot gaat. Een soort van bro code.' Ik denk even en geeft dan een knikje.
Iets schiet me te binnen. 'Weet Calum dat je hier bent?' Vraag ik aan hem. Hij kijkt me aan. 'Ehh tja... Eigenlijk mocht ik niet naar je toe zegmaar.' Hij krabt in zijn nek en er verschijnen blosjes op zijn wangen. 'Badboy' grinnik ik. 'Maar je vind het leuk is het niet?' Vraagt Luke grijzend. 'Misschien' zeg ik misterieus. 'Zeg maar gewoon ja' zegt Luke is nog voor ik kan antwoorden drukt hij zijn lippen op de mijne.
Een lerares Nederlands wil mijn boeken gaan lezen.. Halp
Vote?
Comment?
Follow?
