Pov. Allison
Die ene zin blijft zich in mijn hoofd herhalen.
'Daar kom je nog wel achter'
Wat bedoeld hij ermee?
Heeft Luke een ander? Houd hij helemaal niet meer van me?
Nee dat kan niet.
Toch?
Na die ene zin heeft een dokter ons horen schreeuwen en heeft hij Luke en Calum de kamer uitgehaalt. Met een beetje geweld lukte het.
Ik begrijp het niet. Ik begrijp er niks meer van!
Niemand wil me wat vertellen wat er aan de hand is. Niemand!
Ik voel me zo fucking alleen op dit moment.
Ik voel de tranen op komen wellen en kan ze niet bedwingen. Hoe hard ik het probeer.
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/
Na een tijd woelen in bed kom ik tot een conclusie.
Ik wil naar Shawn. Het is de enige optie voor tijdelijk.
Ik kijk om ne heen en zie mijn telefoon op het kastje liggen. Met moeite pak ik hem op en kijk naar mijn baterij. Nog achtenvijftig procent. Daar red ik het wel mee.
Als het contact van Shawn op mijn scherm staat druk ik gelijk op de bel knop.
Een piepje.
Nog een.
He kijk eens. Nog een piepje.
'Shawn neem op asjeblieft' murmel ik tegen mezelf.
Ik hoor geruis vanuit de andere kant komen en gelijk en ik weer actief.
'Allison? Hey!' Zegt Shawn opgewekt.
'S-shawn?' Fluister ik zachtjes. Ik vraag mijzelf af of hij me wel gehoort heeft.
'Allison? Heb je gehuild? Wat is er gebeurt?' Vraagt hij al een stuk sirrieuzer dan daarnet.
'I-ik wil hier weg. Ik wil naar jou toe' snik ik. De eerste tranen rollen alweer over mijn wangen.
'Waar wil je weg? Allison als het moet stap ik nu op het vliegtuig naar je toe wat is er gebeurt?' Vraagt hij.
'Ik ben in het ziekenhuis. Ik had ruzie met Calum en rende weg en zag de vrachtwagen niet e-' verder kom ik niet want Shawn in mij al voor.
'Allison ik pak nu mijn tas en ik kom je halen. Ik laat je daar niet alleen girl'
