She's an Exception [Revising] (Updated up to chapter 12)

Chapter 69: First Blood~ ♫♫ (Ending)

--

Kinabukasan

Sabado ngayon.

Time Check.. *tingin sa wrist watch* 10:34AM

Nandito ako ngayon sa Hospital. Pero bago 'ko pumunta dito, dumaan muna 'ko sa super market para bumili ng prutas para kay Boo. Pagka-bili ko, dumiretso na agad ako dito. Hindi ko pa kasi nabibisita si Boo simula nung mabugbog siya eh. Kawawa naman kasi siya eh. Balita ko nga kay Chloe (na laging nag-babantay sa kanya) eh, grabe daw talaga 'yung natamo n'yang mga sugat galing sa ibinatong flower vase sa kanya ni Calvin---isama na rin natin 'yung mga suntok. Hindi ko alam na.. sadista din pala 'yung Carbonara Monster na 'yun?

Hanggang ngayon.. naguguluhan pa rin ako kung pa'no nagawa ni Boo 'yung gano'ng bagay. Nitong mga nakaraang araw takot ako kay Boo ng dahil sa ginawa n'ya. Pero.. ngayon.. Wala na. Wala na 'yung takot ko kay Boo. Itinatak ko kasi sa isip ko na, 'Bestfriend ko si Boo, kaya dapat wag ko siyang katakutan. Nabulag lang siya. Lahat naman kasi YATA ng mga nag-mamahal eh gumagawa ng mga bagay na SOBRANG STUPID!'

Haay.. *sigh* *buntong hingina* (ANO DAW?!~)

Bubuksan ko palang sana 'yung pinto ng kwarto ni Boo dito sa hospital ng biglang bumukas 'to at bumungad sa'kin ang isang babae na siguro nasa 50's na niya. Sobrang mugto ng mga mata n'ya.

"Uhh.. Good Morning po."

"nag-punas ng mata sabay tingin sa'kin Kate?"

"Uhhh.. Opo?" Na-bigla 'ko ng bigla niya 'kong hinigit sa braso sabay yakap ng sobrang higpit. And unconsciously.. I answered it by carressing her back.. to.. I don't know.. Comfort her? Hindi ko alam! Kusa eh!

Napatingin naman ako sa lalaking naki-tap sa likod nitong babaeng naka-yakap sa'kin. Kamukha ni Boo 'yung mama. I guess parents 'to nila Boo at Kuya Joe. Isang beses ko pa lang kasi n'on nakita at naka-harap in person 'tong mga magulang ni Boo eh. To think na grade 4 yata o.. 5 pa lang yata 'ko nung time na 'yun kaya nakalimutan ko na pati itsura nila.

Tumingin ako sa lalake sa likod, "Good Morning po." he just nodded as a response.

Kumalas na sa yakap si.. Sino nga 'to? tita nalang. "Ayos lang po kayo?"

"Ayos lang."

Pinapasok naman ako at pina-upo sa Sofa katabi ni kuya Joe.

"Ahmm.. Hi, Kuya Joe." nginitian ko s'ya. Ngumiti naman s'ya.. though it's a Faint one.

Napatingin ako sa parang Scrap book na tinitignan ni Kuya at.. nagulat ako sa nakita ko.. Mga pictures ko---stolen shots nga lang.

MAg-tatanong na dapat ako kung kaninong scrapbook 'yung hawak n'ya ng mag-salita s'ya.

"Kate, sorry sa nagawa ng kapatid ko ha. napatingin ako kay Boo na natutulog Do you have any idea on how much my brother loves you? napatingin ako sa kanya, tapos umiling ako dahil hindi ko talaga alam. Well.. to tell you frankly, My brother loves you more than his life." nawindang ako sa sinabi ni kuya Joe. Mas Mahal ako ni boo kesa sa sarili n'yang buhay?

Hindi ko alam kung ano bang dapat kong sabihin. Naka-tingin lang ako kay Boo na natutulog habang may mga aparato na naka-tusok sa mga braso n'ya.

Feeling ko.. Napakalaking TANGA ko. Ang manhid ko para 'di malaman o maramdaman 'yung feelings ni Boo para sa'kin. Ang manhid ko. Ang manhid, manhid ko. Eh kasi naman.. 'yung gestures na ginagawa n'ya---sweet or whatever gestures n'yang ginagawa sa'kin, iniisip kong BESTFRIEND gestures lang. *sigh*

"Here inabot n'ya sa'kin 'yung scrapbook at kinuha ko naman. Nandyan lahat-lahat ng bagay na gusto n'yang sabihin sa'yo dati pa. Wag mo nalang babanggitin sa kanya na ipinakita ko sa'yo 'yan, pag-nagising s'ya, baka magalit kasi. tumayo s'ya tapos ginilo n'ya 'yung buhok ko Bili lang akong makakain natin."