She's an Exception [Revising] (Updated up to chapter 12)

Chapter 67: Full Custody

(A/N: Dahil mahal na mahal ko kayo, ayan! nag-update ako! Sayang Wi-Fi eh! Time Check.. 3:07 AM~ Ganyan ko kayo ka love! Walang bibitiw ha! Baka pala 3 or 4 Chaps pa 'to! May idadagdag akong scenes eh para mas gumanda. BEAR WITH ME~ Sorry sa typos!)

Calvin's POV

Alam niyo 'yung feeling na.. Maganda na SANA 'yung araw ko dahil sa isang 'Good Morning Carby-n :3' na text ng taong sobrang espesyal sa'kin? Masaya na SANA eh! Sobrang saya ko na! May libreng endearment pa siyang binigay!

Tapos..

Makaka-rinig ka nalang ng usapang pwedeng gumiba sa sayang nararamdaman mo, o kaya, ang mas malala, gumiba pati ang pag-kakaibigan niyo ng isang tao? T*ng ina! Nug narinig ko 'yung pinag-uusapan nila, gusto kong PUMATAY!

Ganito kasi 'yun..

Edi.. pumasok ako ng SOBRANG LATE dahil nag-ka-yayaan kaming mag-inuman since last day naman na ng Christmas Break. Nag-inuman lang kaming apat ng mga kabanda ko, nagpaka-lunod sa alak, ganun. Hindi nga lang kasali si Bryan sa inuman dahil 'di pinayagan pumunta sa bahay naming apat.

So.. dahil nga sobrang late na kami naka-tulog dahil sa inumanm late na din akong nagising dahil ako ang may pinaka-maraming nainom sa'ming apat.

Edi 'yu, kinabukasan (araw ng pasukan) nag-dala'ko ng auto dahil 'yung tatlong kumag nauna nang umalis dahil ayaw daw nilang malate. (ti-next kasi sa'kin, kasunod ng pagka-basa ko sa message ni Kate.) Pinark ko 'yung kotse sa lot at nag-pahinga. Nag-stay lang ako sa kotse ko ng who-knows-how-many-minutes habang naka-bukas 'yung bintana sa tabi ng drivers seat, dahil gusto ko ng sariwang hangin.

Balak ko na talagang 'di pumasok  at magpa-hinga nalang sa kotse dahil 'di ko talaga kaya 'yung sakit ng ulo ko. Parang binibiyak eh. Habang hinihilot ko ng dalawang hinlalaki ko 'yung magkabilang gilid ng noo ko, naka-rinig ako ng mga pamilyar na boses, na parang nag-aaway..

"Chloe.. don't tell this to anyone.. Etong ginawa sa'kin ni Boo.. baka kung anong mang-yari dun.. He's still my Best friend and ayokong may mangyari dun sa lalaking 'yun."

"Kate! what are you saying?! He tried to RAPE you! Bakit ayaw mong ipa-alam?!"

"No.. Kawawa si Boo. Baka-mabugbog siya.. Nabulag lang naman siya eh."

"aish! Ang T*nga talaga ng lalaking 'yun! Kainis! Bukas.. Pupunta tayong dalawa dun sa bahay niya! Makikita niya!"

Pakiramdam ko, nawala 'yung iniinda kong sakit ng ulo nang marinig ko 'yung pinag-uusapan nila..

Hindi pa masyado ma-absorb ng utak ko 'yung ibang parte ng pinag-uusapan nila, nang may marinig nanaman ako.

"Kate! Anak!"

"P-papa? Anong ginagawa mo dito?" 

"Nandito ako para sunduin ka dahil kailan ko kayong maka-usap ng Mama mo pati 'yung dalawa mong kapatid. Importanteng bagay 'to anak."

Sakit ng ulo + Information overload + slowding na utak = BIGTI!

Pero.. T-teka muna.. Papa daw sabi ni Kate.. Tapos tinawag pa siya nung manong na 'Anak'.. Meaning.. PAPA niya nga..

Ay, Takte! Nag-sink in din sa'kin 'yung usapan kanina nila Kate.. PUT@ ka Bryan! Humanda ka!

Lumabas agad ako ng kotse at dali-daling nilibot 'yung BUONG school. Kahit 'yung mga room ng section nila, pinasok ko, sa kamalas-malasan, magaling mag-tago ang g*go. Nag-tanong din ako sa mga ka-kilala ko't mga estudyante kung nakita nila si Bryan (wag na kayo mag-taka kung bakit pati sa mga estudyante nag-tanong ako. Sikat kami dito sa shool diba?), sabi nila tumakbo daw pa-palabas ng gate, so na-isip ko na umuwi na si Bryan.