She's an Exception [Revising] (Updated up to chapter 12)

Chapter 4 (BOOM!)

Kate’s POV

Sumenyas siya na parang nagtataboy sa likuran ko kaya napatingin ako duon. Tumingin ako duon at nakita kong naglalakad na papalabas iyong tatlong MIB. “Good morning,” Sabi niya pagkalabas ng mga MIB kaya napatingin ulit ako sa kaniya. Nakangiti siya na parang asong may rabies.

Yuck!

“Hoy, ikaw!” Itinuro ko siya. “Ano ba ang kailangan mo at ipinadukot mo ako?!”

“Calm down. Is that your way of saying ‘Good Morning’?”

“Oo, so ano ang pakielam mo?! Sabihin mo na kailangan mo para makauwi na ako!”

“Why are you in a hurry? Remember? Saturday, nine AM?”

In fairness, ang sakit sa lalamunan kaya hihinaon na muna ako. “Ano ba kasi meron sa araw na ito? Spill it.”

“Spill what?” Painosente niyang tanong. Kalmutin kaya kita nang makita mong magspill sa carpet mo iyong dugo mo?

“Ano nga iyong kailangan mo?!” Nakakairita na, ha? Doesn’t he know na nagsona ako kanina at sigaw pa ako nang sigaw kaya medyo sumakit lalamunan ko?!

“Let’s sit first.” Umupo naman siya sa isang swivel chair na malapit sa bintana tapos pinaandar niya iyon papalapit sa study table sa kanan ko. At dahil sinabi niyang umupo kami, umupo ako sa kama niya. E, wala na akong makitang upuan na extra, e. Ang meron lang, iyong couch na malapit sa kaniya. Ayoko ngang tumabi sa kaniya. Baka kagatin pa ako tapos maging tibo pa ako.

“So, ano nga kailangan mo?”

Humarap naman siya sa akin. “You.” Sabay kindat niya sa akin. Kirat! Kinilabutan ako sa sinabi niya. Ano daw kailangan niya?! Ako?!

“Pervert!” Napatayo ako biga. Ang manyak kasi! Ako daw kailangan niya!

Tumingin siya sa akin from head to toe habang nakangisi. “Mukha namang nakuha mo iyong sinabi kong mag-ayos ka ng sarili mo.” Matawa tawang sinabi niya. “Do you even wear any pants now?” Sabay kagat niya sa lower lip niya at naglean downward siya para masilip if naka short ako. Napacross legs kaagad ako sabay hila pababa ng damit ko tapos isinabit iyon sa tuhod ko. Ngayon ko lang naalala, hindi pala kita short ko sa get up na ito!

“A-ano ba iyang si-sinasabi mo?! Ang pervert mo, ha?!”

Tumayo siya mula sa pagkakaupo tapos lumapit sa akin then tinignan ako ng seryoso saka siya bumuntong hininga.  Sakto, nautot ako nang kaonti dahil sa kaba. Lasapin mo ang utot ko! “I’ll be direct to the point. We’ll do something.”

Oh, my fluffers! So may balak talaga siyang gawin sa akin?! This calls for operation ‘Sumigaw-ka-para-mabuhay-ka’

Huminga ako ng malalim.

Ligtas siya. Walang amoy iyong pinroduce kong toxic gas.

“Yaa!~ Tulong! May rapist! Yaa!~“ Tumakbo ako ng tumakbo paikot sa kwarto pagkatayo ko mula sa kama niya tapos siya naman hinahabol ako.

“Shh! Shut up! Huwag kang sumigaw!”

“Yaa!~ Rape! Rape! Yaa!~ Tulong-” Nahuli niya ako tapos tinakpan iyong bibig ko then hinila ako at inihiga sa kama. He’s now freakin’ hovering above me. Omo!

Our faces are inches apart to the point na naaamoy ko na iyong hininga niya. In all fairness ang bango, ha? Amoy mint - Aish! Tumigil ka nga! Mare-rape ka na nga, nakuha mo pang mabanguhan sa hininga niya?! Stop it, Kate!

“Didn’t I tell you to ‘shut up!?’ You’re so paranoid! Ano ba ang pinag-iisip mo at sumigaw ka?!” Kinagat ko iyong kamay niya kaya natanggal sa pagkakatakip sa bibig ko.