sinende geçen akşamlar

kırk altı - yüzleşme.

Aşklarım, canlarım, ciğerlerimmmm. Keyifli okumalar. Lütfen oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. Sizleri seviyorum. 💚💚💚💚

kırk altıncı bölüm
[YÜZLEŞME]

🗝️

"Neredelermiş, neredelermiş?" diyerek on bininci kere kolumu dürten Umay'a boş boş baktım.

Düz bir sesle, "Bir kere daha neredelermiş dersen sana dalmayı düşünüyorum." dedim.

Ağız taklidimi yaparak önüne döndü fakat birkaç dakika sonra bana yine döner görmüş kedi gibi bakmaya başladı. "Merak ediyorum ama."

Gencer, hemen yanında duran sevgilisine bir bakış attı, "Birazdan burada olurlar Umay."

Umay kaşlarını kaldırdı, "Diyorsun?"

"Diyorum."

"Doğru diyorsun, ikna oldum," diyen arkadaşıma zarttırı zort ifademle baktım. Oysa ki son iki saattir ben de kendisine aynı açıklamayı yapıyordum.

Boşvererek Alparslan'a döndüm. Şuan da Kılıç ile Turan'ın tutulduğu deponun önünde Behiç ile Ayça'yı bekliyorduk.

Safir ve Şiir içeride, Kılıç ile konuşuyorlardı. Safir, kızı olduğunu söylemiş miydi bilmiyordum fakat birazdan kız kardeşi Ayça burada olacaktı. Nasıl bir tepki vereceğini merak ediyordum.

Ayrıca Behiç'e de Kılıç'ın yakalandığının haberini Alparslan'ın gönderdiğini de az önce öğrenmiştim. Söylediğine göre, bu gece sondu. Bu gece, her şey bitecekti.

Elimi, Alparslan'ın koluna yaslarken yutkundum. Düşündüğüm şeyi dile getirmem zor olacaktı fakat onun için bu fedakarlığı yapabilirdim. Çünkü biliyordum ki, yerimde olsaydı o da aynısını yapardı. "Alparslan," diye mırıldandım. Sesim, Gencer ile Umay'a gitmiyordu. "Söylediğim şeyin hala arkasındayım. İstersen babana zarar vermek zorunda değilsin. Onu... Adalete teslim edebilirsin. Biliyorum bütün her şeyin sorumlusu o fakat-"

"Cezasını çekecek Tomris," dedi net tavrıyla gözlerimin içine bakarken. Kahveleri, gecenin karanlığını ışıtıyordu. "Babam olması," derken bir elini yanağıma götürüp usulca okşadı. "Bu dünyadaki en değerli varlığıma verdiği zararları yok saymama sebep olamaz. Ona en az, Kılıç'a olduğu kadar öfkeliyim. Hatta belki daha fazla... Bir kadın sırf onu sevmedi diye yaptıkları... Aynı geni taşıyor oluşumuza hala hayret ediyorum."

Ona tuhaf bir imayla baktım.

"Öz babam," dedi malesef der gibi. "Yıllar önce dna testi yaptırmıştım. Ayrıca yadsınamaz bir gerçek var ki, fazlasıyla benziyoruz." "

İstemsizce onayladım. "Doğru," dedim. "Ama sen daha yakışıklısın," deyip güldüm.

Göz kırptı, "Bence de."

O sırada deponun kapısı açıldı ve içeriden Safir çıktı. Fazlasıyla gergin görünmesi sıkıntılı bir nefes vermeme sebebiyet verdi. Belli ki Kılıç ile konuşmuştu. "Senden haberi var mıymış?" diye sordum usulca.

Başını iki yana salladı, "Yokmuş. Umrumda bile değilsin benim tek kızım Ayça diyor."

Histerik bir şekilde güldüm, "Evet ve tek kızının hayatına sıçtı."

"Asıl komik olan da o ya zaten," dedi Safir de sinirle. "Aptalın öyle bir tavrı var ki, sanki babam ol diye yalvarıyorum! Gerizekalı pezevenk!"