sinende geçen akşamlar

sekiz - yasa.

Yeni bölümle karşınızdayım. Keyifli okumalar ballarım. Geçen bölüme gelen yorum sayısı gerçekten çok güzeldi, bu bölümde de yorumlarınızı ve oylarını eksik etmezseniz çok mutlu olurum.

Sizleri seviyorum.💚

sekizinci bölüm
[YASA]

🗝️

"Peşinde üç tetikçi vardı. İki gün boyunca seni takip ettiler, e tabii biz de onları takipteydik. Birbirlerinden haberleri yoktu. Ancak sonra sanırım birbirlerini farkedince illa ki biri seni öldürür diye üçü de aynı anda peşini bırakmış olmalılar. Birkaç gündür kimse peşinde değil."

Baha'nın sözleriyle sırıttım, "Bugün de ölmedik şükür!" dedim alayla.

"Seni koruduğum kadar anamı babamı korumamışımdır," diye homurdandı Baha.

"Ee yavrum," dedim tehlikeli bir sesle. "Ayağı sağlam basanın, yoluna mayın taşıyan düşmanı çok olurmuş. Bizimki de o hesap!"

Baha usulca güldü, "Hoş geldin Ramiz dayı,"

"Hoş bulduk yeğenim, hoş bulduk!" diye mırıldandım. "Bu gece Yasa'da olacağım. Belgelerin o odada olduğunu teyit ettirdin değil mi? Ilgaz Yasa ile boşu boşuna yakınlaşmak istemiyorum."

"Merak etme," dedi rahatlatıcı bir sesle. "Belgeler odadaki banyo kapısının kirişine yakın bir parkenin altındaki kasada. Parke çıkartılabildiği için haffi gıcırdıyor. Oradan anlarsın zaten. Hem odada güvenlik kamerası falan da yok. Kasanın şifresini sana mesaj olarak atacağım."

"Tamamdır ama merak ettiğim bir şey var. Bu adamlar neden bu kadar önemli olan belgeleri gece kulüplerindeki bir odada saklıyorlar ki? Hem de seks için kullanılan bir odada!"

Baha cıkladı, "Orası her önüne gelenin seks yaptığı bir oda değil, bunu biliyorsun. Sadece Ilgaz Yasa'ya özel."

O göremese de elimi havada rastgele salladım, "Her neyse işte!"

"Nedeni şu:" diye devam etti. "Polisler belirli aralıklarla belirli mafyaların evlerini, şirketlerini ve onlara ait mülklerini arıyorlar. Yasa ailesi de buna karşılık polisin görmemesi gereken bilgileri, kendilerine ait olan ama kağıt üstünde kiralamış oldukları gece kulübüne saklama gereği duymuşlar. Böyle bir çözüm üretmişler akıllarınca."

Bir nefes verdim, "Anladım," diye mırıldandım. "Ben birazdan hazırlanmaya başlayacağım. Zaten geceye çok bir şey kalmadı. Sen de kasanın şifresini atmayı unutma."

"Tamam güzellik," dedi. "Kendine dikkat et. Herhangi bir terslik olursa ne yapman gerektiğini biliyorsun. Gümüş yakınlarında olacak."

Onu onayladım ve vedalaşarak aramayı sonlandırdım. Önümdeki boş tabağı mutfağa götürüp bulaşık makinesine koyduktan sonra ilaçlarımı içtim. Biraz da sosyal medyada takılarak zaman öldürdükten sonra saatin yavaş yavaş yaklaşmasıyla odama geçtim ve yeni kılığıma bürünmeye başladım.

Bu gece Melis olacaktım. Melis, gece hayatını seven, kendi özgürlüğünü doya doya yaşayan, kimine göre marjinal bir genç kadındı. Mavi, orta uzunlukta saçları ve genel olarak taktığı mor renk lensleriyle şirinliğine şirinlik katardı. Şu son zamanlarda dillerden düşmeyen kum saati fiziğine sahipti. Dolgun göğüsler, ince bel, büyük kalça...

Makyaj masama oturdum ve Melis'in fotoğrafını telefonumdan açarak tam önüme koydum. Onun ince uzun yüz hatlarını kendi yüzümde kontürle benzetirken aynı ten rengine sahip olmamızın mutluluğunu yaşıyordum. Çekik badem gözlerini de ufak makyaj hileleriyle kendime yansıttım. Birkaç rütuştan sonra nihayet makyaj kısmı bittiğinde, saçlarının tıpatıp aynısı olan mavi, kahküllü peruğu ve mor lensleri de taktım.