sinende geçen akşamlar

kırk bir - gözaltı.

Selamlar canlarım! Keyifli okumalar, lütfen oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. Sizleri seviyorummm 💚💚

kırk birinci bölüm
[

GÖZALTI]

🗝️

Derin bir sessizlik vardı aramızda. Ben, Baha, Bahadır ve Muhteşem ekip karargahtaydık. Safir'e, yani Gümüş'e gerçeği açıklayalı yarım saat geçmişti. Bu geçen sürede sadece elindeki belgelere bakıyordu. Onun için gerçekten zor bir durumdu. Resmen gece gündüz aradığı adam babasıydı.

Ama tüm bunlar bir yana benim içimde tatlı bir heyecan vardı çünkü aynı zamanda Safir, Ayça'nın ablasıydı. Ayça hep Akçın ile benim ilişkime imrenir, tek çocuk olmasından yakınırdı. Bir ablanın varlığı ona iyi gelecekti bunu biliyordum fakat Safir bu konuda ne düşünüyordu, işte onu bilmiyordum.

"Şaka gibi," dedi en sonunda bize bakarak.

"Sonunda bir tepki verdin," diye sızlandı Gamsız.

Şiir de, "Bir an tokat atacaktım," dedi ciddi bir sesle.

Safir derin bir nefes aldı, "Kılıç piçinin kızı olmayı hazmetmeye çalışıyordum," dedi. "Fakat hazmedemedim sanırım."

"Bu kolayca üstesinden gelebileceğin bir şey değil," dedim usulca. "Zor bir durum. Kendine zaman ver."

Başını iki yana salladı, "Yıllar boyu ailem olmadığı için kendimi şanssız hissettim. Bana göre, bu dünyanın en kötü şeyiydi fakat şuan... O dünyanın en kötü şeyi, daha katlanılır geliyor. Daha güzel geliyor. Gerçekten de beterin beteri varmış."

Deli, "Sence Kılıç'ın senden haberi var mıdır?" diye sordu.

"Bilmiyorum ki," dedi omuz silkerek.

"Bence yok," diyerek araya girdim. "O adamı yakından gördüm. Psikopatın teki. Eğer Safir'den haberi olsaydı, muhakkak onu da Ayça gibi yanında büyütür, hayatına ve psikolojisine sıçardı."

Safir'in gözleri bana kitlendi, "Ayça," dedi yeni hatırlamış gibi.

Bahadır araya girdi, "Kız kardeşin," dedi usulca. Onun da benimle aynı düşünceyi paylaştığına zaten emindim.

Çitlembik yine olaya en pozitif yönünden baktı, "Ayy ne güzel kız kardeşin varmış bu arada Safir'im. Çok tatlı!"

Safir hala bana bakıyordu, "Bu durumu biliyor mu?"

Başımı iki yana salladım, "Hayır bilmiyor tabii ki. Söylemedim."

"Söyleme," diye mırıldandı. "Eğer ileride... Gerekirse ben söylerim... Ama şuan değil."

"Öyle ya da böyle öğrenmesi gerekecek zaten," dedi Baha. "İkinizin de ortak noktası Kılıç."

Safir bir cevap vermedi, başka bir konuya geçti. "Üstlerimiz bu durumu biliyorlar mı?"

"Söyledik," dedi Makina. "Herhangi bir sorun yok merak etme."

Safir'in gözlerinde ilk kez endişeyi gördüm, "Kılıç denen pisliğin kızı olmam, bana olan bakış açılarını değiştirmez değil mi?"

"Saçmalama istersen," dedi Deli. "Komutanlarımız seni çok iyi tanıyor, biliyorlar. Neden değişsin?"

"Mesleğimi etkilemesinden korkuyorum. Ben buralara kolay gelmedim, biliyorsunuz."