The Playboy's Mysterious Girl

Part 58

Playboy + Man-hater = Just Got Married

"Where are they?!"

Sa kalagitnaan ng aking mahimbing na pagtulog ay nalukot ang noo ko sa biglaang ingay. And as much as I want to open my eyes but my pain-throbbing head keeps me from doing so. Uhgg!

"Let us explain, Mr. Celes--" another familiar voice appeared pero tila naputol ng kung ano.

"No! I want them both to explain! Nasaan sila?"

I frowned again. Who the hell dare to shout outside my room?

Then the next thing I heard were the shattering of I don't know what. Vase? Chairs?

"You f*cking son, do you know what you've done!?"

Wala sa loob akong napabangon kahit na namilipit ako sa sakit ng ulo. "Who's shouting Dora--" di ko natapos ang sasabihin ng makita ko kung sino ang nakaupo sa sofa kaharap ng kamang hinihigaan ko. "What are you doing here?"

Imbes na sumagot ay ngumisi lang siya ng mapang-asar na para bang katawa-tawa ang tanong ko.

Mabilis ko namang inikot ang mga mata sa paligid at doon ko lang napagtantong wala ako sa kwarto ko kundi sa kwarto niya. Darn, how do I end up here?

Then memories of me running away from home started to creep in. Oh great!

I am still trying to process how I ended up inside her room ng bigla niya akong batiin. "Good morning, Mrs. Celestian."

Hindi ko siya pinansin. Wala ako sa mood para patulan siya sa pang-aasar niya.

"Uy acknowledge na niya. Mrs. Celestian, yarn?"

Automatic na pinanlakihan ko siya ng mga mata. Damn, she's really pushing my buttons. "Anong pinagsasabi mo Carrie!?" Magbiro siya sa lasing huwag lang sa bagong gising na may hang-over.

Hindi man lang siya natinag bagkus ay mas lalo pa akong inaasar dahil sa paraan ng pagngisi niya. What the f*ck?!

"Stop it Carrie, I'm not in the mood for your jokes." sabi ko at saka tumayo na at padabog na tinungo ang kinaroroonan ng CR. Kailangan kong maghilamos at baka sakaling maibsan ang sakit ng ulo ko.

"Don't you really remember even a single thing about last night?" narinig kong sabi ni Carrie kaya napahinto ako at nilingon ito.

"Why?" Bahagya lang akong napakunot ng noo.

Hindi siya sumagot bagkus ay naglakbay lang ang paningin nito sa mga kamay ko. Wala sa loob ko namang sinundan ang kanyang paningin na bumaba patungo sa mga daliri ko sa kaliwang kamay at doon na ako nagsimulang manlamig.

"Oh shit!" di ko mapigilang mura ng makitang mayroon akong suot na singsing sa ring finger ko. Parang bigla akong napaso ng maramdaman ang bagay na metal roon.

F*ck, paano?

Then some memories of me together with the asshole in Handuraw started taking in. The last thing I remembered was I am damn wasted already.

Then suddenly there's-- "Let's get married, bitch."

Tila sandaling tumigil ang buong paligid ko. "It's not true..." nanghihina kong sambit. "It can't be true." kumbinsi ko sa sarili.

"This is a joke right?" baling ko kay Carrie ng bahagyang makabawi pero ang kaba ko ay sobra-sobra na. "Tell me what I'm thinking isn't true Carrie." halos magmakaawa kong sabi.

But the bitch simply smirked.

Napaupo ako sa sahig sa sobrang panghihina. "F*ck! D--Did I? D--Did the asshole and I really g--got... oh damn it!" What have I done?