Loving My Brother #2: Who's Thrizel?

Chapter 88:

Thrizel's POV

Nandidito ako sa dati naming hideout. Kung tatanongin, sumama ako kila Nafe, Isla at Faru. Hindi ko alam ang pakay nila kung bakit gusto nila akong makausap. Sigurado naman wala silang gagawin sa akin, kahit bihasa ang tatlong 'to. Kaya kong idepensa ang aking sarili. Kita kong binato ni Nafe ang isang darts, tumama iyon sa puntos na walo. Pansin kong napailing-iling siya.

Ako naman ay nakaupo sa sofa, bukod sa nakikiramdam. Umiinom din ako ng tubig. Yes, mas magandang tubig nalang. Lasunin pa ako nitong mga 'to. Sa mata ng mga tao, mahahalatang mababait sila pero sa ganitong lugar, doon mo nakikita ang totoo nilang ugali. Kung sutil ako, mas malala sila. Kung hindi ko nakasama ang mga 'to, isa rin sigurado ako sa mga natatakot.

"Why is cide so mad at you?" Panimula ni Isla. Nakatingin ito sa akin ng seryoso. Pakiramdam kong inaalam niya lahat ng bawat kilos ko.

"I rejected him, you didn't know?"

"Hindi naman na ako nakikibalita tungkol sa 'yo simula nang magkaaway tayo nila Aevie. Aevie and you versus Nafe, Faru and me, right? Bakit hindi natin ulitin?" Sa likod ng magaganda niyang ngiti, alam kong naiinis ito sa kaloob-loobam niya. Hindi ko maintindihan ang babaeng 'to kung ano talagang gusto. May mga oras na mahinahon, mahinhin at mabait. May mga oras din naman na dapat ay matakot ka.

"Pinasama niyo ba ako..." Pabitin ko sa aking sasabihin. Uminom ako ng tubig at muling humarap kay Isla. "Para pag-usapan 'yang kakitiran ng utak mo?" Natigilan siya sa aking sinabi. Halatang hindi inaasahan iyon. Matalas pa rin ang aking dila, sasabihin ko ang mga gusto kong sabihin. "Hindi ko pinagsisihan ang tumaliwag sa grupo." Sa aking sinabi, nakuha ko na rin ang atensyon nila Nafe at Faru. "Thankful pa nga ako. I realized na naiiba kami ni Aevie. Hindi ba kapag naiiba, dapat hinihiwalay? Kahit ganito ang ugali naming dalawa, may respeto kami. Check yourself baka kasi nauubusan na kayo." Ngumisi ako sa kanila at kusang natawa. Napailing ako dahil bakas sa mukha nila ang pagkapikon.

"Talas pa rin ng dila, ah." Rinig kong bulong ni Nafe. Inaayos niya ang mga darts, binabalik sa lalagyan. "Mind your own bussiness, alam mo 'yon, Thrizel?" Humarap ito sa akin para pagtaasan ako ng kanang kilay.

Sumagot ako ng walang pag-aalinlangan. "Respect the elders, alam mo 'yon, Naf-" Natigil ako sa pagsasalita nang batuhin niya ako ng darts. Alam kong magiging kilos niya iyon dahil hindi niya ginagalaw ang kaniyang mga kamay. Salamat naman dahil agad akong nakailag dahil kung hindi, madadaplisan ang aking pisngi.

Humarap ako kay Nafe, kahit blanko ang kaniyang mukha. Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata ang pagkainis. "Don't tell us disrespectfully! You have no conscience, Thrizel! Dahil kung mayroon, kusa kang tutul-"

"Seriously?" Kalmado kong tanong at tumayo. Kinuha ko ang darts na tumusok sa frame. "In the morning, in the other village. Three women tripped an old man. These are ruthless. The old man begged but they didn't stop." Tiningnan ko silang tatlo. Seryoso ang kanilang mukha. "I tried to help, Aevie and I. Pinigilan naming kayong tatlo pero anong sagot niyo? 'Matanda na rin naman 'to, mawawala rin sa mundo' while laughing."

"That's right!" Sabat ni Faru. "May mali ba roon? Mamamatay din naman siya, bakit hindi padaliin? Gosh, Thrizel. Hindi mo nga nagawang tulonga-"

"Dahil nangblackmailed kay-"

"So natakot kayo sa blackmail namin, really?" Pagsasalita ni Isla. "What's wrong with that? Masaya kami sa aming ginagawa. Hindi ba kapag may nagmamakaawa dapat matu-"

"Lolo ni Z iyon!" Buong lakas kong sigaw sa kanilang tatlo at binato ang darts na hawak ko kay Nafe nang hindi siya tinitingnan. "Putangina." Napahilamos ako ng mukha. Ang kanilang mga matang naiinis ay nagtataka. Ngayon lang nila ako nakitang nagalit ng ganito. "Oo, nakokonsensya ako dahil hindi ko man lang iyon natulungan. Magkakaibigan tayo that timeeeee! Nag-iisip ba kayo? Walang ibang ginawa iyong matanda kun'di magmakaawa! For fucking fuck's sake ni hindi niyo man lang ginagamit 'yang isip niyo." Hinihintay ko silang magsalita pero walan kumontra sa akin kaya nagpatuloy ako. "Porque sinabi niyong huwag akong mangialam, hayaan ko gagawin niyo at manood nalang ako. God, may sarili akong isip. Then nagtataka kayong tatlo kung bakit ako tumiwalag? Nag-iisip ba talaga kayo? Ganito ako tumrato dahil katangahan 'yang pinaggagawa niyo."