Normal de bu bölümde daha önce hiç yazmadığım bir şey yazacağım demiştim ama o bu bölüm değil malesef. Çünkü bölümleri karıştırmışım. Üzgünüm :(( Bir daha ki bölüm söz gelecek.
Bölümün neden sınır dolmadan geldiğini bölüm sonunda açıkladım. Okursanız sevinirim.
Yeni bölüme oy sınırı koymadım. Sınır sadece 180 yorum. Yorum dolduğu anda yeni bölüm gelecek.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorumm.
Hadi bölüme geçelim ↴
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Bahar yerinde kıpırdanıp biraz daha sokuldu kocasına. Yavuz Baharı daha sıkı sardı. Elini karısının boynuna koyup baş parmağıyla kulağının çevresini okşamaya başladı.Bahar da baş parmağıyla Yavuzun kolunu okşarken gözlerini kapattı.
"Ne zamandır sana bir şey soracağım ama sürekli aklımdan çıkıyor" dedi Bahar yorgun sesiyle
"Ne soracaksın canım? "
"Üç hafta önce, hastanedeyken, beynimin içinde sürekli Sezen Aksu şarkıları dönüp durdu. Ama senin sesinde" dedi Bahar.
Yavuz güldü. Nefesi burnundan fısıltı gibi çıkarken Baharın saçlarına minik bir öpücük kondurdu. "Neden ki acaba? " dedi Yavuz sesinin düz çıkması için çaba harcarken
"Ben de sana onu soruyor işte." Bahar gözlerini açtı. Başını geriye atıp kocasının yorgun mavilerine baktı. "Ben de dedim kocam bana uyanıkken şarkı söylemiyor, uyurken mi söyledi? "
"Bilmem. Belki" dedi Yavuz, Baharın başını boynuna yönlendirdikten sonra.
Bahar başını Yavuzun boynundan tekrar çekip gözlerine baktı. "Gerçekten söyledin mi? "
"Söyledim" dedi Yavuz dudaklarında minik bir tebessüm varken.
"Bir daha söyler misin? " diye sordu Bahar heyecanla
Yavuz Baharın heyecanına tebessüm etti. Baharın başını tekrar boynuna yönlendirdi. Bahar kocasının boynundaki yerini aldı.
"Ne senden öncesi, ne senden sonrası
Ne senden öncesi, ne senden sonrası"
Baharın saçlarına minik bir öpücük kondurdu.
"Ayrılık aman, ölümden yaman
Geçmiyor zaman, geçmiyor"
Bahar dolu gözlerini kapatıp Yavuzun adem elmasına minik bir öpücük kondurdu.
"Ne anam, babam, ne hoş hatıran
Yetmiyor canım, yetmiyor"
Karısının kokusunu içine çekti.
"Ben sende tutuklu kaldım, kendi hayatımdan çaldım.
Yedi cihan dolandım, bana mısın demiyor"
Yavuz şarkıyı bitirince Baharın gözlerinden bir damla yaş aktı. "O şarkı, ben uyuken söylediğin"
"Evet," dedi Yavuz.
Bahar yüzünü Yavuzun boynundan çekti. Gözlerine baktı. "Seni seviyorum."
"Seni seviyorum."
Birbirlerine yaklaştılar. Minik bir öpücüğün ardından geri çekildiler. Bahar başını Yavuzun göğsüne yasladı. "Bugün sabah koşuya çıktığımda biriyle karşılaştım. Bazı şeylerin farkına varmamda bana yardım etti."
"Hangi konuda yardımı dokundu tam olarak? "
"Eğer ben gerçekleri dün değil de daha sonra öğrensem herşeyi daha kötü olacağını...Ve içimdeki kız çocuğuna sevgini her şekilde vereceğin konusunda..."
"Seni pişman etmeyeceğim Bahar. Her zaman, her koşulda seni çok seveceğim."
❈
Bahar telefonunu kulağından indirip yatağın üzerine attıktan sonra ayaklarını yere sürüye sürüye salona geçti. Yavuzun yanına oturup başını sevdiğinin göğsüne yasladı. "Su aradı. Kuzeni İstanbuldan gelmiş. Hep beraber merkezde toplanmışlar. Bizi de çağırıyor."
"Neden gelmiş ki Suyun kuzeni. Sonuçta daha burada düzeni kurulu bir evleri yok."
"Su bir kaç haftadır burada ya, babası da Suyu teftiş etmesi için kuzenini yollamış."
Yavuz Baharın saçlarına minik bir öpücük kondurdu. "Hazırlan da gidelim o zaman."
Bahar başıyla onaylayıp Yavuzun göğsünden ayrıldı. Adamın dudaklarına minik bir öpücük kondurup giyinmeye gitti. Üzerini giydikten sonra boy aynasının karşısına geçip kendini süzdü.
Yavuz aynanın önündeki karısına arkadan sarıldı. Boynunu öptü. Yüzünü karısının boynundan çekmeden "İzler acımıyor değil mi? " diye sordu.
Bahar başını arkaya atıp kocasının omzuna yasladı. "Acımıyor"
"Ağrın var mı? "
"Yok"
Bahar Yavuzun, aldığı cevapla tatmin olmamış bakışlarına göz devirdi. "Gerçekten ağrım yok sevgilim."
Yavuz Baharın boynunu öptü. "Peki, inandım."
Bahar gülümseyerek elini Yavuzun ensesine götürdü. Kocasının ensesini okşayıp başını sola çevirdi. Yavuzun boynunu öptü. "Hadi sende hazırlan."
"Boynundan ayrılamıyorum," dedi Yavuz Baharın kokusunu içine çekip
Bahar gülerek Yavuza döndü. Ellerini Yavuzun boynuna koydu. Kocasını boynundan ayırdı. "Şimdi ayrıl sevgilim. Sonra ayrılma."
Yavuz yüzünü tekrar Baharın boynuna gömdü. Her kelimesinden sonra minik bir öpücük kondurarak "Gece boynunda uyuyup sürekli öperim o zaman" dedi.
"Geceye borcum olsun" dedi Bahar.
Yavuz Baharın boynuna derin bir öpücük kondurup ayrıldı. Genç adam üzerini giyinirken kadın, boynundaki izleri kapattı. Tamamen hazır olunca el ele yardım merkezine gittiler.
Kapıya gelince zili çalıp beklemeye başladılar. Nazlı kapıyı açınca şaşkınlıkla karşısındaki iki gence baktı.
"Bizi görünce niye bu kadar şaşırdın Nazlı? "
"Siz ikiniz... el elesiniz. Siz barışınız mı? " diye sordu Nazlı şaşkınlıkla
"Biz hiç küsmedik ki Nazlı" dedi Bahar
"E, dün?"
"Dün dünde kaldı," dedi Bahar. "E, çekil de girelim artık. Ağaç olduk."
Nazlı şaşkınlığını üzerinden atıp kenara çekildi. Genç çift içeriye girip paltolarını portmantoya astılar. İçeri geçecekleri sırada Nazlı Baharı kolundan tutup durdurdu. "Sen benimle geliyorsun teyzekızım."
Bahar Nazlının sürüklediği yere, mutfağa girince kaşları çatıldı. Nazlı kollarını önünde bağlayıp sinsice sırıtırken Bahar karşısındaki Eylem, Ateş, Fethi üçlüsüne korkuyla baktı.
"Dökül Japon," dedi Nazlı
"Hiii," dedi Bahar. "Terbiyesizler. Dedikoducu teyzeler gibi sinsi sinsi bakıyorsunuz bir de. Elinizde bir çekirdek eksik." Bahar işten sıyrılmak için çabalarken Eylem göz devirip "Dökül," dedi.
"Ne döküleceğim canım? "
"Baharcım dün Yavuzla iki yabancı, bugün iki aşık..." Eylem göz kırpıp 'ne iş' der gibi başını salladı.
"Seni dinliyoruz teyzekızım" dedi Ateş
Bahar Ateşi gösterip "Dedikoducu teyzelerin dul ve kilolu olup mahallede olup bitenden ilk haberi olanı bu bak" dedi.
"He Bahar, he" dedi Ateş göz devirip
"Kız haklı Ateş." dedi Fethi
"Benim müstakbel nişanlım dul ve kilolu değil Bahar" dedi Nazlı kaşlarını çatıp
"Dedikoducu kısmını yalanlamadı" dedi Bahar gülerek
Eylem oturduğu yerden kalkıp "Ayh, Bahar, uzatma anlat" dedi sabırsızlıkla
"Peki," dedi. "Biz Yavuzla hiç küsmedik. Sadece benim yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım vardı. Dün gece yalnız kaldım, düşündüm. Ve bugün her şey eski haline döndü. Okey? "
"Okey"
"Kızlar gelin artık" diye bağırdı Güler içerden
"Geldik," diye karşılık verdi Nazlı
Herkes içeriye geçerken Eylem gülerek Ateşe ve Fethiye döndü. "Kızlar demişti ama neyse"
"Evet Eylemcim kızlar dedi. Erkek Fatmalar demedi" dedi Fethi alayla
Eylem bozulurken Bahar ve Nazlı gür bir kahkaha attı. Kahkaha atarak içeriye girdiklerinde Mücahit neşeyle "Neşeniz bol olsun yengelerim" dedi.
Ateş sırıtarak kolunu Nazlının omzuna attı. "Neşen bol olsun yengesi" dedi 'yenge' kısmını vurgulayarak
Bahar Yavuzun yanındaki boşluğa otururken Yavuz "Sen Erdem yarbayımın yanında da yenge de de olduğun yılı değil, adını unuttursun sana" dedi.
Ateş kolunu hemen Nazlının omzundan çekip "Neşeniz bol olsun Nazlı hanım" dedi.
Herkes gülerken Nazlı öfkeyle Ateşe döndü, "Salaksın Ateş," dedi ve boş yere oturdu.
Kapı çalınca Eylem kapıya bakmaya gitti. Feyzullah heyecanla yerinden kalkıp "Bu sefer geldiler" dedi.
"Biraz sakin olsana oğlum" dedi Yavuz
"Olamıyorum komutanım"
"Lan Çaylak gelen Suyun babası değil, kuzeni" dedi Ateş
"Olsun abi"
Bahar Feyzullahın heyecanına güldü. Eylem salona girdi. Arkasından Su ve kuzeni. Herkes tanışmak için ayağa kalktı. Bahar önünde Mücahit olduğu için Suyun kuzenini otururken giremedi, ayağa kalkınca gördü. Gördüğü kişiyle şaşırırken Su kuzenini tanıttı.
"Kuzenim Barış. Kendisi psikolog"
Baharın kaşları 'demek öyle' der gibi havalandı ve teyit etmek için "Psikolog? " dedi sorarcasına
Barış dudaklarına birbirine bastırdı. Evet anlamında başını salladı.
"Anlamam lazımdı. Ya da benim anlamam değil senin söylemen lazımdı" dedi Bahar
"Siz tanışıyor musunuz? " diye sordu Yavuz
"Sabah koşuda karşılaşmıştık"
Yavuz bozulsa da bozulduğunu belli etmemek için başını anladım der gibi salladı.
Tanışma faslı bittikten sonra herkes yerlerine oturdu. Bahar sırtını Yavuza yasladı. Yavuz kolunu koltuğun arkasına koyup Bahara yer açtı.
Biraz muhabbet ettikten sonra Bahar Yavuzun yüz ifadesinden bir sorun olduğunu anladı. Yüzünü kocasına çevirdi. "Sen bir şeye mi bozuldun? "
"Yoo, niye bozulayım ki? "
Bahar sırtını Yavuzun göğsünden ayırdı. Tamamen kocasına döndü."Var sende bir şeyler sarı komutan. Ne oldu? "
Yavuz diliyle dudaklarını ıslattı. "Koşuda karşılaştık dedin Suyun kuzeni için ama maşallah mesleğini senin tahmin etmen gerecek kadar uzun bir süre konuşmuşsunuz"
Baharın yüzünde bir gülümseme oluştu. "Kıskandın mı sen? "
"Evet, kıskandım. Karım sabah tanımadığım bir herifle muhabbet ediyor. Kıskanmam doğal değil mi? "
Baharın yüzündeki gülümseme büyüdü.
"Niye gülüyorsun sen şimdi? " dedi Yavuz Bahara anlamadan bakarken
"İlk defa kıskandığını itiraf ettin"
"Etmese miydim? "
Bahar gülerek "Hep et," dedi ve sırtını tekrar Yavuzun göğsüne yasladı. Saçlarına konan minik öpücükle kocasına daha çok yanaştı.
❈
Bahar, dudağını büzerek anahtarı yuvasına sokmaya çalışan Yavuza alt dudağını dişleyerek baktı.
Yavuz anahtarı yuvasına sokup bir tur çevirdi. Kenara çekilip karısına geçmesi için yer açtı. Bahar içeriye geçmek yerine Yavuzu yakalarından tutup kendine çekti, dudaklarını birleştirdi.
Yavuz beklemeden karısının belini sarıp iştahla öpmeye başladı. Baharın sırtını duvara yaslayıp karısına biraz daha yaklaştı.
Nefessiz kaldıklarında dudaklarını ayırdılar. Alınları hala birleşikken Yavuz gülerek "Fethinin kanındaki arsızlık hatunuma geçmiş belli ki" dedi.
"Belki hep vardı ve seninle bir kere sevişince ortaya çıktı" diye fısıldadı Bahar
Yavuz güldü. Nefesi burnundan fısıltı gibi çıkmıştı. "Cesaretine ayrıca aşığım doktor hanım," diye fısıldadı Yavuz ve Baharın dudaklarını bir kez daha öpmeye başladı.
Bahar bir yandan kocasına karşılık verirken bir yandan da gömleğinin düğmelerini çözmeye başladı. Üç düğmeyi açtı, eli dördüncüye gitti.
"Bahar"
Bahar adını duyunca Yavuzdan elektrik yemiş gibi ayrıldı. Kocasının omzunun üstünden dış kapının önünde dikilen kadına şaşkınlık ve biraz da utançla baktı. "Anne"
"Bu ne hal Bahar? "
"Ne varmış halimde anne? " Bu soruyu annesine yöneltmesi kendine de saçma geldi. Resmen kapının önünde kocasını soyuyordu. Ahh, berbat hissetti kendini.
"Bir de soruyor musun? Tövbe tövbe." Funda iki gence yaklaştı. Yavuza kısa bir bakış attı. Evin açık kapısından girmeden hemen önce "Şu rujunu silip yanıma gel. Konuşacaklarımız var" dedi, içeriye girdi.
Bahar utançla Yavuza döndü. "Çok pis yakalandık Yavuz."
"Annem beni sevmiyordu, bizi bu halde görünce iyice nefret eder benden artık" dedi Yavuz
"O niye? "
"E, kızını yatağa atan bir adamı sevmez anneler" dedi Yavuz sırıtarak
❈
Bahar karşında oturan annesine baktı. Annesinin susmasından sıkılıp "Anne ne diyeceksen de artık" dedi.
"Baban..." Funda duraksadı. "Babanın aslında nasıl birisi olduğunu biliyor musun? "
Baharın gözleri tekrar doldu. "Dün öğrendim." Bahar birden durdu. Öfkeyle annesine baktı. "Ve sen bunu benden önce biliyordun."
Funda gözünden bir damla yaş akarken başıyla onayladı.
"Ne zamandır? "
"Çok...çok eskiden"
Bahar öfkeyle ayağa kalktı. "Ve sen bunu benden sakladın"
"Mecburdum" dedi Funda gözünden bir damla akarken
"Ne demek mecburdum? Nasıl? "
Funda sustu.
"Anne bana her şeyi en başından anlat" dedi Bahar kelimeleri vurguluyarak
"Sen küçüktün. Hem de çok. Babanın nasıl birisi olduğunu öğrendim. Böyle bir adam benim eşim olamazdı. Sonra boşandık. Onu senden hep uzak tutmaya çalıştım. Sana zarar vermesin diye."
"Niye polise gitmedin anne? Niye onca masumun ölmesine izin verdin?"
"Gitmedim mi sanıyorsun? Gittim. Ama elinde delil yok dedi polisler. Bu güne kadar hep bir delil bulmak için uğraştım. Ama bulamadım."
"Niye bana söylemedin? Beraber bir şeyler yapardık"
"Seni tehlikeye atamazdım. Kızım babanın acıması yoktu. Seni bile görmezdi gözü."
"Biliyorum," dedi Bahar koltuğa oturup. Dirseklerini bacağına koydu. Ellerini de alnına. "Kahretsin ki biliyorum" dedi hüzünle
"Nasıl? " dedi Funda telaşla. "Sana bir şey mi yaptı? "
"Kalbimi paramparça etti. Yetmez mi?"
Fundanın dudaklarından bir hıçkırık koptu. Baharın yanına oturup kızına sarıldı. "Seni hep ondan uzak tutmaya çalıştım. Ama başaramadım. Keşke başarabilseydim. Senin başlarda burada kalmanı istememem de bu yüzdendi. Baban yüzündendi."
Bahar burnunu çekip yanağındaki yaşları sildi.
"Seni bu yüzden Yavuzdan uzak tutmak istedim. Ama siz birbirinizi çok sevdiniz. Sizin sevginizin önüne geçemedim."
Elini kızının yanağına koydu. "Bundan senin karşında değil yanında olacağım kızım. Senin mutlu olman benim için çok önemli. Bundan sonra senin mutluluğun için yaşayacağım."
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Bölümün sonunu çok toparlayamadım. Üzgünüm. Bölümü bu şekilde yazmak aklımdaydı ama sonunu nedense nasıl bağlayacağımı mir türlü bulamadım. Size şöyle özetliyim: Funda artık Baharın karşında değil, yanında. Yavuzu da kabul etti. Oğlu belledi.
Bölüm hiç içime sinmedi. Ama atmam lazımdı.
Lütfen okuyun:
Bölüm sınır dolmadan geldi çünkü kendimde atma mecburiyeti hissettim nedense.
Bölüm sınırlarının dolmasını beklerken boş vakitlerinde biraz-biraz yazmaya çalıştım. Sınırlar geç dolunca da elimde biraz bölüm birikti. Şu anda o bölümleri atmak istiyorum. Bu yüzden bölümlerde sadece yorum sınırı olacak. Yorum sınırı dolduğu anda bölüm gelecek. [Sınırın dolduğu saatlerde okulda veya kursta olursam bir kaç saat geç gelebilir. Okulda telefon yasak olduğu için teneffüste falan bölüm atamıyorum.]
Şu zamanlarda bazı olumsuzluklar yaşıyorum. Bunların buraya yansımasını istemiyorum. Ama malesef yansıyacak gibi. Üzgünüm😔
Yeni bölüm 180 yorum geldiği an gelecek.
Sınır dolana kadar kendinize iyi bakın 💋 💕