Bol bol satır arası yorum ve oy istiyorum sizden. Bence güzel bir bölüm oldu.
Neyse konuşmayı sona bıraktım. Bu arada bölüm geç geldiği için üzgünüm😔
Hadi o zaman biz bölüme geçelim⤵
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Bahar diplomasını kaybedeli, tim ise üniformalarını kaybedeli tam iki ay olmuştu.
Bu iki ayda Yavuz İstanbula gelmişti. Annesiyle güzel anılarını dolu olduğu o eve girmesi ne kadar zor olsa da orada kalmaya başlamıştı. Timle ise neredeyse hiç görüşmemişti.
Nazlı okuluna devam etmek için İstanbula gelmişti fakat Erdem ve Güler Karabayırda kalmaya devam ediyorlardı.
Nazlı Ateşin ondan ayrılma sebebini öğrenince Ateşe olan öfkesi dinmişti. Aniden gelen cesaretle de babasıyla konuşmuştu. Erdem ise Ateşin artık askeri olmayışından dolayı fazla abartmamak şartıyla ilişkilerine onay vermişti.
Fethi eski zengin hayatına geri dönerken kalbinde hala Eylem vardı. Onun gitmeden önce onu öpüşü...
Bahar ise kalbinde koca bir yangınla dönmüştü İstanbula. Diplomasını almak için babasından yardım istemişti ama babası etmemişti. Zaten ne zaman Bahara iyi bir baba olmuştu ki..
Bahar annesine ne kadar kızgın olsa da o, onun annesiydi. Ve eskisi kadar sık olmasa da görüşüyordu onunla.
İstanbula döndüğü ilk zamanlar annesinin zoruyla gittiği bir partide şans eseri Fethiyle karşılaşmıştı.
İkisi de bu süslü hayattan nefret eden iki gençti. Birbirlerini bulmaları onlara ilaç gibi gelmişti. İkisinin de kalbi yaralıydı.
Az sohbet etmemişlerdi beraber. Fethi Eylemi, Bahar ise Yavuzu anlatmıştı. Ne kadar birbirlerinin yaralarına merhem olmaya çalışsalarda olmamıştı. Bir sevdikleri olamamışlardı birbirlerine.
Artık o kadar iyi anlaşır olmuşlardı ki birbirlerinin evine girip çıkarken müsade istemelerine bile gerek yoktu. İkisinde de birbirlerinin evlerinin anahtarı vardı.
Bahar ve Fethi yaklaşık bir ay yalnız dertleşmişlerdi. Sonra Nazlı ve Ateş barışmış ve kalbi yaralı iki arkadaşlarına destek olmak için hep onların yanında olmuşlardı.
Bahar diplomasını geri alabilmek için çok çabalıyordu. Eski bir avukat arkadaşı olan Melisayla beraber çok güzel iş çıkartıyorlardı. Ve sonunda bir sonuca varmışlardı. Bahar diplomasını almıştı.
Bahar büyük bir sevinçle arabasından indi. Güneşin kavurucu ışınları siyah şortunun ve siyah askılı bluzunun açıkta bıraktığı yerlerin karıncalanmasına neden olurken elindeki kırmızı şarap şişesini düşürmeden küçük çantasının içinde Fethinin evinin anahtarını aramaya başladı.
Fethiyse aylar sonra kadim dostlarıyla buluşmanın sevinciyle karşısında oturan kardeşleriyle sohbet ediyordu. Kapının açılma sesiyle bakışlarını kapıya çevirirken Feyzullah "Abi sen yalnız kalmıyor muydun ? Kim geldi ki ? " diye sordu
Fethi kimin geldiğini görebilmek için ayağa kalkar.
"Zaten yalnız kalıyorum ama arada Bah..- " Fethi devam edemeden Bahar sevinçle boynuna atladı ve "Diplomamı geri aldım" diye sevinçle bağırdı ve sıkıca Fethiye sarıldı.
Üzüldüğünde, mutlu olduğunda ilk iş abisi gibi gördüğü Fethinin yanına gelmek oluyordu Baharın. Aynı şekilde Fethi de başına ne gelirse gelsin Baharın yanına gidiyordu.
Fethi Baharın verdiği haberle yüzünde kocaman bir gülümseme oluşurken Baharın sarılmasına karşılık verdi.
Yavuz aylar sonra sevdiği kadını Fethiye sıkı sıkı sarılırken görmesiyle kıskançlık duygusunu tüm hücrelerine kadar hissetti. Fethinin de ona sarılması...
Hele bir de Baharın Fethinin evine anahtarla girmesini Yavuzun üzerinde ayrı bir duygu oluştururken elindeki kırmızı şarap şişesi sinir katsayısının artmasına sebep olmuştu.
Ama duyduğu şey.. Baharın diplomasını almış olması Yavuzu sevindirmişti. Sevdiği kadın mesleğine geri kavuşuyordu.
Yavuz yanında hissettiği hareketlilikle gözlerini hala sarılan Bahar ve Fethiden çekip yan tarafına baktı. Herkes en az Yavuz kadar şaşkınken Ateş ayağa kalkıp Baharın yanına gitti.
Bahar yüzündeki kocaman gülümsemeyle Fethiden ayrıldı.
"Sonunda be teyzekızım" dedi Ateş
Bahar kollarını açan Ateşe sarılıp "Sonunda dayıoğlu" dedi
Bahar Ateşe sarılırken arkasından onlara şaşkınca bakan diğer tim üyelerini fark edince en az onlar kadar şaşırarak Ateşten ayrıldı.
Uzun zaman sonra ilk kez Yavuzu görünce yine acımaya başladı kalbi. Sıkıştığını, nefes alamadığını hissetti.
Yavuzun mavilerinin öfkeyle koyulaştığını anlamak zor olmamıştı Bahar için. Karşısında ona sakınca bakan tim üyelerine bir açıklama yapması gerektiğini düşündü.
Yavuzu burda görmenin ve kalbinin tekrardan acımaya başlayışıyla konuşmakta zorlansa da "Imm... Şey... kusura bakmayın. Siz uzun zaman sonra bir araya gelmişsiniz. Bende böyle pat diye geldim tekrardan kusura bakmayın. En iyisi ben gideyim" dedi.
Tam arkasını döneceği sırada Fethi Baharın kolundan tutarak onu durdurdu ve "Buraya kadar gelmişsin bir soluklan" dedi
Bahar Yavuzla daha fazla karşı karşıya kalmak istemediği için 'lütfen' der gibi baktı Fethinin gözlerine ve "Yok gideyim ben" dedi.
Fethi durumu anlayınca başıyla onaylarken "Ben seni geçireyim" dedi
Bahar kapıya doğru yönelirken Fethi de arkasından gitti. Bahar dolu gözlerle tebessüm edip elindeki kırmızı şarabı havaya kaldırıp "Kutlama yaparız diye almıştım ama bu şişe anca bana yetermiş" dedi
Fethi ellerini Baharın iki yanına koyarken "Üzme kendini. Bunu da atlatırız. Hem şimdi içme. Sonra beraber dağıtırız. Nazlıyla Ateşte bizi toplar" dedi
Baharın yüzünde bir gülümseme oluşurken "Sonra seninle yine dağıtırım ben. Zararlı olsada beynimi ne kadar uyuşturursam kârdır " dedi
Fethi gülerek "Kendi evinde dağıt o zaman. Sonra birde sokaklardan toplamayalım seni" dedi
Bahar da güldü ve Fethiye sarıldı. Ardından Fethiyi arkasında bırakarak arabasına bindi.
Yavuz ise oturduğu koltuktan kapıyı rahatça görürken sinirden boynundaki ve kollarındaki damarlar belirginleşmişti.
Fethi gelince Ateş "Ne konuştunuz lan uzun uzun" diye sordu.
Çünkü Ateşte biliyordu Baharın Yavuzu görünce kötü olduğunu ve sırf bu yüzden gittiğini.
Fethi gülerek "Nazlıyla sana yeni iş bulduk da onu konuştuk" dedi
Ateş Fethinin ima ettiği şeyi anlayıp başını iki yana salladı ve "Bitmiyonuz dayıoğlu bitmiyonuz " dedi
"Aga Bahar hanımda senin evin anahtarının ne işi var ? " diye sordu Keşanlı çatık kaşlarla
Hepsi biliyordu Yavuzun da Baharında birbirlerine aşık olduğunu.
"Aynen komutanım ne iş ? " diye sordu Feyzullah
"Ne iş olacak oğlum sadece şu iki ayda yollarımız kesişti. Bizde kader ortağı olarak iyi anlaşıyoruz " dedi Fethi
"Kader ortağı ? " diye sordu Aşık
"Evet. O da mesleğini kaybetti bende, yani bizde. Bahar da bu süslü hayatın içinde olmaktan memnun olmayan birisi. Bende. Bizde birbirimize yoldaş oluyoruz " dedi Fethi
"Aaa en önemli konuyu unuttun dayıoğlu " dedi Ateş
Fethi 'neyi unuttum ? ' der gibi Ateşe bakınca Ateş diyeceği şeyden vazgeçip "Unuttuğun şeyi boş ver sen de " dedi ve Yavuza dönüp "Komutanım sizin Baharı sevdiğinizi hepimiz biliyoruz. Neden hala ikinize de acı çektiriyorsunuz ? Yazık değil mi o kıza ? Demin Bahar Fethiye sarılınca sinirlendiğinizi de gördük. Siz onu Fethiden bile kıskanacak kadar seviyorsunuz ama bir adım atmıyorsunuz. Bahar size atsa bile siz geri geri kaçıyorsunuz. Neden ? " dedi
Yavuz Ateşin haklı olduğunu gayet iyi biliyordu. Bu soruları defalarca kere kendine sormuştu. Neden ? Aslında cevabını da çok iyi biliyordu. Ve beklemeden Ateşe sorusunun cevabını verdi,
"Çünkü ona 'kal' deseydim benden intikam almak isteyenler ilk önce onu hedef alacaktı. Daha Karabayıra ilk geldiği gün sırf benim yanımda diye saldırıya uğradı o kız. 'Kal' deseydim başına ne gelecekti kim bilir. Sevdiğim kadını bir kere daha kaybetmeyi göze alamam ben anlıyor musunuz ? Bahar da giderse hiçbir dayanağım kalmaz. Sırf o iyi olsun, yaşasın diye 'git' dedim ben ona. Benim için kolay mı sanıyorsunuz ? " dedi yüksek çıkan sesiyle
"Sizde haklısınız komutanım. Ama.. Ama artık asker değiliz " dedi Fethi
"Evet değiliz ama bitmiyorlar Fethi, bitmiyorlar " dedi Yavuz
"Ama siz bitiyorsunuz komutanım. Bahar bitiyor, sen bitiyorsun. İkinizde gözümüzün önünde eriyip gidiyorsunuz" dedi Ateş
"Bu konuyu kapatın artık" dedi Yavuz
"Biz konuyu kapatsakta Baharında senin de kalbindeki yara kapanmaz. Kapanır ama bandajı birbiriniz olursanız kapanır" dedi Fethi
❅
Bahar Fethiden çıkıp arabasına bindikten sonra göz yaşlarını tutamamıştı.
Canı yanıyordu. Yavuzun buz mavisi gözleri alev olmuş kalbinin tam merkezine düşmüştü. Cayır cayır yakıyordu kalbini. Bir bakışı yapmıştı bunu sadece, bir bakışı.
Baharın gözlerinden yaşlar bir bir boşalırken bilmediği bir yola girmişti. Önündeki toprak yolun kenarında durdu Bahar.
Kısa bir süre, sadece kısacık bir süre Yavuzu unutmak istedi. Yanan kalbinin acısını hissetmek istemedi. Sırf bu yüzden sarhoş olmak istedi..
Yan koltukta duran kırmızı şarabı açıp içmeye başladı. Kalbinde Yavuzun açtığı yara, gözlerinde Yavuz için akan göz yaşları vardı.
Bahar şişenin sonuna gelince elindeki şişeyi yan koltuğa atıp başını direksiyona koydu. Göz kapakları yavaş yavaş aşağıya çekilirken daha fazla direnmedi ve ağlamaktan kızarıp şişmiş gözlerini uykuya kapattı.
Yavuzsa can dostlarıyla geçirdiği günden sonra evine gitmek için arabasına bindi. Hava neredeyse karara üzereydi.
Yavuzun içinden bir ses sürekli 'eve ormanlık yoldan git' deyip duruyordu. Yavuz içindeki sesi dinleme kararı alıp ormanlık yola saptı.
Bir süre yol aldıktan sonra hava biraz daha kararmıştı. Yavuz ormanlık yolda olduğu için farları yakmıştı.
Yolda usul usul ilerlerken kenarda duran arabayı fark etti. Biraz daha yaklaştığında arabanın Baharın arabası olduğunu fark etti ve içini kaplayan korkuyla arabasını durdurdu.
Arabadan inip korkuyla Baharın arabasına doğru yaklaştı. Arabanın sürücü kapısını açmasıyla başını direksiyona koymuş hareketsiz duran Baharı görmesi bir oldu.
İçindeki korku büyürken Baharın başını direksiyondan kaldırdı. Baharın başı geriye doğru düşerken Yavuz Baharın yüzünü avuçlayıp uyanması için yavaşça yanağına vurarak "Bahar, Bahar aç gözlerini. Hadi güzelim. Aç gözlerini" demeğe başladı.
Baharsa yüzünde hissettiği hafif darbelerle gözlerini zar zor araladı. Baharın gözlerini açmasıyla Yavuzun içine biraz su serpilmişti. Yüzünde oluşan gülümsemeyle tekrar "Bahar" dedi
Baharsa karşısında Yavuzu görünce şaşkınlıkla "Sarı komutan" dedi
"Benim, noldu sana ? İyi misin ? Neden burda böyle duruyorsun ? " diye ardı ardına sorular yöneltti Yavuz
Bahar yüzünde oluşan gülümsemeyle "Vayy, sarı komutan sen eskiden bu kadar soru sormazdın. Acaba senin şu meşhur hayranların kafana falan mı vurdu ? " dedi ve ardından küçük bir kahkaha attı.
Yavuz kaşlarını çatıp Bahara bakarken yan koltuktaki boş şişeyi gördü ve "Anlaşıldı. Birileri biraz içmiş " dedi
Bahar baş parmağıyla işaret parmağı arasında bıraktığı küçük boşluğu Yavuza göstererek "Birazcık" dedi
Baharın sarhoşluk yüzünden yüzünde gülümseme eksik olmazken Yavuzda Baharın bu haline istemsizce güldü.
Baharın yüzü hala Yavuzun avuçları içindeyken Bahar gözlerini kapatıp "Uykum var benim" dedi
"Seni evine bırakayım" dedi Yavuz
Bahar omuz silkerek "Eve gitmek istemiyorum" dedi
"Tamam, nereye gitmek istiyorsun ? Seni oraya götüreyim" dedi Yavuz
Bahar gözleri dolarken işaret parmağıyla kalbini göstererek"Hiçbir yere girmek istemiyorum. Sadece senin kalbime 'şlaks' diye açtığın yarayla burada çürümek istiyorum" dedi
Baharın konuşmasıyla Yavuzun da gözleri dolarken "Özür dilerim" dedi fısıltıyla
Baharın gözünden bir yaş süzülüp giderken titreyen sesiyle "Dileme. Senin özür dilemen benim yarama yara bandı olmuyor" dedi
Yavuz Baharı ne kadar kırdığının zaten farkındaydı ama şu anda daha net anlamıştı bunu. Alnını Baharın alnına yaslayıp yanağındaki yaşı sildi ve "İzin ver iyileştireyim " dedi
Bahar güçsüz kollarıyla Yavuzu itip "Sen böyle yaptıkça iyileşmek yerine dahada derinleşiyor yaram. Şimdi git ve ben burada çürüyüp gideyim" dedi
"Seni burda bırakamam" dedi Yavuz ve yan koltuğa uzanıp Baharın çantasını aldı. Arabasının anahtarını da alıp Baharı tek hamlede kucağına aldı.
Bahar Yavuzun onu bırakması için çırpınırken Yavuz onu aldırmadan Baharın arabasını kitleyip, onu kendi arabasına bindirdi. Ardından kendisi de sürücü koltuğuna geçti.
Bahar burnunu çekip "Yarama tuz basma be adam" deyip başını koltuğun başlığına yavaşça vurdu.
Yavuz Baharı aldırmadan kemerini takmak için eğildi. Tam kemeri takarken Baharın yüzüne baktığında aralarındaki mesafenin ne kadar az olduğunu fark etti.
Bahar Yavuzun kemeri takmak için eğildiği andan beri kapalı olan gözlerini açıp Yavuzun karanlıkta mavinin en koyu tonunda görünen gözlerine baktı.
Sarhoşluğu verdiği cesaretle "Senden daha önce hiçbir şey istemedim Yavuz. İlk kez şimdi istiyorum. Beni öper misin ? " dedi
Yavuz deminden beri Baharın dudaklarına kayan gözlerini Baharın gözlerine dikip "Sarhoşsun " dedi.
Yavuz gözlerini Baharın gözlerinden çekip yola dikti. Eli arabanın kontağına gittiğinde Bahar dolan gözleriyle konuşmaya başladı,
"Senden sadece birşey istemiştim. Ama sen yapmadın. Doğru ya öpme zaten sen beni. Sonra gelirsin Çolak zorladı dersin. Yapmadığın şey mi ? Hatta sonra kusmaya falan gidersin. Sonuçta benimle öpüşmek senin için pis..- "
Bahar devam edemeden bir el onu ensesinden tutup kendine doğru çekti. Bahar otomatikman öne giderken dudaklarında hissettiği basınçla şaşırdı.
Kısa bir süre sonra şaşkınlığını atınca Yavuza karşılık vermeye başladı. Sarhoşluktan dolayı cesareti tavan yaparken eli kemerini gitti.
Kemerini çözünce dudaklarını Yavuzun dudaklarından çekmeden kucağına oturdu. Baharın bu hareketiyle Yavuzun yüzünde bir gülümseme oluşurken, Bahar Yavuzun ensesini okşaryarak onu daha sert öpmeye başladı. Yavuz ellerini Baharın bel boşluğuna koyarak biraz sıktı.
Bahar sevdiği adamın dudaklarını öperken içinde tarif edilmez bir mutluluk vardı. Yavuzun dudaklarının tadını almak onun için hayran kaldığı ama bir kez daha yemeğe vakti olmamış bir yemeği yemiş gibiydi. Fırsat bulmuşken onu öpebildiği kadar öpmek istiyordu. Sabah uyandığında hatırlamayacak olsa bile...
Yavuz ise Baharın aksine bu anı unutmayacaktı. Ölene kadar hafızasında yer edecekti. Belki bir daha Baharı öpmeye fırsat bulamam korkusuyla öptü sevdiği kadını.
Aslında o gece için Çolak'a minnettadı. Onun sayesinde Baharın kalemle çizilmiş dudaklarının tadını alma fırsatı bulmuştu. O öpücük zorla da olmamıştı Yavuz için...
Bahar nefessiz kalınca Yavuzdan ayrıldı. Alnını Yavuzun omzuna yaslayıp derin derin nefesler almaya başladı.
Yavuz da Baharın kokusunu içine çekerek onun belini sardı. Belki bu yaptığı, Baharı öpmesi, o sarhoşken onu öpmesi yanlıştı. Bunun farkındaydı.
Baharın dediğini hatırladı Yavuz o anda 'Keşke demektense pişman olmayı tercih ederim'
Yavuz ileride Baharı öpmediği için keşke demektense pisman olmayı tercih etmişti.
Yavuz Baharın kokusuyla sarhoş olurken Bahar çoktan kendini Yavuzun kolları arasında derin bir uykuya bırakmıştı.
Yavuz bunu fark edince Baharı kucağından indirip yan koltuğa bıraktı yavaşça. Baharın kemerini taktıktan sonra da evine doğru sürmeye başladı.
Eve gelince Baharı uyandırmamaya dikkat ederek kucağına aldı, Yavuz. Tam odasına geldiğinde Bahar bulanan midesiyle gözlerini araladı.
Ağzına gelen acı tatla beraber elini ağzına kapattı ve "Midem çok bulanıyor" dedi mırıltıyla
Yavuz yönünü değiştirip hızlı adımlarla banyoya gitti. Baharı yere bıraktığında Bahar direkt lavaboya eğilip midesindekileri boşalttı. Yavuz da Baharın kısa saçlarını arkadan tutuyordu.
Bahar sifona basınca Yavuzun yardımıyla yüzünü yıkadı. Ardından da havluyla kuruladı.
Yavuz Baharı tekrar kucağına alıp odasına götürdü. Baharı yatağa bıraktı. Bahar sırtının yumuşak yatakla buluşmasıyla yan taraftaki yastığa sarılıp uyumaya başladı.
Yavuz Baharın bu haline gelerek üstünü örtmek için yorganın uçlarını kavradı. Baharın üstünün ıslak olduğunu fark edince yatağın kenarına oturup Baharın saçlarını okşayarak "Bahar, üstün ıslanmış. Böyle uyuma hasta olursun" dedi
Bahar omuz silkerek homurdanmaya başladı. Yavuz gülerek Baharı uyandırmak için tekrar seslendi ona.
Bahar kalkmak yerine yattığı yere daha çok sinerken Yavuz pes edip dolabına ilerledi. Eline bir tişört alıp ışığı söndürdü.
Yatağın yanına gelince "Ah be doktor hanım " deyip yatağın kenarına oturdu. Önce Baharın askılı bluzunu çıkartıp kendi tişörtünü giydirdi. Ardında da rahat etmesi için şortunu çıkarttı.
Baharın üstünü de örtüp alnını öptü. Ve sevdiği kadının saçlarını okşayarak "Sana bunu uyanıkken söyleyemiyorum Bahar. Seni seviyorum. Seni senden vazgeçecek kadar çok seviyorum. En yakın zamanda bunu sana uyanıkken ve ayıkken söylemek istiyorum. En yakın zamanda..." dedi
Baharın kokusunu içine çekerek boynuna derin bir öpücük kondurdu. Sonra da odadan çıktı.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur. Devamı gelecekkk.
Uzun bir aradan, çookk uzun bir aradan sonra yeni bölüm yazabildim.
Bölümlerin geç gelmesinin en büyük nedeni derslerimin çok ama çok yoğun olması.
İkinci nedeni ise kafamdaki kurguyu yazıyla dökmek. Evet, yeni bir kurgu yayınladım. İsmi Rüya Yazmaya pek vaktim olmadığı için onda biraz bölüm biriktirmek istedim.
Normalde diğer kitabımda hedeflediğimiz bölüme kadar yazmıştım. Bunu yazmaya başlayınca yarısına geldiğimde 4 günlük çok yorucu olan bir okul gezisine gittim.
Gelince felsefecimizin verdiği aptal ödevi yapmaya uğraştım ve çok zorlandım. Sonra konser falan derken bölüm bugüne kadar aksadı.
Bu yüzden buna bölüm geç geldi. Üzgünüm 😔
Bir husus daha var. Okuma sayısıyla bölüme verilen oylar çok orantısız. Ben bu bölümü yazarken emek harcıyorum. Lütfen oy verin. Bende emeğimin karşılığını almış olayım.
Lütfen oy verin 🙏
Yeni kurguma da bakarsanız beni çok mutlu edersiniz 🙈💕