င်းလည်း တော်တာပဲ
မင်းလည်း နောက်ဆုံးပွဲကို ရောက်လာပြီမလား''
ဝမ်ရှုဟိုင်လေးလည်း ရှက်ပြုံးပြုံးရင်း ရှက်ရှက်နဲ့
ခေါင်းညိတ်တယ်။အရင်တုန်းက ကောင်စုတ်လေးက တကယ်ကို ဝါကြွားပြီး ကြက်ခေါင်းဆိတ်မခံလေး။ခုလို ငါးနှစ်အတွင်း တအား ပြောင်းလဲသွားမယ် လို့ သူမ မထင်ခဲ့ဘူး။နည်းနည်းပဲ ချီးမွမ်းရသေး မျက်နှာကြီးက ရဲနေပြီ။
ကျူ းယောင်လည်း လွန်ခဲ့တဲ့လတွေတုန်းက
သူမ သူ့ုပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ပြောထားတာကို သတိရလိုက်တယ်။သူမတစ်ကယ်ကို မေ့သွားတာပဲ။
''စိတ်မကောင်းပါဘူး ရှုဟိုင်.....
မင်း ပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့ပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ္စတစ်ခုကြုံလိုက်ပြီး
မမ တောင်ကနေ ထွက်သွားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုန်းက သူက အကြိုပြိုင်ပွဲတွေ ပြိုင်နေချိန်မှာ သူမကတော့ ချီမုန်တိုင်း ကြောင့် ကမောက်ကဖြစ်သွားလို့ ပြန်ကောင်းအောင် နားနေရတယ်။
သူမလည်း ပြန်ကောင်းရော ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ပြိုင်ပွဲတွေက ပြီးသွားပြီ။
''ရ...ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင် မျက်နှာက ပိုတောင်ရဲလာတယ်။ပြီးတော့ ူက မော့ပြီး သူမ မျက်လုံးကို တည့်တည့်ကြည့်
ရင်းမေးတယ်။
''စောစောက ကျ တော့်ကို ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ''
''ရှုဟိုင်လေ''
ကျူ းယောင်လည်း သူ့ကို ထူးဆန်းသလို ကြည့်လိုက်တယ်။
''မင်းပဲ ငါ့ကို နာမည်အမြဲ တပ်ခေါ်စေချင်နေတာမလား ခု မင်းကကြီးလာပြီဆိုတော့ အမြဲတမ်းပဲ ကောင်စုတ်လေးလို့ ခေါ်လို့ မဖြစ်တော့ဘူး ဟုတ်
တယ်မလား...ဘာလဲ
မင်းက မခေါ်စေချင်တော့ဘူးလား''
''ရပါတယ် သေချာပေါက်ကို ခေါ်လို့ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း အလျင်မြန်ခေါင်းညိတ်တယ်။သူ့ကြည့်ရတာ သူမ စိတ်ပြောင်းပြီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါ်
တော့မှာ စိုးရိမ်နေသလိုပဲ။
ဒီ ကောင်စုတ်လေးကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရတာ အတော်ခက်တာပဲ။
''မင့် အလှည့် က ဘယ်တော့လဲ''
အဲ့အချိန်မှာ ယန်ရဲ့ဟွာ က ပြိုင်ပွဲမှာ အနိုင်ရသွားြ
ပီ။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း ပြိုင်စင်ဘက်ကို ကြည့်ရင်း ပြောတယ်။
''နောက်လာမယ့် တစ်ပွဲပဲ''
ရောက်ပြီလား!အဲ့အချိန်မှာ ဒိုင်ရဲ့ နောက်တစ်ပွဲက
ချီ အဆင့် ပွဲ ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ဒါဆို ဝမ်ရှုဟိုင်နဲ့ ရှောင်ရီ ပြိုင်ရမှာပေါ့။
''မမကျူ းယောင် ကျတော် သွားတော့မယ်''
ကျူ းယောင်လည်း အလိုလို လက်က သူ့ခေါင်းလေးကို ပုတ်မိသွားတယ်။
''ဟိုကောင်လေးက အကာကွယ်တွေ ဖန်တီးရာမှာ တော်ပုံပဲ သတိထား''
''အင်း..သတိထားပါ့မယ်''
''ကံကောင်းပါစေ''
ပြောရင်း သူမလည်း ကံကောင်းခြင်း သင်္ကေတ
လုပ်ပြလိုက်တယ်။
''မှတ်ထားနော် မင်းနိုင်တာ ရှုံးတာက အရေးမကြီးဘူးရယ်.. အဓိက က မင်း ဘာမှ မဖြစ်ဘဲ ပြန်ဆင်းလာနိုင်ရင် ရပြီ''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မှင်သက်သွားတယ်။သူမ အဲ့လို ပြောလိမ့်မယ်လို့ လုံးသ မထင်ထားမိဘူးလေ။
ခဏကြာတော့ ကောင်စုတ်လေး အရမ်းကို တောက်ပတဲ့ အပြုံးနဲ့ ပြုံးပြတယ်။တလက်လက်တောက်ပပြီး မျက်စိတောင် ကျိန်းမတက်ပဲ။
ကျူ းယောင်လည်း တောက်ပနေတဲ့ အလင်းစူးတွေကို အမြန်လက်နဲ့ ကာလိုက်ရတယ်။မျက်လုံးတောင် ကျိန်းတယ်။သူမလည်း ကြည့်လိုက်ရော ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ကွင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ အာ.. ကွကိုယ် အလင်းရောင်တောက်နေတယ်လို့ စိတ်ကူး.ယဉ်နေမိတာလား!ဘယ်အချိန်တုန်းကများ ကောင်စုတ်လေးရဲ့ အပြုံးတွေက တအားတောက်ပလွန်းတယ်လို့
သူမ ခံစားသွားရပါလိမ့်!သူမ မျက်စိတောင်
ကန်းတော့မလိုပဲ တောက်ပလွန်းလို့!!
ပြိုင်ပွဲ စပြီ။ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သတိကြီးကြီး ထားလိုက်တယ်။စောစောက ပြိုင်ပွဲအရ သူ့ပြိုင်ဘက်ကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောင်ရီ အတွက်လည်း အတူတူပဲ။လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်က အတွင်းဆောင် တပည့်အဖြစ်ကနေ ထုတ်ပယ်ခံခဲ့ရတယ်။ဒီနေ့ သူ့အပြစ်တွေကို ရှင်းလင်းပြီး အရင်လို ပြန်လည် တောက်ပကျော်ကြားနိုင်တော့မယ်။
ဒီနေ့ ရှောင်ရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့တဲ့သူတွေကို တကယ့်အင်အား အစစ်မှန်ဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပြသနိုင်တော့မယ်။
လက်ရည်တူ နှစ်ယောက်ယှဉ်တဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကျန်ခဲ့နိုင်လိမ့်မယ်။တချိန်တည်း ပဲ
နှစ်ယောက်လုံးက စတိုက်တော့တယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်က မြင့်မြတ်တဲ့ မီး ဝိညဉ်ကြောပိုင်ဆိုင်ထားပေမဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သက်ဆိုင်တာမဟုတ်ဘဲ လေဓားတွေကို ဆင့်ခေါ်တိုက်ခိုက်ခြင်း ဖြစ်တယ်။ရှောင်ရီလည်း.မြေပြင်ကို လက်နဲ့ ရိုက်ချလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ
မြေကြီး နံရံတစ်ခုပေါ်လာပြီး လေဓားတွေကို ကာဆီးသွားတယ်။
သို့ပေမဲ့ လေဓားတွေက အယောင်ပြသက်သက်ပဲ။အဲ့အချိန်မှာ ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ဘက် နောက်ကျောကို ရောက်သွားပြီ။သူရဲ့ ဓားပျံကို ဆင့်ခေါ်ပြီး လွှဲကာ ခုတ်ချလိုက်တယ်။ဓားက ချီ တွေနဲ့ ပြည့်နှက်
နေပြီး မယုံနိုင်လောက်အောင် ပြင်းထန်တယ်။
ပြိုင်ဘက်က ဘယ်လိုမှ ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘူး။
''တော်တယ်''
ကျူ းယောင်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ကောင်စုတ်လေးကို သြဘာပေးလိုက်တယ်။
ဓားက လူကို ဖြတ်သွားပြီး မြေပြင်နဲ့ ထိကာ
ထန်ခနဲ အသံမြည်သွားတယ်။သူ့ရှေ့က လူက တဖြည်းဖြည်း လေထဲကို လွင့်မျော ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ပုံရိပ်ယောင်ကြီးပဲ!ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အမူရာပြောင်းသွားတယ်။ရှောင်ရီရဲ့ ကိုယ်အစစ် ဘယ်မလဲ လိုက်မရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ
ဒိုင်းအကာကွယ်တစ်ခု အမြန်ဖန်ဆင်းလိုက်တယ်။
သူ ဖန်တီးပြီးပြီးချင်းမှာပဲ ကြီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတစ်ခုက သူ့ ဒိုင်းအကာကွယ်ပေါ်ကို ခုတ်သွားတယ်။
သူလည်း ဓားကို တစ်ချက်လွှဲပြီး ပြန်ခုခံလိုက်ကာ
နောက်ကို ခုန်ဆုတ်လိုက်တယ်။ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ရှောင်ရီကို နိုင်ဖို့က မလွယ်ဘူးပဲ။
သူ့နည်းတူပဲ ရှောင်ရီကလည်း ဓားရှည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ကို ငေးကြည့်နေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကိုင်ဆောင်ကြပြီး
ဓားကို ကျွမ်းကျင်ကြတယ်။ဂါထာတွေ သုံးပြီး
ယှဉ်တာထက်စာရင် နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကွက်တွေမှာ ပိုကျွမ်းကျင်နေကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးပဲ
ဂါထာ တွေ သုံးပြီးမတိုက်တော့ဘဲ ဓားကွက်တွေပဲ ယှဉ်တိုက်ကြတော့တယ်။
ရှောင်ရီက သစ်သားနဲ့သတ္တု ဝိညဉ်ကြောပိုင်ရှင်
မလို့ သူ့ဓားက ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့လင်းနေတယ်။
ဓားကထက်ပြီး ခိုင်ခံ့တာမလို့ တိုက်ဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပြုလို့ ကောင်းတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကတော့ မီးဝိညဉ်ပိုင်ဆိုင်သူမလို့
သူရဲ့ ဓားချက်တိုင်းက တောက်လောင်နေတဲ့ မီးတောက်လိုပဲ ထိတွေ့သမျှကို
အကြီးကျယ်ပျက်စီးစေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက အကွက်တစ်ရာကျော် တိုက်ခိုက်ပြီး သွားပေမဲ့ အနိုင်အရှုံးက မကွဲပြားသေးဘူး။
ဒီတိုင်းသာ ဆက်တိုက်နေမယ်ဆိုရင်တော့
နှစ်ယောက်လုံး လက်ပန်းပဲ ကျလိမ့်မယ်။
နောက်ဆုံးတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်အကြံနဲ့ ကိုယ် စထုတ်တိုက်တော့တယ်။
ရှောင်ရီက ချက်ချင်းပဲ အကာရံ အလံနှစ်ခုကို
ပစ်လွှတ်လိုက်တယ်။တစ်ခုက ချက်ချင်းပဲ
ပုံစံပေါ်လာပြီး အုပ်သွားတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကလည်း ဒါကို ပြင်ဆင်ထားပြီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောင်သွားလိုက်တယ်။
ဟမ့်!အဲ့အချိန်မှာ ရှောင်ရီက အေးစက်စွာ ပြုံးလိုက်တယ်။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ အတွင်းဆောင်တပည့်တွေ အားလုံးက သေရမှာ ကြောက်တဲ့ ငကြောက်ချည်းပဲ။
''ချီ တိုးပွား အကာအရံ ဖြစ်ပေါ်စေ''
သူရွတ်လိုက်ချင်းချင်းပဲ အရပ်လေးမျက်နှာက
ချီ တွေက အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကြတယ်။
သူပစ်လွှတ်ထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖြူရောင်အလင်းတန်းတွေ တောက်ပလာတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အနည်းငယ်ပျက်သွားတယ်။ရှောင်ရီက အလံအကာရံ နှစ်ခုကို တမင်
ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောင်သွားစေတာ။တကယ်တော့ အကာရံက တိုက်ခိုက်ဖို့မဟုတ်ဘဲ ရှောင်ရီရဲ့ ချီကို တိုးပွားလာစေဖို့
လုပ်ထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမျိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပြီးပြည့်စုံသွားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယ်မှာရှိတဲ့ ရှောင်ရီလည်း
လုံးဝ ချီ အမြင့်ဆုံး အဆင့်ကို ခဏတာ ရောက်ရှိသွားလိမ့်မယ်။
မကောင်းတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပြည့်စုံ ဖော်ခွင့် မပေးနိုင်ဘူး။မတတ်နိုင်ဘူး! နည်းနည်း စွန့်စားကြည့်ရတော့မယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သူရဲ့ ချီ မှန်သမျှကို စုစည်းလိုက်တယ်။ချက်ချင်းပဲ ဘေးမှာ လေပွေအသေးလေး
ထလာတယ်။(အတွင်းအားစုတာမျိုးပဲ)
မြင့်မားပြီး ကြီးမားလွန်းတဲ့ ဓားတစ်စင်းက
ပြိုင်ကွင်းကို လွှမ်းခြုံ သွားတယ်။လေထုထဲမှာ
ဓား ချီ အငွေ့အသက်တွေ လွှမ်းသွားတယ်။
''ဒါ ..ဒါက အခြေတည်အဆင့် ရောက်နေတဲ့
သူတစ်ယောက်ပဲ ဖန်တီးနိုင်တဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတ်လား''
ပွဲကြည့်နေတဲ့ ပရိသတ်တပည့် တစ်ယောက်က
တအံတသြရေရွတ်လိုက်တယ်။
ဓားပညာကို နက်နဲစွာ နားလည်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်သာလျှင် သူ့ရောက်နေတဲ့ အဆင့်ရဲ့ တစ်ဆင့်ထက် မြင့်တဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပြုနိုင်တာဖြစ်တယ်။
(TN:😁 မရှင်းမှာစိုးလို့..ကောင်စုတ်လေးက
ချီ အဆင့်ဆိုပေမဲ့ ဓားပညာကိူ နက်နဲစွာနားလည်
နေပြီမလို့ အခြေတည်ဆင့်ရောက်တဲ့သူ သုံးနိုင်တဲ့ ဓားအကာကွယ်ကို ထုတ်တိုက်နိုင်တာ)
စိတ်ပူနေတဲ့ ကျူ းယောင်လည်း ပိုတောင် မွန်းကြပ်လာတယ်။ကောင်စုတ်လေးက သူ့အားထုတ်မှုတွေ အကုန်လုံးကို ဒီဓားချက်မှာ ထည့်ထားတာ။အနိုင်ရှုံ့းကို ဒီတစ်ချက် ဆုံးဖြတ်ပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါင်း ထောင်သောင်း လွင့်ပျံစေ''
ဒီစကားလုံးတွေလည်း ရေရွတ်လိုက်ရင်ပဲ စောစောက အေးစက်သာအငွေ့သက်တွေရနေတဲ့ ဓားကြီးဟာ မြောက်မြားလှတဲ့ ဓားငယ်တွေ အဖြစ်
ပြောင်းလဲ သွားပြီး နေရာအနှံ့ကနေ ပျံဝဲလာကြ
တယ်။တစ်ဟုန်ထိုးပဲ ပြိုင်ကွင်းရဲ့ အလယ်က
တဖြည်းဖြည်းပုံဖော်စပြုနေတဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝင်သွားကြတယ်။
နောက်ဆုံးတော့.ရှောင်ရီရဲ့ ချီ တိုးပွား အကာရံ က မပြီး မြောက်နိုင်တော့ဘူး။သို့ပေမဲ့ ဒီအချိန်မှာ
ရှောင်ရီက အတိုင်းတာတစ်ခုထိ ချီ တိုးပွားပြီးသား ဖြစ်နေပြီ။အလျင်အမြန်ပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယ်ကနေ ခုန်ထွက်ပြီး လေထဲကို ပျံသန်းသွားတယ်။
ဂမ်ရှုဟိုင်ရဲ့ အေးစက်နေတဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ ဓားထောင်ချီ ဟာ သုူ့နောက်ကို တစိုက်မတ်မတ်လိုက်လာကြတယ်။
သူလည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးအုပ်သွားတဲ့ အထိ မြေကြီး နံရံ တစ်ခုဖန်တီးလိုက်ရတယ်။သို့ပေမဲ့ ဓားတွေက မြေကြီးနံရံထဲ စိုက်ဝင်သွားကြပြီး မြေကြီးနံရံ ဒိုင်းက မကြာခင်
ပြိုပျက်တော့မလို ဖြစ်လာတယ်။
ရှောင်ရီ အံတြိတ်ရင်း မျက်လုံးတွေထဲမှာ
အေးစက်တဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။
သူ့ ရည်ရွယ်ချက်တွေ ဖြစ်မြောက်မှ ရမယ်!
ခု ပြိုင်ပွဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါင်းမြောက်မြားစွာ တိုးဝင်နေတဲ့ မြေကြီး
အကာရံဒိုင်းက ချက်ချင်းပဲ ကျိုး ပေါက်သွားတယ်။
အနိုင်အရှုံ့းသဲကွဲ ပြီပေါ့။
ရုတ်တရက်ပဲ စောစောက
တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေထက် ပိုပြင်းထန်ပြီး
.ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ဓားအငွေ့သက်တွေက
ကျိူ းပျက်သွားတဲ့ မြေကြီး နံရံကနေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေတောင် လေထဲမှာ ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ရှောင်ရီက မြေကြီးနံရံပေါ်မှာ ရပ်နေရင်း
လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ သင်္ကေတချို့ကို
ပုံဖော်လိုက်တယ်။သူ့ပုံစံကပင်ပန်းတယ်ထင်နေရပေမဲ့ ညှာတာမှုကင်းမဲ့တဲ့ ပုံစံလည်း ပေါက်နေတယ်။
ပြီးတော့ သူ တစ်လုံးချင်း အော်ပြောလိုက်တယ်။
''ကောင်းကင် ကို အလျားလိုက် ခွဲစေ''
ပြောပြီး သူရဲ့ ဓားရှည်ကို အားကုန်ဝေ့ကာ
ခုတ်ချလိုက်တယ်။လေထဲက ရပ်တန့်နေတဲ့
ဓားတွေအားလုံး အရပ်လေးမျက်နှာကို လွင့်ပြန်သွားကြတယ်။နောက်ဆုံး ပြိုင်ကွင်းတစ်ခုလုံး အုပ်ထားတဲ့ အကာအကွယ်ကို ထိမိတော့မှ ပြုတ်ကျပြီး
ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ကောင်းကင် အလျုားလိုက်ခွဲခြင်း!ဒါက နတ်အမြူတေ အဆင့်ရဲ့ ဓားကွက်ပဲ!
သို့ပေမဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ ဓားကွက်က မပြီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောင်းကင်ကို ချိန်လိုက်ရင်ပဲ
ကြီးမားလှတဲ့ ချီ ဓား ကြီး တစ်စင်းထွက်ပေါ်လာတယ်။ဒီ ချီ ဓားက ဝမ်ရှုဟိုင် ဆင့်ခေါ်လိုက်တဲ့
ဓားကြီးထက်ကို အဆတစ်ရာ ကျေုာ် ကြီးတယ်။
''ဖျက်စီးစမ်း''
ရှောင်ရီက ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်လိုက်ရင်ပဲ
ချီ ဓားကြီးက ရှောင်ဖို့တောင် အားမရှိတော့တဲ့
ဝမ်ရှုဟိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားတယ်။
ကျူ းယောင် နှလုံးတွေ တအားတုန်လာတယ်။
ကောင်စုတ်လေး စင်ပေါ်တင်သွားကတည်းက
သူမ ခံစားနေရတဲ့ မကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက
ပိုပြင်းထန်လာတယ်။
ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက.သူမနှလုံးကို ဆွဲညှစ်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံး မွှေးညှင်းတွေ တောင် ထောင်လာတယ်။
သို့ပေမဲ့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုံ့ပြန်မိပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။
''ကောင်းကင် မိုးကြိုး ဆင်းသက်စေ''
ကြီးမားလှတဲ့ မိုးကြိုးလှျှပ်စီးကြောင်းကြီးက
လေထုကို ခွဲထွက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ်ကနေ အလျူင်မြန် ဆင်းလာကာ ချီ ဓားကြီးကို ဝင်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ချီ ဓား ကြီးက ခဏချင်းပဲ အစိတ်စိတ်အမြွှာ မြွှာ ပြိုကွဲသွားတော့တယ်။

ရှောင်ရီလည်း သွေးတစ်ချက် အန်ထုတ်လိုက်တယ်။
တစ်ကွင်းလုံးက ပရိသတ်တွေ ငြိမ်ကျသွားတယ်။
အားလုံးရဲ့ အကြည့်တွေက သူမဆီ စုပြုံ ရောက်လာတယ်။
''အာ..''
ရှက်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးတောင် ဒီအချိန်မှာ သူမ ခံစားနေရတာကို ဖော်ပြဖို့ မလုံလောက်တော့ဘူး။
သူမကိုယ်တိုင်တောင် ဘာဖြစ်လို့ ဝင်ရှုပ်လိုက်မိ
မှန်းမသိတော့ဘူး။ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ် ပြီးတော့ စင်မြင့်ဘက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။
''အာ..ကျွန်မ လက်ချော် သွားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတ်>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုက်တယ်နော်...😁
)
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း ေခါင္းညိတ္တယ္။
''တတိယအကိုက တစ္ကယ္ကို အံျသစရာေကာင္းတယ္ သူက အားလံုးထဲမွာမွ ေနာက္ဆံုးၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ခြင့္ရသူပဲ''
''ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကို ၿပိဳင္ခြင့္ရဖို႔ အဲ့ေလာက္ခက္လား''
''တအားကို ခက္တယ္''
ေကာင္စုတ္ေလးက ဆက္႐ွင္းျပတယ္။
''ၿပိဳင္ပြဲဝင္တိုင္းက ဂိုဏ္းတိုင္းရဲ႕ အေတာ္ဆံုးေတြပဲ အနည္းဆံုးသံုးေယာက္ ေရြးၿပီး ဝင္ၿပိဳင္တာ သံုးဖြဲ႔႐ွိတယ္ ဒါေၾကာင့္ ၁၀ ေယာက္နီးပါး႐ွိတယ္။
တစ္ဥိီးခ်င္းစီကို ႏုိင္ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးပြဲစဥ္ကို ေရာက္ႏု္ိင္မွာ''
သူမ သိလိုက္ၿပီ။ယန္ရဲ႕ဟြာက အေတာ့္ကို ေတာ္ပံုပဲ။
''ဒီလိုဆိုေတာ့ မင္းလည္း ေတာ္တာပဲ
မင္းလည္း ေနာက္ဆံုးပြဲကို ေရာက္လာၿပီမလား''
ဝမ္႐ႈဟိုင္ေလးလည္း ႐ွက္ျပံဳးျပံဳးရင္း ႐ွက္႐ွက္နဲ႔
ေခါင္းညိတ္တယ္။အရင္တုန္းက ေကာင္စုတ္ေလးက တကယ္ကို ဝါႂကြားၿပီး ၾကက္ေခါင္းဆိတ္မခံေလး။ခုလို ငါးႏွစ္အတြင္း တအား ေျပာင္းလဲသြားမယ္ လို႔ သူမ မထင္ခဲ့ဘူး။နည္းနည္းပဲ ခ်ီးမြမ္းရေသး မ်က္ႏွာႀကီးက ရဲေနၿပီ။
က်ဴ းေယာင္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့လေတြတုန္းက
သူမ သူ႔ုၿပိဳင္ပြဲေတြ လာၾကည့္ပါမယ္လို႔ ေျပာထားတာကို သတိရလိုက္တယ္။သူမတစ္ကယ္ကို ေမ့သြားတာပဲ။
''စိတ္မေကာင္းပါဘူး ႐ႈဟိုင္.....
မင္း ၿပိဳင္ပြဲေတြ လာၾကည့္ပါမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့ေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလက ကိစၥတစ္ခုၾကံဳလိုက္ၿပီး
မမ ေတာင္ကေန ထြက္သြားလို႔ မရေတာ့လို႔ပါ''
အဲ့တုန္းက သူက အႀကိဳၿပိဳင္ပြဲေတြ ၿပိဳင္ေနခ်ိန္မွာ သူမကေတာ့ ခ်ီမုန္တုိင္း ေၾကာင္႔ ကေမာက္ကျဖစ္သြားလို႔ ျပန္ေကာင္းေအာင္ နားေနရတယ္။
သူမလည္း ျပန္ေကာင္းေရာ ေကာင္စုတ္ေလးရဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲေတြက ၿပီးသြားၿပီ။
''ရ...ရပါတယ္''
ဝမ္႐ႈဟိုင္ မ်က္ႏွာက ပိုေတာင္ရဲလာတယ္။ၿပီးေတာ့ ူက ေမာ့ၿပီး သူမ မ်က္လံုးကို တည့္တည့္ၾကည့္
ရင္းေမးတယ္။
''ေစာေစာက က် ေတာ့္ကို ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ''
''႐ႈဟိုင္ေလ''
က်ဴ းေယာင္လည္း သူ႔ကို ထူးဆန္းသလို ၾကည့္လိုက္တယ္။
''မင္းပဲ ငါ့ကို နာမည္အျမဲ တပ္ေခၚေစခ်င္ေနတာမလား ခု မင္းကႀကီးလာၿပီဆိုေတာ့ အျမဲတမ္းပဲ ေကာင္စုတ္ေလးလို႔ ေခၚလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ဟုတ္
တယ္မလား...ဘာလဲ
မင္းက မေခၚေစခ်င္ေတာ့ဘူးလား''
''ရပါတယ္ ေသခ်ာေပါက္ကို ေခၚလို႔ရပါတယ္''
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း အလ်င္ျမန္ေခါင္းညိတ္တယ္။သူ႔ၾကည့္ရတာ သူမ စိတ္ေျပာင္းၿပီး သူ႔ကို အဲ့လို မေခၚ
ေတာ့မွာ စိုးရိမ္ေနသလိုပဲ။
ဒိီ ေကာင္စုတ္ေလးကို ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးရတာ အေတာ္ခက္တာပဲ။
''မင့္ အလွည့္ က ဘယ္ေတာ့လဲ''
အဲ့အခ်ိန္မွာ ယန္ရဲ႕ဟြာ က ၿပိဳင္ပြဲမွာ အႏုိင္ရသြားၿ
ပီ။
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း ၿပိဳင္စင္ဘက္ကို ၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္။
''ေနာက္လာမယ့္ တစ္ပြဲပဲ''
ေရာက္ၿပီလား!အဲ့အခ်ိန္မွာ ဒိုင္ရဲ႕ ေနာက္တစ္ပြဲက
ခ်ီ အဆင့္ ပြဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ဒါဆို ဝမ္႐ႈဟိုင္နဲ႔ ေ႐ွာင္ရီ ၿပိဳင္ရမွာေပါ့။
''မမက်ဴ းေယာင္ က်ေတာ္ သြားေတာ့မယ္''
က်ဴ းေယာင္လည္း အလိုလို လက္က သူ႔ေခါင္းေလးကို ပုတ္မိသြားတယ္။
''ဟိုေကာင္ေလးက အကာကြယ္ေတြ ဖန္တီးရာမွာ ေတာ္ပံုပဲ သတိထား''
''အင္း..သတိထားပါ့မယ္''
''ကံေကာင္းပါေစ''
ေျပာရင္း သူမလည္း ကံေကာင္းျခင္း သေကၤတ
လုပ္ျပလိုက္တယ္။
''မွတ္ထားေနာ္ မင္းႏုိင္တာ ႐ႈံးတာက အေရးမႀကီးဘူးရယ္.. အဓိက က မင္း ဘာမွ မျဖစ္ဘဲ ျပန္ဆငး္လာႏုိင္ရင္ ရၿပီ''
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း မွင္သက္သြားတယ္။သူမ အဲ့လို ေျပာလိမ့္မယ္လို႔ လံုးသ မထင္ထားမိဘူးေလ။
ခဏၾကာေတာ့ ေကာင္စုတ္ေလး အရမ္းကို ေတာက္ပတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ ျပံဳးျပတယ္။တလက္လက္ေတာက္ပၿပီး မ်က္စိေတာင္ က်ိန္းမတက္ပဲ။
က်ဴ းေယာင္လည္း ေတာက္ပေနတဲ့ အလင္းစူးေတြကို အျမန္လက္နဲ႔ ကာလိုက္ရတယ္။မ်က္လံုးေတာင္ က်ိန္းတယ္။သူမလည္း ၾကည့္လိုက္ေရာ ဝမ္႐ႈဟိုင္က ၿပိဳင္ကြင္းထဲ ဝင္သြားၿပီ။ အာ.. ကြကိုယ္ အလင္းေရာင္ေတာက္ေနတယ္လို႔ စိတ္ကူး.ယဥ္ေနမိတာလား!ဘယ္အခ်ိန္တုန္းကမ်ား ေကာင္စုတ္ေလးရဲ႕ အျပံဳးေတြက တအားေတာက္ပလြနး္တယ္လို႔
သူမ ခံစားသြားရပါလိမ့္!သူမ မ်က္စိေတာင္
ကန္းေတာ့မလိုပဲ ေတာက္ပလြန္းလို႔!!
ၿပိဳင္ပြဲ စၿပီ။ဝမ္႐ႈဟို္င္လည္း သတိႀကီးႀကီး ထားလိုက္တယ္။ေစာေစာက ၿပိဳင္ပြဲအရ သူ႔ၿပိဳင္ဘက္ကို
ပိုသတိထားလာမိတာေတာ့ အမွနိပဲ။
ေ႐ွာင္ရီ အတြက္လည္း အတူတူပဲ။လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္က အတြင္းေဆာင္ တပည့္အျဖစ္ကေန ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရတယ္။ဒိီေန႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ႐ွင္းလင္းၿပီး အရင္လို ျပန္လည္ ေတာက္ပေက်ာ္ၾကားႏုိင္ေတာ့မယ္။
ဒိီေန႔ ေ႐ွာင္ရီဆိုတဲ့ သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္ခဲ့တဲ့သူေတြကို တကယ့္အင္အား အစစ္မွန္ဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ျပသနိုင္ေတာ့မယ္။
လက္ရည္တူ ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္တဲ့ အခါမွာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ က်န္ခဲ့နိုင္လိမ့္မယ္။တခ်ိန္တည္း ပဲ
ႏွစ္ေယာက္လံုးက စတုိက္ေတာ့တယ္။
ဝမ္႐ႈဟိုင္က ျမင့္ျမတ္တဲ့ မီး ဝိညဥ္ေၾကာပိုင္ဆုိင္ထားေပမဲ့ သူပထမဆံုး စသံုးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ႔ သက္ဆိုင္တာမဟုတ္ဘဲ ေလဓားေတြကို ဆင့္ေခၚတုိက္ခိုက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ေ႐ွာင္ရီလည္း.ေျမျပင္ကို လက္နဲ႔ ႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ
ေျမႀကီး နံရံတစ္ခုေပၚလာၿပီး ေလဓားေတြကို ကာဆီးသြားတယ္။
သို႔ေပမဲ့ ေလဓားေတြက အေယာင္ျပသက္သက္ပဲ။အဲ့အခ်ိန္မွာ ဝမ္႐ႈဟိုင္က ၿပိဳင္ဘက္ ေနာက္ေက်ာကို ေရာက္သြားၿပိီ။သူရဲ႕ ဓားပ်ံကို ဆင့္ေခၚၿပီး လႊဲကာ ခုတ္ခ်လိုက္တယ္။ဓားက ခ်ီ ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္
ေနၿပီး မယံုႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္တယ္။
ၿပိဳင္ဘက္က ဘယ္လိုမွ ခုခံႏုိင္စြမ္းမ႐ွိေတာ့ဘူး။
''ေတာ္တယ္''
က်ဴ းေယာင္လည္း မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေကာင္စုတ္ေလးကို ျသဘာေပးလိုက္တယ္။
ဓားက လူကို ျဖတ္သြားၿပီး ေျမျပင္နဲ႔ ထိကာ
ထန္ခနဲ အသံျမည္သြားတယ္။သူ႔ေ႐ွ႕က လူက တျဖည္းျဖည္း ေလထဲကို လြင့္ေမ်ာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ပံုရိပ္ေယာင္ႀကီးပဲ!ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း မ်က္ႏွာ အမူရာေျပာင္းသြားတယ္။ေ႐ွာင္ရီရဲ႕ ကိုယ္အစစ္ ဘယ္မလဲ လိုက္မ႐ွာအားေတာ့ဘဲ သူ႔ ကိုယ္ေပၚမွာ
ဒိုင္းအကာကြယ္တစ္ခု အျမန္ဖန္ဆင္းလိုက္တယ္။
သူ ဖန္တီးၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ႀကီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ႔ ဓားတစ္ခုက သူ႔ ဒိုင္းအကာကြယ္ေပၚကို ခုတ္သြားတယ္။
သူလည္း ဓားကို တစ္ခ်က္လႊဲၿပီး ျပန္ခုခံလိုက္ကာ
ေနာက္ကို ခုန္ဆုတ္လိုက္တယ္။ထင္တဲ့ အတုိင္းပဲ ေ႐ွာင္ရီကို ႏု္ိင္ဖို႔က မလြယ္ဘူးပဲ။
သူ႔နည္းတူပဲ ေ႐ွာင္ရီကလည္း ဓား႐ွည္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း သူ႔ကို ေငးၾကည့္ေနတယ္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဓားကိုင္ေဆာင္ၾကၿပီး
ဓားကို ကြ်မ္းက်င္ၾကတယ္။ဂါထာေတြ သံုးၿပီး
ယွဥ္တာထက္စာရင္ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဓားကြက္ေတြမွာ ပိုကြၽမ္းက်င္ေနၾကတယ္။ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ
ဂါထာ ေတြ သံုးၿပီးမတုိက္ေတာ့ဘဲ ဓားကြက္ေတြပဲ ယွဥ္တုိက္ၾကေတာ့တယ္။
ေ႐ွာင္ရီက သစ္သားနဲ႔သတၱဳ ဝိညဥ္ေၾကာပိုင္႐ွင္
မလို႔ သူ႔ဓားက ေရႊေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လင္းေနတယ္။
ဓားကထက္ၿပီး ခုိင္ခံ႔တာမလို႔ တုိက္ဖို႔ေရာ ခုခံဖုိ႔ေရာ
အသံုးျပဳလို႔ ေကာင္းတယ္။
ဝမ္႐ႈဟိုင္ကေတာ့ မီးဝိညဥ္ပိုင္ဆိုင္သူမလို႔
သူရဲ႕ ဓားခ်က္တုိင္းက ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးေတာက္လိုပဲ ထိေတြ႔သမ်ွကို
အႀကီးက်ယ္ပ်က္စီးေစတယ္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးက အကြက္တစ္ရာေက်ာ္ တုိက္ခိုက္ၿပီး သြားေပမဲ့ အႏုိင္အ႐ွံုးက မကြဲျပားေသးဘူး။
ဒီတုိင္းသာ ဆက္တုိက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္လံုး လက္ပန္းပဲ က်လိမ့္မယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ကိ္ုယ့္အၾကံနဲ႔ ကိုယ္ စထုတ္တုိက္ေတာ့တယ္။
ေ႐ွာင္ရီက ခ်က္ခ်င္းပဲ အကာရံ အလံႏွစ္ခုကို
ပစ္လႊတ္လိုက္တယ္။တစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းပဲ
ပံုစံေပၚလာၿပီး အုပ္သြားတယ္။
ဝမ္႐ႈဟိုင္ကလည္း ဒါကို ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားမလို႔
ေဝးရာကို ေ႐ွာင္သြားလိုက္တယ္။
ဟမ့္!အဲ့အခ်ိန္မွာ ေ႐ွာင္ရီက ေအးစက္စြာ ျပံဳးလိုက္တယ္။ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ အတြင္းေဆာင္တပည့္ေတြ အားလံုးက ေသရမွာ ေၾကာက္တဲ့ ငေၾကာက္ခ်ညး္ပဲ။
''ခ်ီ တိုးပြား အကာအရံ ျဖစ္ေပၚေစ''
သူရြတ္လိုက္ခ်င္းခ်င္းပဲ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာက
ခ်ီ ေတြက အကာအရံ႐ွိရာဆီကို စုလာၾကတယ္။
သူပစ္လႊတ္ထားတဲ့ အလံပံုစံ အကာရံက ကေန
အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းေတြ ေတာက္ပလာတယ္။
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း မ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ပ်က္သြားတယ္။ေ႐ွာင္ရီက အလံအကာရံ ႏွစ္ခုကို တမင္
ပစ္လႊတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို အေဝးက္ို ေ႐ွာင္သြားေစတာ။တကယ္ေတာ့ အကာရံက တုိက္ခိုက္ဖို႔မဟုတ္ဘဲ ေ႐ွာင္ရီရဲ႕ ခ်ီကို တိုးပြားလာေစဖို႔
လုပ္ထားတဲ့ အကူညီေပးမဲ့ အကာရံ အမ်ိဳးစားပဲ။
ဒိီအကာရံက လံုးဝ ၿပီးျပည့္စံုသြားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ႕ အလယ္မွာ႐ွိတဲ့ ေ႐ွာင္ရီလည္း
လံုးဝ ခ်ီ အျမင့္ဆံုး အဆင့္ကို ခဏတာ ေရာက္႐ွိသြားလိမ့္မယ္။
မေကာင္းေတာ့ဘူး!ငါသူ႔ကို ဒိီအကာရံ အျပည့္စံု ေဖာ္ခြင့္ မေပးႏုိင္ဘူး။မတတ္ႏို္င္ဘူး! နည္းနည္း စြန္႔စားၾကည့္ရေတာ့မယ္။
ဝမ္႐ႈဟိုင္လည္း သူရဲ႕ ခ်ီ မွန္သမ်ွကို စုစည္းလိုက္တယ္။ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဘးမွာ ေလေပြအေသးေလး
ထလာတယ္။(အတြင္းအားစုတာမ်ိဳးပဲ)
ျမင့္မားၿပီး ႀကီးမားလြန္းတဲ့ ဓားတစ္စင္းက
ၿပိဳင္ကြင္းကို လြွမ္းျခံဳ သြားတယ္။ေလထုထဲမွာ
ဓား ခ်ီ အေငြ႔အသက္ေတြ လႊမ္းသြားတယ္။
''ဒါ ..ဒါက အေျခတည္အဆင့္ ေရာက္ေနတဲ့
သူတစ္ေယာက္ပဲ ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတ္လား''
ပြဲၾကည့္ေနတဲ့ ပရိသတ္တပည့္ တစ္ေယာက္က
တအံတျသေရရြတ္လိုက္တယ္။
ဓားပညာကို နက္နဲစြာ နားလည္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္သာလ်ွင္ သူ႔ေရာက္ေနတဲ့ အဆင့္ရဲ႕ တစ္ဆင့္ထက္ ျမင့္တဲ့ ဓားပညာကို အသံုးျပဳႏုိင္တာျဖစ္တယ္။
(TN:😁 မ႐ွင္းမွာစုိးလို႔..ေကာင္စုတ္ေလးက
ခ်ီ အဆင့္ဆုိေပမဲ့ ဓားပညာကိူ နက္နဲစြာနားလည္
ေနၿပီမလို႔ အေျခတည္ဆင့္ေရာက္တဲ့သူ သံုးႏုိင္တဲ့ ဓားအကာကြယ္ကို ထုတ္တိုက္ႏုိင္တာ)
စိတ္ပူေနတဲ့ က်ဴ းေယာင္လည္း ပိုေတာင္ မြန္းၾကပ္လာတယ္။ေကာင္စုတ္ေလးက သူ႔အားထုတ္မႈေတြ အကုန္လံုးကို ဒိီဓားခ်က္မွာ ထည့္ထားတာ။အႏုိင္႐ႈ့ံးက္ုိ ဒိီတစ္ခ်က္ ဆံုးျဖတ္ေပးေတာ့မွာ။
''ဓားေပါင္း ေထာင္ေသာင္း လြင့္ပ်ံေစ''
ဒီစကားလံုးေတြလည္း ေရရြတ္လိုက္ရင္ပဲ ေစာေစာက ေအးစက္သာအေငြ႔သက္ေတြရေနတဲ့ ဓားႀကီးဟာ ေျမာက္ျမားလွတဲ့ ဓားငယ္ေတြ အျဖစ္
ေျပာင္းလဲ သြားၿပီး ေနရာအႏွ့ံကေန ပ်ံဝဲလာၾက
တယ္။တစ္ဟုန္ထိုးပဲ ၿပိဳင္ကြင္းရဲ႕ အလယ္က
တျဖည္းျဖည္းပံုေဖာ္စျပဳေနတဲ့ ေ႐ွာင္ရီရဲ႕ အကာရံဆီကို တုိးဝင္သြားၾကတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့.ေ႐ွာင္ရီရဲ႕ ခ်ီ တုိးပြား အကာရံ က မၿပီး ေျမာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။သို႔ေပမဲ့ ဒိီအခ်ိန္မွာ
ေ႐ွာင္ရီက အတိုင္းတာတစ္ခုထိ ခ်ီ တုိးပြားၿပီးသား ျဖစ္ေနၿပီ။အလ်င္အျမန္ပဲ သူရဲ႕ အကာရံ အလယ္ကေန ခုန္ထြက္ၿပီး ေလထဲကို ပ်ံသန္းသြားတယ္။
ဂမ္႐ႈဟိုင္ရဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့ အေငြ႔သက္နဲ႔ ဓားေထာင္ခ်ီ ဟာ သုူ႔ေနာက္ကို တစိုက္မတ္မတ္လိုက္လာၾကတယ္။
သူလည္း မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ သူ႔တစ္ကု္ိယ္လံုးကို ဖံုးအုပ္သြားတဲ့ အထိ ေျမႀကီး နံရံ တစ္ခုဖန္တီးလိုက္ရတယ္။သို႔ေပမဲ့ ဓားေတြက ေျမႀကီးနံရံထဲ စိုက္ဝင္သြားၾကၿပီး ေျမႀကီးနံရံ ဒိုင္းက မၾကာခင္
ၿပိဳပ်က္ေတာ့မလို ျဖစ္လာတယ္။
ေ႐ွာင္ရီ အံႀတိတ္ရင္း မ်က္လံုးေတြထဲမွာ
ေအးစက္တဲ့ အေငြ႔သက္နဲ႔ဖုံးလႊမ္းသြားတယ္။
သူ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ေျမာက္မွ ရမယ္!
ခု ၿပိဳင္ပြဲကို သူ လံုးဝ ႐ွံုးလို႔ မရဘူး!လံုးဝပဲ!
ဓားေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ တုိးဝင္ေနတဲ့ ေျမႀကီး
အကာရံဒိုင္းက ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ိဳး ေပါက္သြားတယ္။
အႏုိင္အ႐ႈ့ံးသဲကြဲ ၿပီေပါ့။
႐ုတ္တရက္ပဲ ေစာေစာက
တုိက္ခိုက္ေနတဲ့ ဓားေတြထက္ ပုိျပင္းထန္ၿပီး
.ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဓားအေငြ႔သက္ေတြက
က်ိဴ းပ်က္သြားတဲ့ ေျမႀကီး နံရံကေန ထြက္ေပၚလာတယ္။ တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ ဓားေတြေတာင္ ေလထဲမွာ ရပ္တန္႔သြားၾကတယ္။
ေ႐ွာင္ရီက ေျမႀကီးနံရံေပၚမွာ ရပ္ေနရင္း
လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ သေကၤတခ်ိဳ႕ကို
ပံုေဖာ္လိုက္တယ္။သူ႔ပံုစံကပင္ပန္းတယ္ထင္ေနရေပမဲ့ ညႇာတာမႈကင္းမဲ့တဲ့ ပံုစံလည္း ေပါက္ေနတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ တစ္လံုးခ်င္း ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
''ေကာင္းကင္ ကို အလ်ားလိုက္ ခြဲေစ''
ေျပာၿပီး သူရဲ႕ ဓား႐ွည္ကို အားကုန္ေဝ့ကာ
ခုတ္ခ်လိုက္တယ္။ေလထဲက ရပ္တန္႔ေနတဲ့
ဓားေတြအားလံုး အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို လြင့္ျပန္သြားၾကတယ္။ေနာက္ဆံုး ၿပိဳင္ကြင္းတစ္ခုလံုး အုပ္ထားတဲ့ အကာအကြယ္က္ုိ ထိမိေတာ့မွ ျပဳတ္က်ၿပီး
ရပ္တန္႔သြားၾကတယ္။
ေကာင္းကင္ အလ်ဳားလိုက္ခြဲျခင္း!ဒါက နတ္အျမဴေတ အဆင့္ရဲ႕ ဓားကြက္ပဲ!
သို႔ေပမဲ့ ေ႐ွာင္ရီရဲ႕ ဓားကြက္က မၿပီးေသးဘူး
သူရဲ႕ဓားကို ေကာင္းကင္ကို ခ်ိန္လိုက္ရင္ပဲ
ႀကီးမားလွတဲ့ ခ်ီ ဓား ႀကီး တစ္စင္းထြက္ေပၚလာတယ္။ဒိီ ခ်ီ ဓားက ဝမ္႐ႈဟိုင္ ဆင့္ေခၚလိုက္တဲ့
ဓားႀကီးထက္ကို အဆတစ္ရာ ေက်ဳာ္ ႀကီးတယ္။
''ဖ်က္စီးစမ္း''
ေ႐ွာင္ရီက က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္လိုက္ရင္ပဲ
ခ်ီ ဓားႀကီးက ေ႐ွာင္ဖို႔ေတာင္ အားမ႐ွိေတာ့တဲ့
ဝမ္႐ႈဟိုင္ဆီ ေျပးဝင္သြားတယ္။
က်ဴ းေယာင္ ႏွလံုးေတြ တအားတုန္လာတယ္။
ေကာင္စုတ္ေလး စင္ေပၚတင္သြားကတည္းက
သူမ ခံစားေနရတဲ့ မေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးက
ပိုျပင္းထန္လာတယ္။
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးက.သူမႏွလံုးကို ဆြဲညႇစ္ေနၿပီး တစ္ကိ္ုယ္လံုး ေမႊးညႇင္းေတြ ေတာင္ ေထာင္လာတယ္။
သို႔ေပမဲ့ သူမ ခႏၶာကိုယ္က အလိုလို တံု႔ျပန္မိၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။
''ေကာင္းကင္ မုိးႀကိဳး ဆင္းသက္ေစ''
ႀကီးမားလွတဲ့ မုိးႀကိဳးလွွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီးက
ေလထုကို ခြဲထြက္ၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚကေန အလ်ဴင္ျမန္ ဆင္းလာကာ ခ်ီ ဓားႀကီးကို ဝင္တုိက္ပစ္လိုက္တယ္။ ခ်ီ ဓား ႀကီးက ခဏခ်င္းပဲ အစိတ္စိတ္အႁမႊာ ႁမႊာ ၿပိဳကဲြသြားေတာ့တယ္။
ေ႐ွာင္ရီလည္း ေသြးတစ္ခ်က္ အန္ထုတ္လိုက္တယ္။
တစ္ကြင္းလံုးက ပရိသတ္ေတြ ၿငိမ္က်သြားတယ္။
အားလံုးရဲ႕ အၾကည့္ေတြက သူမဆီ စုျပံဳ ေရာက္လာတယ္။
''အာ..''
႐ွက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတာင္ ဒိီအခ်ိန္မွာ သူမ ခံစားေနရတာကို ေဖာ္ျပဖို႔ မလံုေလာက္ေတာ့ဘူး။
သူမကိ္၂၈
''ဒါက အခွတေညျအဆင့ျအတှကျ နောကျဆုံးပှဲ လား''
ရနျရဲ့ဟှာရဲ့ အဆင့ျကလညျး သူမနဲ့ အတူတူပဲကို။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး ခေါငျးညိတျတယျ။
''တတိယအကိုက တဈကယျကို အံသွစရာကောငျးတယျ သူက အားလုံးထဲမှာမှ နောကျဆုံးပွိုငျပှဲကို ဝငျခှင့ျရသူပဲ''
''နောကျဆုံးအဆင့ျကို ပွိုငျခှင့ျရဖို့ အဲ့လောကျခကျလား''
''တအားကို ခကျတယျ''
ကောငျစုတျလေးက ဆကျရှငျးပွတယျ။
''ပွိုငျပှဲဝငျတိုငျးက ဂိုဏျးတိုငျးရဲ့ အတောျဆုံးတှပေဲ အနညျးဆုံးသုံးယောကျ ရှေးပွီး ဝငျပွိုငျတာ သုံးဖှဲ့ရှိတယျ ဒါကွောင့ျ ၁၀ ယောကျနီးပါးရှိတယျ။
တဈဦးခငြျးစီကို နိုငျပွီးမှ နောကျဆုံးပှဲစဉျကို ရောကျနိုငျမှာ''
သူမ သိလိုကျပွီ။ယနျရဲ့ဟှာက အတော့ျကို တောျပုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မငျးလညျး တောျတာပဲ
မငျးလညျး နောကျဆုံးပှဲကို ရောကျလာပွီမလား''
ဝမျရှုဟိုငျလေးလညျး ရှကျပွုံးပွုံးရငျး ရှကျရှကျနဲ့
ခေါငျးညိတျတယျ။အရငျတုနျးက ကောငျစုတျလေးက တကယျကို ဝါကွှားပွီး ကွကျခေါငျးဆိတျမခံလေး။ခုလို ငါးနှဈအတှငျး တအား ပွောငျးလဲသှားမယျ လို့ သူမ မထငျခဲ့ဘူး။နညျးနညျးပဲ ခြီးမှမျးရသေး မကြျနှာကွီးက ရဲနပွေီ။
ကြူ းယောငျလညျး လှနျခဲ့တဲ့လတှတေုနျးက
သူမ သူ့ုပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ပွောထားတာကို သတိရလိုကျတယျ။သူမတဈကယျကို မေ့သှားတာပဲ။
''စိတျမကောငျးပါဘူး ရှုဟိုငျ.....
မငျး ပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ကတိပေးခဲ့ပမေယ့ျ လှနျခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ်စတဈခုကွုံလိုကျပွီး
မမ တောငျကနေ ထှကျသှားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုနျးက သူက အကွိုပွိုငျပှဲတှေ ပွိုငျနခြေိနျမှာ သူမကတော့ ခြီမုနျတိုငျး ကွောင့ျ ကမောကျကဖွဈသှားလို့ ပွနျကောငျးအောငျ နားနရေတယျ။
သူမလညျး ပွနျကောငျးရော ကောငျစုတျလေးရဲ့ ပွိုငျပှဲတှကေ ပွီးသှားပွီ။
''ရ...ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျ မကြျနှာက ပိုတောငျရဲလာတယျ။ပွီးတော့ ူက မော့ပွီး သူမ မကြျလုံးကို တည့ျတည့ျကွည့ျ
ရငျးမေးတယျ။
''စောစောက ကြ တော့ျကို ဘယျလို ခေါျလိုကျတာလဲ''
''ရှုဟိုငျလေ''
ကြူ းယောငျလညျး သူ့ကို ထူးဆနျးသလို ကွည့ျလိုကျတယျ။
''မငျးပဲ ငါ့ကို နာမညျအမွဲ တပျခေါျစခေငြျနတောမလား ခု မငျးကကွီးလာပွီဆိုတော့ အမွဲတမျးပဲ ကောငျစုတျလေးလို့ ခေါျလို့ မဖွဈတော့ဘူး ဟုတျ
တယျမလား...ဘာလဲ
မငျးက မခေါျစခေငြျတော့ဘူးလား''
''ရပါတယျ သခြောပေါကျကို ခေါျလို့ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး အလငြျမွနျခေါငျးညိတျတယျ။သူ့ကွည့ျရတာ သူမ စိတျပွောငျးပွီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါျ
တော့မှာ စိုးရိမျနသေလိုပဲ။
ဒီ ကောငျစုတျလေးကို ကြနေပျအောငျ လုပျပေးရတာ အတောျခကျတာပဲ။
''မင့ျ အလှည့ျ က ဘယျတော့လဲ''
အဲ့အခြိနျမှာ ယနျရဲ့ဟှာ က ပွိုငျပှဲမှာ အနိုငျရသှားွ
ပီ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး ပွိုငျစငျဘကျကို ကွည့ျရငျး ပွောတယျ။
''နောကျလာမယ့ျ တဈပှဲပဲ''
ရောကျပွီလား!အဲ့အခြိနျမှာ ဒိုငျရဲ့ နောကျတဈပှဲက
ခြီ အဆင့ျ ပှဲ ဖွဈကွောငျး ကွညောသံကို ကွားလိုကျရတယျ။ဒါဆို ဝမျရှုဟိုငျနဲ့ ရှောငျရီ ပွိုငျရမှာပေါ့။
''မမကြူ းယောငျ ကတြောျ သှားတော့မယျ''
ကြူ းယောငျလညျး အလိုလို လကျက သူ့ခေါငျးလေးကို ပုတျမိသှားတယျ။
''ဟိုကောငျလေးက အကာကှယျတှေ ဖနျတီးရာမှာ တောျပုံပဲ သတိထား''
''အငျး..သတိထားပါ့မယျ''
''ကံကောငျးပါစေ''
ပွောရငျး သူမလညျး ကံကောငျးခွငျး သငျ်ကတေ
လုပျပွလိုကျတယျ။
''မှတျထားနောျ မငျးနိုငျတာ ရှုံးတာက အရေးမကွီးဘူးရယျ.. အဓိက က မငျး ဘာမှ မဖွဈဘဲ ပွနျဆငျးလာနိုငျရငျ ရပွီ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မှငျသကျသှားတယျ။သူမ အဲ့လို ပွောလိမ့ျမယျလို့ လုံးသ မထငျထားမိဘူးလေ။
ခဏကွာတော့ ကောငျစုတျလေး အရမျးကို တောကျပတဲ့ အပွုံးနဲ့ ပွုံးပွတယျ။တလကျလကျတောကျပပွီး မကြျစိတောငျ ကြိနျးမတကျပဲ။
ကြူ းယောငျလညျး တောကျပနတေဲ့ အလငျးစူးတှကေို အမွနျလကျနဲ့ ကာလိုကျရတယျ။မကြျလုံးတောငျ ကြိနျးတယျ။သူမလညျး ကွည့ျလိုကျရော ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျကှငျးထဲ ဝငျသှားပွီ။ အာ.. ကှကိုယျ အလငျးရောငျတောကျနတေယျလို့ စိတျကူး.ယဉျနမေိတာလား!ဘယျအခြိနျတုနျးကမြား ကောငျစုတျလေးရဲ့ အပွုံးတှကေ တအားတောကျပလှနျးတယျလို့
သူမ ခံစားသှားရပါလိမ့ျ!သူမ မကြျစိတောငျ
ကနျးတော့မလိုပဲ တောကျပလှနျးလို့!!
ပွိုငျပှဲ စပွီ။ဝမျရှုဟိုငျလညျး သတိကွီးကွီး ထားလိုကျတယျ။စောစောက ပွိုငျပှဲအရ သူ့ပွိုငျဘကျကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောငျရီ အတှကျလညျး အတူတူပဲ။လှနျခဲ့တဲ့ ငါးနှဈက အတှငျးဆောငျ တပည့ျအဖွဈကနေ ထုတျပယျခံခဲ့ရတယျ။ဒီနေ့ သူ့အပွဈတှကေို ရှငျးလငျးပွီး အရငျလို ပွနျလညျ တောကျပကြောျကွားနိုငျတော့မယျ။
ဒီနေ့ ရှောငျရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုငျကငြ့ျခဲ့တဲ့သူတှကေို တကယ့ျအငျအား အစဈမှနျဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပွသနိုငျတော့မယျ။
လကျရညျတူ နှဈယောကျယှဉျတဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကနြျခဲ့နိုငျလိမ့ျမယျ။တခြိနျတညျး ပဲ
နှဈယောကျလုံးက စတိုကျတော့တယျ။
ဝမျရှုဟိုငျက မွင့ျမွတျတဲ့ မီး ဝိညဉျကွောပိုငျဆိုငျထားပမေဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သကျဆိုငျတာမဟုတျဘဲ လဓေားတှကေို ဆင့ျခေါျတိုကျခိုကျခွငျး ဖွဈတယျ။ရှောငျရီလညျး.မွပွေငျကို လကျနဲ့ ရိုကျခလြိုကျတော့ ခကြျခငြျးပဲ
မွကွေီး နံရံတဈခုပေါျလာပွီး လဓေားတှကေို ကာဆီးသှားတယျ။
သို့ပမေဲ့ လဓေားတှကေ အယောငျပွသကျသကျပဲ။အဲ့အခြိနျမှာ ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျဘကျ နောကျကြောကို ရောကျသှားပွီ။သူရဲ့ ဓားပြံကို ဆင့ျခေါျပွီး လှှဲကာ ခုတျခလြိုကျတယျ။ဓားက ခြီ တှနေဲ့ ပွည့ျနှကျ
နပွေီး မယုံနိုငျလောကျအောငျ ပွငျးထနျတယျ။
ပွိုငျဘကျက ဘယျလိုမှ ခုခံနိုငျစှမျးမရှိတော့ဘူး။
''တောျတယျ''
ကြူ းယောငျလညျး မနနေိုငျတော့ဘဲ ကောငျစုတျလေးကို သွဘာပေးလိုကျတယျ။
ဓားက လူကို ဖွတျသှားပွီး မွပွေငျနဲ့ ထိကာ
ထနျခနဲ အသံမွညျသှားတယျ။သူ့ရှေ့က လူက တဖွညျးဖွညျး လထေဲကို လှင့ျမြော ပြောကျကှယျသှားတယျ။ပုံရိပျယောငျကွီးပဲ!ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အမူရာပွောငျးသှားတယျ။ရှောငျရီရဲ့ ကိုယျအစဈ ဘယျမလဲ လိုကျမရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယျပေါျမှာ
ဒိုငျးအကာကှယျတဈခု အမွနျဖနျဆငျးလိုကျတယျ။
သူ ဖနျတီးပွီးပွီးခငြျးမှာပဲ ကွီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတဈခုက သူ့ ဒိုငျးအကာကှယျပေါျကို ခုတျသှားတယျ။
သူလညျး ဓားကို တဈခကြျလှှဲပွီး ပွနျခုခံလိုကျကာ
နောကျကို ခုနျဆုတျလိုကျတယျ။ထငျတဲ့ အတိုငျးပဲ ရှောငျရီကို နိုငျဖို့က မလှယျဘူးပဲ။
သူ့နညျးတူပဲ ရှောငျရီကလညျး ဓားရှညျကို တငျးတငျးဆုပျကိုငျရငျး သူ့ကို ငေးကွည့ျနတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက ဓားကိုငျဆောငျကွပွီး
ဓားကို ကြှမျးကငြျကွတယျ။ဂါထာတှေ သုံးပွီး
ယှဉျတာထကျစာရငျ နှဈယောကျလုံးက ဓားကှကျတှမှော ပိုကြှမျးကငြျနကွေတယျ။နှဈယောကျလုံးပဲ
ဂါထာ တှေ သုံးပွီးမတိုကျတော့ဘဲ ဓားကှကျတှပေဲ ယှဉျတိုကျကွတော့တယျ။
ရှောငျရီက သဈသားနဲ့သတ်တု ဝိညဉျကွောပိုငျရှငျ
မလို့ သူ့ဓားက ရှှရေောငျဖြော့ဖြော့လငျးနတေယျ။
ဓားကထကျပွီး ခိုငျခံ့တာမလို့ တိုကျဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပွုလို့ ကောငျးတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကတော့ မီးဝိညဉျပိုငျဆိုငျသူမလို့
သူရဲ့ ဓားခကြျတိုငျးက တောကျလောငျနတေဲ့ မီးတောကျလိုပဲ ထိတှေ့သမြှကို
အကွီးကယြျပကြျစီးစတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက အကှကျတဈရာကြောျ တိုကျခိုကျပွီး သှားပမေဲ့ အနိုငျအရှုံးက မကှဲပွားသေးဘူး။
ဒီတိုငျးသာ ဆကျတိုကျနမေယျဆိုရငျတော့
နှဈယောကျလုံး လကျပနျးပဲ ကလြိမ့ျမယျ။
နောကျဆုံးတော့ နှဈယောကျလုံးက ကိုယ့ျအကွံနဲ့ ကိုယျ စထုတျတိုကျတော့တယျ။
ရှောငျရီက ခကြျခငြျးပဲ အကာရံ အလံနှဈခုကို
ပဈလှှတျလိုကျတယျ။တဈခုက ခကြျခငြျးပဲ
ပုံစံပေါျလာပွီး အုပျသှားတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကလညျး ဒါကို ပွငျဆငျထားပွီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောငျသှားလိုကျတယျ။
ဟမ့ျ!အဲ့အခြိနျမှာ ရှောငျရီက အေးစကျစှာ ပွုံးလိုကျတယျ။ထငျတဲ့အတိုငျးပဲ အတှငျးဆောငျတပည့ျတှေ အားလုံးက သရေမှာ ကွောကျတဲ့ ငကွောကျခညြျးပဲ။
''ခြီ တိုးပှား အကာအရံ ဖွဈပေါျစေ''
သူရှတျလိုကျခငြျးခငြျးပဲ အရပျလေးမကြျနှာက
ခြီ တှကေ အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကွတယျ။
သူပဈလှှတျထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖွူရောငျအလငျးတနျးတှေ တောကျပလာတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အနညျးငယျပကြျသှားတယျ။ရှောငျရီက အလံအကာရံ နှဈခုကို တမငျ
ပဈလှှတျလိုကျပွီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောငျသှားစတော။တကယျတော့ အကာရံက တိုကျခိုကျဖို့မဟုတျဘဲ ရှောငျရီရဲ့ ခြီကို တိုးပှားလာစဖေို့
လုပျထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမြိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပွီးပွည့ျစုံသှားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယျမှာရှိတဲ့ ရှောငျရီလညျး
လုံးဝ ခြီ အမွင့ျဆုံး အဆင့ျကို ခဏတာ ရောကျရှိသှားလိမ့ျမယျ။
မကောငျးတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပွည့ျစုံ ဖောျခှင့ျ မပေးနိုငျဘူး။မတတျနိုငျဘူး! နညျးနညျး စှန့ျစားကွည့ျရတော့မယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး သူရဲ့ ခြီ မှနျသမြှကို စုစညျးလိုကျတယျ။ခကြျခငြျးပဲ ဘေးမှာ လပှေအေသေးလေး
ထလာတယျ။(အတှငျးအားစုတာမြိုးပဲ)
မွင့ျမားပွီး ကွီးမားလှနျးတဲ့ ဓားတဈစငျးက
ပွိုငျကှငျးကို လှှမျးခွုံ သှားတယျ။လထေုထဲမှာ
ဓား ခြီ အငှေ့အသကျတှေ လှှမျးသှားတယျ။
''ဒါ ..ဒါက အခွတေညျအဆင့ျ ရောကျနတေဲ့
သူတဈယောကျပဲ ဖနျတီးနိုငျတဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတျလား''
ပှဲကွည့ျနတေဲ့ ပရိသတျတပည့ျ တဈယောကျက
တအံတသွရရှေတျလိုကျတယျ။
ဓားပညာကို နကျနဲစှာ နားလညျနတေဲ့ လူတဈယောကျသာလြှငျ သူ့ရောကျနတေဲ့ အဆင့ျရဲ့ တဈဆင့ျထကျ မွင့ျတဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပွုနိုငျတာဖွဈတယျ။
(TN:😁 မရှငျးမှာစိုးလို့..ကောငျစုတျလေးက
ခြီ အဆင့ျဆိုပမေဲ့ ဓားပညာကိူ နကျနဲစှာနားလညျ
နပွေီမလို့ အခွတေညျဆင့ျရောကျတဲ့သူ သုံးနိုငျတဲ့ ဓားအကာကှယျကို ထုတျတိုကျနိုငျတာ)
စိတျပူနတေဲ့ ကြူ းယောငျလညျး ပိုတောငျ မှနျးကွပျလာတယျ။ကောငျစုတျလေးက သူ့အားထုတျမှုတှေ အကုနျလုံးကို ဒီဓားခကြျမှာ ထည့ျထားတာ။အနိုငျရှုံ့းကို ဒီတဈခကြျ ဆုံးဖွတျပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါငျး ထောငျသောငျး လှင့ျပြံစေ''
ဒီစကားလုံးတှလေညျး ရရှေတျလိုကျရငျပဲ စောစောက အေးစကျသာအငှေ့သကျတှရေနတေဲ့ ဓားကွီးဟာ မွောကျမွားလှတဲ့ ဓားငယျတှေ အဖွဈ
ပွောငျးလဲ သှားပွီး နရောအနှံ့ကနေ ပြံဝဲလာကွ
တယျ။တဈဟုနျထိုးပဲ ပွိုငျကှငျးရဲ့ အလယျက
တဖွညျးဖွညျးပုံဖောျစပွုနတေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝငျသှားကွတယျ။
နောကျဆုံးတော့.ရှောငျရီရဲ့ ခြီ တိုးပှား အကာရံ က မပွီး မွောကျနိုငျတော့ဘူး။သို့ပမေဲ့ ဒီအခြိနျမှာ
ရှောငျရီက အတိုငျးတာတဈခုထိ ခြီ တိုးပှားပွီးသား ဖွဈနပွေီ။အလငြျအမွနျပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယျကနေ ခုနျထှကျပွီး လထေဲကို ပြံသနျးသှားတယျ။
ဂမျရှုဟိုငျရဲ့ အေးစကျနတေဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ ဓားထောငျခြီ ဟာ သုူ့နောကျကို တစိုကျမတျမတျလိုကျလာကွတယျ။
သူလညျး မတတျနိုငျတော့ဘဲ သူ့တဈကိုယျလုံးကို ဖုံးအုပျသှားတဲ့ အထိ မွကွေီး နံရံ တဈခုဖနျတီးလိုကျရတယျ။သို့ပမေဲ့ ဓားတှကေ မွကွေီးနံရံထဲ စိုကျဝငျသှားကွပွီး မွကွေီးနံရံ ဒိုငျးက မကွာခငျ
ပွိုပကြျတော့မလို ဖွဈလာတယျ။
ရှောငျရီ အံတွိတျရငျး မကြျလုံးတှထေဲမှာ
အေးစကျတဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ဖုံးလှှမျးသှားတယျ။
သူ့ ရညျရှယျခကြျတှေ ဖွဈမွောကျမှ ရမယျ!
ခု ပွိုငျပှဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါငျးမွောကျမွားစှာ တိုးဝငျနတေဲ့ မွကွေီး
အကာရံဒိုငျးက ခကြျခငြျးပဲ ကြိုး ပေါကျသှားတယျ။
အနိုငျအရှုံ့းသဲကှဲ ပွီပေါ့။
ရုတျတရကျပဲ စောစောက
တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှထေကျ ပိုပွငျးထနျပွီး
.ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ဓားအငှေ့သကျတှကေ
ကြိူ းပကြျသှားတဲ့ မွကွေီး နံရံကနေ ထှကျပေါျလာတယျ။ တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှတေောငျ လထေဲမှာ ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ရှောငျရီက မွကွေီးနံရံပေါျမှာ ရပျနရေငျး
လကျတဈဖကျတညျးနဲ့ သငျ်ကတေခြို့ကို
ပုံဖောျလိုကျတယျ။သူ့ပုံစံကပငျပနျးတယျထငျနရေပမေဲ့ ညှာတာမှုကငျးမဲ့တဲ့ ပုံစံလညျး ပေါကျနတေယျ။
ပွီးတော့ သူ တဈလုံးခငြျး အောျပွောလိုကျတယျ။
''ကောငျးကငျ ကို အလြားလိုကျ ခှဲစေ''
ပွောပွီး သူရဲ့ ဓားရှညျကို အားကုနျဝေ့ကာ
ခုတျခလြိုကျတယျ။လထေဲက ရပျတန့ျနတေဲ့
ဓားတှအေားလုံး အရပျလေးမကြျနှာကို လှင့ျပွနျသှားကွတယျ။နောကျဆုံး ပွိုငျကှငျးတဈခုလုံး အုပျထားတဲ့ အကာအကှယျကို ထိမိတော့မှ ပွုတျကပြွီး
ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ကောငျးကငျ အလြုားလိုကျခှဲခွငျး!ဒါက နတျအမွူတေ အဆင့ျရဲ့ ဓားကှကျပဲ!
သို့ပမေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ ဓားကှကျက မပွီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောငျးကငျကို ခြိနျလိုကျရငျပဲ
ကွီးမားလှတဲ့ ခြီ ဓား ကွီး တဈစငျးထှကျပေါျလာတယျ။ဒီ ခြီ ဓားက ဝမျရှုဟိုငျ ဆင့ျခေါျလိုကျတဲ့
ဓားကွီးထကျကို အဆတဈရာ ကြေုာျ ကွီးတယျ။
''ဖကြျစီးစမျး''
ရှောငျရီက ကယြျလောငျစှာအောျဟဈလိုကျရငျပဲ
ခြီ ဓားကွီးက ရှောငျဖို့တောငျ အားမရှိတော့တဲ့
ဝမျရှုဟိုငျဆီ ပွေးဝငျသှားတယျ။
ကြူ းယောငျ နှလုံးတှေ တအားတုနျလာတယျ။
ကောငျစုတျလေး စငျပေါျတငျသှားကတညျးက
သူမ ခံစားနရေတဲ့ မကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက
ပိုပွငျးထနျလာတယျ။
ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက.သူမနှလုံးကို ဆှဲညှဈနပွေီး တဈကိုယျလုံး မှှေးညှငျးတှေ တောငျ ထောငျလာတယျ။
သို့ပမေဲ့ သူမ ခန်ဓာကိုယျက အလိုလို တုံ့ပွနျမိပွီးသားဖွဈသှားတယျ။
''ကောငျးကငျ မိုးကွိုး ဆငျးသကျစေ''
ကွီးမားလှတဲ့ မိုးကွိုးလြှှပျစီးကွောငျးကွီးက
လထေုကို ခှဲထှကျပွီး ကောငျးကငျပေါျကနေ အလြူငျမွနျ ဆငျးလာကာ ခြီ ဓားကွီးကို ဝငျတိုကျပဈလိုကျတယျ။ ခြီ ဓား ကွီးက ခဏခငြျးပဲ အစိတျစိတျအမွှှာ မွှှာ ပွိုကှဲသှားတော့တယျ။

ရှောငျရီလညျး သှေးတဈခကြျ အနျထုတျလိုကျတယျ။
တဈကှငျးလုံးက ပရိသတျတှေ ငွိမျကသြှားတယျ။
အားလုံးရဲ့ အကွည့ျတှကေ သူမဆီ စုပွုံ ရောကျလာတယျ။
''အာ..''
ရှကျတယျဆိုတဲ့ စကားလုံးတောငျ ဒီအခြိနျမှာ သူမ ခံစားနရေတာကို ဖောျပွဖို့ မလုံလောကျတော့ဘူး။
သူမကိုယျတိုငျတောငျ ဘာဖွဈလို့ ဝငျရှုပျလိုကျမိ
မှနျးမသိတော့ဘူး။ဘေးပတျဝနျးကငြျကို တဈခကြျကွည့ျတယျ ပွီးတော့ စငျမွင့ျဘကျကို တဈခကြျကွည့ျလိုကျတယျ။
''အာ..ကြှနျမ လကျခြောျ သှားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတျ>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုကျတယျနောျ...😁
)
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း ခေါင်းညိတ်တယ်။
''တတိယအကိုက တစ်ကယ်ကို အံသြစရာကောင်းတယ် သူက အားလုံးထဲမှာမှ နောက်ဆုံးပြိုင်ပွဲကို ဝင်ခွင့်ရသူပဲ''
''နောက်ဆုံးအဆင့်ကို ပြိုင်ခွင့်ရဖို့ အဲ့လောက်ခက်လား''
''တအားကို ခက်တယ်''
ကောင်စုတ်လေးက ဆက်ရှင်းပြတယ်။
''ပြိုင်ပွဲဝင်တိုင်းက ဂိုဏ်းတိုင်းရဲ့ အတော်ဆုံးတွေပဲ အနည်းဆုံးသုံးယောက် ရွေးပြီး ဝင်ပြိုင်တာ သုံးဖွဲ့ရှိတယ် ဒါကြောင့် ၁၀ ယောက်နီးပါးရှိတယ်။
တစ်ဦးချင်းစီကို နိုင်ပြီးမှ နောက်ဆုံးပွဲစဉ်ကို ရောက်နိုင်မှာ''
သူမ သိလိုက်ပြီ။ယန်ရဲ့ဟွာက အတော့်ကို တော်ပုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မင်းလည်း တော်တာပဲ
မင်းလည်း နောက်ဆုံးပွဲကို ရောက်လာပြီမလား''
ဝမ်ရှုဟိုင်လေးလည်း ရှက်ပြုံးပြုံးရင်း ရှက်ရှက်နဲ့
ခေါင်းညိတ်တယ်။အရင်တုန်းက ကောင်စုတ်လေးက တကယ်ကို ဝါကြွားပြီး ကြက်ခေါင်းဆိတ်မခံလေး။ခုလို ငါးနှစ်အတွင်း တအား ပြောင်းလဲသွားမယ် လို့ သူမ မထင်ခဲ့ဘူး။နည်းနည်းပဲ ချီးမွမ်းရသေး မျက်နှာကြီးက ရဲနေပြီ။
ကျူ းယောင်လည်း လွန်ခဲ့တဲ့လတွေတုန်းက
သူမ သူ့ုပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ပြောထားတာကို သတိရလိုက်တယ်။သူမတစ်ကယ်ကို မေ့သွားတာပဲ။
''စိတ်မကောင်းပါဘူး ရှုဟိုင်.....
မင်း ပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့ပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ္စတစ်ခုကြုံလိုက်ပြီး
မမ တောင်ကနေ ထွက်သွားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုန်းက သူက အကြိုပြိုင်ပွဲတွေ ပြိုင်နေချိန်မှာ သူမကတော့ ချီမုန်တိုင်း ကြောင့် ကမောက်ကဖြစ်သွားလို့ ပြန်ကောင်းအောင် နားနေရတယ်။
သူမလည်း ပြန်ကောင်းရော ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ပြိုင်ပွဲတွေက ပြီးသွားပြီ။
''ရ...ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင် မျက်နှာက ပိုတောင်ရဲလာတယ်။ပြီးတော့ ူက မော့ပြီး သူမ မျက်လုံးကို တည့်တည့်ကြည့်
ရင်းမေးတယ်။
''စောစောက ကျ တော့်ကို ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ''
''ရှုဟိုင်လေ''
ကျူ းယောင်လည်း သူ့ကို ထူးဆန်းသလို ကြည့်လိုက်တယ်။
''မင်းပဲ ငါ့ကို နာမည်အမြဲ တပ်ခေါ်စေချင်နေတာမလား ခု မင်းကကြီးလာပြီဆိုတော့ အမြဲတမ်းပဲ ကောင်စုတ်လေးလို့ ခေါ်လို့ မဖြစ်တော့ဘူး ဟုတ်
တယ်မလား...ဘာလဲ
မင်းက မခေါ်စေချင်တော့ဘူးလား''
''ရပါတယ် သေချာပေါက်ကို ခေါ်လို့ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း အလျင်မြန်ခေါင်းညိတ်တယ်။သူ့ကြည့်ရတာ သူမ စိတ်ပြောင်းပြီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါ်
တော့မှာ စိုးရိမ်နေသလိုပဲ။
ဒီ ကောင်စုတ်လေးကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရတာ အတော်ခက်တာပဲ။
''မင့် အလှည့် က ဘယ်တော့လဲ''
အဲ့အချိန်မှာ ယန်ရဲ့ဟွာ က ပြိုင်ပွဲမှာ အနိုင်ရသွားြ
ပီ။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း ပြိုင်စင်ဘက်ကို ကြည့်ရင်း ပြောတယ်။
''နောက်လာမယ့် တစ်ပွဲပဲ''
ရောက်ပြီလား!အဲ့အချိန်မှာ ဒိုင်ရဲ့ နောက်တစ်ပွဲက
ချီ အဆင့် ပွဲ ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ဒါဆို ဝမ်ရှုဟိုင်နဲ့ ရှောင်ရီ ပြိုင်ရမှာပေါ့။
''မမကျူ းယောင် ကျတော် သွားတော့မယ်''
ကျူ းယောင်လည်း အလိုလို လက်က သူ့ခေါင်းလေးကို ပုတ်မိသွားတယ်။
''ဟိုကောင်လေးက အကာကွယ်တွေ ဖန်တီးရာမှာ တော်ပုံပဲ သတိထား''
''အင်း..သတိထားပါ့မယ်''
''ကံကောင်းပါစေ''
ပြောရင်း သူမလည်း ကံကောင်းခြင်း သင်္ကေတ
လုပ်ပြလိုက်တယ်။
''မှတ်ထားနော် မင်းနိုင်တာ ရှုံးတာက အရေးမကြီးဘူးရယ်.. အဓိက က မင်း ဘာမှ မဖြစ်ဘဲ ပြန်ဆင်းလာနိုင်ရင် ရပြီ''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မှင်သက်သွားတယ်။သူမ အဲ့လို ပြောလိမ့်မယ်လို့ လုံးသ မထင်ထားမိဘူးလေ။
ခဏကြာတော့ ကောင်စုတ်လေး အရမ်းကို တောက်ပတဲ့ အပြုံးနဲ့ ပြုံးပြတယ်။တလက်လက်တောက်ပပြီး မျက်စိတောင် ကျိန်းမတက်ပဲ။
ကျူ းယောင်လည်း တောက်ပနေတဲ့ အလင်းစူးတွေကို အမြန်လက်နဲ့ ကာလိုက်ရတယ်။မျက်လုံးတောင် ကျိန်းတယ်။သူမလည်း ကြည့်လိုက်ရော ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ကွင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ အာ.. ကွကိုယ် အလင်းရောင်တောက်နေတယ်လို့ စိတ်ကူး.ယဉ်နေမိတာလား!ဘယ်အချိန်တုန်းကများ ကောင်စုတ်လေးရဲ့ အပြုံးတွေက တအားတောက်ပလွန်းတယ်လို့
သူမ ခံစားသွားရပါလိမ့်!သူမ မျက်စိတောင်
ကန်းတော့မလိုပဲ တောက်ပလွန်းလို့!!
ပြိုင်ပွဲ စပြီ။ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သတိကြီးကြီး ထားလိုက်တယ်။စောစောက ပြိုင်ပွဲအရ သူ့ပြိုင်ဘက်ကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောင်ရီ အတွက်လည်း အတူတူပဲ။လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်က အတွင်းဆောင် တပည့်အဖြစ်ကနေ ထုတ်ပယ်ခံခဲ့ရတယ်။ဒီနေ့ သူ့အပြစ်တွေကို ရှင်းလင်းပြီး အရင်လို ပြန်လည် တောက်ပကျော်ကြားနိုင်တော့မယ်။
ဒီနေ့ ရှောင်ရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့တဲ့သူတွေကို တကယ့်အင်အား အစစ်မှန်ဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပြသနိုင်တော့မယ်။
လက်ရည်တူ နှစ်ယောက်ယှဉ်တဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကျန်ခဲ့နိုင်လိမ့်မယ်။တချိန်တည်း ပဲ
နှစ်ယောက်လုံးက စတိုက်တော့တယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်က မြင့်မြတ်တဲ့ မီး ဝိညဉ်ကြောပိုင်ဆိုင်ထားပေမဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သက်ဆိုင်တာမဟုတ်ဘဲ လေဓားတွေကို ဆင့်ခေါ်တိုက်ခိုက်ခြင်း ဖြစ်တယ်။ရှောင်ရီလည်း.မြေပြင်ကို လက်နဲ့ ရိုက်ချလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ
မြေကြီး နံရံတစ်ခုပေါ်လာပြီး လေဓားတွေကို ကာဆီးသွားတယ်။
သို့ပေမဲ့ လေဓားတွေက အယောင်ပြသက်သက်ပဲ။အဲ့အချိန်မှာ ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ဘက် နောက်ကျောကို ရောက်သွားပြီ။သူရဲ့ ဓားပျံကို ဆင့်ခေါ်ပြီး လွှဲကာ ခုတ်ချလိုက်တယ်။ဓားက ချီ တွေနဲ့ ပြည့်နှက်
နေပြီး မယုံနိုင်လောက်အောင် ပြင်းထန်တယ်။
ပြိုင်ဘက်က ဘယ်လိုမှ ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘူး။
''တော်တယ်''
ကျူ းယောင်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ကောင်စုတ်လေးကို သြဘာပေးလိုက်တယ်။
ဓားက လူကို ဖြတ်သွားပြီး မြေပြင်နဲ့ ထိကာ
ထန်ခနဲ အသံမြည်သွားတယ်။သူ့ရှေ့က လူက တဖြည်းဖြည်း လေထဲကို လွင့်မျော ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ပုံရိပ်ယောင်ကြီးပဲ!ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အမူရာပြောင်းသွားတယ်။ရှောင်ရီရဲ့ ကိုယ်အစစ် ဘယ်မလဲ လိုက်မရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ
ဒိုင်းအကာကွယ်တစ်ခု အမြန်ဖန်ဆင်းလိုက်တယ်။
သူ ဖန်တီးပြီးပြီးချင်းမှာပဲ ကြီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတစ်ခုက သူ့ ဒိုင်းအကာကွယ်ပေါ်ကို ခုတ်သွားတယ်။
သူလည်း ဓားကို တစ်ချက်လွှဲပြီး ပြန်ခုခံလိုက်ကာ
နောက်ကို ခုန်ဆုတ်လိုက်တယ်။ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ရှောင်ရီကို နိုင်ဖို့က မလွယ်ဘူးပဲ။
သူ့နည်းတူပဲ ရှောင်ရီကလည်း ဓားရှည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ကို ငေးကြည့်နေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကိုင်ဆောင်ကြပြီး
ဓားကို ကျွမ်းကျင်ကြတယ်။ဂါထာတွေ သုံးပြီး
ယှဉ်တာထက်စာရင် နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကွက်တွေမှာ ပိုကျွမ်းကျင်နေကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးပဲ
ဂါထာ တွေ သုံးပြီးမတိုက်တော့ဘဲ ဓားကွက်တွေပဲ ယှဉ်တိုက်ကြတော့တယ်။
ရှောင်ရီက သစ်သားနဲ့သတ္တု ဝိညဉ်ကြောပိုင်ရှင်
မလို့ သူ့ဓားက ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့လင်းနေတယ်။
ဓားကထက်ပြီး ခိုင်ခံ့တာမလို့ တိုက်ဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပြုလို့ ကောင်းတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကတော့ မီးဝိညဉ်ပိုင်ဆိုင်သူမလို့
သူရဲ့ ဓားချက်တိုင်းက တောက်လောင်နေတဲ့ မီးတောက်လိုပဲ ထိတွေ့သမျှကို
အကြီးကျယ်ပျက်စီးစေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက အကွက်တစ်ရာကျော် တိုက်ခိုက်ပြီး သွားပေမဲ့ အနိုင်အရှုံးက မကွဲပြားသေးဘူး။
ဒီတိုင်းသာ ဆက်တိုက်နေမယ်ဆိုရင်တော့
နှစ်ယောက်လုံး လက်ပန်းပဲ ကျလိမ့်မယ်။
နောက်ဆုံးတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်အကြံနဲ့ ကိုယ် စထုတ်တိုက်တော့တယ်။
ရှောင်ရီက ချက်ချင်းပဲ အကာရံ အလံနှစ်ခုကို
ပစ်လွှတ်လိုက်တယ်။တစ်ခုက ချက်ချင်းပဲ
ပုံစံပေါ်လာပြီး အုပ်သွားတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကလည်း ဒါကို ပြင်ဆင်ထားပြီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောင်သွားလိုက်တယ်။
ဟမ့်!အဲ့အချိန်မှာ ရှောင်ရီက အေးစက်စွာ ပြုံးလိုက်တယ်။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ အတွင်းဆောင်တပည့်တွေ အားလုံးက သေရမှာ ကြောက်တဲ့ ငကြောက်ချည်းပဲ။
''ချီ တိုးပွား အကာအရံ ဖြစ်ပေါ်စေ''
သူရွတ်လိုက်ချင်းချင်းပဲ အရပ်လေးမျက်နှာက
ချီ တွေက အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကြတယ်။
သူပစ်လွှတ်ထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖြူရောင်အလင်းတန်းတွေ တောက်ပလာတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အနည်းငယ်ပျက်သွားတယ်။ရှောင်ရီက အလံအကာရံ နှစ်ခုကို တမင်
ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောင်သွားစေတာ။တကယ်တော့ အကာရံက တိုက်ခိုက်ဖို့မဟုတ်ဘဲ ရှောင်ရီရဲ့ ချီကို တိုးပွားလာစေဖို့
လုပ်ထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမျိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပြီးပြည့်စုံသွားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယ်မှာရှိတဲ့ ရှောင်ရီလည်း
လုံးဝ ချီ အမြင့်ဆုံး အဆင့်ကို ခဏတာ ရောက်ရှိသွားလိမ့်မယ်။
မကောင်းတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပြည့်စုံ ဖော်ခွင့် မပေးနိုင်ဘူး။မတတ်နိုင်ဘူး! နည်းနည်း စွန့်စားကြည့်ရတော့မယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သူရဲ့ ချီ မှန်သမျှကို စုစည်းလိုက်တယ်။ချက်ချင်းပဲ ဘေးမှာ လေပွေအသေးလေး
ထလာတယ်။(အတွင်းအားစုတာမျိုးပဲ)
မြင့်မားပြီး ကြီးမားလွန်းတဲ့ ဓားတစ်စင်းက
ပြိုင်ကွင်းကို လွှမ်းခြုံ သွားတယ်။လေထုထဲမှာ
ဓား ချီ အငွေ့အသက်တွေ လွှမ်းသွားတယ်။
''ဒါ ..ဒါက အခြေတည်အဆင့် ရောက်နေတဲ့
သူတစ်ယောက်ပဲ ဖန်တီးနိုင်တဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတ်လား''
ပွဲကြည့်နေတဲ့ ပရိသတ်တပည့် တစ်ယောက်က
တအံတသြရေရွတ်လိုက်တယ်။
ဓားပညာကို နက်နဲစွာ နားလည်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်သာလျှင် သူ့ရောက်နေတဲ့ အဆင့်ရဲ့ တစ်ဆင့်ထက် မြင့်တဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပြုနိုင်တာဖြစ်တယ်။
(TN:😁 မရှင်းမှာစိုးလို့..ကောင်စုတ်လေးက
ချီ အဆင့်ဆိုပေမဲ့ ဓားပညာကိူ နက်နဲစွာနားလည်
နေပြီမလို့ အခြေတည်ဆင့်ရောက်တဲ့သူ သုံးနိုင်တဲ့ ဓားအကာကွယ်ကို ထုတ်တိုက်နိုင်တာ)
စိတ်ပူနေတဲ့ ကျူ းယောင်လည်း ပိုတောင် မွန်းကြပ်လာတယ်။ကောင်စုတ်လေးက သူ့အားထုတ်မှုတွေ အကုန်လုံးကို ဒီဓားချက်မှာ ထည့်ထားတာ။အနိုင်ရှုံ့းကို ဒီတစ်ချက် ဆုံးဖြတ်ပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါင်း ထောင်သောင်း လွင့်ပျံစေ''
ဒီစကားလုံးတွေလည်း ရေရွတ်လိုက်ရင်ပဲ စောစောက အေးစက်သာအငွေ့သက်တွေရနေတဲ့ ဓားကြီးဟာ မြောက်မြားလှတဲ့ ဓားငယ်တွေ အဖြစ်
ပြောင်းလဲ သွားပြီး နေရာအနှံ့ကနေ ပျံဝဲလာကြ
တယ်။တစ်ဟုန်ထိုးပဲ ပြိုင်ကွင်းရဲ့ အလယ်က
တဖြည်းဖြည်းပုံဖော်စပြုနေတဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝင်သွားကြတယ်။
နောက်ဆုံးတော့.ရှောင်ရီရဲ့ ချီ တိုးပွား အကာရံ က မပြီး မြောက်နိုင်တော့ဘူး။သို့ပေမဲ့ ဒီအချိန်မှာ
ရှောင်ရီက အတိုင်းတာတစ်ခုထိ ချီ တိုးပွားပြီးသား ဖြစ်နေပြီ။အလျင်အမြန်ပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယ်ကနေ ခုန်ထွက်ပြီး လေထဲကို ပျံသန်းသွားတယ်။
ဂမ်ရှုဟိုင်ရဲ့ အေးစက်နေတဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ ဓားထောင်ချီ ဟာ သုူ့နောက်ကို တစိုက်မတ်မတ်လိုက်လာကြတယ်။
သူလည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးအုပ်သွားတဲ့ အထိ မြေကြီး နံရံ တစ်ခုဖန်တီးလိုက်ရတယ်။သို့ပေမဲ့ ဓားတွေက မြေကြီးနံရံထဲ စိုက်ဝင်သွားကြပြီး မြေကြီးနံရံ ဒိုင်းက မကြာခင်
ပြိုပျက်တော့မလို ဖြစ်လာတယ်။
ရှောင်ရီ အံတြိတ်ရင်း မျက်လုံးတွေထဲမှာ
အေးစက်တဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။
သူ့ ရည်ရွယ်ချက်တွေ ဖြစ်မြောက်မှ ရမယ်!
ခု ပြိုင်ပွဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါင်းမြောက်မြားစွာ တိုးဝင်နေတဲ့ မြေကြီး
အကာရံဒိုင်းက ချက်ချင်းပဲ ကျိုး ပေါက်သွားတယ်။
အနိုင်အရှုံ့းသဲကွဲ ပြီပေါ့။
ရုတ်တရက်ပဲ စောစောက
တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေထက် ပိုပြင်းထန်ပြီး
.ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ဓားအငွေ့သက်တွေက
ကျိူ းပျက်သွားတဲ့ မြေကြီး နံရံကနေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေတောင် လေထဲမှာ ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ရှောင်ရီက မြေကြီးနံရံပေါ်မှာ ရပ်နေရင်း
လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ သင်္ကေတချို့ကို
ပုံဖော်လိုက်တယ်။သူ့ပုံစံကပင်ပန်းတယ်ထင်နေရပေမဲ့ ညှာတာမှုကင်းမဲ့တဲ့ ပုံစံလည်း ပေါက်နေတယ်။
ပြီးတော့ သူ တစ်လုံးချင်း အော်ပြောလိုက်တယ်။
''ကောင်းကင် ကို အလျားလိုက် ခွဲစေ''
ပြောပြီး သူရဲ့ ဓားရှည်ကို အားကုန်ဝေ့ကာ
ခုတ်ချလိုက်တယ်။လေထဲက ရပ်တန့်နေတဲ့
ဓားတွေအားလုံး အရပ်လေးမျက်နှာကို လွင့်ပြန်သွားကြတယ်။နောက်ဆုံး ပြိုင်ကွင်းတစ်ခုလုံး အုပ်ထားတဲ့ အကာအကွယ်ကို ထိမိတော့မှ ပြုတ်ကျပြီး
ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ကောင်းကင် အလျုားလိုက်ခွဲခြင်း!ဒါက နတ်အမြူတေ အဆင့်ရဲ့ ဓားကွက်ပဲ!
သို့ပေမဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ ဓားကွက်က မပြီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောင်းကင်ကို ချိန်လိုက်ရင်ပဲ
ကြီးမားလှတဲ့ ချီ ဓား ကြီး တစ်စင်းထွက်ပေါ်လာတယ်။ဒီ ချီ ဓားက ဝမ်ရှုဟိုင် ဆင့်ခေါ်လိုက်တဲ့
ဓားကြီးထက်ကို အဆတစ်ရာ ကျေုာ် ကြီးတယ်။
''ဖျက်စီးစမ်း''
ရှောင်ရီက ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်လိုက်ရင်ပဲ
ချီ ဓားကြီးက ရှောင်ဖို့တောင် အားမရှိတော့တဲ့
ဝမ်ရှုဟိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားတယ်။
ကျူ းယောင် နှလုံးတွေ တအားတုန်လာတယ်။
ကောင်စုတ်လေး စင်ပေါ်တင်သွားကတည်းက
သူမ ခံစားနေရတဲ့ မကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက
ပိုပြင်းထန်လာတယ်။
ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက.သူမနှလုံးကို ဆွဲညှစ်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံး မွှေးညှင်းတွေ တောင် ထောင်လာတယ်။
သို့ပေမဲ့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုံ့ပြန်မိပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။
''ကောင်းကင် မိုးကြိုး ဆင်းသက်စေ''
ကြီးမားလှတဲ့ မိုးကြိုးလှျှပ်စီးကြောင်းကြီးက
လေထုကို ခွဲထွက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ်ကနေ အလျူင်မြန် ဆင်းလာကာ ချီ ဓားကြီးကို ဝင်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ချီ ဓား ကြီးက ခဏချင်းပဲ အစိတ်စိတ်အမြွှာ မြွှာ ပြိုကွဲသွားတော့တယ်။

ရှောင်ရီလည်း သွေးတစ်ချက် အန်ထုတ်လိုက်တယ်။
တစ်ကွင်းလုံးက ပရိသတ်တွေ ငြိမ်ကျသွားတယ်။
အားလုံးရဲ့ အကြည့်တွေက သူမဆီ စုပြုံ ရောက်လာတယ်။
''အာ..''
ရှက်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးတောင် ဒီအချိန်မှာ သူမ ခံစားနေရတာကို ဖော်ပြဖို့ မလုံလောက်တော့ဘူး။
သူမကိုယ်တိုင်တောင် ဘာဖြစ်လို့ ဝင်ရှုပ်လိုက်မိ
မှန်းမသိတော့ဘူး။ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ် ပြီးတော့ စင်မြင့်ဘက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။
''အာ..ကျွန်မ လက်ချော် သွားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတ်>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုက်တယ်နော်...😁
)
၂၈
ုတျလေးက ဆကျရှငျးပွတယျ။
''ပွိုငျပှဲဝငျတိုငျးက ဂိုဏျးတိုငျးရဲ့ အတောျဆုံးတှပေဲ အနညျးဆုံးသုံးယောကျ ရှေးပွီး ဝငျပွိုငျတာ သုံးဖှဲ့ရှိတယျ ဒါကွောင့ျ ၁၀ ယောကျနီးပါးရှိတယျ။
တဈဦးခငြျးစီကို နိုငျပွီးမှ နောကျဆုံးပှဲစဉျကို ရောကျနိုငျမှာ''
သူမ သိလိုကျပွီ။ယနျရဲ့ဟှာက အတော့ျကို တောျပုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မငျးလညျး တောျတာပဲ
မငျးလညျး နောကျဆုံးပှဲကို ရောကျလာပွီမလား''
ဝမျရှုဟိုငျလေးလညျး ရှကျပွုံးပွုံးရငျး ရှကျရှကျနဲ့
ခေါငျးညိတျတယျ။အရငျတုနျးက ကောငျစုတျလေးက တကယျကို ဝါကွှားပွီး ကွကျခေါငျးဆိတျမခံလေး။ခုလို ငါးနှဈအတှငျး တအား ပွောငျးလဲသှားမယျ လို့ သူမ မထငျခဲ့ဘူး။နညျးနညျးပဲ ခြီးမှမျးရသေး မကြျနှာကွီးက ရဲနပွေီ။
ကြူ းယောငျလညျး လှနျခဲ့တဲ့လတှတေုနျးက
သူမ သူ့ုပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ပွောထားတာကို သတိရလိုကျတယျ။သူမတဈကယျကို မေ့သှားတာပဲ။
''စိတျမကောငျးပါဘူး ရှုဟိုငျ.....
မငျး ပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ကတိပေးခဲ့ပမေယ့ျ လှနျခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ်စတဈခုကွုံလိုကျပွီး
မမ တောငျကနေ ထှကျသှားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုနျးက သူက အကွိုပွိုငျပှဲတှေ ပွိုငျနခြေိနျမှာ သူမကတော့ ခြီမုနျတိုငျး ကွောင့ျ ကမောကျကဖွဈသှားလို့ ပွနျကောငျးအောငျ နားနရေတယျ။
သူမလညျး ပွနျကောငျးရော ကောငျစုတျလေးရဲ့ ပွိုငျပှဲတှကေ ပွီးသှားပွီ။
''ရ...ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျ မကြျနှာက ပိုတောငျရဲလာတယျ။ပွီးတော့ ူက မော့ပွီး သူမ မကြျလုံးကို တည့ျတည့ျကွည့ျ
ရငျးမေးတယျ။
''စောစောက ကြ တော့ျကို ဘယျလို ခေါျလိုကျတာလဲ''
''ရှုဟိုငျလေ''
ကြူ းယောငျလညျး သူ့ကို ထူးဆနျးသလို ကွည့ျလိုကျတယျ။
''မငျးပဲ ငါ့ကို နာမညျအမွဲ တပျခေါျစခေငြျနတောမလား ခု မငျးကကွီးလာပွီဆိုတော့ အမွဲတမျးပဲ ကောငျစုတျလေးလို့ ခေါျလို့ မဖွဈတော့ဘူး ဟုတျ
တယျမလား...ဘာလဲ
မငျးက မခေါျစခေငြျတော့ဘူးလား''
''ရပါတယျ သခြောပေါကျကို ခေါျလို့ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး အလငြျမွနျခေါငျးညိတျတယျ။သူ့ကွည့ျရတာ သူမ စိတျပွောငျးပွီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါျ
တော့မှာ စိုးရိမျနသေလိုပဲ။
ဒီ ကောငျစုတျလေးကို ကြနေပျအောငျ လုပျပေးရတာ အတောျခကျတာပဲ။
''မင့ျ အလှည့ျ က ဘယျတော့လဲ''
အဲ့အခြိနျမှာ ယနျရဲ့ဟှာ က ပွိုငျပှဲမှာ အနိုငျရသှားွ
ပီ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး ပွိုငျစငျဘကျကို ကွည့ျရငျး ပွောတယျ။
''နောကျလာမယ့ျ တဈပှဲပဲ''
ရောကျပွီလား!အဲ့အခြိနျမှာ ဒိုငျရဲ့ နောကျတဈပှဲက
ခြီ အဆင့ျ ပှဲ ဖွဈကွောငျး ကွညောသံကို ကွားလိုကျရတယျ။ဒါဆို ဝမျရှုဟိုငျနဲ့ ရှောငျရီ ပွိုငျရမှာပေါ့။
''မမကြူ းယောငျ ကတြောျ သှားတော့မယျ''
ကြူ းယောငျလညျး အလိုလို လကျက သူ့ခေါငျးလေးကို ပုတျမိသှားတယျ။
''ဟိုကောငျလေးက အကာကှယျတှေ ဖနျတီးရာမှာ တောျပုံပဲ သတိထား''
''အငျး..သတိထားပါ့မယျ''
''ကံကောငျးပါစေ''
ပွောရငျး သူမလညျး ကံကောငျးခွငျး သငျ်ကတေ
လုပျပွလိုကျတယျ။
''မှတျထားနောျ မငျးနိုငျတာ ရှုံးတာက အရေးမကွီးဘူးရယျ.. အဓိက က မငျး ဘာမှ မဖွဈဘဲ ပွနျဆငျးလာနိုငျရငျ ရပွီ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မှငျသကျသှားတယျ။သူမ အဲ့လို ပွောလိမ့ျမယျလို့ လုံးသ မထငျထားမိဘူးလေ။
ခဏကွာတော့ ကောငျစုတျလေး အရမျးကို တောကျပတဲ့ အပွုံးနဲ့ ပွုံးပွတယျ။တလကျလကျတောကျပပွီး မကြျစိတောငျ ကြိနျးမတကျပဲ။
ကြူ းယောငျလညျး တောကျပနတေဲ့ အလငျးစူးတှကေို အမွနျလကျနဲ့ ကာလိုကျရတယျ။မကြျလုံးတောငျ ကြိနျးတယျ။သူမလညျး ကွည့ျလိုကျရော ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျကှငျးထဲ ဝငျသှားပွီ။ အာ.. ကှကိုယျ အလငျးရောငျတောကျနတေယျလို့ စိတျကူး.ယဉျနမေိတာလား!ဘယျအခြိနျတုနျးကမြား ကောငျစုတျလေးရဲ့ အပွုံးတှကေ တအားတောကျပလှနျးတယျလို့
သူမ ခံစားသှားရပါလိမ့ျ!သူမ မကြျစိတောငျ
ကနျးတော့မလိုပဲ တောကျပလှနျးလို့!!
ပွိုငျပှဲ စပွီ။ဝမျရှုဟိုငျလညျး သတိကွီးကွီး ထားလိုကျတယျ။စောစောက ပွိုငျပှဲအရ သူ့ပွိုငျဘကျကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောငျရီ အတှကျလညျး အတူတူပဲ။လှနျခဲ့တဲ့ ငါးနှဈက အတှငျးဆောငျ တပည့ျအဖွဈကနေ ထုတျပယျခံခဲ့ရတယျ။ဒီနေ့ သူ့အပွဈတှကေို ရှငျးလငျးပွီး အရငျလို ပွနျလညျ တောကျပကြောျကွားနိုငျတော့မယျ။
ဒီနေ့ ရှောငျရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုငျကငြ့ျခဲ့တဲ့သူတှကေို တကယ့ျအငျအား အစဈမှနျဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပွသနိုငျတော့မယျ။
လကျရညျတူ နှဈယောကျယှဉျတဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကနြျခဲ့နိုငျလိမ့ျမယျ။တခြိနျတညျး ပဲ
နှဈယောကျလုံးက စတိုကျတော့တယျ။
ဝမျရှုဟိုငျက မွင့ျမွတျတဲ့ မီး ဝိညဉျကွောပိုငျဆိုငျထားပမေဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သကျဆိုငျတာမဟုတျဘဲ လဓေားတှကေို ဆင့ျခေါျတိုကျခိုကျခွငျး ဖွဈတယျ။ရှောငျရီလညျး.မွပွေငျကို လကျနဲ့ ရိုကျခလြိုကျတော့ ခကြျခငြျးပဲ
မွကွေီး နံရံတဈခုပေါျလာပွီး လဓေားတှကေို ကာဆီးသှားတယျ။
သို့ပမေဲ့ လဓေားတှကေ အယောငျပွသကျသကျပဲ။အဲ့အခြိနျမှာ ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျဘကျ နောကျကြောကို ရောကျသှားပွီ။သူရဲ့ ဓားပြံကို ဆင့ျခေါျပွီး လှှဲကာ ခုတျခလြိုကျတယျ။ဓားက ခြီ တှနေဲ့ ပွည့ျနှကျ
နပွေီး မယုံနိုငျလောကျအောငျ ပွငျးထနျတယျ။
ပွိုငျဘကျက ဘယျလိုမှ ခုခံနိုငျစှမျးမရှိတော့ဘူး။
''တောျတယျ''
ကြူ းယောငျလညျး မနနေိုငျတော့ဘဲ ကောငျစုတျလေးကို သွဘာပေးလိုကျတယျ။
ဓားက လူကို ဖွတျသှားပွီး မွပွေငျနဲ့ ထိကာ
ထနျခနဲ အသံမွညျသှားတယျ။သူ့ရှေ့က လူက တဖွညျးဖွညျး လထေဲကို လှင့ျမြော ပြောကျကှယျသှားတယျ။ပုံရိပျယောငျကွီးပဲ!ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အမူရာပွောငျးသှားတယျ။ရှောငျရီရဲ့ ကိုယျအစဈ ဘယျမလဲ လိုကျမရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယျပေါျမှာ
ဒိုငျးအကာကှယျတဈခု အမွနျဖနျဆငျးလိုကျတယျ။
သူ ဖနျတီးပွီးပွီးခငြျးမှာပဲ ကွီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတဈခုက သူ့ ဒိုငျးအကာကှယျပေါျကို ခုတျသှားတယျ။
သူလညျး ဓားကို တဈခကြျလှှဲပွီး ပွနျခုခံလိုကျကာ
နောကျကို ခုနျဆုတျလိုကျတယျ။ထငျတဲ့ အတိုငျးပဲ ရှောငျရီကို နိုငျဖို့က မလှယျဘူးပဲ။
သူ့နညျးတူပဲ ရှောငျရီကလညျး ဓားရှညျကို တငျးတငျးဆုပျကိုငျရငျး သူ့ကို ငေးကွည့ျနတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက ဓားကိုငျဆောငျကွပွီး
ဓားကို ကြှမျးကငြျကွတယျ။ဂါထာတှေ သုံးပွီး
ယှဉျတာထကျစာရငျ နှဈယောကျလုံးက ဓားကှကျတှမှော ပိုကြှမျးကငြျနကွေတယျ။နှဈယောကျလုံးပဲ
ဂါထာ တှေ သုံးပွီးမတိုကျတော့ဘဲ ဓားကှကျတှပေဲ ယှဉျတိုကျကွတော့တယျ။
ရှောငျရီက သဈသားနဲ့သတ်တု ဝိညဉျကွောပိုငျရှငျ
မလို့ သူ့ဓားက ရှှရေောငျဖြော့ဖြော့လငျးနတေယျ။
ဓားကထကျပွီး ခိုငျခံ့တာမလို့ တိုကျဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပွုလို့ ကောငျးတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကတော့ မီးဝိညဉျပိုငျဆိုငျသူမလို့
သူရဲ့ ဓားခကြျတိုငျးက တောကျလောငျနတေဲ့ မီးတောကျလိုပဲ ထိတှေ့သမြှကို
အကွီးကယြျပကြျစီးစတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက အကှကျတဈရာကြောျ တိုကျခိုကျပွီး သှားပမေဲ့ အနိုငျအရှုံးက မကှဲပွားသေးဘူး။
ဒီတိုငျးသာ ဆကျတိုကျနမေယျဆိုရငျတော့
နှဈယောကျလုံး လကျပနျးပဲ ကလြိမ့ျမယျ။
နောကျဆုံးတော့ နှဈယောကျလုံးက ကိုယ့ျအကွံနဲ့ ကိုယျ စထုတျတိုကျတော့တယျ။
ရှောငျရီက ခကြျခငြျးပဲ အကာရံ အလံနှဈခုကို
ပဈလှှတျလိုကျတယျ။တဈခုက ခကြျခငြျးပဲ
ပုံစံပေါျလာပွီး အုပျသှားတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကလညျး ဒါကို ပွငျဆငျထားပွီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောငျသှားလိုကျတယျ။
ဟမ့ျ!အဲ့အခြိနျမှာ ရှောငျရီက အေးစကျစှာ ပွုံးလိုကျတယျ။ထငျတဲ့အတိုငျးပဲ အတှငျးဆောငျတပည့ျတှေ အားလုံးက သရေမှာ ကွောကျတဲ့ ငကွောကျခညြျးပဲ။
''ခြီ တိုးပှား အကာအရံ ဖွဈပေါျစေ''
သူရှတျလိုကျခငြျးခငြျးပဲ အရပျလေးမကြျနှာက
ခြီ တှကေ အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကွတယျ။
သူပဈလှှတျထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖွူရောငျအလငျးတနျးတှေ တောကျပလာတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အနညျးငယျပကြျသှားတယျ။ရှောငျရီက အလံအကာရံ နှဈခုကို တမငျ
ပဈလှှတျလိုကျပွီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောငျသှားစတော။တကယျတော့ အကာရံက တိုကျခိုကျဖို့မဟုတျဘဲ ရှောငျရီရဲ့ ခြီကို တိုးပှားလာစဖေို့
လုပျထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမြိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပွီးပွည့ျစုံသှားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယျမှာရှိတဲ့ ရှောငျရီလညျး
လုံးဝ ခြီ အမွင့ျဆုံး အဆင့ျကို ခဏတာ ရောကျရှိသှားလိမ့ျမယျ။
မကောငျးတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပွည့ျစုံ ဖောျခှင့ျ မပေးနိုငျဘူး။မတတျနိုငျဘူး! နညျးနညျး စှန့ျစားကွည့ျရတော့မယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး သူရဲ့ ခြီ မှနျသမြှကို စုစညျးလိုကျတယျ။ခကြျခငြျးပဲ ဘေးမှာ လပှေအေသေးလေး
ထလာတယျ။(အတှငျးအားစုတာမြိုးပဲ)
မွင့ျမားပွီး ကွီးမားလှနျးတဲ့ ဓားတဈစငျးက
ပွိုငျကှငျးကို လှှမျးခွုံ သှားတယျ။လထေုထဲမှာ
ဓား ခြီ အငှေ့အသကျတှေ လှှမျးသှားတယျ။
''ဒါ ..ဒါက အခွတေညျအဆင့ျ ရောကျနတေဲ့
သူတဈယောကျပဲ ဖနျတီးနိုငျတဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတျလား''
ပှဲကွည့ျနတေဲ့ ပရိသတျတပည့ျ တဈယောကျက
တအံတသွရရှေတျလိုကျတယျ။
ဓားပညာကို နကျနဲစှာ နားလညျနတေဲ့ လူတဈယောကျသာလြှငျ သူ့ရောကျနတေဲ့ အဆင့ျရဲ့ တဈဆင့ျထကျ မွင့ျတဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပွုနိုငျတာဖွဈတယျ။
(TN:😁 မရှငျးမှာစိုးလို့..ကောငျစုတျလေးက
ခြီ အဆင့ျဆိုပမေဲ့ ဓားပညာကိူ နကျနဲစှာနားလညျ
နပွေီမလို့ အခွတေညျဆင့ျရောကျတဲ့သူ သုံးနိုငျတဲ့ ဓားအကာကှယျကို ထုတျတိုကျနိုငျတာ)
စိတျပူနတေဲ့ ကြူ းယောငျလညျး ပိုတောငျ မှနျးကွပျလာတယျ။ကောငျစုတျလေးက သူ့အားထုတျမှုတှေ အကုနျလုံးကို ဒီဓားခကြျမှာ ထည့ျထားတာ။အနိုငျရှုံ့းကို ဒီတဈခကြျ ဆုံးဖွတျပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါငျး ထောငျသောငျး လှင့ျပြံစေ''
ဒီစကားလုံးတှလေညျး ရရှေတျလိုကျရငျပဲ စောစောက အေးစကျသာအငှေ့သကျတှရေနတေဲ့ ဓားကွီးဟာ မွောကျမွားလှတဲ့ ဓားငယျတှေ အဖွဈ
ပွောငျးလဲ သှားပွီး နရောအနှံ့ကနေ ပြံဝဲလာကွ
တယျ။တဈဟုနျထိုးပဲ ပွိုငျကှငျးရဲ့ အလယျက
တဖွညျးဖွညျးပုံဖောျစပွုနတေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝငျသှားကွတယျ။
နောကျဆုံးတော့.ရှောငျရီရဲ့ ခြီ တိုးပှား အကာရံ က မပွီး မွောကျနိုငျတော့ဘူး။သို့ပမေဲ့ ဒီအခြိနျမှာ
ရှောငျရီက အတိုငျးတာတဈခုထိ ခြီ တိုးပှားပွီးသား ဖွဈနပွေီ။အလငြျအမွနျပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယျကနေ ခုနျထှကျပွီး လထေဲကို ပြံသနျးသှားတယျ။
ဂမျရှုဟိုငျရဲ့ အေးစကျနတေဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ ဓားထောငျခြီ ဟာ သုူ့နောကျကို တစိုကျမတျမတျလိုကျလာကွတယျ။
သူလညျး မတတျနိုငျတော့ဘဲ သူ့တဈကိုယျလုံးကို ဖုံးအုပျသှားတဲ့ အထိ မွကွေီး နံရံ တဈခုဖနျတီးလိုကျရတယျ။သို့ပမေဲ့ ဓားတှကေ မွကွေီးနံရံထဲ စိုကျဝငျသှားကွပွီး မွကွေီးနံရံ ဒိုငျးက မကွာခငျ
ပွိုပကြျတော့မလို ဖွဈလာတယျ။
ရှောငျရီ အံတွိတျရငျး မကြျလုံးတှထေဲမှာ
အေးစကျတဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ဖုံးလှှမျးသှားတယျ။
သူ့ ရညျရှယျခကြျတှေ ဖွဈမွောကျမှ ရမယျ!
ခု ပွိုငျပှဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါငျးမွောကျမွားစှာ တိုးဝငျနတေဲ့ မွကွေီး
အကာရံဒိုငျးက ခကြျခငြျးပဲ ကြိုး ပေါကျသှားတယျ။
အနိုငျအရှုံ့းသဲကှဲ ပွီပေါ့။
ရုတျတရကျပဲ စောစောက
တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှထေကျ ပိုပွငျးထနျပွီး
.ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ဓားအငှေ့သကျတှကေ
ကြိူ းပကြျသှားတဲ့ မွကွေီး နံရံကနေ ထှကျပေါျလာတယျ။ တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှတေောငျ လထေဲမှာ ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ရှောငျရီက မွကွေီးနံရံပေါျမှာ ရပျနရေငျး
လကျတဈဖကျတညျးနဲ့ သငျ်ကတေခြို့ကို
ပုံဖောျလိုကျတယျ။သူ့ပုံစံကပငျပနျးတယျထငျနရေပမေဲ့ ညှာတာမှုကငျးမဲ့တဲ့ ပုံစံလညျး ပေါကျနတေယျ။
ပွီးတော့ သူ တဈလုံးခငြျး အောျပွောလိုကျတယျ။
''ကောငျးကငျ ကို အလြားလိုကျ ခှဲစေ''
ပွောပွီး သူရဲ့ ဓားရှညျကို အားကုနျဝေ့ကာ
ခုတျခလြိုကျတယျ။လထေဲက ရပျတန့ျနတေဲ့
ဓားတှအေားလုံး အရပျလေးမကြျနှာကို လှင့ျပွနျသှားကွတယျ။နောကျဆုံး ပွိုငျကှငျးတဈခုလုံး အုပျထားတဲ့ အကာအကှယျကို ထိမိတော့မှ ပွုတျကပြွီး
ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ကောငျးကငျ အလြုားလိုကျခှဲခွငျး!ဒါက နတျအမွူတေ အဆင့ျရဲ့ ဓားကှကျပဲ!
သို့ပမေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ ဓားကှကျက မပွီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောငျးကငျကို ခြိနျလိုကျရငျပဲ
ကွီးမားလှတဲ့ ခြီ ဓား ကွီး တဈစငျးထှကျပေါျလာတယျ။ဒီ ခြီ ဓားက ဝမျရှုဟိုငျ ဆင့ျခေါျလိုကျတဲ့
ဓားကွီးထကျကို အဆတဈရာ ကြေုာျ ကွီးတယျ။
''ဖကြျစီးစမျး''
ရှောငျရီက ကယြျလောငျစှာအောျဟဈလိုကျရငျပဲ
ခြီ ဓားကွီးက ရှောငျဖို့တောငျ အားမရှိတော့တဲ့
ဝမျရှုဟိုငျဆီ ပွေးဝငျသှားတယျ။
ကြူ းယောငျ နှလုံးတှေ တအားတုနျလာတယျ။
ကောငျစုတျလေး စငျပေါျတငျသှားကတညျးက
သူမ ခံစားနရေတဲ့ မကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက
ပိုပွငျးထနျလာတယျ။
ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက.သူမနှလုံးကို ဆှဲညှဈနပွေီး တဈကိုယျလုံး မှှေးညှငျးတှေ တောငျ ထောငျလာတယျ။
သို့ပမေဲ့ သူမ ခန်ဓာကိုယျက အလိုလို တုံ့ပွနျမိပွီးသားဖွဈသှားတယျ။
''ကောငျးကငျ မိုးကွိုး ဆငျးသကျစေ''
ကွီးမားလှတဲ့ မိုးကွိုးလြှှပျစီးကွောငျးကွီးက
လထေုကို ခှဲထှကျပွီး ကောငျးကငျပေါျကနေ အလြူငျမွနျ ဆငျးလာကာ ခြီ ဓားကွီးကို ဝငျတိုကျပဈလိုကျတယျ။ ခြီ ဓား ကွီးက ခဏခငြျးပဲ အစိတျစိတျအမွှှာ မွှှာ ပွိုကှဲသှားတော့တယျ။

ရှောငျရီလညျး သှေးတဈခကြျ အနျထုတျလိုကျတယျ။
တဈကှငျးလုံးက ပရိသတျတှေ ငွိမျကသြှားတယျ။
အားလုံးရဲ့ အကွည့ျတှကေ သူမဆီ စုပွုံ ရောကျလာတယျ။
''အာ..''
ရှကျတယျဆိုတဲ့ စကားလုံးတောငျ ဒီအခြိနျမှာ သူမ ခံစားနရေတာကို ဖောျပွဖို့ မလုံလောကျတော့ဘူး။
သူမကိုယျတိုငျတောငျ ဘာဖွဈလို့ ဝငျရှုပျလိုကျမိ
မှနျးမသိတော့ဘူး။ဘေးပတျဝနျးကငြျကို တဈခကြျကွည့ျတယျ ပွီးတော့ စငျမွင့ျဘကျကို တဈခကြျကွည့ျလိုကျတယျ။
''အာ..ကြှနျမ လကျခြောျ သှားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတျ>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုကျတယျနောျ...😁
)
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း ခေါင်းညိတ်တယ်။
''တတိယအကိုက တစ်ကယ်ကို အံသြစရာကောင်းတယ် သူက အားလုံးထဲမှာမှ နောက်ဆုံးပြိုင်ပွဲကို ဝင်ခွင့်ရသူပဲ''
''နောက်ဆုံးအဆင့်ကို ပြိုင်ခွင့်ရဖို့ အဲ့လောက်ခက်လား''
''တအားကို ခက်တယ်''
ကောင်စုတ်လေးက ဆက်ရှင်းပြတယ်။
''ပြိုင်ပွဲဝင်တိုင်းက ဂိုဏ်းတိုင်းရဲ့ အတော်ဆုံးတွေပဲ အနည်းဆုံးသုံးယောက် ရွေးပြီး ဝင်ပြိုင်တာ သုံးဖွဲ့ရှိတယ် ဒါကြောင့် ၁၀ ယောက်နီးပါးရှိတယ်။
တစ်ဦးချင်းစီကို နိုင်ပြီးမှ နောက်ဆုံးပွဲစဉ်ကို ရောက်နိုင်မှာ''
သူမ သိလိုက်ပြီ။ယန်ရဲ့ဟွာက အတော့်ကို တော်ပုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မင်းလည်း တော်တာပဲ
မင်းလည်း နောက်ဆုံးပွဲကို ရောက်လာပြီမလား''
ဝမ်ရှုဟိုင်လေးလည်း ရှက်ပြုံးပြုံးရင်း ရှက်ရှက်နဲ့
ခေါင်းညိတ်တယ်။အရင်တုန်းက ကောင်စုတ်လေးက တကယ်ကို ဝါကြွားပြီး ကြက်ခေါင်းဆိတ်မခံလေး။ခုလို ငါးနှစ်အတွင်း တအား ပြောင်းလဲသွားမယ် လို့ သူမ မထင်ခဲ့ဘူး။နည်းနည်းပဲ ချီးမွမ်းရသေး မျက်နှာကြီးက ရဲနေပြီ။
ကျူ းယောင်လည်း လွန်ခဲ့တဲ့လတွေတုန်းက
သူမ သူ့ုပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ပြောထားတာကို သတိရလိုက်တယ်။သူမတစ်ကယ်ကို မေ့သွားတာပဲ။
''စိတ်မကောင်းပါဘူး ရှုဟိုင်.....
မင်း ပြိုင်ပွဲတွေ လာကြည့်ပါမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့ပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ္စတစ်ခုကြုံလိုက်ပြီး
မမ တောင်ကနေ ထွက်သွားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုန်းက သူက အကြိုပြိုင်ပွဲတွေ ပြိုင်နေချိန်မှာ သူမကတော့ ချီမုန်တိုင်း ကြောင့် ကမောက်ကဖြစ်သွားလို့ ပြန်ကောင်းအောင် နားနေရတယ်။
သူမလည်း ပြန်ကောင်းရော ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ပြိုင်ပွဲတွေက ပြီးသွားပြီ။
''ရ...ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင် မျက်နှာက ပိုတောင်ရဲလာတယ်။ပြီးတော့ ူက မော့ပြီး သူမ မျက်လုံးကို တည့်တည့်ကြည့်
ရင်းမေးတယ်။
''စောစောက ကျ တော့်ကို ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ''
''ရှုဟိုင်လေ''
ကျူ းယောင်လည်း သူ့ကို ထူးဆန်းသလို ကြည့်လိုက်တယ်။
''မင်းပဲ ငါ့ကို နာမည်အမြဲ တပ်ခေါ်စေချင်နေတာမလား ခု မင်းကကြီးလာပြီဆိုတော့ အမြဲတမ်းပဲ ကောင်စုတ်လေးလို့ ခေါ်လို့ မဖြစ်တော့ဘူး ဟုတ်
တယ်မလား...ဘာလဲ
မင်းက မခေါ်စေချင်တော့ဘူးလား''
''ရပါတယ် သေချာပေါက်ကို ခေါ်လို့ရပါတယ်''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း အလျင်မြန်ခေါင်းညိတ်တယ်။သူ့ကြည့်ရတာ သူမ စိတ်ပြောင်းပြီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါ်
တော့မှာ စိုးရိမ်နေသလိုပဲ။
ဒီ ကောင်စုတ်လေးကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရတာ အတော်ခက်တာပဲ။
''မင့် အလှည့် က ဘယ်တော့လဲ''
အဲ့အချိန်မှာ ယန်ရဲ့ဟွာ က ပြိုင်ပွဲမှာ အနိုင်ရသွားြ
ပီ။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း ပြိုင်စင်ဘက်ကို ကြည့်ရင်း ပြောတယ်။
''နောက်လာမယ့် တစ်ပွဲပဲ''
ရောက်ပြီလား!အဲ့အချိန်မှာ ဒိုင်ရဲ့ နောက်တစ်ပွဲက
ချီ အဆင့် ပွဲ ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ဒါဆို ဝမ်ရှုဟိုင်နဲ့ ရှောင်ရီ ပြိုင်ရမှာပေါ့။
''မမကျူ းယောင် ကျတော် သွားတော့မယ်''
ကျူ းယောင်လည်း အလိုလို လက်က သူ့ခေါင်းလေးကို ပုတ်မိသွားတယ်။
''ဟိုကောင်လေးက အကာကွယ်တွေ ဖန်တီးရာမှာ တော်ပုံပဲ သတိထား''
''အင်း..သတိထားပါ့မယ်''
''ကံကောင်းပါစေ''
ပြောရင်း သူမလည်း ကံကောင်းခြင်း သင်္ကေတ
လုပ်ပြလိုက်တယ်။
''မှတ်ထားနော် မင်းနိုင်တာ ရှုံးတာက အရေးမကြီးဘူးရယ်.. အဓိက က မင်း ဘာမှ မဖြစ်ဘဲ ပြန်ဆင်းလာနိုင်ရင် ရပြီ''
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မှင်သက်သွားတယ်။သူမ အဲ့လို ပြောလိမ့်မယ်လို့ လုံးသ မထင်ထားမိဘူးလေ။
ခဏကြာတော့ ကောင်စုတ်လေး အရမ်းကို တောက်ပတဲ့ အပြုံးနဲ့ ပြုံးပြတယ်။တလက်လက်တောက်ပပြီး မျက်စိတောင် ကျိန်းမတက်ပဲ။
ကျူ းယောင်လည်း တောက်ပနေတဲ့ အလင်းစူးတွေကို အမြန်လက်နဲ့ ကာလိုက်ရတယ်။မျက်လုံးတောင် ကျိန်းတယ်။သူမလည်း ကြည့်လိုက်ရော ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ကွင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ အာ.. ကွကိုယ် အလင်းရောင်တောက်နေတယ်လို့ စိတ်ကူး.ယဉ်နေမိတာလား!ဘယ်အချိန်တုန်းကများ ကောင်စုတ်လေးရဲ့ အပြုံးတွေက တအားတောက်ပလွန်းတယ်လို့
သူမ ခံစားသွားရပါလိမ့်!သူမ မျက်စိတောင်
ကန်းတော့မလိုပဲ တောက်ပလွန်းလို့!!
ပြိုင်ပွဲ စပြီ။ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သတိကြီးကြီး ထားလိုက်တယ်။စောစောက ပြိုင်ပွဲအရ သူ့ပြိုင်ဘက်ကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောင်ရီ အတွက်လည်း အတူတူပဲ။လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်က အတွင်းဆောင် တပည့်အဖြစ်ကနေ ထုတ်ပယ်ခံခဲ့ရတယ်။ဒီနေ့ သူ့အပြစ်တွေကို ရှင်းလင်းပြီး အရင်လို ပြန်လည် တောက်ပကျော်ကြားနိုင်တော့မယ်။
ဒီနေ့ ရှောင်ရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့တဲ့သူတွေကို တကယ့်အင်အား အစစ်မှန်ဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပြသနိုင်တော့မယ်။
လက်ရည်တူ နှစ်ယောက်ယှဉ်တဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကျန်ခဲ့နိုင်လိမ့်မယ်။တချိန်တည်း ပဲ
နှစ်ယောက်လုံးက စတိုက်တော့တယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်က မြင့်မြတ်တဲ့ မီး ဝိညဉ်ကြောပိုင်ဆိုင်ထားပေမဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သက်ဆိုင်တာမဟုတ်ဘဲ လေဓားတွေကို ဆင့်ခေါ်တိုက်ခိုက်ခြင်း ဖြစ်တယ်။ရှောင်ရီလည်း.မြေပြင်ကို လက်နဲ့ ရိုက်ချလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ
မြေကြီး နံရံတစ်ခုပေါ်လာပြီး လေဓားတွေကို ကာဆီးသွားတယ်။
သို့ပေမဲ့ လေဓားတွေက အယောင်ပြသက်သက်ပဲ။အဲ့အချိန်မှာ ဝမ်ရှုဟိုင်က ပြိုင်ဘက် နောက်ကျောကို ရောက်သွားပြီ။သူရဲ့ ဓားပျံကို ဆင့်ခေါ်ပြီး လွှဲကာ ခုတ်ချလိုက်တယ်။ဓားက ချီ တွေနဲ့ ပြည့်နှက်
နေပြီး မယုံနိုင်လောက်အောင် ပြင်းထန်တယ်။
ပြိုင်ဘက်က ဘယ်လိုမှ ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘူး။
''တော်တယ်''
ကျူ းယောင်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ကောင်စုတ်လေးကို သြဘာပေးလိုက်တယ်။
ဓားက လူကို ဖြတ်သွားပြီး မြေပြင်နဲ့ ထိကာ
ထန်ခနဲ အသံမြည်သွားတယ်။သူ့ရှေ့က လူက တဖြည်းဖြည်း လေထဲကို လွင့်မျော ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ပုံရိပ်ယောင်ကြီးပဲ!ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အမူရာပြောင်းသွားတယ်။ရှောင်ရီရဲ့ ကိုယ်အစစ် ဘယ်မလဲ လိုက်မရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ
ဒိုင်းအကာကွယ်တစ်ခု အမြန်ဖန်ဆင်းလိုက်တယ်။
သူ ဖန်တီးပြီးပြီးချင်းမှာပဲ ကြီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတစ်ခုက သူ့ ဒိုင်းအကာကွယ်ပေါ်ကို ခုတ်သွားတယ်။
သူလည်း ဓားကို တစ်ချက်လွှဲပြီး ပြန်ခုခံလိုက်ကာ
နောက်ကို ခုန်ဆုတ်လိုက်တယ်။ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ရှောင်ရီကို နိုင်ဖို့က မလွယ်ဘူးပဲ။
သူ့နည်းတူပဲ ရှောင်ရီကလည်း ဓားရှည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ကို ငေးကြည့်နေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကိုင်ဆောင်ကြပြီး
ဓားကို ကျွမ်းကျင်ကြတယ်။ဂါထာတွေ သုံးပြီး
ယှဉ်တာထက်စာရင် နှစ်ယောက်လုံးက ဓားကွက်တွေမှာ ပိုကျွမ်းကျင်နေကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးပဲ
ဂါထာ တွေ သုံးပြီးမတိုက်တော့ဘဲ ဓားကွက်တွေပဲ ယှဉ်တိုက်ကြတော့တယ်။
ရှောင်ရီက သစ်သားနဲ့သတ္တု ဝိညဉ်ကြောပိုင်ရှင်
မလို့ သူ့ဓားက ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့လင်းနေတယ်။
ဓားကထက်ပြီး ခိုင်ခံ့တာမလို့ တိုက်ဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပြုလို့ ကောင်းတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကတော့ မီးဝိညဉ်ပိုင်ဆိုင်သူမလို့
သူရဲ့ ဓားချက်တိုင်းက တောက်လောင်နေတဲ့ မီးတောက်လိုပဲ ထိတွေ့သမျှကို
အကြီးကျယ်ပျက်စီးစေတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးက အကွက်တစ်ရာကျော် တိုက်ခိုက်ပြီး သွားပေမဲ့ အနိုင်အရှုံးက မကွဲပြားသေးဘူး။
ဒီတိုင်းသာ ဆက်တိုက်နေမယ်ဆိုရင်တော့
နှစ်ယောက်လုံး လက်ပန်းပဲ ကျလိမ့်မယ်။
နောက်ဆုံးတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်အကြံနဲ့ ကိုယ် စထုတ်တိုက်တော့တယ်။
ရှောင်ရီက ချက်ချင်းပဲ အကာရံ အလံနှစ်ခုကို
ပစ်လွှတ်လိုက်တယ်။တစ်ခုက ချက်ချင်းပဲ
ပုံစံပေါ်လာပြီး အုပ်သွားတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်ကလည်း ဒါကို ပြင်ဆင်ထားပြီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောင်သွားလိုက်တယ်။
ဟမ့်!အဲ့အချိန်မှာ ရှောင်ရီက အေးစက်စွာ ပြုံးလိုက်တယ်။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ အတွင်းဆောင်တပည့်တွေ အားလုံးက သေရမှာ ကြောက်တဲ့ ငကြောက်ချည်းပဲ။
''ချီ တိုးပွား အကာအရံ ဖြစ်ပေါ်စေ''
သူရွတ်လိုက်ချင်းချင်းပဲ အရပ်လေးမျက်နှာက
ချီ တွေက အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကြတယ်။
သူပစ်လွှတ်ထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖြူရောင်အလင်းတန်းတွေ တောက်ပလာတယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း မျက်နှာ အနည်းငယ်ပျက်သွားတယ်။ရှောင်ရီက အလံအကာရံ နှစ်ခုကို တမင်
ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောင်သွားစေတာ။တကယ်တော့ အကာရံက တိုက်ခိုက်ဖို့မဟုတ်ဘဲ ရှောင်ရီရဲ့ ချီကို တိုးပွားလာစေဖို့
လုပ်ထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမျိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပြီးပြည့်စုံသွားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယ်မှာရှိတဲ့ ရှောင်ရီလည်း
လုံးဝ ချီ အမြင့်ဆုံး အဆင့်ကို ခဏတာ ရောက်ရှိသွားလိမ့်မယ်။
မကောင်းတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပြည့်စုံ ဖော်ခွင့် မပေးနိုင်ဘူး။မတတ်နိုင်ဘူး! နည်းနည်း စွန့်စားကြည့်ရတော့မယ်။
ဝမ်ရှုဟိုင်လည်း သူရဲ့ ချီ မှန်သမျှကို စုစည်းလိုက်တယ်။ချက်ချင်းပဲ ဘေးမှာ လေပွေအသေးလေး
ထလာတယ်။(အတွင်းအားစုတာမျိုးပဲ)
မြင့်မားပြီး ကြီးမားလွန်းတဲ့ ဓားတစ်စင်းက
ပြိုင်ကွင်းကို လွှမ်းခြုံ သွားတယ်။လေထုထဲမှာ
ဓား ချီ အငွေ့အသက်တွေ လွှမ်းသွားတယ်။
''ဒါ ..ဒါက အခြေတည်အဆင့် ရောက်နေတဲ့
သူတစ်ယောက်ပဲ ဖန်တီးနိုင်တဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတ်လား''
ပွဲကြည့်နေတဲ့ ပရိသတ်တပည့် တစ်ယောက်က
တအံတသြရေရွတ်လိုက်တယ်။
ဓားပညာကို နက်နဲစွာ နားလည်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်သာလျှင် သူ့ရောက်နေတဲ့ အဆင့်ရဲ့ တစ်ဆင့်ထက် မြင့်တဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပြုနိုင်တာဖြစ်တယ်။
(TN:😁 မရှင်းမှာစိုးလို့..ကောင်စုတ်လေးက
ချီ အဆင့်ဆိုပေမဲ့ ဓားပညာကိူ နက်နဲစွာနားလည်
နေပြီမလို့ အခြေတည်ဆင့်ရောက်တဲ့သူ သုံးနိုင်တဲ့ ဓားအကာကွယ်ကို ထုတ်တိုက်နိုင်တာ)
စိတ်ပူနေတဲ့ ကျူ းယောင်လည်း ပိုတောင် မွန်းကြပ်လာတယ်။ကောင်စုတ်လေးက သူ့အားထုတ်မှုတွေ အကုန်လုံးကို ဒီဓားချက်မှာ ထည့်ထားတာ။အနိုင်ရှုံ့းကို ဒီတစ်ချက် ဆုံးဖြတ်ပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါင်း ထောင်သောင်း လွင့်ပျံစေ''
ဒီစကားလုံးတွေလည်း ရေရွတ်လိုက်ရင်ပဲ စောစောက အေးစက်သာအငွေ့သက်တွေရနေတဲ့ ဓားကြီးဟာ မြောက်မြားလှတဲ့ ဓားငယ်တွေ အဖြစ်
ပြောင်းလဲ သွားပြီး နေရာအနှံ့ကနေ ပျံဝဲလာကြ
တယ်။တစ်ဟုန်ထိုးပဲ ပြိုင်ကွင်းရဲ့ အလယ်က
တဖြည်းဖြည်းပုံဖော်စပြုနေတဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝင်သွားကြတယ်။
နောက်ဆုံးတော့.ရှောင်ရီရဲ့ ချီ တိုးပွား အကာရံ က မပြီး မြောက်နိုင်တော့ဘူး။သို့ပေမဲ့ ဒီအချိန်မှာ
ရှောင်ရီက အတိုင်းတာတစ်ခုထိ ချီ တိုးပွားပြီးသား ဖြစ်နေပြီ။အလျင်အမြန်ပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယ်ကနေ ခုန်ထွက်ပြီး လေထဲကို ပျံသန်းသွားတယ်။
ဂမ်ရှုဟိုင်ရဲ့ အေးစက်နေတဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ ဓားထောင်ချီ ဟာ သုူ့နောက်ကို တစိုက်မတ်မတ်လိုက်လာကြတယ်။
သူလည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးအုပ်သွားတဲ့ အထိ မြေကြီး နံရံ တစ်ခုဖန်တီးလိုက်ရတယ်။သို့ပေမဲ့ ဓားတွေက မြေကြီးနံရံထဲ စိုက်ဝင်သွားကြပြီး မြေကြီးနံရံ ဒိုင်းက မကြာခင်
ပြိုပျက်တော့မလို ဖြစ်လာတယ်။
ရှောင်ရီ အံတြိတ်ရင်း မျက်လုံးတွေထဲမှာ
အေးစက်တဲ့ အငွေ့သက်နဲ့ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။
သူ့ ရည်ရွယ်ချက်တွေ ဖြစ်မြောက်မှ ရမယ်!
ခု ပြိုင်ပွဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါင်းမြောက်မြားစွာ တိုးဝင်နေတဲ့ မြေကြီး
အကာရံဒိုင်းက ချက်ချင်းပဲ ကျိုး ပေါက်သွားတယ်။
အနိုင်အရှုံ့းသဲကွဲ ပြီပေါ့။
ရုတ်တရက်ပဲ စောစောက
တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေထက် ပိုပြင်းထန်ပြီး
.ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ဓားအငွေ့သက်တွေက
ကျိူ းပျက်သွားတဲ့ မြေကြီး နံရံကနေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဓားတွေတောင် လေထဲမှာ ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ရှောင်ရီက မြေကြီးနံရံပေါ်မှာ ရပ်နေရင်း
လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ သင်္ကေတချို့ကို
ပုံဖော်လိုက်တယ်။သူ့ပုံစံကပင်ပန်းတယ်ထင်နေရပေမဲ့ ညှာတာမှုကင်းမဲ့တဲ့ ပုံစံလည်း ပေါက်နေတယ်။
ပြီးတော့ သူ တစ်လုံးချင်း အော်ပြောလိုက်တယ်။
''ကောင်းကင် ကို အလျားလိုက် ခွဲစေ''
ပြောပြီး သူရဲ့ ဓားရှည်ကို အားကုန်ဝေ့ကာ
ခုတ်ချလိုက်တယ်။လေထဲက ရပ်တန့်နေတဲ့
ဓားတွေအားလုံး အရပ်လေးမျက်နှာကို လွင့်ပြန်သွားကြတယ်။နောက်ဆုံး ပြိုင်ကွင်းတစ်ခုလုံး အုပ်ထားတဲ့ အကာအကွယ်ကို ထိမိတော့မှ ပြုတ်ကျပြီး
ရပ်တန့်သွားကြတယ်။
ကောင်းကင် အလျုားလိုက်ခွဲခြင်း!ဒါက နတ်အမြူတေ အဆင့်ရဲ့ ဓားကွက်ပဲ!
သို့ပေမဲ့ ရှောင်ရီရဲ့ ဓားကွက်က မပြီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောင်းကင်ကို ချိန်လိုက်ရင်ပဲ
ကြီးမားလှတဲ့ ချီ ဓား ကြီး တစ်စင်းထွက်ပေါ်လာတယ်။ဒီ ချီ ဓားက ဝမ်ရှုဟိုင် ဆင့်ခေါ်လိုက်တဲ့
ဓားကြီးထက်ကို အဆတစ်ရာ ကျေုာ် ကြီးတယ်။
''ဖျက်စီးစမ်း''
ရှောင်ရီက ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်လိုက်ရင်ပဲ
ချီ ဓားကြီးက ရှောင်ဖို့တောင် အားမရှိတော့တဲ့
ဝမ်ရှုဟိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားတယ်။
ကျူ းယောင် နှလုံးတွေ တအားတုန်လာတယ်။
ကောင်စုတ်လေး စင်ပေါ်တင်သွားကတည်းက
သူမ ခံစားနေရတဲ့ မကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက
ပိုပြင်းထန်လာတယ်။
ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက.သူမနှလုံးကို ဆွဲညှစ်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံး မွှေးညှင်းတွေ တောင် ထောင်လာတယ်။
သို့ပေမဲ့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုံ့ပြန်မိပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။
''ကောင်းကင် မိုးကြိုး ဆင်းသက်စေ''
ကြီးမားလှတဲ့ မိုးကြိုးလှျှပ်စီးကြောင်းကြီးက
လေထုကို ခွဲထွက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ်ကနေ အလျူင်မြန် ဆင်းလာကာ ချီ ဓားကြီးကို ဝင်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ချီ ဓား ကြီးက ခဏချင်းပဲ အစိတ်စိတ်အမြွှာ မြွှာ ပြိုကွဲသွားတော့တယ်။

ရှောင်ရီလည်း သွေးတစ်ချက် အန်ထုတ်လိုက်တယ်။
တစ်ကွင်းလုံးက ပရိသတ်တွေ ငြိမ်ကျသွားတယ်။
အားလုံးရဲ့ အကြည့်တွေက သူမဆီ စုပြုံ ရောက်လာတယ်။
''အာ..''
ရှက်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးတောင် ဒီအချိန်မှာ သူမ ခံစားနေရတာကို ဖော်ပြဖို့ မလုံလောက်တော့ဘူး။
သူမကိ၂၈
''ဒါက အခှတညေအြဆင့အြတှကြ နောကဆြုံးပှဲ လား''
ရနရြဲ့ဟှာရဲ့ အဆင့ကြလညြး သူမနဲ့ အတူတူပဲကို။
ဝမရြှုဟိုငလြညြး ခေါငြးညိတတြယြ။
''တတိယအကိုက တဈကယကြို အံသှစရာကောငြးတယြ သူက အားလုံးထဲမှာမှ နောကဆြုံးပှိုငပြှဲကို ဝငခြှင့ရြသူပဲ''
''နောကဆြုံးအဆင့ကြို ပှိုငခြှင့ရြဖို့ အဲ့လောကခြကလြား''
''တအားကို ခကတြယြ''
ကောငစြုတလြေးက ဆကရြှငြးပှတယြ။
''ပှိုငပြှဲဝငတြိုငြးက ဂိုဏြးတိုငြးရဲ့ အတောဆြုံးတှပေဲ အနညြးဆုံးသုံးယောကြ ရှေးပှီး ဝငပြှိုငတြာ သုံးဖှဲ့ရှိတယြ ဒါကှောင့ြ ၁၀ ယောကနြီးပါးရှိတယြ။
တဈဦးခငွြးစီကို နိုငပြှီးမှ နောကဆြုံးပှဲစဉကြို ရောကနြိုငမြှာ''
သူမ သိလိုကပြှီ။ယနရြဲ့ဟှာက အတော့ကြို တောပြုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မငြးလညြး တောတြာပဲ
မငြးလညြး နောကဆြုံးပှဲကို ရောကလြာပှီမလား''
ဝမရြှုဟိုငလြေးလညြး ရှကပြှုံးပှုံးရငြး ရှကရြှကနြဲ့
ခေါငြးညိတတြယြ။အရငတြုနြးက ကောငစြုတလြေးက တကယကြို ဝါကှှားပှီး ကှကခြေါငြးဆိတမြခံလေး။ခုလို ငါးနှဈအတှငြး တအား ပှောငြးလဲသှားမယြ လို့ သူမ မထငခြဲ့ဘူး။နညြးနညြးပဲ ခွီးမှမြးရသေး မကွနြှာကှီးက ရဲနပှေီ။
ကွူ းယောငလြညြး လှနခြဲ့တဲ့လတှတေုနြးက
သူမ သူ့ုပှိုငပြှဲတှေ လာကှည့ပြါမယလြို့ ပှောထားတာကို သတိရလိုကတြယြ။သူမတဈကယကြို မေ့သှားတာပဲ။
''စိတမြကောငြးပါဘူး ရှုဟိုငြ.....
မငြး ပှိုငပြှဲတှေ လာကှည့ပြါမယလြို့ ကတိပေးခဲ့ပမယေ့ြ လှနခြဲ့တဲ့ လေးလက ကိဈစတဈခုကှုံလိုကပြှီး
မမ တောငကြနေ ထှကသြှားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုနြးက သူက အကှိုပှိုငပြှဲတှေ ပှိုငနြခွေိနမြှာ သူမကတော့ ခွီမုနတြိုငြး ကှောင့ြ ကမောကကြဖှဈသှားလို့ ပှနကြောငြးအောငြ နားနရတေယြ။
သူမလညြး ပှနကြောငြးရော ကောငစြုတလြေးရဲ့ ပှိုငပြှဲတှကေ ပှီးသှားပှီ။
''ရ...ရပါတယြ''
ဝမရြှုဟိုငြ မကွနြှာက ပိုတောငရြဲလာတယြ။ပှီးတော့ ူက မော့ပှီး သူမ မကွလြုံးကို တည့တြည့ကြှည့ြ
ရငြးမေးတယြ။
''စောစောက ကွ တော့ကြို ဘယလြို ခေါလြိုကတြာလဲ''
''ရှုဟိုငလြေ''
ကွူ းယောငလြညြး သူ့ကို ထူးဆနြးသလို ကှည့လြိုကတြယြ။
''မငြးပဲ ငါ့ကို နာမညအြမှဲ တပခြေါစြခငွေနြတောမလား ခု မငြးကကှီးလာပှီဆိုတော့ အမှဲတမြးပဲ ကောငစြုတလြေးလို့ ခေါလြို့ မဖှဈတော့ဘူး ဟုတြ
တယမြလား...ဘာလဲ
မငြးက မခေါစြခငွေတြော့ဘူးလား''
''ရပါတယြ သခွောပေါကကြို ခေါလြို့ရပါတယြ''
ဝမရြှုဟိုငလြညြး အလငွမြှနခြေါငြးညိတတြယြ။သူ့ကှည့ရြတာ သူမ စိတပြှောငြးပှီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါြ
တော့မှာ စိုးရိမနြသလေိုပဲ။
ဒီ ကောငစြုတလြေးကို ကွနပေအြောငြ လုပပြေးရတာ အတောခြကတြာပဲ။
''မင့ြ အလှည့ြ က ဘယတြော့လဲ''
အဲ့အခွိနမြှာ ယနရြဲ့ဟှာ က ပှိုငပြှဲမှာ အနိုငရြသှားှ
ပီ။
ဝမရြှုဟိုငလြညြး ပှိုငစြငဘြကကြို ကှည့ရြငြး ပှောတယြ။
''နောကလြာမယ့ြ တဈပှဲပဲ''
ရောကပြှီလား!အဲ့အခွိနမြှာ ဒိုငရြဲ့ နောကတြဈပှဲက
ခွီ အဆင့ြ ပှဲ ဖှဈကှောငြး ကှညောသံကို ကှားလိုကရြတယြ။ဒါဆို ဝမရြှုဟိုငနြဲ့ ရှောငရြီ ပှိုငရြမှာပေါ့။
''မမကွူ းယောငြ ကတွောြ သှားတော့မယြ''
ကွူ းယောငလြညြး အလိုလို လကကြ သူ့ခေါငြးလေးကို ပုတမြိသှားတယြ။
''ဟိုကောငလြေးက အကာကှယတြှေ ဖနတြီးရာမှာ တောပြုံပဲ သတိထား''
''အငြး..သတိထားပါ့မယြ''
''ကံကောငြးပါစေ''
ပှောရငြး သူမလညြး ကံကောငြးခှငြး သငြျကတေ
လုပပြှလိုကတြယြ။
''မှတထြားနောြ မငြးနိုငတြာ ရှုံးတာက အရေးမကှီးဘူးရယြ.. အဓိက က မငြး ဘာမှ မဖှဈဘဲ ပှနဆြငြးလာနိုငရြငြ ရပှီ''
ဝမရြှုဟိုငလြညြး မှငသြကသြှားတယြ။သူမ အဲ့လို ပှောလိမ့မြယလြို့ လုံးသ မထငထြားမိဘူးလေ။
ခဏကှာတော့ ကောငစြုတလြေး အရမြးကို တောကပြတဲ့ အပှုံးနဲ့ ပှုံးပှတယြ။တလကလြကတြောကပြပှီး မကွစြိတောငြ ကွိနြးမတကပြဲ။
ကွူ းယောငလြညြး တောကပြနတေဲ့ အလငြးစူးတှကေို အမှနလြကနြဲ့ ကာလိုကရြတယြ။မကွလြုံးတောငြ ကွိနြးတယြ။သူမလညြး ကှည့လြိုကရြော ဝမရြှုဟိုငကြ ပှိုငကြှငြးထဲ ဝငသြှားပှီ။ အာ.. ကှကိုယြ အလငြးရောငတြောကနြတယေလြို့ စိတကြူး.ယဉနြမေိတာလား!ဘယအြခွိနတြုနြးကမွား ကောငစြုတလြေးရဲ့ အပှုံးတှကေ တအားတောကပြလှနြးတယလြို့
သူမ ခံစားသှားရပါလိမ့ြ!သူမ မကွစြိတောငြ
ကနြးတော့မလိုပဲ တောကပြလှနြးလို့!!
ပှိုငပြှဲ စပှီ။ဝမရြှုဟိုငလြညြး သတိကှီးကှီး ထားလိုကတြယြ။စောစောက ပှိုငပြှဲအရ သူ့ပှိုငဘြကကြို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောငရြီ အတှကလြညြး အတူတူပဲ။လှနခြဲ့တဲ့ ငါးနှဈက အတှငြးဆောငြ တပည့အြဖှဈကနေ ထုတပြယခြံခဲ့ရတယြ။ဒီနေ့ သူ့အပှဈတှကေို ရှငြးလငြးပှီး အရငလြို ပှနလြညြ တောကပြကွောကြှားနိုငတြော့မယြ။
ဒီနေ့ ရှောငရြီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုငကြငွ့ခြဲ့တဲ့သူတှကေို တကယ့အြငအြား အစဈမှနဆြိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပှသနိုငတြော့မယြ။
လကရြညတြူ နှဈယောကယြှဉတြဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကနွခြဲ့နိုငလြိမ့မြယြ။တခွိနတြညြး ပဲ
နှဈယောကလြုံးက စတိုကတြော့တယြ။
ဝမရြှုဟိုငကြ မှင့မြှတတြဲ့ မီး ဝိညဉကြှောပိုငဆြိုငထြားပမေဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သကဆြိုငတြာမဟုတဘြဲ လဓေားတှကေို ဆင့ခြေါတြိုကခြိုကခြှငြး ဖှဈတယြ။ရှောငရြီလညြး.မှပှငေကြို လကနြဲ့ ရိုကခြလွိုကတြော့ ခကွခြငွြးပဲ
မှကှေီး နံရံတဈခုပေါလြာပှီး လဓေားတှကေို ကာဆီးသှားတယြ။
သို့ပမေဲ့ လဓေားတှကေ အယောငပြှသကသြကပြဲ။အဲ့အခွိနမြှာ ဝမရြှုဟိုငကြ ပှိုငဘြကြ နောကကြွောကို ရောကသြှားပှီ။သူရဲ့ ဓားပွံကို ဆင့ခြေါပြှီး လှှဲကာ ခုတခြလွိုကတြယြ။ဓားက ခွီ တှနေဲ့ ပှည့နြှကြ
နပှေီး မယုံနိုငလြောကအြောငြ ပှငြးထနတြယြ။
ပှိုငဘြကကြ ဘယလြိုမှ ခုခံနိုငစြှမြးမရှိတော့ဘူး။
''တောတြယြ''
ကွူ းယောငလြညြး မနနေိုငတြော့ဘဲ ကောငစြုတလြေးကို သှဘာပေးလိုကတြယြ။
ဓားက လူကို ဖှတသြှားပှီး မှပှငေနြဲ့ ထိကာ
ထနခြနဲ အသံမှညသြှားတယြ။သူ့ရှေ့က လူက တဖှညြးဖှညြး လထေဲကို လှင့မြွော ပွောကကြှယသြှားတယြ။ပုံရိပယြောငကြှီးပဲ!ဝမရြှုဟိုငလြညြး မကွနြှာ အမူရာပှောငြးသှားတယြ။ရှောငရြီရဲ့ ကိုယအြစဈ ဘယမြလဲ လိုကမြရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယပြေါမြှာ
ဒိုငြးအကာကှယတြဈခု အမှနဖြနဆြငြးလိုကတြယြ။
သူ ဖနတြီးပှီးပှီးခငွြးမှာပဲ ကှီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတဈခုက သူ့ ဒိုငြးအကာကှယပြေါကြို ခုတသြှားတယြ။
သူလညြး ဓားကို တဈခကွလြှှဲပှီး ပှနခြုခံလိုကကြာ
နောကကြို ခုနဆြုတလြိုကတြယြ။ထငတြဲ့ အတိုငြးပဲ ရှောငရြီကို နိုငဖြို့က မလှယဘြူးပဲ။
သူ့နညြးတူပဲ ရှောငရြီကလညြး ဓားရှညကြို တငြးတငြးဆုပကြိုငရြငြး သူ့ကို ငေးကှည့နြတယြေ။
နှဈယောကလြုံးက ဓားကိုငဆြောငကြှပှီး
ဓားကို ကွှမြးကငွကြှတယြ။ဂါထာတှေ သုံးပှီး
ယှဉတြာထကစြာရငြ နှဈယောကလြုံးက ဓားကှကတြှမှော ပိုကွှမြးကငွနြကှတေယြ။နှဈယောကလြုံးပဲ
ဂါထာ တှေ သုံးပှီးမတိုကတြော့ဘဲ ဓားကှကတြှပေဲ ယှဉတြိုကကြှတော့တယြ။
ရှောငရြီက သဈသားနဲ့သတျတု ဝိညဉကြှောပိုငရြှငြ
မလို့ သူ့ဓားက ရှှရေောငဖြွော့ဖွော့လငြးနတယြေ။
ဓားကထကပြှီး ခိုငခြံ့တာမလို့ တိုကဖြို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပှုလို့ ကောငြးတယြ။
ဝမရြှုဟိုငကြတော့ မီးဝိညဉပြိုငဆြိုငသြူမလို့
သူရဲ့ ဓားခကွတြိုငြးက တောကလြောငနြတေဲ့ မီးတောကလြိုပဲ ထိတှေ့သမွှကို
အကှီးကယွပြကွစြီးစတယြေ။
နှဈယောကလြုံးက အကှကတြဈရာကွောြ တိုကခြိုကပြှီး သှားပမေဲ့ အနိုငအြရှုံးက မကှဲပှားသေးဘူး။
ဒီတိုငြးသာ ဆကတြိုကနြမယေဆြိုရငတြော့
နှဈယောကလြုံး လကပြနြးပဲ ကလွိမ့မြယြ။
နောကဆြုံးတော့ နှဈယောကလြုံးက ကိုယ့အြကှံနဲ့ ကိုယြ စထုတတြိုကတြော့တယြ။
ရှောငရြီက ခကွခြငွြးပဲ အကာရံ အလံနှဈခုကို
ပဈလှှတလြိုကတြယြ။တဈခုက ခကွခြငွြးပဲ
ပုံစံပေါလြာပှီး အုပသြှားတယြ။
ဝမရြှုဟိုငကြလညြး ဒါကို ပှငဆြငထြားပှီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောငသြှားလိုကတြယြ။
ဟမ့ြ!အဲ့အခွိနမြှာ ရှောငရြီက အေးစကစြှာ ပှုံးလိုကတြယြ။ထငတြဲ့အတိုငြးပဲ အတှငြးဆောငတြပည့တြှေ အားလုံးက သရမှော ကှောကတြဲ့ ငကှောကခြညွြးပဲ။
''ခွီ တိုးပှား အကာအရံ ဖှဈပေါစြေ''
သူရှတလြိုကခြငွြးခငွြးပဲ အရပလြေးမကွနြှာက
ခွီ တှကေ အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကှတယြ။
သူပဈလှှတထြားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖှူရောငအြလငြးတနြးတှေ တောကပြလာတယြ။
ဝမရြှုဟိုငလြညြး မကွနြှာ အနညြးငယပြကွသြှားတယြ။ရှောငရြီက အလံအကာရံ နှဈခုကို တမငြ
ပဈလှှတလြိုကပြှီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောငသြှားစတော။တကယတြော့ အကာရံက တိုကခြိုကဖြို့မဟုတဘြဲ ရှောငရြီရဲ့ ခွီကို တိုးပှားလာစဖေို့
လုပထြားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမွိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပှီးပှည့စြုံသှားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယမြှာရှိတဲ့ ရှောငရြီလညြး
လုံးဝ ခွီ အမှင့ဆြုံး အဆင့ကြို ခဏတာ ရောကရြှိသှားလိမ့မြယြ။
မကောငြးတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပှည့စြုံ ဖောခြှင့ြ မပေးနိုငဘြူး။မတတနြိုငဘြူး! နညြးနညြး စှန့စြားကှည့ရြတော့မယြ။
ဝမရြှုဟိုငလြညြး သူရဲ့ ခွီ မှနသြမွှကို စုစညြးလိုကတြယြ။ခကွခြငွြးပဲ ဘေးမှာ လပှအေသေေးလေး
ထလာတယြ။(အတှငြးအားစုတာမွိုးပဲ)
မှင့မြားပှီး ကှီးမားလှနြးတဲ့ ဓားတဈစငြးက
ပှိုငကြှငြးကို လှှမြးခှုံ သှားတယြ။လထေုထဲမှာ
ဓား ခွီ အငှေ့အသကတြှေ လှှမြးသှားတယြ။
''ဒါ ..ဒါက အခှတညေအြဆင့ြ ရောကနြတေဲ့
သူတဈယောကပြဲ ဖနတြီးနိုငတြဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတလြား''
ပှဲကှည့နြတေဲ့ ပရိသတတြပည့ြ တဈယောကကြ
တအံတသှရရှတေလြိုကတြယြ။
ဓားပညာကို နကနြဲစှာ နားလညနြတေဲ့ လူတဈယောကသြာလွှငြ သူ့ရောကနြတေဲ့ အဆင့ရြဲ့ တဈဆင့ထြကြ မှင့တြဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပှုနိုငတြာဖှဈတယြ။
(TN:😁 မရှငြးမှာစိုးလို့..ကောငစြုတလြေးက
ခွီ အဆင့ဆြိုပမေဲ့ ဓားပညာကိူ နကနြဲစှာနားလညြ
နပှေီမလို့ အခှတညေဆြင့ရြောကတြဲ့သူ သုံးနိုငတြဲ့ ဓားအကာကှယကြို ထုတတြိုကနြိုငတြာ)
စိတပြူနတေဲ့ ကွူ းယောငလြညြး ပိုတောငြ မှနြးကှပလြာတယြ။ကောငစြုတလြေးက သူ့အားထုတမြှုတှေ အကုနလြုံးကို ဒီဓားခကွမြှာ ထည့ထြားတာ။အနိုငရြှုံ့းကို ဒီတဈခကွြ ဆုံးဖှတပြေးတော့မှာ။
''ဓားပေါငြး ထောငသြောငြး လှင့ပြွံစေ''
ဒီစကားလုံးတှလညြေး ရရှတေလြိုကရြငပြဲ စောစောက အေးစကသြာအငှေ့သကတြှရနေတေဲ့ ဓားကှီးဟာ မှောကမြှားလှတဲ့ ဓားငယတြှေ အဖှဈ
ပှောငြးလဲ သှားပှီး နရောအနှံ့ကနေ ပွံဝဲလာကှ
တယြ။တဈဟုနထြိုးပဲ ပှိုငကြှငြးရဲ့ အလယကြ
တဖှညြးဖှညြးပုံဖောစြပှုနတေဲ့ ရှောငရြီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝငသြှားကှတယြ။
နောကဆြုံးတော့.ရှောငရြီရဲ့ ခွီ တိုးပှား အကာရံ က မပှီး မှောကနြိုငတြော့ဘူး။သို့ပမေဲ့ ဒီအခွိနမြှာ
ရှောငရြီက အတိုငြးတာတဈခုထိ ခွီ တိုးပှားပှီးသား ဖှဈနပှေီ။အလငွအြမှနပြဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယကြနေ ခုနထြှကပြှီး လထေဲကို ပွံသနြးသှားတယြ။
ဂမရြှုဟိုငရြဲ့ အေးစကနြတေဲ့ အငှေ့သကနြဲ့ ဓားထောငခြွီ ဟာ သုူ့နောကကြို တစိုကမြတမြတလြိုကလြာကှတယြ။
သူလညြး မတတနြိုငတြော့ဘဲ သူ့တဈကိုယလြုံးကို ဖုံးအုပသြှားတဲ့ အထိ မှကှေီး နံရံ တဈခုဖနတြီးလိုကရြတယြ။သို့ပမေဲ့ ဓားတှကေ မှကှေီးနံရံထဲ စိုကဝြငသြှားကှပှီး မှကှေီးနံရံ ဒိုငြးက မကှာခငြ
ပှိုပကွတြော့မလို ဖှဈလာတယြ။
ရှောငရြီ အံတှိတရြငြး မကွလြုံးတှထေဲမှာ
အေးစကတြဲ့ အငှေ့သကနြဲ့ဖုံးလှှမြးသှားတယြ။
သူ့ ရညရြှယခြကွတြှေ ဖှဈမှောကမြှ ရမယြ!
ခု ပှိုငပြှဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါငြးမှောကမြှားစှာ တိုးဝငနြတေဲ့ မှကှေီး
အကာရံဒိုငြးက ခကွခြငွြးပဲ ကွိုး ပေါကသြှားတယြ။
အနိုငအြရှုံ့းသဲကှဲ ပှီပေါ့။
ရုတတြရကပြဲ စောစောက
တိုကခြိုကနြတေဲ့ ဓားတှထကြေ ပိုပှငြးထနပြှီး
.ကှောကစြရာကောငြးတဲ့ ဓားအငှေ့သကတြှကေ
ကွိူ းပကွသြှားတဲ့ မှကှေီး နံရံကနေ ထှကပြေါလြာတယြ။ တိုကခြိုကနြတေဲ့ ဓားတှတေောငြ လထေဲမှာ ရပတြန့သြှားကှတယြ။
ရှောငရြီက မှကှေီးနံရံပေါမြှာ ရပနြရငြေး
လကတြဈဖကတြညြးနဲ့ သငြျကတခွေို့ကို
ပုံဖောလြိုကတြယြ။သူ့ပုံစံကပငပြနြးတယထြငနြရပေမေဲ့ ညှာတာမှုကငြးမဲ့တဲ့ ပုံစံလညြး ပေါကနြတယြေ။
ပှီးတော့ သူ တဈလုံးခငွြး အောပြှောလိုကတြယြ။
''ကောငြးကငြ ကို အလွားလိုကြ ခှဲစေ''
ပှောပှီး သူရဲ့ ဓားရှညကြို အားကုနဝြေ့ကာ
ခုတခြလွိုကတြယြ။လထေဲက ရပတြန့နြတေဲ့
ဓားတှအေားလုံး အရပလြေးမကွနြှာကို လှင့ပြှနသြှားကှတယြ။နောကဆြုံး ပှိုငကြှငြးတဈခုလုံး အုပထြားတဲ့ အကာအကှယကြို ထိမိတော့မှ ပှုတကြပွှီး
ရပတြန့သြှားကှတယြ။
ကောငြးကငြ အလွုားလိုကခြှဲခှငြး!ဒါက နတအြမှူတေ အဆင့ရြဲ့ ဓားကှကပြဲ!
သို့ပမေဲ့ ရှောငရြီရဲ့ ဓားကှကကြ မပှီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောငြးကငကြို ခွိနလြိုကရြငပြဲ
ကှီးမားလှတဲ့ ခွီ ဓား ကှီး တဈစငြးထှကပြေါလြာတယြ။ဒီ ခွီ ဓားက ဝမရြှုဟိုငြ ဆင့ခြေါလြိုကတြဲ့
ဓားကှီးထကကြို အဆတဈရာ ကွေုာြ ကှီးတယြ။
''ဖကွစြီးစမြး''
ရှောငရြီက ကယွလြောငစြှာအောဟြဈလိုကရြငပြဲ
ခွီ ဓားကှီးက ရှောငဖြို့တောငြ အားမရှိတော့တဲ့
ဝမရြှုဟိုငဆြီ ပှေးဝငသြှားတယြ။
ကွူ းယောငြ နှလုံးတှေ တအားတုနလြာတယြ။
ကောငစြုတလြေး စငပြေါတြငသြှားကတညြးက
သူမ ခံစားနရတေဲ့ မကောငြးတဲ့ ခံစားခကွကြှီးက
ပိုပှငြးထနလြာတယြ။
ကှောကစြရာကောငြးတဲ့ ခံစားခကွကြှီးက.သူမနှလုံးကို ဆှဲညှဈနပှေီး တဈကိုယလြုံး မှှေးညှငြးတှေ တောငြ ထောငလြာတယြ။
သို့ပမေဲ့ သူမ ခနျဓာကိုယကြ အလိုလို တုံ့ပှနမြိပှီးသားဖှဈသှားတယြ။
''ကောငြးကငြ မိုးကှိုး ဆငြးသကစြေ''
ကှီးမားလှတဲ့ မိုးကှိုးလွှှပစြီးကှောငြးကှီးက
လထေုကို ခှဲထှကပြှီး ကောငြးကငပြေါကြနေ အလွူငမြှနြ ဆငြးလာကာ ခွီ ဓားကှီးကို ဝငတြိုကပြဈလိုကတြယြ။ ခွီ ဓား ကှီးက ခဏခငွြးပဲ အစိတစြိတအြမှှှာ မှှှာ ပှိုကှဲသှားတော့တယြ။

ရှောငရြီလညြး သှေးတဈခကွြ အနထြုတလြိုကတြယြ။
တဈကှငြးလုံးက ပရိသတတြှေ ငှိမကြသွှားတယြ။
အားလုံးရဲ့ အကှည့တြှကေ သူမဆီ စုပှုံ ရောကလြာတယြ။
''အာ..''
ရှကတြယဆြိုတဲ့ စကားလုံးတောငြ ဒီအခွိနမြှာ သူမ ခံစားနရတောကို ဖောပြှဖို့ မလုံလောကတြော့ဘူး။
သူမကိုယတြိုငတြောငြ ဘာဖှဈလို့ ဝငရြှုပလြိုကမြိ
မှနြးမသိတော့ဘူး။ဘေးပတဝြနြးကငွကြို တဈခကွကြှည့တြယြ ပှီးတော့ စငမြှင့ဘြကကြို တဈခကွကြှည့လြိုကတြယြ။
''အာ..ကွှနမြ လကခြွောြ သှားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတြ>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုကတြယနြောြ...😁
)
ဝမျရှုဟိုငျလညျး ခေါငျးညိတျတယျ။
''တတိယအကိုက တဈကယျကို အံသွစရာကောငျးတယျ သူက အားလုံးထဲမှာမှ နောကျဆုံးပွိုငျပှဲကို ဝငျခှင့ျရသူပဲ''
''နောကျဆုံးအဆင့ျကို ပွိုငျခှင့ျရဖို့ အဲ့လောကျခကျလား''
''တအားကို ခကျတယျ''
ကောငျစုတျလေးက ဆကျရှငျးပွတယျ။
''ပွိုငျပှဲဝငျတိုငျးက ဂိုဏျးတိုငျးရဲ့ အတောျဆုံးတှပေဲ အနညျးဆုံးသုံးယောကျ ရှေးပွီး ဝငျပွိုငျတာ သုံးဖှဲ့ရှိတယျ ဒါကွောင့ျ ၁၀ ယောကျနီးပါးရှိတယျ။
တဈဦးခငြျးစီကို နိုငျပွီးမှ နောကျဆုံးပှဲစဉျကို ရောကျနိုငျမှာ''
သူမ သိလိုကျပွီ။ယနျရဲ့ဟှာက အတော့ျကို တောျပုံပဲ။
''ဒီလိုဆိုတော့ မငျးလညျး တောျတာပဲ
မငျးလညျး နောကျဆုံးပှဲကို ရောကျလာပွီမလား''
ဝမျရှုဟိုငျလေးလညျး ရှကျပွုံးပွုံးရငျး ရှကျရှကျနဲ့
ခေါငျးညိတျတယျ။အရငျတုနျးက ကောငျစုတျလေးက တကယျကို ဝါကွှားပွီး ကွကျခေါငျးဆိတျမခံလေး။ခုလို ငါးနှဈအတှငျး တအား ပွောငျးလဲသှားမယျ လို့ သူမ မထငျခဲ့ဘူး။နညျးနညျးပဲ ခြီးမှမျးရသေး မကြျနှာကွီးက ရဲနပွေီ။
ကြူ းယောငျလညျး လှနျခဲ့တဲ့လတှတေုနျးက
သူမ သူ့ုပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ပွောထားတာကို သတိရလိုကျတယျ။သူမတဈကယျကို မေ့သှားတာပဲ။
''စိတျမကောငျးပါဘူး ရှုဟိုငျ.....
မငျး ပွိုငျပှဲတှေ လာကွည့ျပါမယျလို့ ကတိပေးခဲ့ပမေယ့ျ လှနျခဲ့တဲ့ လေးလက ကိစ်စတဈခုကွုံလိုကျပွီး
မမ တောငျကနေ ထှကျသှားလို့ မရတော့လို့ပါ''
အဲ့တုနျးက သူက အကွိုပွိုငျပှဲတှေ ပွိုငျနခြေိနျမှာ သူမကတော့ ခြီမုနျတိုငျး ကွောင့ျ ကမောကျကဖွဈသှားလို့ ပွနျကောငျးအောငျ နားနရေတယျ။
သူမလညျး ပွနျကောငျးရော ကောငျစုတျလေးရဲ့ ပွိုငျပှဲတှကေ ပွီးသှားပွီ။
''ရ...ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျ မကြျနှာက ပိုတောငျရဲလာတယျ။ပွီးတော့ ူက မော့ပွီး သူမ မကြျလုံးကို တည့ျတည့ျကွည့ျ
ရငျးမေးတယျ။
''စောစောက ကြ တော့ျကို ဘယျလို ခေါျလိုကျတာလဲ''
''ရှုဟိုငျလေ''
ကြူ းယောငျလညျး သူ့ကို ထူးဆနျးသလို ကွည့ျလိုကျတယျ။
''မငျးပဲ ငါ့ကို နာမညျအမွဲ တပျခေါျစခေငြျနတောမလား ခု မငျးကကွီးလာပွီဆိုတော့ အမွဲတမျးပဲ ကောငျစုတျလေးလို့ ခေါျလို့ မဖွဈတော့ဘူး ဟုတျ
တယျမလား...ဘာလဲ
မငျးက မခေါျစခေငြျတော့ဘူးလား''
''ရပါတယျ သခြောပေါကျကို ခေါျလို့ရပါတယျ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး အလငြျမွနျခေါငျးညိတျတယျ။သူ့ကွည့ျရတာ သူမ စိတျပွောငျးပွီး သူ့ကို အဲ့လို မခေါျ
တော့မှာ စိုးရိမျနသေလိုပဲ။
ဒီ ကောငျစုတျလေးကို ကြနေပျအောငျ လုပျပေးရတာ အတောျခကျတာပဲ။
''မင့ျ အလှည့ျ က ဘယျတော့လဲ''
အဲ့အခြိနျမှာ ယနျရဲ့ဟှာ က ပွိုငျပှဲမှာ အနိုငျရသှားွ
ပီ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး ပွိုငျစငျဘကျကို ကွည့ျရငျး ပွောတယျ။
''နောကျလာမယ့ျ တဈပှဲပဲ''
ရောကျပွီလား!အဲ့အခြိနျမှာ ဒိုငျရဲ့ နောကျတဈပှဲက
ခြီ အဆင့ျ ပှဲ ဖွဈကွောငျး ကွညောသံကို ကွားလိုကျရတယျ။ဒါဆို ဝမျရှုဟိုငျနဲ့ ရှောငျရီ ပွိုငျရမှာပေါ့။
''မမကြူ းယောငျ ကတြောျ သှားတော့မယျ''
ကြူ းယောငျလညျး အလိုလို လကျက သူ့ခေါငျးလေးကို ပုတျမိသှားတယျ။
''ဟိုကောငျလေးက အကာကှယျတှေ ဖနျတီးရာမှာ တောျပုံပဲ သတိထား''
''အငျး..သတိထားပါ့မယျ''
''ကံကောငျးပါစေ''
ပွောရငျး သူမလညျး ကံကောငျးခွငျး သငျ်ကတေ
လုပျပွလိုကျတယျ။
''မှတျထားနောျ မငျးနိုငျတာ ရှုံးတာက အရေးမကွီးဘူးရယျ.. အဓိက က မငျး ဘာမှ မဖွဈဘဲ ပွနျဆငျးလာနိုငျရငျ ရပွီ''
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မှငျသကျသှားတယျ။သူမ အဲ့လို ပွောလိမ့ျမယျလို့ လုံးသ မထငျထားမိဘူးလေ။
ခဏကွာတော့ ကောငျစုတျလေး အရမျးကို တောကျပတဲ့ အပွုံးနဲ့ ပွုံးပွတယျ။တလကျလကျတောကျပပွီး မကြျစိတောငျ ကြိနျးမတကျပဲ။
ကြူ းယောငျလညျး တောကျပနတေဲ့ အလငျးစူးတှကေို အမွနျလကျနဲ့ ကာလိုကျရတယျ။မကြျလုံးတောငျ ကြိနျးတယျ။သူမလညျး ကွည့ျလိုကျရော ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျကှငျးထဲ ဝငျသှားပွီ။ အာ.. ကှကိုယျ အလငျးရောငျတောကျနတေယျလို့ စိတျကူး.ယဉျနမေိတာလား!ဘယျအခြိနျတုနျးကမြား ကောငျစုတျလေးရဲ့ အပွုံးတှကေ တအားတောကျပလှနျးတယျလို့
သူမ ခံစားသှားရပါလိမ့ျ!သူမ မကြျစိတောငျ
ကနျးတော့မလိုပဲ တောကျပလှနျးလို့!!
ပွိုငျပှဲ စပွီ။ဝမျရှုဟိုငျလညျး သတိကွီးကွီး ထားလိုကျတယျ။စောစောက ပွိုငျပှဲအရ သူ့ပွိုငျဘကျကို
ပိုသတိထားလာမိတာတော့ အမှနိပဲ။
ရှောငျရီ အတှကျလညျး အတူတူပဲ။လှနျခဲ့တဲ့ ငါးနှဈက အတှငျးဆောငျ တပည့ျအဖွဈကနေ ထုတျပယျခံခဲ့ရတယျ။ဒီနေ့ သူ့အပွဈတှကေို ရှငျးလငျးပွီး အရငျလို ပွနျလညျ တောကျပကြောျကွားနိုငျတော့မယျ။
ဒီနေ့ ရှောငျရီဆိုတဲ့ သူ့ကို အနိုငျကငြ့ျခဲ့တဲ့သူတှကေို တကယ့ျအငျအား အစဈမှနျဆိုက
ဘာလဲဆိုတာ ပွသနိုငျတော့မယျ။
လကျရညျတူ နှဈယောကျယှဉျတဲ့ အခါမှာ
ရဲရငိ့တဲ့သူပဲ ကနြျခဲ့နိုငျလိမ့ျမယျ။တခြိနျတညျး ပဲ
နှဈယောကျလုံးက စတိုကျတော့တယျ။
ဝမျရှုဟိုငျက မွင့ျမွတျတဲ့ မီး ဝိညဉျကွောပိုငျဆိုငျထားပမေဲ့ သူပထမဆုံး စသုံးတဲ့ ဂါထာက မီး နဲ့ သကျဆိုငျတာမဟုတျဘဲ လဓေားတှကေို ဆင့ျခေါျတိုကျခိုကျခွငျး ဖွဈတယျ။ရှောငျရီလညျး.မွပွေငျကို လကျနဲ့ ရိုကျခလြိုကျတော့ ခကြျခငြျးပဲ
မွကွေီး နံရံတဈခုပေါျလာပွီး လဓေားတှကေို ကာဆီးသှားတယျ။
သို့ပမေဲ့ လဓေားတှကေ အယောငျပွသကျသကျပဲ။အဲ့အခြိနျမှာ ဝမျရှုဟိုငျက ပွိုငျဘကျ နောကျကြောကို ရောကျသှားပွီ။သူရဲ့ ဓားပြံကို ဆင့ျခေါျပွီး လှှဲကာ ခုတျခလြိုကျတယျ။ဓားက ခြီ တှနေဲ့ ပွည့ျနှကျ
နပွေီး မယုံနိုငျလောကျအောငျ ပွငျးထနျတယျ။
ပွိုငျဘကျက ဘယျလိုမှ ခုခံနိုငျစှမျးမရှိတော့ဘူး။
''တောျတယျ''
ကြူ းယောငျလညျး မနနေိုငျတော့ဘဲ ကောငျစုတျလေးကို သွဘာပေးလိုကျတယျ။
ဓားက လူကို ဖွတျသှားပွီး မွပွေငျနဲ့ ထိကာ
ထနျခနဲ အသံမွညျသှားတယျ။သူ့ရှေ့က လူက တဖွညျးဖွညျး လထေဲကို လှင့ျမြော ပြောကျကှယျသှားတယျ။ပုံရိပျယောငျကွီးပဲ!ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အမူရာပွောငျးသှားတယျ။ရှောငျရီရဲ့ ကိုယျအစဈ ဘယျမလဲ လိုကျမရှာအားတော့ဘဲ သူ့ ကိုယျပေါျမှာ
ဒိုငျးအကာကှယျတဈခု အမွနျဖနျဆငျးလိုကျတယျ။
သူ ဖနျတီးပွီးပွီးခငြျးမှာပဲ ကွီးမားတဲ့ ဖိအားနဲ့ ဓားတဈခုက သူ့ ဒိုငျးအကာကှယျပေါျကို ခုတျသှားတယျ။
သူလညျး ဓားကို တဈခကြျလှှဲပွီး ပွနျခုခံလိုကျကာ
နောကျကို ခုနျဆုတျလိုကျတယျ။ထငျတဲ့ အတိုငျးပဲ ရှောငျရီကို နိုငျဖို့က မလှယျဘူးပဲ။
သူ့နညျးတူပဲ ရှောငျရီကလညျး ဓားရှညျကို တငျးတငျးဆုပျကိုငျရငျး သူ့ကို ငေးကွည့ျနတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက ဓားကိုငျဆောငျကွပွီး
ဓားကို ကြှမျးကငြျကွတယျ။ဂါထာတှေ သုံးပွီး
ယှဉျတာထကျစာရငျ နှဈယောကျလုံးက ဓားကှကျတှမှော ပိုကြှမျးကငြျနကွေတယျ။နှဈယောကျလုံးပဲ
ဂါထာ တှေ သုံးပွီးမတိုကျတော့ဘဲ ဓားကှကျတှပေဲ ယှဉျတိုကျကွတော့တယျ။
ရှောငျရီက သဈသားနဲ့သတ်တု ဝိညဉျကွောပိုငျရှငျ
မလို့ သူ့ဓားက ရှှရေောငျဖြော့ဖြော့လငျးနတေယျ။
ဓားကထကျပွီး ခိုငျခံ့တာမလို့ တိုကျဖို့ရော ခုခံဖို့ရော
အသုံးပွုလို့ ကောငျးတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကတော့ မီးဝိညဉျပိုငျဆိုငျသူမလို့
သူရဲ့ ဓားခကြျတိုငျးက တောကျလောငျနတေဲ့ မီးတောကျလိုပဲ ထိတှေ့သမြှကို
အကွီးကယြျပကြျစီးစတေယျ။
နှဈယောကျလုံးက အကှကျတဈရာကြောျ တိုကျခိုကျပွီး သှားပမေဲ့ အနိုငျအရှုံးက မကှဲပွားသေးဘူး။
ဒီတိုငျးသာ ဆကျတိုကျနမေယျဆိုရငျတော့
နှဈယောကျလုံး လကျပနျးပဲ ကလြိမ့ျမယျ။
နောကျဆုံးတော့ နှဈယောကျလုံးက ကိုယ့ျအကွံနဲ့ ကိုယျ စထုတျတိုကျတော့တယျ။
ရှောငျရီက ခကြျခငြျးပဲ အကာရံ အလံနှဈခုကို
ပဈလှှတျလိုကျတယျ။တဈခုက ခကြျခငြျးပဲ
ပုံစံပေါျလာပွီး အုပျသှားတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျကလညျး ဒါကို ပွငျဆငျထားပွီးသားမလို့
ဝေးရာကို ရှောငျသှားလိုကျတယျ။
ဟမ့ျ!အဲ့အခြိနျမှာ ရှောငျရီက အေးစကျစှာ ပွုံးလိုကျတယျ။ထငျတဲ့အတိုငျးပဲ အတှငျးဆောငျတပည့ျတှေ အားလုံးက သရေမှာ ကွောကျတဲ့ ငကွောကျခညြျးပဲ။
''ခြီ တိုးပှား အကာအရံ ဖွဈပေါျစေ''
သူရှတျလိုကျခငြျးခငြျးပဲ အရပျလေးမကြျနှာက
ခြီ တှကေ အကာအရံရှိရာဆီကို စုလာကွတယျ။
သူပဈလှှတျထားတဲ့ အလံပုံစံ အကာရံက ကနေ
အဖွူရောငျအလငျးတနျးတှေ တောကျပလာတယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး မကြျနှာ အနညျးငယျပကြျသှားတယျ။ရှောငျရီက အလံအကာရံ နှဈခုကို တမငျ
ပဈလှှတျလိုကျပွီး သူ့ကို အဝေးကို ရှောငျသှားစတော။တကယျတော့ အကာရံက တိုကျခိုကျဖို့မဟုတျဘဲ ရှောငျရီရဲ့ ခြီကို တိုးပှားလာစဖေို့
လုပျထားတဲ့ အကူညီပေးမဲ့ အကာရံ အမြိုးစားပဲ။
ဒီအကာရံက လုံးဝ ပွီးပွည့ျစုံသှားတဲ့အခါ
အကာရံ ရဲ့ အလယျမှာရှိတဲ့ ရှောငျရီလညျး
လုံးဝ ခြီ အမွင့ျဆုံး အဆင့ျကို ခဏတာ ရောကျရှိသှားလိမ့ျမယျ။
မကောငျးတော့ဘူး!ငါသူ့ကို ဒီအကာရံ အပွည့ျစုံ ဖောျခှင့ျ မပေးနိုငျဘူး။မတတျနိုငျဘူး! နညျးနညျး စှန့ျစားကွည့ျရတော့မယျ။
ဝမျရှုဟိုငျလညျး သူရဲ့ ခြီ မှနျသမြှကို စုစညျးလိုကျတယျ။ခကြျခငြျးပဲ ဘေးမှာ လပှေအေသေးလေး
ထလာတယျ။(အတှငျးအားစုတာမြိုးပဲ)
မွင့ျမားပွီး ကွီးမားလှနျးတဲ့ ဓားတဈစငျးက
ပွိုငျကှငျးကို လှှမျးခွုံ သှားတယျ။လထေုထဲမှာ
ဓား ခြီ အငှေ့အသကျတှေ လှှမျးသှားတယျ။
''ဒါ ..ဒါက အခွတေညျအဆင့ျ ရောကျနတေဲ့
သူတဈယောကျပဲ ဖနျတီးနိုငျတဲ့ ဓားအကာရံ မဟုတျလား''
ပှဲကွည့ျနတေဲ့ ပရိသတျတပည့ျ တဈယောကျက
တအံတသွရရှေတျလိုကျတယျ။
ဓားပညာကို နကျနဲစှာ နားလညျနတေဲ့ လူတဈယောကျသာလြှငျ သူ့ရောကျနတေဲ့ အဆင့ျရဲ့ တဈဆင့ျထကျ မွင့ျတဲ့ ဓားပညာကို အသုံးပွုနိုငျတာဖွဈတယျ။
(TN:😁 မရှငျးမှာစိုးလို့..ကောငျစုတျလေးက
ခြီ အဆင့ျဆိုပမေဲ့ ဓားပညာကိူ နကျနဲစှာနားလညျ
နပွေီမလို့ အခွတေညျဆင့ျရောကျတဲ့သူ သုံးနိုငျတဲ့ ဓားအကာကှယျကို ထုတျတိုကျနိုငျတာ)
စိတျပူနတေဲ့ ကြူ းယောငျလညျး ပိုတောငျ မှနျးကွပျလာတယျ။ကောငျစုတျလေးက သူ့အားထုတျမှုတှေ အကုနျလုံးကို ဒီဓားခကြျမှာ ထည့ျထားတာ။အနိုငျရှုံ့းကို ဒီတဈခကြျ ဆုံးဖွတျပေးတော့မှာ။
''ဓားပေါငျး ထောငျသောငျး လှင့ျပြံစေ''
ဒီစကားလုံးတှလေညျး ရရှေတျလိုကျရငျပဲ စောစောက အေးစကျသာအငှေ့သကျတှရေနတေဲ့ ဓားကွီးဟာ မွောကျမွားလှတဲ့ ဓားငယျတှေ အဖွဈ
ပွောငျးလဲ သှားပွီး နရောအနှံ့ကနေ ပြံဝဲလာကွ
တယျ။တဈဟုနျထိုးပဲ ပွိုငျကှငျးရဲ့ အလယျက
တဖွညျးဖွညျးပုံဖောျစပွုနတေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ အကာရံဆီကို တိုးဝငျသှားကွတယျ။
နောကျဆုံးတော့.ရှောငျရီရဲ့ ခြီ တိုးပှား အကာရံ က မပွီး မွောကျနိုငျတော့ဘူး။သို့ပမေဲ့ ဒီအခြိနျမှာ
ရှောငျရီက အတိုငျးတာတဈခုထိ ခြီ တိုးပှားပွီးသား ဖွဈနပွေီ။အလငြျအမွနျပဲ သူရဲ့ အကာရံ အလယျကနေ ခုနျထှကျပွီး လထေဲကို ပြံသနျးသှားတယျ။
ဂမျရှုဟိုငျရဲ့ အေးစကျနတေဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ ဓားထောငျခြီ ဟာ သုူ့နောကျကို တစိုကျမတျမတျလိုကျလာကွတယျ။
သူလညျး မတတျနိုငျတော့ဘဲ သူ့တဈကိုယျလုံးကို ဖုံးအုပျသှားတဲ့ အထိ မွကွေီး နံရံ တဈခုဖနျတီးလိုကျရတယျ။သို့ပမေဲ့ ဓားတှကေ မွကွေီးနံရံထဲ စိုကျဝငျသှားကွပွီး မွကွေီးနံရံ ဒိုငျးက မကွာခငျ
ပွိုပကြျတော့မလို ဖွဈလာတယျ။
ရှောငျရီ အံတွိတျရငျး မကြျလုံးတှထေဲမှာ
အေးစကျတဲ့ အငှေ့သကျနဲ့ဖုံးလှှမျးသှားတယျ။
သူ့ ရညျရှယျခကြျတှေ ဖွဈမွောကျမှ ရမယျ!
ခု ပွိုငျပှဲကို သူ လုံးဝ ရှုံးလို့ မရဘူး!လုံးဝပဲ!
ဓားပေါငျးမွောကျမွားစှာ တိုးဝငျနတေဲ့ မွကွေီး
အကာရံဒိုငျးက ခကြျခငြျးပဲ ကြိုး ပေါကျသှားတယျ။
အနိုငျအရှုံ့းသဲကှဲ ပွီပေါ့။
ရုတျတရကျပဲ စောစောက
တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှထေကျ ပိုပွငျးထနျပွီး
.ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ဓားအငှေ့သကျတှကေ
ကြိူ းပကြျသှားတဲ့ မွကွေီး နံရံကနေ ထှကျပေါျလာတယျ။ တိုကျခိုကျနတေဲ့ ဓားတှတေောငျ လထေဲမှာ ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ရှောငျရီက မွကွေီးနံရံပေါျမှာ ရပျနရေငျး
လကျတဈဖကျတညျးနဲ့ သငျ်ကတေခြို့ကို
ပုံဖောျလိုကျတယျ။သူ့ပုံစံကပငျပနျးတယျထငျနရေပမေဲ့ ညှာတာမှုကငျးမဲ့တဲ့ ပုံစံလညျး ပေါကျနတေယျ။
ပွီးတော့ သူ တဈလုံးခငြျး အောျပွောလိုကျတယျ။
''ကောငျးကငျ ကို အလြားလိုကျ ခှဲစေ''
ပွောပွီး သူရဲ့ ဓားရှညျကို အားကုနျဝေ့ကာ
ခုတျခလြိုကျတယျ။လထေဲက ရပျတန့ျနတေဲ့
ဓားတှအေားလုံး အရပျလေးမကြျနှာကို လှင့ျပွနျသှားကွတယျ။နောကျဆုံး ပွိုငျကှငျးတဈခုလုံး အုပျထားတဲ့ အကာအကှယျကို ထိမိတော့မှ ပွုတျကပြွီး
ရပျတန့ျသှားကွတယျ။
ကောငျးကငျ အလြုားလိုကျခှဲခွငျး!ဒါက နတျအမွူတေ အဆင့ျရဲ့ ဓားကှကျပဲ!
သို့ပမေဲ့ ရှောငျရီရဲ့ ဓားကှကျက မပွီးသေးဘူး
သူရဲ့ဓားကို ကောငျးကငျကို ခြိနျလိုကျရငျပဲ
ကွီးမားလှတဲ့ ခြီ ဓား ကွီး တဈစငျးထှကျပေါျလာတယျ။ဒီ ခြီ ဓားက ဝမျရှုဟိုငျ ဆင့ျခေါျလိုကျတဲ့
ဓားကွီးထကျကို အဆတဈရာ ကြေုာျ ကွီးတယျ။
''ဖကြျစီးစမျး''
ရှောငျရီက ကယြျလောငျစှာအောျဟဈလိုကျရငျပဲ
ခြီ ဓားကွီးက ရှောငျဖို့တောငျ အားမရှိတော့တဲ့
ဝမျရှုဟိုငျဆီ ပွေးဝငျသှားတယျ။
ကြူ းယောငျ နှလုံးတှေ တအားတုနျလာတယျ။
ကောငျစုတျလေး စငျပေါျတငျသှားကတညျးက
သူမ ခံစားနရေတဲ့ မကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက
ပိုပွငျးထနျလာတယျ။
ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ ခံစားခကြျကွီးက.သူမနှလုံးကို ဆှဲညှဈနပွေီး တဈကိုယျလုံး မှှေးညှငျးတှေ တောငျ ထောငျလာတယျ။
သို့ပမေဲ့ သူမ ခန်ဓာကိုယျက အလိုလို တုံ့ပွနျမိပွီးသားဖွဈသှားတယျ။
''ကောငျးကငျ မိုးကွိုး ဆငျးသကျစေ''
ကွီးမားလှတဲ့ မိုးကွိုးလြှှပျစီးကွောငျးကွီးက
လထေုကို ခှဲထှကျပွီး ကောငျးကငျပေါျကနေ အလြူငျမွနျ ဆငျးလာကာ ခြီ ဓားကွီးကို ဝငျတိုကျပဈလိုကျတယျ။ ခြီ ဓား ကွီးက ခဏခငြျးပဲ အစိတျစိတျအမွှှာ မွှှာ ပွိုကှဲသှားတော့တယျ။

ရှောငျရီလညျး သှေးတဈခကြျ အနျထုတျလိုကျတယျ။
တဈကှငျးလုံးက ပရိသတျတှေ ငွိမျကသြှားတယျ။
အားလုံးရဲ့ အကွည့ျတှကေ သူမဆီ စုပွုံ ရောကျလာတယျ။
''အာ..''
ရှကျတယျဆိုတဲ့ စကားလုံးတောငျ ဒီအခြိနျမှာ သူမ ခံစားနရေတာကို ဖောျပွဖို့ မလုံလောကျတော့ဘူး။
သူမကိုယျတိုငျတောငျ ဘာဖွဈလို့ ဝငျရှုပျလိုကျမိ
မှနျးမသိတော့ဘူး။ဘေးပတျဝနျးကငြျကို တဈခကြျကွည့ျတယျ ပွီးတော့ စငျမွင့ျဘကျကို တဈခကြျကွည့ျလိုကျတယျ။
''အာ..ကြှနျမ လကျခြောျ သှားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတျ>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုကျတယျနောျ...😁
)
တိုင်တောင် ဘာဖြစ်လို့ ဝင်ရှုပ်လိုက်မိ
မှန်းမသိတော့ဘူး။ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ် ပြီးတော့ စင်မြင့်ဘက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။
''အာ..ကျွန်မ လက်ချော် သွားလို့..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတ်>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုက်တယ်နော်...😁
)
တိုင္ေတာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ဝင္႐ႈပ္လိုက္မိ
မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္ ၿပီးေတာ့ စင္ျမင့္ဘက္က္ို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
''အာ..ကြၽန္မ လက္ေခ်ာ္ သြားလို႔..
ဟိုး ဟိုး.. ဟိူးဟိုး...''
ပရိသတ္>>''@#$...''
(TN:😁😁 အားရပါးရ
Up လိုက္တယ္ေနာ္...😁
)