၈၈
''သခင်ကြီး...
ဇီမို့ တပည့်ဆိုတာ..က...''
ပြောခါနီး နှမ်းလေးကို ယုယန်က ရေခဲမျက်လုံးနဲ့
စိုက်ကြည့်
လိုက်တာမလို့ နှမ်းလေးလည်း ပြောမယ့်
စကားတွေ
အားလုံးကို ပြန်မျို ချ လိုက်တယ်။
ယုယန်လည်း ဘေးက ရှည်မျောမျော အရာလေး
ကို သာသာ.ပုတ်ပေးရင်း.ပြောတယ်။
''ဒီလိုလည်း ကောင်းပါတယ်....''
ကျူ းယောင်လည်း အံ့သြ သွားတယ်။
သူ့ဆရာ ဘာ ဆိုချင်တာလဲ။
ရှင်း ရှင်းပြောလေ....ဟေ့..ဟေ့။
သူ့ဆရာဆီက သိရအောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း
မေးမလို့ ရှိသေး မှော်သတ္တဝါ မျိုးစုံရဲ့ ဝမ်းနည်း
ဖွယ်အသံတွေက
ရှေးဟောင်းတောင်တစ်ခုလုံး
ကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။သူတို့ ကျောက်စိမ်း
သစ်တောတောင်က ခပ်တုံးတုံး ကြိုးကြာတွေ
တောင် ဝမ်းနည်းဖွယ် ရာ အသံတွေ မြည်တမ်း
နေကြတယ်။
သူမကိုယ်တိုင်လည်း မှော်သတ္တဝါ ကောင်
အဖြစ် ပြောင်းသွားလို့လား.မသိဘူး
သူစိတ်ထဲမှာလည်း ဝမ်းပန်းတနည်း ခံစား
နေရတယ်။ ဆိုးဝါးလွန်းလို့ သူမ အသံတောင်
မထွက်နိုင်ဘူး။ဘာလို့ ဒီလို ခံစားနေရလဲဆို
တာကို သူမ မသိတော့ဘူး။ တစ်ကယ်ပဲ
သူမ ဘာဖြစ်နေတာလဲ။
ဝမ်းနည်းနေတဲ့ ခံစားချက်ကြီးကို ရင်မှာပိုက်
ပြီး ဆရာ့ ခြံဝန်းထဲက ကျောက်တုံးစားပွဲလေး
မှာပဲ သူမ တစ်နေ့လုံးထိုင်နေမိတယ်။ မှော်
သတ္တဝါကောင်တွေရဲ့ အော်သံကိုလည်း.တစ်နေ့
လုံးကြားနေရတယ်။နေဝင်မှပဲ သူမ အသိ
ပြန်ဝင်လာတော့တယ်။
ကျူ းယောင်လည်း.သတိပြန်ဝင်လာရော သူမ
စားပွဲမှာ ထိုင်နေတာ တစ်နေ့လုံးရှိနေပြီဆိုတာ
သိလိုက်တော့ အတော်အံ့သြ သွားတယ်။
သူမ ဆရာလည်း မရှိတော့သလို နှမ်းလေး
ကိုတောင် မတွေ့ရတော့ဘူး။
သူ့ကို ကြိုက်ရဲ့သားနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တော့
ကြိုက်နေမိမှန်းမသိရှာတဲ့ သူ့ဆရာကို ကျူ းယောင်
လည်း အနည်းငယ် အပြစ်တင်ချင်လာတယ်။
သူမ ခံစားနေရတာကို ဒီအတိူင်းကြီး.ပစ်ထား
ခဲ့ရတယ်လို့။ ဒါကြောင့်ဆရာက ခုထိ RS
မချိတ်နိုင်သေးတာ အံ့သြစရာတော့.မဟုတ်ဘူး။
ကျူ းယောင်လည်း အိမ်ထဲဝင်ပြီး သူ့ဆရာ ပြန်
အလာကို စောင့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
အရင်ဆုံး.သူမ လူအသွင်ပြောင်းဖို့ လိုအပ်နေ
တယ်။
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
နောက်တကြိမ် သေသွားပြန်တဲ့ တပည့်ကျော်(my discipline die yet again)
Χιούμορကျင့်ကြံခြင်း လောကမှာ အားလုံးက လေးစား အားကျ ကြောက်ရတဲ့ ဆရာသခင်' ယုယန်' တစ်ယောက် နှစ်ပေါင်း သောင်းချီကြာမှ တပည့် တစ်ယောက် လက်ခံလိုက်ပါတယ်။စိတ်နှစ်ကိုယ်နှစ် သင်ပေးတာကြောင့် သူ့တပည့်လည်း ကျင့်ကြံရင်း ကျော်ကြားလာခါနီးမှာပဲ သေဆုံးသွားပါတယ်။လက်မလျော့တမ်း...
