MERHABA GENÇLER YINE BEN.
🙈🙉🙊
BOL KEYIFLI MUTUŞLU OKUMALAR...
77.Bölüm :
Anlatıcı'dan
Semih icli bir nefes alarak annesinin karşısında bulunan kanepeye oturdu. Annesiyle o sırada göz göze geldi. Ellerini birleştirip basının arasına aldı. Bu nasıl bir gün böyle uzadıkca uzuyordu.
"O...ğl..um..mm.?"dedi Gupse abla sessizce ama bunu Semih duyunca ellerini yüzüne getirerek ovaladı. Sakin olmalıydı en azından birazcık dayanmalıydı. "Mete APAR mı yaptı sana bunu ?"sarhoş babasını sabah işte görmüştü Semih ofiste sızmak tam ona göreydi. Ofisi bu işler icin kullandığını bilmiyordu ama öğrenmişti.
"Mete ve özge...e.. yaptı !" dedi tek nefeste olanca şeyi özetledi. Özge lafını duyunca Semih bakmaya çekindiği gözlere baktı. "Özge ?"dedi anlamadı o kız buna cüret edebilir miydi. "Evet..t" Gupse hanım ağlayarak üzerindeki mürdüm yeşili trenç kotu çıkardığında Semih annesinin moraran kollarını görünce. Kanepeye yaslandı sakinliğini her an bozabilirdi.
"Nedennnn??" bu sorunun cevabı Semih'i şaşırtacaktı hazırlıklı olmalıydı. Ezilmeyle bu hale gelmiş kollarında ki parmak izleri Semih gözüne batıyordu. "Seni eve almamalarını söyledim. " dedi yanaklarını silerek. "Senden uzak durmalarını istedim." semih yalandan bir kahkaha attı. Deliriyor muydu neydi sorun üzerine sorun. Ters mi doğumuştu anlamıyordu.
"Sen değil miydin ikisini savunan anne..." durdu yerinden kalktı. "Sen değil miydin bana sırtını çeviren onları tutan anne.... " dedi. Odada ileri geri gidip saçlarını yolarca eline geçirdi. " SEN DEĞIL MIYDIN HAAA BUNLARA ORTAK OLUP BENI DELIRTEN ŞIMDI NEDEN GELDIN ANNNE..." yanına gidip kulağına bağırdı. "NNEDEN GELDINNNN HAAA ??? NEDEN ?? NEDenn ??" ağlayarak kulaklarına kapatan annesiyle geri sustu. Elini sıktı ağızına gòtürdü. Duvara çarptığı elinin üzerini ıssırdı. Tüm öfkesini bağırarak atamıyordu. Kıyamıyordu annesine sustu. Yanına oturdu.
"Ben...nn..n piş...ma..nım..m " oğlum diyerek moraran eliyle yanağını tekrar sildi. Oğlunun gòzlerinin icinde yardım et dercesine baktım. Yardım etmeliydi düşündükçe delirecekti. Ya bu diyardan tamamen gidecekti yada ölecekti. Gupse Hanım ilk kez kendinden ödüm veriyordu. Orta yolu hep bulmaya çalışan pozitif bir kadındı. Şimdi ise çaresiz bir zavallıydı.
"Ağlama Gupse BOLAT ! "dedi. Kızlık soyadını kullanarak Apar soyadından nefret ediyordu Semih. Annesini bu halde görmeyi beklemiyordu. Sevmediği çocukluk anılarını anlatan annesini cogu zaman dinlememiş gibi gözüksede dinliyordu o zamanlar. Kızlık soyadını da gençken en güçlü olan annesinin kim olduğunu unutmaması için hatırlatarak söyledi.
"Ben...n pisma..nım..m oğ..lum..m Mete..e.ye inanı..p sana inanmadıgım... icin. Pismanım...m" oğlunun ayaklarına diz cöktü. Dizine alnını koyduğunda Semih etrafa bakındı. Güclü olmak zorundaydı güclü ve merhametli en azından denemeliydi. Ne yapacaktı annesinin küçükken saçları oksayıp ben seni korurum anne demesiyle saçlarını mı oksaşaydı tekrar. Kendi kızıda bu hale düşse ne yapardı Semih. Annesini sahranın yerine koydu. Neden annesine gitmiyorda ona geliyordu ki yardım edeceğini nerden biliyordu.
"Kalk."dedi Semih annesinin böyle kendini acındırmasına alışkın değildi. "Ol..maz..z..." dedi Gupse hanım daha şiddetli hıçkırarak. Semih çaresizdi yine ve yine ne yapacaktı inadı hala vardı. Ama annesi onu büyütmüstü kendi kendine bu yaşa gelmemisti ya. "Gupse BOLAT kalk lütfenn !" dedi. Aradaki resmiyeti bozmak istiyordu yapamıyordu.
"Olm...az.."yine aynı cevap gelince Semih dayanamadı. "Anne..ee kalk sen pes eden biri değilsin kalk ayaklarımın ucundan birisinin ayaklarının dibine oturulacaksa ben yaparım. Sen benim annemsin." dedi. On dört yaşındaki cocuga döndü. Evi terkedip gitmek istedigi gün annesi yine kapanmıstı. O günde aynı şeyi söylemişti Semih. Kalkmayınca yerinden kalkıp yanına diz cöktü.
"Neden bunları yaptılar ?"dedi moraran göz kapağı kanayan kaşı ve kurumuş kankı agızına bakarak söyledi. Gupse hanımsa birbir anlattı olanı ağlayarak icini dòkerek her seyi yaptığı ve yapılan her şeyi buraya gelmesini ve nerden budluğuna kadar. Semih sordu Gupse hanım cevapladı. Semih arada bir kalkıp ellerini saçının arasına aldı sakindi belki. Ama duydukları geçmisini telafi etmesine yetmiyordu. Bütünleyici düşünmeliydi.
....
"Muyatttttt !" Sahra mutfakta kendine cikolata getiren Murat'a hala sinirli olduğu için Muyat demişti. "He canım !" Murat ahşap sandalyede rahat edemedi bir türlü. "Yemey jen men yicem. " Sahra'ya gülerek baktı özlemişti haylazını. "Tamam bende küstüm yemiyorum." Sahra hemen boynuna atladı. Muratı çok özlemişti. Küsmesini sevmiyordu sadece kendi küsmeliydi.
"Ceni jok öjledim babbaa." Murat suratını devirip özlediği kücüge baktı. Uzattığı çikolatadan kocaman ısırdı. "Bayıstık mı ?" Murat başını sallayıp ağızındaki cikolatayı emdi. Babasıyla konusmasını biraz kötü gecmis olsada buraya aniden gelmesinden sonra şu manzarayı yasamak hiç kötü değildi.
"Ama ben size kaç kere diyeceğim ya şu çikolatadan uzak durun diye. Ikisi de beş yaşında sanki üzerinize bakın o gömlek işe mi gideceksin sen Murat. Sakalın neyinde tüm cikolata olmuş. "Semih'in yanından gelen Sara Murat'ın koyu yesil gözleriyle gözünü bulusturunca söylenmeyi bitirdi.
"Evet kızım açıkla bakalım anneye gömlegimin halini ?" mavi gömlegin yakasında oluşan cikolata parcacıklarını Murat yeni farketmişti. "Ama ayne babbam pacakyı" Sara Murat'ın yanına sandalyeyi cekip oturdu. "Pasaklı zaten o da sende Murat ya bir daha çikolata yemeyin disinizin hali kalmayacak yaşlanınca." Ikisini her şeyden vazgeciriyordu Sara ama bir türlü çikolata sevdalarından vazgeciremiyordu.
"Yaslanınca da sıcak çikolata içeriz demi kızım ?"her seye bir kılıf uyduran Murat itinayla buna da uydurdu.
"O zaman da başına kakarım. Ya salak nasıl òzledim seni."sara muratın eline vurduğunda Murat bunu bekler gibi omzuna elini attı. "Ben özlenmeyecek erkek miyim kızım !" Sara Muratın kolunu yandan sıktı. "Elin ağır len dikkat et. " dedi.
"Ya mamma babba menimle iygiyenin!" Sahra kendini unutlmuş hissederek söylendi. "Annen yüzünden kızım kolumu sıkıp uf etti. " sara Muratın yanağına hafifce vurup sıktı.
"Ya mamma babbama vuyma!" Sahra yüzünü òptüğünde agızında ki çikolata Muratın yanağına bulaştı. "Ya görüyor musun kızım. Erkeğe şiddet uyguluyor mahkemeye versem bana sahitlik et. Annene tazminat davası açabilirim o zaman. Beni dòvüyor." Sara iki eliyle Murat'ın yanagını büzüp ağızını yuvarlak yaptı .
"Özledim ya valla fransayıda òzledim sizinle bos bos zaman gecirmeyi de özledim. Buraya gònderdin bizi unuttunda." Sara burada sadece Semihi ve evini seviyordu. O fransada ise mutlu yuvayı seviyordu. Muratla dolu doluydu.
"Gidelim dedim içerdeki salak icin kaldın benim sucum yok !" Murat omzunu silktiginde Sara güldü.
"Ben onunla birlikte olursam sende yanımda kalsana Murat !" dedi aniden. Murat birden tuhaflaştı. Tamam sarayla semih birlikteydi simdi ama garipti işte onlar evlenecekti hala tuhaf geliyordu.
Şakaya vurarak "benide mi evlatlık almaya karar verdiniz ? " dedi. Sara ise söyledigi seyi farkedince duruldu. Sahra olaylardan habersiz elinde ki milkayı bitirmeye çalışarak yemegi sürdürdü.
"Sence ne oldu o kadına?" Murat konuyu degistirdi. Biliyordu sara'nın tıkandığını beş yıl boyunca her davranışını anlamıstı. Zaten Sara Murat'ın yanında asla ayrılmazdı ki.
"Mete bey bu kadar canileşmiş midir Murat ?" dedi Sara . Soruya soruyla karşılık vermek amacı degildi. Ama Semih'in durgun hali Mete Beyin yapmış oldugu ihtimalini kanıtlıyordu. "Eger o kadını o yaptıysa canilesmekten kastın. O sikik herifi öldürmemle biter. Karısını döven şizofrenden bunuda beklerim. Eger senin yada Sahranın kılına zarar gelsin. Apar ailesinin benden cekecegi var.." Apar soy isminden hep nefret ediyordu hala da ediyordu. Ne sorunlu bir aileydi bunlar.
"Bulaşmayacaksın Murat olurda daha kötü şeyler olursa. Senide bu kumpasa dahil edemem. Sòz ver bana."zaten Sara için yeterince belaya katlanıyordu. Birde bunu cıkacaktı. Sara istemiyordu böyle sorunları "dahil oldum bile yavrum." Sahranın elindeki çikolatadan aşırınca Sara yandan vurdu. Bazı konularda haklî olduğu gibi bunda da haklıydı Murat.
"Iyi mi Semih ?" Bir saattir konusuyorlardı içeride merak etmişti Murat dayanamayıp sormuştu. "Koyduğumda tuhaftı ya da ne bilim mutsuz gibiydi. Sence annesini affeder mi ?" Murat 'la bu diyaloga girmek Sara icin saçma gelse de biriyle girmeliydi. "Affeder sonucta annesi Sara. Sahran seni affetmez miydi?" Sara kızına asla kötü davranmazdı ki. Gupse Hanım'ın anneliğini sorguluyor değildi. Ama kızına onlar gibi de kötü davranmazdı.
"Cok büyük canını yakmazsam affeder ama Semih'in onlar canını yakıyor Murat. Okuldaki haliyle şu an ki halinda zerre alaka yok. Sanki mutsuzluk şurubu içmişte dibine kadar mutsuz olmuş gibi bir hali var. " geceleri ve konustukları zamanlar dışında Semih yürüyen tabut gibi geliyordu Sara'ya daha çok düşünceli, daha az sinirli. Oysa ilk başlarda hiç öyle değildi daha iyiydi daha cok sinirliydi.l fakat çekilebilir bir sinirdi.
"Onları sende cektin Sara ondan daha çok sen yaşadın. Kendini hala düsünmeyip onu düşünmen zararlı biliyorsun degil mi ? Onun ona gòre sıkıntıları büyükolabilir ama seninde Sana göre sıkıntıların büyük." Murat hala anlama veremiyordu. Yatıp kalkıp Semih'e nasıl bağlıyordu Sara sözü. O sırada evden odalardan birinin kapısı açılınca Murat Sara'nın omzundan elini cekti. Sara ise merakla ayaklandı. Ne olacaktı bunun sonu birbirlerini bırakmasınlar istiyordu.
Murat Sara ve Sahra mutfağın girisine geldiklerinde ağlamaktan yorgun düşen Gupse Hanım'ın, koluna girmiş Semih'in, yeni gördükleri moraran kollara baktılar. "Sen yardım et Sara. Lavaboya gidecek Sanırım." Murat'taki vicdan yine meydana cıktı. Melek hanım böyle olsaydı Murat kendini òldürürdü düşünceden.
Sara Murat'ın sözüne uyup Gupse hanımın koluna acıtmadan girince Semih'le göz göze geldi. Göz kapakları bile irislerinin kızarıklığını kapatmamıştı. Zorlu bir konuşma olmuştu aralarında Semih pisman oldukca pisman oluyordu. Saglam temele oturtmus olsaydı kimsenin canı yanmayacaktı. Sara koluna girince Semih'e başını salladı.' Ben halledebilirim' misali Semih'te zaten yorgun düşmüştü. Ruhen değil bedenen. Kolunu bıraktığında oturma odası olan Salona gecti kanepeye başını dayadıgında ağrıdığını hissetti.
"Kötü mü gecti ?"Murat Sahra'yla beraber karsı koltuga oturdu. Sormak istemesede sormak icin icindeki ses isyan etmiş ve aklına ihanet edince sordu. "Plan iptal !" dedi Semih başını salladıktan sonra. Eliyle alnını ovdu. "Babam Sara ve Sahra'nın burada kaldıgını biliyor. " dediğinde Murat afallamadı değil. zaten tahmin etmişti kadın basına Gupse Hanım burayı bulacak degil ya.
"Planı boş ver ! Sen yoluna koydun mu anneni ?"plan zaten basında sacmaydı Sara yanında daha güvendeydi murat için.
"Dogrusunu istersen bilmiyorum. Annem benim annemdi ve ben onu koruyamadım." Sahra Murat'ın çikolataya bulanmış yüzünü yeni gòrdü.
"Korumak senin elinde ama babanın cekilmesi gerek !" Baba sòzü Semih'te tekrar tekrar nefret olusturuyordu. "Aradım polisi !" dedi Semih. "Ne polisi ?" Murat saskınlıga düşmüştü.
"Süleyman Amca'ya söylemeden iş yapmadım Murat. Òmer ve kendi adamlarını şirketten uzaklaştırdı. Belgelerin oldugu yeri de söyledim. Biz halledemeyecegiz polis halletsin. Habersiz baskında ve annemden alacağımız darp raporundan sonra Özge ve Mete hapse girer. Kendi leş kargalarıyla. Uzamasın iş Necati beyde dün uyandı zaten. Mektupları ve kamera kayıtlarıda var. Birinden birinde hapse mahkum edilecektir. Uzatmayalım artık." dediginde Murat bir anda düşündü.
"Ya polis de halledemezse !"sonrasında ne olurdu adamın ayarı belli degildi. Suça meyilli bir çesit piskopattı.
"Denemeden bilemeyiz !" dedi Semih. Bu sefer yoluna koymak istiyordu. Semih zaten yeterince düşünceliydi yeni yeni uzayan sakalları kaşınmadıgı halde kaşıdı. "Senden ricam olacak Murat biliyorum yapacagını ben söylemesemde Sara'ya ve Sahra'ya dikkat eder misin ? Benim annemle bir kac isim var onları burada tutma. Yanında olsunlar."Murat basını salladı zaten ikisinide burada bırakmazdı o desede demesede.
Sara Gupse Hanım'la iceriye girdiğinde Murat yerinden kalkmaya niyetlendi fakat Sahra çikolata yediği icin homurdandı. Kadına bir seyler demek istiyordu ama ne diyecekti geri vazgecti. Gupse hanımın kolları morken demesi bile bunları telafi etmezdi bos verdi. Sara Murat'ın yanına oturduğunda Semih yan gözle düsünceli bir sekilde baktı Sara'ya. Sara'da bir sey oldugunu anlayıp Semih'e bakmayı sürdürdüğünde gözlerini ve mimiklerini kullanarak kalkmasını sòylediginde Sara Murat'a "ben geliyorum Murat." dedi. Yine onun yanında kendini gergin hissesiyordu. Gizli saklı iş cevirmek pek Sara'ya gòre degildi.
Murat önemsemedi o sıra da çünkü gupse hanımın nasıl bu hale geldigini düsünüp kurgulamaya çalışıyordu. Insan korkardı birine el kaldırmaya ama bunu yapan insan degildi ki.
Sara kalktıgında Semihte ardından iki dakika sonra cıktı. Sarayı koridorda gördügünde kafasındaki bir cok cözülmemiş konuyla ona yaklaştı. Sara'nın karsısında dikildiginde Sara yanaklarını avucunun icine aldı. Kimse acı cekmeden olgunlaşmıyordu . Semih'inde sınavıydı bu dahada büyüyecekti .
"Iyi misin diye soracağım ama bu soru çok yersiz olur. Ama iyi ol olur mu ? Her sey yoluna girecek!" Semih annesiyle konustugu zamanı hatırladığında Sara'nın dip kuyularında bogulmak istercesine baktı. Çünkü ağır geliyordu bir cok konu. Erkekti ama onun da dayanak noktası bir yere kadardı.
Saea avuclarının icindeki teni ayaklarının ucuna basarak alnını öptü. "Gel yanıma" dediginde Semih konusmadan Sadece bakıyordu. Elini tuttugunda daha cok sessiz kalarak yürüdü. Yatak odasına girdiklerinde kapıyı sessiz bir sekilde kilitledi. Yataga Semih'i oturtup yanında oturdu. "Ben üzülüp ağladığımda hep sana derdimi anlatırdım. Seni bulmayıp kırıldıgım zamanlarda ise susku nluguma anlatır doya doya sacmalardım. Kendime kızardım. Sonrasında yine sana telefonumda bakarak ağlardım. Sen benim en güzel sebebimdin! Sende su an durgunsun galiba cokca da kırgın. Ama sana bir sır vereyim mi Semih ?" Kendine cevirdiginde Semih yine sessizdi. Başını salladı "Ben hep sana sıkıca sarıldıgımda acılarımın gecegine inanırdım. Sende kaburgalarımı sökene kadar sarılabilirsin. Bir anda icini anlatamasan da bu sarılma seni daha iyi hissettirebilir." Semih yüzüne ve gülüsünde care arar gibi baktı. Sonrasında konuşmadı yine sımsıkı sarıldı. Sara'nın dedigi gibi. Acılarının üzerinde yük olmak yerine kendine yük olup acılarını hafifletecek bir sarılışla dengelemek istedi.
Bes dakika süren sarılmanın ardından istemeden ayrıldı. Güclü hissediyordu azda olsa bogazını temizleyip gülümsedi. "Işini biliyorsu n ?" dediginde Sara gülümseyerek sevdigi adamın yüzünü inceledi. "Bilmesem su an yanımda olmazdın." dediginde Semih ayaga kalktı. "Ben gidiyorum yavrum. Sende Murat'la eve gidiyorsun ! Aksama ben yanında olurum. Bir sey sormadıgın icin de sagol. Sadece bunu yapman konusmaktan daha rahatlattı." Sara'nın saclarını geriye ittirdi.
"Her zaman yanında olurum Semih. Susmak konusmaktan daha cok sey anlatır ilerde bir gün her seyi kendin anlatırsın. Aksama beklerim." yanakları kızarmıştı Sara'nın Semih öyle tatlî bakmıstı ki. Cennetteki yasak meyve gibi güzellikteydi bakışı .
"Akşama bekle yavrum. Umarım bir kac güne daha iyi olur. "elinden tuttugunda sarada sözünü tamamlayıp bitirdi.
Evden cıkmaları uzun sürmedi hep birlikte bir daha gelmemek üzere eşyalar toplandı ve çıkıldı. Otoyolda Semih ve Gupse hanım ters yöne döndü. Murat'ın arabasında Sara'da evde degistiremedigi kızının üstünü degistirdigi sırada "mete tutuklanmıs !"dedi Sara hic beklemiyordu. Bir anda elindeki atlet düştü koltuğa. Suçlular cezasını buluyordu ne güzeldi.
"Sonunda buldu belasını !" dedi Sara. Sevginin s'ini bile beslemiyordu o adama karsı. Her sey onun yüzünden olmuştu. "Buldu zaten evden çıkmadan önce babam söyledi. Necati Beyde uyanmıs!" Sara atleti giydiginde Mutlu habere sevindi iste. "Ciddi misin ne zaman ?"uyunamaz diyorlardı ama erken uyanmıştı.
"Dün uyanmış ve o da delilleri verdi. Ömür boyu müebbet yesin şerefsiz!"sara ilk kez Murat'ı küfrettigi icin tebrik edecek duruma gelmisti. Adamı ne güzel tanımlıyordu o söz.
"Sonunda bitti desene!"sara Sahra'nın üzerini bitirdiginde uykusu gelen Sahra annesinin kucagına yattı. Zaten yorulmuştu hemen bedeni bir iki oynamadan sonra düşüp kalıyordu.
"Daha yeni başlıyor benim kızım evlenecek !" Murat dikiz aynasından bakarak güldügünde Sara Murata baktı. Sahra'nın evlilik yasımı geldi de böyle söylüyordu.
"Bizim kızımız kücük daha Murat. Hem onun evlenmesine karsı değil miydin ?" bu durumda konusulacak en absürt konu değil miydi bu. "Ondan bahsetmiyorum senden bahsediyorum." dedigin de Sara bir an yola ve gecen arabalara dalıp gittiginde Murat güldü.
Olaylar bitmisti işte sonunda simdi ise Semih'e verdigi sözü en kısa zamanda tutacaktı. Zaten vizesinin bitmesine de sayılı günler kalmıstı. Bosanma işlemlerini başlatacaktı. Ne kadar acele etmek istemese de Sara icin hayırlı olan buydu. Sonra yolları bir süre ayrılacaktı.
Son bölümlere adım adım diyelim gelmiyor ilham perisi 😊