*KYLA/JAYCA POV*
"You bitch!" sigaw ni Ate Joy at biglang inagaw sa'kin ang baril.
Lihim naman akong napangisi sa ginawa niya.
Itinutok niya sa'kin ang baril at galit na galit siyang nakatitig sa'kin. Then,
"JAYCA!"
Hindi ko alam kung sino 'yong sumigaw pero natawa nalang ako.
Nang kalabitin na ni Ate Joy ang gatilyo ng kanyang baril. Sabay din na pinaputukan ni Thunder ang ama ni Ate Joy na babarilin sana ako.
"H-how?" 'di makapaniwalang tanong nito habang tinititigan ang baril na hawak niya. Natawa na naman ako, hindi niya alam na kanina ko pa natanggal ang bala sa kanyang baril.
Nagkagulo ang lahat.
Hinampas ni Cecile ng baril sa batok si Tito Greg na ama ni Ate Joy. Kaya nawalan ito ng malay.
Nagfocus ako kay Ate Joy. Nginisihan ko siya na ikinanginig niya at nabitawan ang baril.
"Akala mo ba maiisahan mo ako?Hahaha! No way! Naisahan mo lang ako noon dahil wala pa akong lakas para labanan ka. But now, NO WAY!" galit kong sigaw sa kanya at sa isang iglap lang. Nasa likuran na niya ako.
"Boo!" napatalon siya sa gulat at sabay tinadyakan ko siya sa likod.
"Jayca! Don't hurt her. Don't hurt my daughter!" sigaw ni Tita Maricel. Kapatid siya ni mama.
Naaawa akong nakatingin sa kanya habang hilam na ng luha ang kanyang mukha.
"Stupid!" mahinang singhal ko saka nilapitan si Ate Joy at hinila sa buhok para makatayo.
"Let me go!"
"No! Tapusin na natin lahat. Right here, right now!" malakas kong sabi para marinig ng lahat.
"Jayca please? Not my daughter." pakiusap ni tita.
I smirked.
"She's not." seryoso kong sagot saka ngumisi.
"W-what?!"
"Let me go! You bitch! Papatayin kita!" sigaw nitong babaeng gustong makawala. But sorry, she can't. Mahigpit pagkakahawak ko sa buhok niya.
"Love?" mahinang tawag ng lalaking nasa likuran ko.
"Nadala na ba sa hospital si Kuya Jason?" tanong ko. Halos pumiyok na ang boses ko pero pilit kong pinatatag ang sarili ko.
Yeah, it's Kuya Jason. Hinarang niya ang bala na dapat sana sa'kin tatama. He saved my life. And it's fucking hurt!Nasaktan ang kuya ko nang dahil sa'kin.
This girl, hindi ko ito mapapatawad. Never!
"Y-yes. But you need to go there." mahinang sabi nito na ikinataka ko. Hindi ko siya nilingon pero ngumiti ako ng mapakla.
"Is he okay?"
"Love, just go there. They need you. He needs you. Your presence."
Hindi na ako sumagot. Pinisil ko nalang ang ugat na bandang nasa batok ni Ate Joy kaya nawalan siya ng malay.
Nilibot ko ang aking paningin.
"Thank you for coming and I'm sorry. Sorry kung nagkagulo."
Iginala ko ang aking paningin. Bago nagsalita ulit.
"Nakikiusap lang ako sa inyo na huwag na ipagkalat ang mga nasaksihan niyo ngayon. Salamat." sinenyasan ko mga underlings ko pati si Kuya Jackson kaya tumango lang sila.
Nilapitan ni kuya si Ate Joy at binuhat. Iyong iba naman pinagtulungang binuhat si Tito Greg.
Hinarap ko si Melvin at nilapitan.
"Let's go." seryosong saad ko at nauna pa.
Mabilis akong nakarating sa motor niyang nakapark na nasa gilid ng kalsada. Kinuha ko ang isang helmet at sinuot kaagad.
Wala akong ganang magsalita, kahit gutom 'di ko nararamdaman. Ang tanging naiisip ko lang ay ang kuya ko.
Kumusta na kaya siya? Okay lang siya 'di ba? Hindi naman malala ang tama niya 'di ba? Ligtas ang kuya ko, masamang damo 'yon kaya matagal mawawala.
"Love?" tiningnan ko si Melvin at tinanguan. Sumampa kaagad siya sa kanyang motor at pinaandar saka ako sumampa din.
Yumakap ako ng mahigpit sa kanyang bewang at inihilig ang ulo sa kanyang balikat.
---
*THIRD PERSON POV*
Ramdam ni Melvin ang kaba na nararamdaman ng kanyang kasintahan. Yumakap ito ng mahigpit sa kanyang bewang at inihilig ang ulo sa kanyang balikat. Rinig niya ang malakas na kabog ng dibdib nito. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela ng kanyang motor.
Nawalan din siya ng lakas para magsalita, hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa kanyang girlfriend. Sinunod lamang niya ang utos ni Ryan na sunduin si Jayca dahil 'di nila alam ang susunod na mangyayari.
Matindi ang tama ni Jason kaya hindi nila alam na kakayanin ba nito.
Ang bilis ng pangyayari, hindi nito akalain na magagawa ulit ng pinsan ni Jayca ang ginawa dati, mas masahol pa ngayon. Kating-kati na siya kanina, gustong-gusto na nitong patayin si Joy ngunit nagpipigil lamang siya.
Dahil ayaw niyang mangialam kay Jayca. Ayaw niyang siya ang pagbuntunan ng galit nito. Kapag galit ito, huwag mong pakialaman kung ayaw mong maghukay ng sarili mong libingan.
Mahina na pagpapatakbo niya nang malapit na sila sa hospital, hindi pa tuluyang nakahinto ang motor. Tumalon na si Kyla/Jayca at bitbit ang helmet na tinakbo ang loob ng hospital.
Ipinark kaagad ni Melvin ang motor at isinabit ang helmet dito bago sinundan ang kanyang kasintahan.
"Miss, room of Jason Sandoval?" dinig niyang tanong dito ni Kyla.
"Ah ma'am nasa ER pa---"
"Damn! Bullshit!" sigaw nitong nakayuko kaya nilapitan kaagad siya ni Melvin at niyakap.
Gulat ang nakarehistro sa mukha ng nurse pero sinenyasan lang ito ni Melvin, nakilala naman ng nurse si Melvin kaya malungkot itong tumango.
She's crying.
Parang tinutusok ng karayom ang puso ni Melvin na niyakap ng mahigpit ang kanyang girlfriend na tahimik na umiiyak.
"Sssh, tahan na love. Puntahan na natin sila. Matapang 'yon. Alam mo namang masamang damo iyon kaya 'wag ka na mag-alala diyan." pagpapalakas ng loob nito sa dalagita. Napangiti naman ang dalaga pagkarinig nito kaya kumalas ng yakap sa nobyo. Pinahiran ng lalaki ang mga luha nito at inakay na papunta sa ER.
Samantala,
Nahihirapan ang mga doctor na tanggalin ang bala sa katawan ng binata. Dahil malalim ang tama nito sa likuran na tumagos palapit sa puso.
Alam nilang kahit makuha nila ang bala, hindi pa rin mabubuhay ang binata. Naghihingalo na ito. Nakapikit at umusal ng panalangin sa kanyang isipan
Lord, huwag mong pabayaan ang pamilya ko. Maraming salamat sa buhay, maraming salamat dahil binigyan mo ako ng pagkakataon na makasama ang aking kapatid bago mawala sa mundo. Hindi ako nagsisisi na iniligtas ko ang buhay niya ngayon na hindi ko nagawa noon. Maluwag na ang dibdib ko Lord, dahil sa wakas nailigtas ko na siya. Masakit man na mawawala ako kaagad at 'di siya makasama ng matagal ngunit masaya na ako na nakasama ko siya at nakabawi. Salamat Lord, gabayan mo ang aking pamilya. Ang mga mahal ko sa buhay, lalo na ang aming prinsesa. Thank you Lord.
"1
2
3!"
Pagbibilang ng doctor habang nirerevive ang pasyente ngunit wala pa ring response ito.
Sabay na napatingin ang doctor at nurses sa monitor nang tumunog ito at naging flat na ang isang guhit.
"One more time!" sigaw ng doctor at tinapat ang defibrillator sa dibdib ng binata.
Samantala, nasa labas na ng ER ang pamilya Sandoval at mga kaibigan nito.
Walang umimik kahit isa, nakasandal sa pader si Kyla at katabi nito ang boyfriend na nakaakbay sa kanya.
Lahat nagdadasal ng tahimik.
Umaasang maliligtas ang taong nasa loob ng ER.
Umaasang makasama pa nila ito ng matagal.
Mabubuhay pa kaya ito?
O kasabay ng pagbabalik niya ay siyang pagkawala naman ng kuya niya?
---
Hello!
Vote and comment your reaction.
Wag lang po "BITIN" OR "UPDATE".
Gusto ko rin malaman kung anong reactions niyo, kung saan ako mali para naman po maibago ko at maitama.
A/N:I'm not perfect. Sorry sa wrong grammar and typo's.
Enjoy reading!
- Ate Mae