Semih beni arabaların arasında sepette bırakacagını düsünsem kırk yıl aklıma gelmezdi.
Harekette edemiyordum. Hareket etsem tekerlek beni kendiyle birlikte sürükleyecek egimli olan yolda yere çakılana kadar durmayacaktım. Aslında adrenalin olur diyen düsünceme gülemedim de.
Icinde pusmus oturdum. Gelen gülüşme sesleriyle beni burada unuttukları belliydi. Yüzümü egip sıkıntıdan ellerimi saymaya baslamıstım. Oda kesmeyince sıra sıra dizilmis olan arabaları teker teker sayıp renklere ayırdım. Bari güvenlik görevlisi gelse diye dua etmedi de degildim.
Hakeret edemeyince agrı girmisti. Kac dakika olduguda bilmiyordum. Seslenmek istesemde gururume yediremiyordum.
Arabaya çaresizce bakarken sonunda arda hocayla gelenlerden biri. Yüzündeki gülme istegini bastırarak yanıma yürüyordu. Anlık bir bakısma olsada utanmıstım.
Sepetin kenarını tutup elini bana uzatırken caresizlikle elini tutup dogrulacaktım.
"Bırak onu tunç "
Diyen sesle elim havada kalmıstı. Sepeti bırakınca sallanmıstım. Iki saattir kurtarmayıp kurtarana ne engel oluyorsun.
Bir kac adımda yanımızda solugu almıstı. Adını az önce duydugum tunça sinirle bakarken elini uzattı.
Arda hocayla diger arkadasıda gelmisti. Zaten aklı sonradan çalısıyor ya.
Ne yani beni bırakmadan önce düsünsen ne var.
"Sara in asagıya!"
Kendini kontrol etmeye çalıstıgı demiri sanki kırılacakmıs gibi sıkmasından belliydi.
Bana uzatılan eli tutup dogruldum. Resmen dört kisinin icinde cocuk gibi kalmıstım. Kucagına alıp indirirken bize baktıklarını istemesemde farkediyordum. Hepsinin yüzünde alaylı bir gülüs vardı. Kolunun altında cıkmama izin vermezken bütün gözler bize cevrilmisti.
" aksama görüsürüz"
Hic kimseden bir söz cıkmamıstı. Buna sebep oldugum icin kendimi kötü hissetmistim.
Kolunun altında ilerleyip siyah arabanın önüne gelince sakin ön kapıyı actı. Fırtına öncesi sessizlik degildi. Bu arabaya binmeden önceki sessizlikti. Bir kac saniyede önden dolanıp söfor koltuguna oturmustu.
Hala sakin haldeyken canıma kastım olmadıgı icin kemerimi taktım. Günü berbat etmistim.
Ne kadar sinirliyse kemerini de takmamıstı. Dikiz aynası ve yan tarafta olan aynaya arkaya dogru sürüp bir anda döndürmüstü. Arda hoca ve diger iki kisi gülüsürken ortada bulunan sepeti kumral saclı kisi itti.
Garajdan cıkarken yine konusmaması tüylerimi diken diken etmisken derin bir nefes aldım. Kendimi yunanların olimpiyat oyunlarında hissedecektim birazdan. Bunu tecbürelerim le ögrenmistim.
Yolun yarısına gelmemize ragmen konusmayınca yine kendim süründüm ya sinirli mi diye bakacaktım. Yolda olan gözümü ona döndermekten korkuyordum. Arabayı yavas sürmesine ragmen direksiyonu sıkıyordu. Ellerinin üzeri kızarmıstı.
Kemerini bahane ederek konusacaktım.
"Semihhh.."
Bana bir anlık bakıp yola döndü. Kendine hakim olmaya çalıstı acık kapıydı.
"Kemerini takmamışsın."
Cevap vermek yerine kendini baska seylerle oyalıyordu. Biliyorum suc bendeydi. Ama eglenmekte mi yasaktı ki.
"Takabilirmiyim?"
Hayatımdaki en aptal soru kategorisine bunu da katıyorum. Araba süren bir insanın kemerini hangi cesarete takıyordum.
Cevap gelmeyince kemeri mi çözdüm. Hızımız yavaslarken bunu evet olarak algılamıstım. Yerimden dogrulup sol tarafında bulunan şeriti cektim. Kolayca gelirken hızıda daha da yavaslattıgını anlamıstım. Kemeri emniyete takınca yerime oturup arkama yaslandım. Kendi kemerimi de taktım.
"Kızgın mısın"
O cevap vermeyince üstüne giden bir sara oluyordum.
"Peki konusmuyorsun. Bende ne yapsam ne yapsam"
Aklıma su durumda hic bir sey gelmeyince pes edip caddeyi izledim. Eve az kaldıgı bildigim yolları gecerken anlamıstım.
Evin önüne gelince yavaslamıstı. Girerken koydugum yerden telefonumu alırken onunkide orada olunca alabilirmiyim diye sordugumda kapıyı carpmıstı. Cebime koyup bagaja ilerledim. Cıkardıgı posetlerden iki tanesini alabilmistim. Cins adam her yerde cinsti. Arabayla olan iliski biterken evin bahcesinin kapısını acıp ilerledi. Bende arkasından onu takibe gecmistim.
Elinde torbaları Yere koyup anahtarı posta kutusunun bulundugu yerden cıkardı. Iki kere cevrilince acılan kilit sesiyle girdim. Ayakkabılarımı koridorda cıkarıp mutfaga yürürken saykonun sıcak karsılamasına tebessüm etmistim.
Benim arkamdan gelip mutfak masanın üzerine alısveris torbaları koyup bir sey demeden çıkmıstı. Asıl benim atmam gereken tribi o atıyordu. KÜTÜK!
Alınan malzemeleri raflara ve buz dolabına yerli yerince yerlestirdim. Sabah kahvaltı yapmadıgımdan ezilen mideme elimi bastırdım. Fayda etmiyordu.
Elime ekmek alıp dolaptaki nutellayı sürüp mutfakta atıstırmıstım. Bu halde karsısına cıkmak ne kadar dogruydu tahmin edemiyordum.
Son lokmayıda mideme indirip cıktım. Televizyona öyle bir bakıyordu ki bir de sehpaya bilerek ayagını koymus tikim var. Ama bunu neden yapıyordu ki.
Yanına gelince kolunu kaldırıp oturdum. Madem o bana böyle davranıyor bende aldırmayacaktım.
Eliyle yanagımla oynaması cok iyi bir durumdu. Aniden gelen gülümseme hissini bastıramamıstım. Dogru yoldaydım. Yüzüne bakmaya calıssam boynuna gelmistim.
"Semih"
Cenesine degen burnumu cektim.
"Efendim"
Evet cevap verdi.
"Kızgın mısın "
Oralı olmamıstı. Televizyondaki stand up showa bakıyordu. Bunu da izlerken de mi ifadesiz olur bir insan.
Boynuna degen dudaklarımı cekmek yerine öpmüstüm .
Ellerini belli belirsiz omzundan hareket ettirip dudagıma getirdi. Uzun süre bekletmeyip hemen cektigi elini agızına götürürken ne yaptıgına bakma icin yüzümü cevirdim.
Dudagımın kenarına cikolata yüzünden mi dokunmustu. Bir de onu silip daha dogrusu oradan alıp yemesi. Yani kızgın degildi.
"Mmm.. bensiz mi yedin"
Oda mı kahvaltı yapmamıstı. Ama bana yapacagım demisti. Evden sabah cıkarken.
"Evet ama sanada yapabilirim"
Gözlerini sabitlemisti. Yüz hatlarımı inceliyordu. Basını egip alnını alnıma dayadı.
"Sen ye ben seni yiyebilirim"
Gercekten bir gün beynine girip hormonlarının böyle calısmasıne sebep olan seyi araştıracaktım.
"Semih ya valla böyle olmuyor"
Yüzüme gülerek bakarken korkumdan eser kalmamıstı. Gülüsünde ölebilirim. Orası benim cennetim. Nefes aldıgım yer.
"Yapta yiyelim güzelim kahvaltı yapmadım."
Beni serbest bırakırken yanından kalktım. Seviyordum hemde her hücremle. Ondan korkan yanımdan esef bıraktırmıyordu.
Nutellaları kare seklindeki tost ekmeklerini sürüp tepsiye koydum. Yanına meyve suyuda koyunca kaldırdım. Sabah yemeden gitmesine nasıl izin vermistim.
Ben uyurken o calısıyordu.
Ayaklarını sehpadan indirmesi hosuma gitmisti. Kızınca ters davrandıgını anlıyabiliyordum.
Elimdeki tepsiyi oturunca dizlerime koydum. Nutellalı ekmegi uzatınca eline almayı istememisti. Elimde bulunan ekmegi agızına verirken gözlerinin cevresinde olan katmalar güldügü belli ediyordu.
Bir kac lokma bitirirken diger iki ekmegide yedirmistim.
"Ellerine saglık yavrum"
Sırf kızmadı diye de yapabilirdim. Ama ondan bu sözleri duymak en güzeliydi.
Tepsiyi sehpaya bıraktım. Kalktigımda götürecektim. Sayko huysuzlanarak semihin diger tarafına yattı. Kumandayı bırakıp saykonun tüylerini oksarken o kadar masum duruyordu.
"Bir iki saate cıkacagım."
Beni evde yalnız bırakmasına alısacaktım bir türlü. Itiraz etme gibi bir sansım olmadı icin söyledigi söze karsılık konusmadım.
Kanepenin basındaki yastıga sırtımı yaslayıp belgesele bakmak en mantıklısı gibi geldi.
Sehpada bulunan telefonumun çıglık atan mesaj sesi duyulunca elime aldım. Ya operatör mesajlarıydı yada twiter yada instigramdan gelen bildirim sesiydi.
Tusu kaydırıp acmıstım. Bir ara aklıma not etmeliydim. Annemlerin fotograflatını odamdaki kullanmadıgım bilgisayardan atacaktım.
Instigramdan gelen bildirimi actım. Takipci istegi bir yazısına girince bana bu gün yardım eden tunc un ekledigini gördüm.
"Tunç demir senin arkadasın falan mı"
Emin olmak icin sorarken saykoyla oynarken bana döndü.
"Nerden cıktı. Soyadını nerden biliyorsun"
Elimdeki telefonu uzanıp alınca bir sey söylemedim. Yüz hatlarından ne oldugunu anlamaya calısıyordum. Ellerini telefonun klavyesinde oynarken durmustu.
"Soruma cevap vermedin"
Telefonun tusunu kilitleyip az önceki aldıgım yere koydu.
"Semih yine noldu ya"
Beni aldırmamasını sevmiyordum.
" ne olmalı ki"
Saykonun tüyleri oksarken mırıldanıyordu.
"Yok bir sey"
Belgesele dönüp maymunları izlemek seninle konusmamaktan daha iyi.
Yanıma yaklasınca gögüsüne yatırmasına itiraz etmedim.
" Bir daha o elini bir erkege uzattıgı görmeyim. Yada birine masumca baktıgını."
Sözlerine itiraz etmek icimden gelmiyordu. Zaten onun dısında birine güvenmekte.
"Aksam gitmesen olmaz mı"
Arda hocalarla bulasacaktı.
"Neden güzelim"
Tisortunun üzerinden ellerimle daireler ciziyordum.
"Gitmeni istemiyorum"
Saclarıma elleriyle masaj yapıyordu.
"Bir sartla gitmem"
Yerimden diklesip yüzüne bakmak icin bagdas olup oturdum.
"Ne sartı"
Yine üzerimde gezinen bakıslarını anlamamak icin aptal olmak gerekiyordu.
"Bana güzel yasat ki gitmeyim"
Adamın aklı nerelerde ya. Git hanzo falan ol ne yani hep bir seyler mi isteyeceksin. Yapamazdim hem yapmakta istemiyordum.
"Gidiyorsun o zaman"
Hem ne gibi seyler de yapacagımı bilmiyordum. En fazla oturup cips mısır yerdik kola icer film izlerdik. Dudaklarımı büküp dogruldugum omuza geri yattım.
"Saram"
Hangi ülkenin güzel sesi ki yine ahenkle söylenmisti.
"Efendim"
Burnuma dokunan elini ıssırmak istiyordum. Bu hayvanca bir sey olurdu. Keske umut olsaydı yanımda onu özlemistim. Dün görmemw ragmen simdi de görmek istiyordum.
"Benimle gelebilirsin"
Ciddi miydi yani ben onu en son garajda zor duruma sokmustum.
" emin misiniz yani ben sizin arkadaslarınızın yanında olmam dogru mu?"
Dudakları bir anda dudaklarıma anlık baskı yapmıstı.
"Sen benim kalbimin kafası güzel halisin... yanımda ol hep"
Kelimeler anlatılamayacak gibi olan mutlulugum beni gökyüzüne cıkarmıstı. Orada ki gökyüzü gibi uçsuz buçaksızdı mutlulugum.
Nefesi hala dudaklarımdaydı.
Bogazımın kurudugunu hissediyordum. Gitmemiz yada kalmamız önemli degildi. Sade o izbedici sesi benim mutlulugumdu.
Oküz sayko yine duruma müdahale edip semihin boynuna çıkmıstı. Romantik anları bozan ilk kedi olarak tarihe gececekti.
Zaman ilerlerken kendimi yemek icin hazırlayacaktım. Aslında zaten kız arkadaslarını yanında getirecekleri özel bir yemekmis. Ben istesemde istemesemde gidecektim.
Semihle uzun zaman önce çıktıgımız alısveriste hic birini begenmeyip sonradan bir cok kıyafeti aldıgı aklıma gelince onları giymenin en dogru zaman oldugunu farketmistim. Dusa girip sacımı kurutma makinesiyle kurutup banyodan cıktım. Odama girince yesilin her tonunun huzur vermesi gerekirken heyecandan huzursuzluk veriyordu. Dolaba astıgım elbiseleri cıkarıp abartılı olmayan siyah elbiseyi cıkardıgım. Siyahlara zaafım oldugu kesindi.
Pek acık olmayan gögüs dekoltesi ve sırt dekoltesini hice sayıp yatagın üzerine koydum.
Dolabın alt cekmecesinde olan arada bir kullandıgım maşayı prize takıp ısınmasını beklerken yüzüme kapatıcı sürdüm. Zaten arada gelen bu bakım arzum genelde yok denilecek kadar azdı. Sırt cantamda bulunan ruj göz kalemi vs leri alıp yüz çevremi hazırlamaya basladım. Masa ısınınca sacımı cevresine dolayıp sıktırdım. Hazırlıgın uzun sürecegine emin oldugumdan erken den kalktıgım icinde sanslıydım. Sacım makyajım bitince elbiseyi giymek icin üzerimdeki bornozu cıkardım. Siyah elbiseyi askısından ayırıp sonunda üzerime gecistirmistim. Hic kilo almayan bir vucudum oldugu icin sanşlıydım.
Sonunda biten hazırlıgımla boynuma annemin aldıgı melek kolyesini taktım. Bunu kullanmayı sevmiyordum. Benim melegim annemdi simdi ise yoktu. Bu ilk özel yemekte bana destek olacagına emindim.
Ne kadar düzene aykırı olacagını bildigimden spor ayakkabı giymek yerine ne ara aldıgımı hatırlamadım. Siyah topuklu ayakkabıyı elime alarak merdivenlere yürüdüm. Cüzdanı ve bir kac malzemeyi de kücük dikdörtgen seklinde kadifemsi cantaya yerlestirdigim icinde mutluydum. Corapla yürürken ayagımdan cıkmayan seslere minnettarlıgım diz boyuydu.
Salona yürüdügümde beni farketmemisti. Çoktan hazır oldugu kıyafetinden belliydi.
"Semih gidelim mi"
Televizyonun bos ekranındaki yüzü bana cevrilmisti. Yüzünde alaylı bir ifadenin olması kendimden süphe etmeme sebep olmustu.
Sigara ve parfümün bas döndüren kokusunu icime cektim.
"O dudagındakini sil"
Yeminle öküz olan öküz.
" ya semih sacmalama"
Arkama dolanınca ne oldugunu anlamamıstım. Enseme hafif esinti gibi gelen bas döndürücü ic cekislerine aldırmamaya calısıyordum.