Bu gün benim dogum günümdü. 18 yaşına girmistim. Gercekten annemi babami deli gibi özlüyordum. Neden hep ben kaybetmeye mahkumdum ki. Söyle bir düsününce yapayalnızdım. Bilmedigim bir yerde bilmedigim bir evde bilmedigim bir odadaydım. Kendimi her gün kandırıyordum. Alısmaya calısıyordum fakat olmuyordu. Yataktan kalkıp bana yabancı gelen odaya göz gezdirdim. Oysa ki kendimi kaptırmıstım koca bir yalana. Aileme layık bir kız olacaktım. Onlar yokken yapamıyordum. Göz yaslarıma akmaya yüz tutmustu. Dolaptan karsıma cıkan ilk kıyafetleri alıp üstüme gecirdim. Dısarıya cıktım. Sabahın erken saatleriydi bu saatte herkes uyuyordu. Gidisimi farketmeyeceklerdi bile. Su an sadece annemi ve babamı görmek istiyorsum. Onlar yanımda olsun baska kimse olmasın istiyordum. Hava ılık ılık eserken taksiyi durdurup bindim. Mezarlıhga gitmesini söylerken gözyasları tutamıyordum. Sanki nefes alamayacak durumdaydım. Nasıl bir acıydı bu daha gecmek bilmiyordu.
Topraklarına kapanıp yanlarına uzandım. Nasıl özlemistim kokularını. Gelemiyordum nasıl bir evlattım ben. Nasıl annemle babamı yalnız bırakmıstım.
"Ben geldim tekrardan. Sizi cok özledim ve biliyor musunuz bu gün benim dogum günüm"
Bir an duraksadım. zihnimi toparlayıp sesli sesli haykırmak istordum.
" keske her sabah uyandırdıgın gibi bu sabahta uyandırsaydın anne ve sen baba her yemekte söylendigin gibi bu yemektede söylenseydin o kadar özledim ki sizi ben varım siz yoksunuz... herkes var ama sizin nefesiniz sesiniz gölgeniz yok. Dayanamıyorum surama bir sey takılıyor bir yokluk var . Kalbim acıyor anne. Hani düsünce büyüyünce gecer diyordun. Büyüdüm gecmedi tam tersi daha da çogaldı acılarım. Beni görüyor musunuz bakın beni de alın yanınıza dayanamıyorum. Sabredemiyorum yapayalnızım"
elimi topraga gömdüm. Onlara yakın olmak istiyordum. Bu gün yalnızdım bundan sonra hep yalnızım. Nasıl toplayacagım ben bu döküntülerimi. Kim olacak yanımda. Gözlerimi kapatıp daha sokuldum. Onlar benim herseyimdi.
Zamanın akıp gitmesine aldırmadım. Kendimde degildim sanki bitmeyen acıydı bu.
"Sara"
Koluama dokunan kisiye aldırıs etmedim. Sesin kime ait oldugunu bile cözemiyordum. Kolumu tekrar tutunca cektim.
"Rahat bırak beni. "
Elini cekerken kolumu kendime dogru cektim. Istemiyordum kimseyi ailem olsun yeterdi. Yavas yavas göz kapaklarımı hissedemiyordum.
Evimde odamda uyanmıstım. Annem ve babam olan odam. Ikisi yapmıstı bu odayı bana.kim getirmisti beni buraya.
Aklımı toparlayamıyordum. Dogrulurken basım dönmüstü. Banyoda yüzüme soguk suyu vurunca toparlanmıstım biraz. Mezarlıkta birinin bana dokundugunu hatırlıyordum. Merdivenleri duvardan destek ala ala inip gelen televizyon sesine dogru ilerledim. Tanıdık oldugu anladıgım yüze dalmıstım. Beni görünce toparlanıp yanıma gelmisti.
"Nasılsın"
"Iyiyim hocam"
"Noldu bu gün. Neden böyle yaptın."
Bu soruyla karsılaşacagıma emindim. Kanepeye otururken beni takip etti. Yanıma oturup yüzüme bakıyordu.
"Bu gün benim dogum günümdü."
Derin bir nefes alıp devam ettim.
"Annem ve babam yok. Kimsem yok. Ben ailemi özledim."
Aglamaya tekrar baslamıstım. Sulu gözün tekiydim. Son zamanlarda ne cok aglıyordum.
Bana sarılırken hala hic bir sey hissetmiyordum. Sadece annem ve babam yanımda olsun. Tahmin edemedigim süre boyunca aglarken dayanamıyordum.
"Hadi kalk"
"Gitmek istemiyorum."
"Gitmyecegiz sara yuzunu yıkayacagız."
Ellerim titredigi icin semih hoca yüzümü yıkayıp kurulamıstı. Biraz kendimi toplayabilmistim. Uyku iyi gelmisti. Ama hala bu gun bitmemisti. Semih hoca ya baktigimda kot gomlek ve kot pantolonuyla duruyordu. Bu gün okula ikimizde gitmemistik galiba.
"Okula gitmediniz mi"
"Hayır gitmedim."
Televizyondan gözünü ayırıp yüzüme bakarken yorgun gözüküyordu.
"Özür dilerim hocam. Size de yük oldum. "
"Sorun degil sara alıstım."
O sırada karnım aclıktan kendinden gecmisti. Sabahtan beri bir sey yemedigimi farkettim.
"Hocam sizden bir sey isteyebilirmiyim"
"Evet"
Bu nasıl bir cevap
"Ben galiba cok acıktım."
Semih hoca hic bir söz söylemeden gitmisti.
Açlıga engel olamayıp oyalanıyım diye kanalları gezdim. Sabah telefonu bile almamıstım. Alsaydım konusurdum birileriyle.
Kapının kapanmasa sesi duyarken kafamı aniden o tarafa cevirdim.
Elinde bir kac posetle gelmisti. Yüzü hala donuktu. Niye bu kadar ciddi oluyordu ki aniden.
"Al bakalim"
"Tesekkur ederim"
Posetteki kutudan pizzayı cıkarıp önümüze koydum. Semih hocada benle ilgilenirken bir sey yememisti sanirsam.
Beraber yedigimiz pizza ve kolaları bitirdigimizde semih hocanın omzuna basımı koydum. Bu gün gercekten bitsin istiyordum. Hic hareket etmemisti. Ben koluna yatınca.