Chapter 111 : အကဲဖြတ်ခြင်း
လက်ရွေးစင်လေ့ကျင့်ရေး တတိယနေ့နေ့လယ်တွင် ကစားသမားများသည် စားသောက်ရန် စားသောက်ဆိုင်တွင် စုရုံးကြသည်။ ယယ်ကျင်းမင်၏ အံ့အားသင့်နေသော အမူအရာကို မြင်လိုက်ကြပြီး လောင်လင်းသည် ရယ်မိသွားသည်။ "ဘာဖြစ်တာလဲ။ အနက်ရောင်အခန်းလေးထဲက သစ်ရွက်သေအဖြစ် နှိပ်စက်ခံရတာလား"
ယယ်ကျင်းမင်သည် ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင်များကိုကုတ်ခြစ်ကာ ခါးသီးသောအမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ "Old Changက အရမ်းပုန်းတတ်လွန်းတယ်။ တစ်ခါတစ်လေသူက ကြွက်လားလို့ တွေးမိတယ်။ သူကအပေါက်ထဲဝင်ပြီး ပုန်းနေနိုင်လို့ ဆယ်မိနစ်ကြာတာတောင် ရှာမတွေ့နိုင်ဘူး"
ကျိုးယီရန်သည် သူ့အားပြုံးပြသည်။ "ငါမင်းကိုတစ်စက္ကန့်ထက် ပိုမသနားဘူး"
ယယ်ကျင်းမင်: "......"
ပိုင်ဖန်းသည် ပန်းကန်ပြားတစ်ချပ်နှင့် ဝင်လာပြီး သူတို့စကားပြောသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ယယ်ကျင်းမင်၏မျက်လုံးများအောက်မှ မျက်ကွင်းညိုညိုများကို သူမြင်ပြီး သနားစိတ်နှင့်ပြောလိုက်သည်။ "အနက်ရောင်အခန်းငယ်လေးမှာ အစ်ကိုယယ်ရဲ့ အထူးလေ့ကျင့်ရေးက သိပ်ချောမွေ့ပုံမပေါ်ဘူးလား"
ယယ်ကျင်းမင်သည် သူ့နားထင်များကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ "ငါအဆင်ပြေပါတယ်။ မြေပုံအမျိုးမျိုးကို လျှောက်သွားပြီး ခေါင်းမူးနေတာ။ ရွှယ်ယောင်ကပဲ သနားစရာကောင်းတာ။ Old Cuiကသူ့ကို ပစ်ဖို့သင်ပေးပြီး ရွေ့လျားနေတဲ့ပစ်မှတ်မှာ 7ကွင်းထက် ပိုမြင့်တဲ့ 10ကွင်းကို ပစ်ဖို့ပြောတယ်လေ။ သူက အဲ့ဒါတွေအားလုံးကို လွဲချော်နေပြီး မနေ့ညက လေ့ကျင့်ရေးခန်းထဲထွက်လာချိန်မှာ သူငိုတော့မှာကို တွေ့လိုက်ရတယ်"
ပိုင်ဖန်းမှာ အလေးအနက်ပြောခဲ့သည်။ "ဆရာတင်းကြပ်တာ မှန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က လက်ရွေးစင်ကစားသမားတွေပဲ။ ကျွန်တော်တို့က အားလုံးဆော့နိုင်တဲ့သူမဖြစ်နိုင်ပေမယ့် ထင်ရှားတဲ့ချို့ယွင်းချက်မရှိရဘူး။ အခု လေ့ကျင့်ဖို့ အချိန်ရှိပါသေးတယ်"
ယယ်ကျင်းမင်သည် ပိုင်ဖန်းကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။ "မင်းရဲ့ဆရာကို ကာကွယ်ဖို့ စလုပ်နေတာလား။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းရဲ့အမြင်မှာ သူလုပ်သမျှဟာ မှန်တာလေ"
ပိုင်ဖန်းမေးလိုက်သည်။ "အစ်ကိုယယ် အတွက် ဆရာ့ရဲ့ပြစ်ဒဏ်က မှားတယ်လို့ထင်တာလား"
ယယ်ကျင်းမင်သည် သူ့လက်ကို အမြန်ဝှေ့ယမ်းလိုက်သည်။ "မထင်ရဲဘူး၊ မထင်ရဲဘူး။ သူ့ပြစ်ဒဏ်ကို ငါလက်ခံတယ်။ ငါဘာမှ မပြောရဲဘူး"
လျိုရှောင်ကျိုးမှာ ပန်းကန်တစ်လုံးနှင့် ရောက်လာသည့်အခါ သူတို့စကားစမြည်ပြောနေကြသည်။ ပိုင်ဖန်းသည် ဘေးနားသို့ရွှေ့ကာ သူ့အားလက်ယပ်ခေါ်သည်။ "အစ်ကိုလျို၊ လာထိုင်လေ"
လျိုရှောင်ကျိုး ထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူသည်လှည့်ပြီး ပိုင်ဖန်းအားမေးလိုက်သည်။ "သေနတ်ပစ်လေ့ကျင့်မှုအတွက် အဆင့်10ပြီးပြီလား"
ပိုင်ဖန်းပြုံးလိုက်သည်။ "ပြီးသွားတယ်။ မနေ့ညက အောင်သွားတယ်။ ရိုက်ရတာလည်း မခက်ပါဘူး။ အစ်ကိုလည်းပြီးပြီ မဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်၊ မနေ့ညသန်းခေါင်ကျော်က ပြီးသွားတယ်"
ဤသည်ကိုကြားသောအခါ Old Linမှာ မေးမိသွားသည်။ "ဒီနေ့တတိယပစ္စည်းကို လေ့ကျင့်မှာလား"
ပိုင်ဖန်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်။ နေ့လည်ပိုင်းမှာ တတိယပစ္စည်းကို စလေ့ကျင့်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ"
ယယ်ကျင်းမင်ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်တော်အဖွဲ့ထဲက အစ်ကိုယွီပေးတဲ့ အကဲဖြတ်ဇယားကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တယ်။ အားဖြည့်သူတွေ၊ တိုက်ခိုက်သူတွေနဲ့ ကင်းထောက်တွေက ပထမနဲ့ စတုတ္ထအရာတွေရဲ့ အဆင့်တစ်ဆယ်ကို ကျော်သွားရမှာဖြစ်ပေမယ့် စနိုက်ပါတွေက ဒုတိယနဲ့တတိယအရာတွေရဲ့ အဆင့်10ကို ကျော်သွားရမှာပါ။ ဆေးအကူတွေကတော့ ပစ္စည်းတိုင်းရဲ့အဆင့်ရှစ်ကို အောင်ချက်တစ်ခုလို့ သတ်မှတ်တယ် မဟုတ်လား"
ကျိုးယီရန်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အားဖြည့်သူတွေနဲ့ ချေမှုန်းသူတွေက လက်တည့်မတ်မှုနဲ့ တုံ့ပြန်မှုလေ့ကျင့်ရေးမှာ အဆင့်ကိုးဆင့်ကျော်ဖို့လိုအပ်တယ်။ အခက်အခဲက တော်တော်များတယ်"
လောင်လင်း သက်ပြင်းမိသည်။ "ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလက်ရွေးစင်အသင်းကတော့ ငရဲလေ့ကျင့်မှုအတွက် ပြင်ဆင်ထားရမယ်။ အနာဂတ်မှာ နေ့စဉ်လေ့ကျင့်မှုအတွက် ဒီပစ္စည်းတွေကို ငါနေ့တိုင်းလုပ်ရရင် ရူးသွားလိမ့်မယ်လို့ ခံစားရတယ်"
နောက်စားပွဲတွင် လူသစ်များသည် သင်တန်းအကြောင်း ဆွေးနွေးကြသည်။ လူတိုင်းသည် ဤရက်ပိုင်းအတွင်း သူတို့၏အလားအလာများ မှောင်မိုက်နေပြီး သူတို့၏ဦးနှောက်များသည် ရှုပ်ထွေးလွန်းသည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။
မွန်းလွဲ၂နာရီမှစတင်၍ ကစားသမားများသည် ပြင်းထန်သော လေ့ကျင့်မှုတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။
ယယ်ကျင်းမင်သည် Old Chang နှင့် ဆက်လက်ရှာဖွေမှုပြုလုပ်ရန် အနက်ရောင်အခန်းငယ်တွင် ပိတ်လှောင်ခံခဲ့ရသည်။ တတိယပစ္စည်းကို စတင်လေ့ကျင့်ခဲ့သော ပိုင်ဖန်းနှင့် လျိုရှောင်ကျိုးမှလွဲ၍ လူအများစုသည် ဒုတိယမြောက် သေနတ်ပစ်ခြင်းကို လေ့ကျင့်ကြသည်။ အချို့လူများသည် ပထမအရာ၏လှုပ်ရှားမှုကို လေ့ကျင့်ရန်ပင် ပြန်သွားကြသည်။
တိတ်ဆိတ်သော လေ့ကျင့်ရေးခန်းတွင် ကီးဘုတ်နှိပ်သံများ ကျယ်ကာတိုးသွားသည်။
လူတိုင်း၏မျက်နှာပေါ်မှ အမူအရာများသည် အလွန်လေးနက်သည်။ သူတို့တွင် အပြုအမူမကောင်းပါက နည်းပြကျန်းသည်သူတို့အား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသုံးသပ်စာရေးရန် ဆွဲထုတ်ခံရမည်ကို ကြောက်ကြသည်။
ပိုင်ဖန်းသည် တတိယအကြိမ် တုံ့ပြန်မှုလေ့ကျင့်ရေးကို ဖွင့်လှစ်ပြီး အဆင့်ခုနစ်သို့ အောင်မြင်စွာ တက်လှမ်းပြီးနောက် ရပ်တန့်နေခဲ့သည်။
ကျင်းဘိုမှပြုလုပ်သောလေ့ကျင့်ရေးဆော့ဖ်ဝဲသည်တရားဝင်ပြိုင်ဆိုင်မှုနှင့်ကွဲပြားပြီးဒေတာအားလုံးကိုချိန်ညှိနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် တုံ့ပြန်မှုလေ့ကျင့်ရေးတွင် သူသည်ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သောAI ၏အမြန်နှုန်းနှင့် လက်စွမ်းကို မြှင့်တင်ခဲ့သည်။
ဤအသိဉာဏ်ရှိသော AIများသည် တစ်ချိန်တည်းတွင် စကားပြောပရိုဂရမ်သုံးခုကို ဖွင့်ထားပုံရသည်: အရှိန်မြှင့်ခြင်း၊ ရှုထောင့်နှင့် အလိုအလျောက်ပစ်မှတ်ထားခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အဆင့်7သည် 1V3ဖြစ်သည်။ သူတို့ သုံးယောက် ဘယ်မှာရှိနေသည်ကို သူ မမြင်နိုင်သော်လည်း သူဘယ်မှာရှိနေသည်ကို မြင်နိုင်သည်။ သူတို့သည် သူ့နေရာအား အလျင်အမြန် အတည်ပြုပြီး နေရာပေါင်းစုံမှ ဝိုင်းထားကြသည်။
မည်သည့်နေရာမှမဆို ကျပန်းထွက်ပေါ်လာသည့် အသိဉာဏ်ရှိသောAIသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိပေ။ သူတို့၏လက်ဖြောင့်မှုမှာ တိကျပြီး မြေပုံသည် အလွန်ရှုပ်ထွေးသည်။ ပိုင်ဖန်းသည် ဘယ်ဘက်ကို ဂရုစိုက်သော်လည်း ညာဘက်ကို မကြည့်နိုင်ပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ၌ တစ်စုံတစ်ယောက်မှာ သူ့နောက်မှ ထွက်လာကာ ခေါင်းနောက်သို့ ပစ်လိုက်သည်။
နိုင်ငံတကာဆာဗာ သို့မဟုတ် ကိုးရီးယားဆာဗာ၏ အဆင့်မြင့်ဂိမ်းဖြစ်ပါစေ ထိုနှစ်များတစ်လျှောက်တွင် ဤမျှဆိုးရွားသောဖိအားကို သူတစ်ခါမျှမကြုံခဲ့ဖူးပါ။
အဆင့်7သည် 1V3ဖြစ်ပြီး မြေပုံသည် သာမန် Skyscraperဖြစ်သည်။ ထိုလူသုံးယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်မှာ သူ့အား ချေမှုန်းရေးရိုင်ဖယ်သေနတ်နှင့် ခေါင်းသို့ပစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်မှာ ပစ္စတိုနှင့်တိုက်ခိုက်ကာ တစ်ယောက်က အဝေးမှလှမ်းပစ်သည်။ သုံးဘက်ခြမ်းတွင် အညှပ်ခံထားရသည်။ ပိုင်ဖန်းသည် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ စိန်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း သုံးမိနစ်အတွင်း သေဆုံးသွားခဲ့သည်။
အဆင့်ခုနစ်မှာ အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အဆင့်ရှစ်၊ ကိုး၊ ဆယ် မည်မျှလောက်ခက်ခဲမည်ကို စိတ်ကူးကြည့်နိုင်သည်။ အချိန်ရောက်သည်နှင့် ၎င်းသည် ကြယ်ငါးပွင့်မြေပုံတစ်ခုဖြစ်ပြီး စူပါဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သော AI ငါးခုသည် ၎င်းတို့ကိုတစ်ပြိုင်နက်ဝန်းရံမည်ဖြစ်သည်။ 1V5ကို ရင်ဆိုင်ရသည်နှင့် ညီမျှသည်... ဤသည်မှာ လူသားများ လုပ်နိုင်သောအရာလား။
ပိုင်ဖန်းသည် အနည်းငယ်ကြိုးစားပြီးနောက် ဘဝကို သံသယဝင်လာပြီး လျိုရှောင်ကျိုးလည်း လမ်းပျောက်နေခဲ့သည်။
ရိုးရိုးသားသားပြောရလျှင် တရားဝင်ပွဲများ၌ ဤမျှလောက်ပြင်းထန်သည့်ပြိုင်ဘက်မျိုး ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ AI များအားလုံးသည် ရှုထောင့်ကို တိုက်ရိုက်လှည့်ပတ်သည်။ မည်သည့်နေရာတွင် ပုန်းနေပါစေ ချက်ချင်းရှာတွေ့နိုင်မည်။ ထို့အပြင် သူတို့သည် ပြဿနာအလိုက် ဝိုင်းရံထားကာ မည်သူမျှ ဖုံးကွယ်ထားနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
AI များကိုသတ်ရန်အတွက် သူတို့သည် မှန်ကန်သောနည်းလမ်းကိုရွေးချယ်ပြီး လျင်မြန်စွာတုံ့ပြန်ရုံသာမက ခိုင်မာသောစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရည်အသွေးလည်းရှိရမည်ဖြစ်သည်။
ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သည့် AIများမှာ မော်ဒယ်ပင်ဖြစ်စေ၊ ကာတွန်းပင်ဖြစ်စေ၊ တကယ့်လူများနှင့် အတိအကျတူနေသည့်အတွက်ဖြစ်သည်။ သူတို့မှာ တရားဝင်ဂိမ်းကစားနေသလိုပင်ဖြစ်သည်။
နည်းပြကျန်း၏အခက်အခဲမှာ အနည်းငယ်များလွန်းသည်။ လျိုရှောင်ကျိုးသည် သူ့စိတ်ထဲ၌ တိတ်တဆိတ် ညည်းညူနေခဲ့သည်။ စိတ်ပျက်အားငယ်စွာဖြင့် တတိယပစ္စည်း၏ တုံ့ပြန်မှုလေ့ကျင့်ရေးကို ဦးစွာကျော်သွားခဲ့ရသည်။ စတုတ္ထအချက်ရှိ မြေပုံသင်တန်းသို့ သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်...သူရှုပ်သွားပြန်သည်။
၎င်းသည် အကြီးဆုံးမြေပုံဝင်္ကပါဖြစ်ပြီး သူ့ရှေ့တွင် သုံးဖက်မြင် သြဒိနိတ်စနစ်ပေါ်လာသည်။
စနစ်: ကျေးဇူးပြု၍ ဆယ်စက္ကန့်အတွင်း Point A သို့သွားပါ (သြဒိနိတ် 7,15၊ 3)။
လျိုရှောင်ကျိုးသည် အထက်တန်းကျောင်းတွင် ဂျီသြမေတြီကို ကောင်းစွာမသင်ယူခဲ့ပေ။ ဤသြဒီနိတ်စနစ်ကို မြင်ပြီး ငိုချင်လာခဲ့သည်။ Point A ရှိသည့်နေရာကို ရှာရန်အချိန်အတော်ကြာအောင် ရှာခဲ့ရသည်။ သူပြေးသွားသောအခါတွင် အချိန်ရေတွက်မှု ပြီးဆုံးသွားပြီး ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် အကြောင်းကြားချက်တစ်ခု ပေါ်လာသည်: [သင်ဖြည်းဖြည်းချင်းပြေး နေသည်။ ထပ်လာချင်သလား]
လျိုရှောင်ကျိုး: "......"
တဖြည်းဖြည်းနှင့် ရှီရှောင်ဘင်း၊ မိုဟန်တျန်း၊ ရှားလီနှင့် အခြားသူများကလည်း ပစ်ခတ်မှုမှ တုံ့ပြန်မှုလေ့ကျင့်မှုဆီ ပြောင်းလိုက်သည်။ အသစ်ရောက်လာသူများသည် ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သော AI၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ထပ်ခါထပ်ခါ ခံခဲ့ရပြီး သူတို့၏ စိတ်ဓာတ်များ ပြိုလဲလုနီးပါး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
ညနေ၆နာရီမှာ ညစာစားချိန်ဖြစ်ပြီး ကစားသမားများ စားသောက်ဆိုင်သို့ရောက်သည့်အခါ မျက်နှာမကောင်းပါ။ သူတို့သည်လေ့ကျင့်ရေးခန်းသို့ပြန်ကာ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကိုမဖွင့်မီ စွမ်းအင်မရှိဘဲ အစာစားကြသည်။
တကယ်တမ်းတွင် လေ့ကျင့်ချိန်လေးနာရီမှာ နေ့လည်၌ပြီးသွားခဲ့သည်။ သို့သော် ယခုအခါ လက်ရွေးစင်အသင်းသည် အလွန်အမင်း လေးနက်ခဲ့သည်။ ပိုင်ဖန်းနှင့် လျိုရှောင်ကျိုးတို့သည် လေ့ကျင့်ရေးခန်းတွင် လေ့ကျင့်ခြင်း၌ ဦးဆောင်နေချိန်တွင် ယယ်ကျီနှင့်ရွှယ်ယောင်တို့အား နည်းပြကျန်းမှ အထူးလေ့ကျင့်ရေးသို့သွားရန် တာဝန်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ တခြားသူများမှာ သူတို့အဆောင်များဆီသို့ ပြန်ရန်ရှက်လွန်းသည်။ မဝံ့ရဲကြပေ။
ပိုင်ဖန်းနှင့် လျိုရှောင်ကျိုးတို့သည် လက်ရွေးစင်အသင်း၏ ခြေစမ်းပွဲများတွင် ပျမ်းမျှရမှတ်95 ကျော်ဖြင့် အကောင်းဆုံးရလဒ်များရရှိခဲ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး လေ့ကျင့်ရေးခန်းတွင် နောက်ကျသည်အထိနေခဲ့သည်။ တခြားသူများမှာ အနားယူရန်အခန်းသို့ပြန်သွားမည်ဆိုပါက ဤသည်မှ 'အကျင့်ဆိုး' မဟုတ်လား။
ထိပ်တန်းကျောင်းသားများမှာ အတန်းယူကြသည်။ လူယုတ်မာများမှာ မည်ကဲ့သို့ အနားယူရဲကြသနည်း။
တရားဝင်လေ့ကျင့်မှုစတင်ပြီးနောက် လူတိုင်းသည် လွန်ခဲ့သောရက်အနည်းငယ်အတွက် အစောကြီးအထိ လေ့ကျင့်ခဲ့ကြသည်။ နေ့စဉ် လေးနာရီလေ့ကျင့်မှုမှာ မသိလိုက်ဘဲ ရှစ်နာရီ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
လူတိုင်းခေါင်းမူးသွားသည်အထိ လေ့ကျင့်ကြပြီး ညဘက်တွင် အိပ်မက်ဆိုးများသည် အရောင်အသွေးစုံနေကြသည်။
ဟွားရန်သည် မရေမတွက်နိုင်သော လက်ပစ်ဗုံးများဖြင့် ပေါက်ကွဲသွားသည်ကို အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်။ မိုဟန်တျန်းသည် စနိုက်ပါသမားများ၏ ခေါင်းကိုအဆက်မပြတ် ပစ်သတ်ခံရကြောင်း အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်။ ကျင်းရွှယ်ယောင်သည် ပြိုင်ဘက်၏လိုက်ဖမ်းခြင်းကိုခံခဲ့ရပြီး သူမ၏သေနတ်ကိုရှာမတွေ့ကြောင်း အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်...
နောက်တစ်နေ့နေ့လည်အထိ အားလုံးအိပ်ကြသည်။ ထမင်းစားပြီးနောက် လေ့ကျင့်ရေးခန်းဆီသို့ လျှောက်သွားကာ ကျန်းရှောင်ယွီ ထိုနေရာတွင်ထိုင်နေသည်ကို မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့လိုက်ရသည်။ လူတိုင်းမှာမူလက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စကားစမြည်ပြောပြီး ညည်းညူနေကြသည်။ နည်းပြကျန်းအားတွေ့ပြီးနောက် ကြောင်တစ်ကောင်ကိုမြင်သော ကြွက်တစ်ကောင်သဖွယ် ချက်ခြင်းငြိမ်ကျသွားသည်။ သူတို့သည်ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ နာခံစွာထိုင်ပြီး အခန်းထဲသို့ ခိုးဝင်သွားကြသည်။
ပိုင်ဖန်းသည် နောက်ဆုံး၌ ၀င်လာခဲ့သည်။ သူ လှမ်းဝင်လာကာ ပြောလိုက်သည်။ "အားလုံးပြင်းပြင်းထန်ထန် လေ့ကျင့်ပြီးပြီ။ မင်းတို့ကို နို့လက်ဖက်ရည်တိုက်မယ်။ သီးသန့်အဖွဲ့မှာ သင်ကြိုက်တဲ့အရသာကို ပြောကြပါ။ လာပို့ဖို့ငါမှာလိုက်မယ်"
သူစကားပြောပြီးသည်နှင့် ကျန်းရှောင်ယွီသည် ထိုနေရာတွင်ထိုင်ပြီး တည်ငြိမ်စွာသူ့ကိုကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ပိုင်ဖန်း၏ အပြုံးသည် ပြောင်စပ်စပ်မပြောခင် အနည်းငယ် အေးခဲသွားသည်။ "ဆရာ... နို့လက်ဖက်ရည် သောက်ချင်လို့လား။ စတော်ဘယ်ရီမစ်ရှိတ် ဒါမှမဟုတ် သရက်သီးပူတင်းလား"
ပြိုင်ပွဲဝင်များ: "......"
ပိုင်ဖန်းသည် အလွန်ရဲရင့်သည်။ တကယ်ပဲသူက နည်းပြကျန်းကို မကြောက်ဘူးလား။
ပိုင်ဖန်းက မေးခွန်းကိုမဖြေဘဲ ထက်မြက်စွာမေးလိုက်သည်။ "မင်းတို့မှာ သီးသန့်အဖွဲ့ရှိတာလား"
ပိုင်ဖန်း: "......"
ကျန်းရှောင်ယွီ၏ မျက်လုံးများက လူတိုင်းကို စိုက်ကြည့်လာသည်။ "ဒါက နည်းပြကို မကောင်းပြောဖို့ဖွဲ့တဲ့ သီးသန့်အဖွဲ့လား"
လူတိုင်းမှာ 'ငါနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး'ဟူသော သဘောထားနှင့် ခေါင်းငုံ့ထားကြသည်။ သူတို့သည် ပိုင်ဖန်းအား အပြစ်တင်ခံရခွင့် ပေးလိုက်သည် ။
ပိုင်ဖန်းသည် ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် နှာခေါင်းကိုထိလိုက်သည်။ သူသည် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချောင်းဆိုးပြီး လေးလေးနက်နက် ရှင်းပြလိုက်သည်။ "ဆရာ့ကို ဘယ်သူမှ မကောင်းမပြောရဲဘူး။ အတွေ့အကြုံဖလှယ်ဖို့ ဒီအဖွဲ့ကိုထောင်ခဲ့တာပါ။ တရားဝင်အဖွဲ့မှာ နည်းပြတွေနဲ့ဝန်ထမ်းများစွာရှိတယ်။ ညဘက်စကားပြောတဲ့အခါ ဆရာစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာကို ကျွန်တော်တို့ကြောက်လို့ပါ"
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အား မခက်ခဲစေဘဲ ပထမခုံကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။ "ထိုင်"
ပိုင်ဖန်းသည် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ထိုင်ချလိုက်သည် ။
ဆရာသည် သူ့အလုပ်တွင် အလွန်စည်းကမ်းကြီးသူဖြစ်သည်။ အုပ်စုဖွဲ့ပြီး နို့လက်ဖက်ရည်သောက်ရန် အော်ဒါယူခြင်းသည် စည်းကမ်းများကို မချိုးဖောက်ပါ။ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ လူများကို အပြစ်ပေးမည် မဟုတ်ပေ။
ဤသည်ကို သူတွေးနေချိန် ကျန်းရှောင်ယွီ တည်ငြိမ်စွာပြောသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ "ကောင်းပြီ၊ ၂ နာရီထိုးပြီ။ အားလုံးပဲ ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး စာမေးပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ပါ။"
အားလုံး: "......?"
စ-စာမေးပွဲလား။
လူအုပ်စု၏ ကြောင်နေသော အမူအရာများကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ ကျန်းရှောင်ယွီ မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ "မင်းတို့လက်ရွေးစင်အသင်းနဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့တုန်းက သုံးရက်တိုင်း စာမေးပွဲဖြေမယ်လို့ ပြောထားတယ်မလား။ အမြန်မေ့ပစ်လိုက်ပြီလား"
လူတိုင်းမှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်နေကြသည်။
ထိုအချိန်က သူတို့သည် အစည်းအဝေးကို ပြန်သတိရခဲ့သည်။ နည်းပြကျန်းက 'သုံးရက်တစ်ကြိမ် စာမေးပွဲတစ်ခု' ဟု ပြောခဲ့သော်လည်း လူတိုင်းက 'သုံးရက်တိုင်းမှာ စာမေးပွဲလေးတစ်ခုနဲ့ ငါးရက်တစ်ကြိမ် စာမေးပွဲကြီးတစ်ခု'ဟု ထင်မြင်ယူဆခဲ့ကြသည်။ ၎င်းသည် 'မကြာခဏ စမ်းသပ်မှုများ' ဟု ချဲ့ကားပြောဆိုသည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။
မထင်မှတ်ဘဲ နည်းပြကျန်းပြောခဲ့သည့် သုံးရက်မှာ တကယ်ပင်သုံးရက်ဖြစ်သည်။
ယနေ့သည် လေးရက်မြောက်နေ့ဖြစ်ပြီး လက်ရွေးစင်အသင်းသို့ ရောက်ရှိလာသည်မှာ သုံးရက်ပြည့်ပြီဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ယနေ့စာမေးပွဲမှာ အမှားမဟုတ်ပေ။
လူတိုင်း၏ အမူအရာများ ပြောင်းလဲသွားသည်။ လေ့ကျင့်ရေးဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို အလျင်စလိုနှင့် ထိတ်လန့်စွာဖွင့်ခဲ့ကြသော်လည်း နှလုံးသားထဲတွင် ထိတ်လန့်သွားကြသည်။ အတန်းထဲတွင် ဆရာမက ရုတ်တရက် စာမကျက်သော ကျောင်းသားများအား မေးခွန်းများမေးခြင်းနှင့်တူသည်။
ကျန်းရှောင်ယွီပြောလိုက်သည်။ "ဒီနေ့လည်ပိုင်း စမ်းသပ်မှုကို လှုပ်ရှားမှုကျွမ်းကျင်မှု၊ ပစ်ခတ်မှုတိကျမှု၊ တုံ့ပြန်မှုအမြန်နှုန်းနဲ့ မြေပုံကျွမ်းကျင်မှုတို့ကို လေးမျိုးခွဲထားတယ်။ စုစုပေါင်း အမှတ် 400 အတွက် ပစ္စည်းတစ်ခုစီအတွက် အမှတ် 100 ဖြစ်ပါသည်။ ပထမဆုံး စမ်းသပ်မှုလုပ်ကြည့်ရအောင်။ အားလုံး အကောင့်စကားဝှက်ကို ရိုက်ထည့်ပြီး ဆော့ဖ်ဝဲထဲဝင်ကြ"
မိုဟန်တျန်းမှာ ဤသည်ကိုကြားသည့်အခါ ငိုမိသည်။ သူသည် မြေပုံကျွမ်းကျင်မှုဆိုင်ရာ စတုတ္ထအချက်ကိုပင် မနှိပ်ခဲ့ရပါ။
စတုတ္ထအချက်ပွဲစဥ်အား မမြင်ဖူးသူ အနည်းငယ်ရှိခဲ့သည်။ လူအချို့သည် ပထမလှုပ်ရှားမှုကို လေ့ကျင့်ဆဲဖြစ်သည်။ ပြီးသွားပြီ။ နည်းပြကျန်းသည် အထွေထွေဘာသာရပ်အား ချမှတ်ထားသော်လည်း သူတို့သည် မိုက်မဲစွာ အရာတစ်ခုသာ လေ့ကျင့်ခဲ့ပါသလား။
လူတိုင်းမှာ ကြောက်လန့်တကြားနှင့် သူတို့၏အကောင့်စကားဝှက်ကို ရိုက်ထည့်လိုက်ကြသည်။
ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် သူတို့၏အမည်များပါသော ကိုယ်ပွားရုပ်ပုံများသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု လင်းလာသည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူတို့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ "အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား။ စာရွက်တွေ ထုတ်ပေးတော့မယ်"
သူသည် တစ်စုံတစ်ဦး၏ ကွန်ပျူတာကို ထိန်းချုပ်ရန် အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ သူသည် လေ့ကျင့်ရေးဆော့ဖ်ဝဲလ်၏ 'အကဲဖြတ်ခြင်း' အပိုင်းကို တိုက်ရိုက်ဖွင့်ပြီး 'လှုပ်ရှားမှုစွမ်းရည်' ၏ စမ်းသပ်စာရွက်မှာ လူတိုင်းရှေ့တွင် ပေါ်လာသည်။
လူတိုင်းမှာ သူတို့ရှေ့ရှိ လုံးဝမသိသေးသောမြေပုံကိုကြည့်ပြီး အံ့ဩသွားကြသည်။
စာမေးပွဲသည် သင်ရိုးညွှန်းတမ်းထက် ကျော်လွန်သွားခဲ့သည်။ ဤမျှလောက် ကြီးမားသလား။
ယယ်ကျင်းမင်သာ ကြောက်လန့်တကြားတွေးမိခဲ့သည်။ 'နတ်ဘုရား Wingကတော့ တကယ်ပါပဲ။ အဆင့်တစ်ဆယ်ကို တိုက်ရိုက်သွားတာလား''
လှုပ်ရှားရေးလေ့ကျင့်မှု အခက်အခဲကြောင့် လူအများအပြားသည် အဆင့်တစ်ဆယ်သို့ မရောက်ခဲ့ကြပေ။ လက်ရှိတွင် ယယ်ကျင်းမင်သာ အဆင့်ကိုးကိုကျော်ပြီးနောက် အဆင့်တစ်ဆယ်တွင် ရပ်တည်နေခဲ့သည်။ အုပ်စုသည် အဆင့်ရှစ်တွင်သာ ပြီးဆုံးခဲ့ပြီး အဆင့်ကိုးတွင် ရပ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဤလူများသည် အဆင့်တစ်ဆယ်မြေပုံကို တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးကြပေ။
ကြယ်ငါးပွင့်အခက်အခဲမြေပုံ၊ City of Mist။
ဤမြေပုံသည် Rainy Nightထက်ပင် ပို၍လွဲမှားနေပါသည်။ ၎င်းသည် 'မီးခိုးဗုံးများ' ပါ၀င်သည့် မြေပုံတစ်ခုနှင့် ညီမျှသည်။ ထူထဲသော အဖြူရောင်မြူခိုးများက ဦးတည်ရာကို ပိုင်းခြား၍ ပတ်ဝန်းကျင်အဆောက်အဦးများကို မြင်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ မြင်နိုင်စွမ်းသည် သုံးမီတာသာရှိသောကြောင့် လူတိုင်းသည် အနေအထားကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်စေရန် သူတို့၏အကြားအာရုံအပေါ်တွင်သာ အားကိုးနိုင်သည်။
အင်တာနက်အသုံးပြုသူများက 'မျက်မမြင်မြေပုံ' ဟုခေါ်သည့် ကြယ်ငါးပွင့်အခက်အခဲမြေပုံ၏တည်ရှိမှုဖြစ်သည်။
ဤမြေပုံပေါ်တွင် သူတို့၏မျက်လုံးများသည် အသုံးမဝင်လုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ သူတို့သည် မျက်စိစုံမှိတ်ကစားကာ တစ်စုံတစ်ဦးကို ထိမှန်သည် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အပေါ် မမူတည်နိုင်ဘဲ ကစားနိုင်သည်။
City of Mistကို လှုပ်ရှားမှုလေ့ကျင့်ရန်အတွက် မြေပုံတစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးလိုက်သည်နှင့် လက်ပစ်ဗုံးများသည် နေရာပေါင်းစုံမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး သူတို့သည်ပတ်ဝန်းကျင် မြေပြင်အနေအထားကို မမြင်နိုင်သောကြောင့် ကစားသမားများရှောင်ရန်မှာ ပို၍ပင်ခက်ခဲပါသည်။ ဤမြေပုံနှင့် ရင်းနှီးသူများသည် မြင်ကွင်းကိုပုံဖော်ကာ ရွှေ့ကာရှောင်တိမ်းရန် သူတို့၏ မှတ်ဉာဏ်ကို အားကိုးနိုင်သည်။ သို့သော် ၎င်းနှင့်မရင်းနှီးသောသူများသည် မည်သည့်နေရာသို့သွားရမည်ကို မသိကြပေ။
မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် 10 စက္ကန့် အချိန်ရေတွက်မှု ပေါ်လာသည်။
မကြာမီ စမ်းသပ်မှုစတင်ခဲ့သည်။ လူတိုင်းသည် သူတို့၏ ဇာတ်ကောင်များကို ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် မြင်ပြီးရွှေ့ရန် မောက်စ်နှင့် ကီးဘုတ်ကို ကမန်းကတန်း ကိုင်ကြသည်။ ထို့နောက် ပေါက်ကွဲသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ကစားသမားတစ်ဦးပြီးတစ်ဦး ပေါက်ကွဲသွားခဲ့သည်။
'အကဲဖြတ်ရမှတ်: 0 မှတ်' ဟု ဖော်ပြထားသည့် အနီရောင်တောက်တောက် မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အကြောင်းကြားချက်အား တွေ့မြင်ရသောအခါ လက်ရွေးစင်အသင်း ကစားသမားများသည် အမှန်တကယ် ငိုချင်လာခဲ့သည်။
ပထမအကဲဖြတ်ခြင်း၏ အတွေ့အကြုံမှာ မည်သို့နည်း။
လူတိုင်း ကီးဘုတ်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ကာ: နည်းပြကျန်း၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော်တို့အသက်ကို ချမ်းသာပေးပါဟု အော်သင့်သလား။
Telegram မှာ အပြီးအထိ တင်ပြီးပါပြီနော်။
ဒီနေ့က မေလပရိုမိုးရှင်း နောက်ဆုံးရက်ပါနော်။