(Photo not mine. Credits to the rightful owner)
Sassy's POV
Tumatawa ako habang pinapanuod si kuya Grey na rumarampa suot ang damit na dinesenyo ko - summer edition. Seryoso ang mukha niya tulad ng mga professional models na ang susungit tignan kapag rumarampa. Halatang gustong gusto ng mga guests ang nakikita nila. Naghihiyawan din ang mga tao. Konti nalang at masasapawan na ng mga tili nila ang sound system namin. I'm a bit overwhelmed, iba talaga ang energy ng mga audience dito sa Pilipinas.
Kuya's wearing a stripe tank top. I was smiling and clapping the whole time. He glanced at me, I saw him smirk before walking back to the backstage. Next is Austin, I chuckle when I saw his face. He looks nervous though he was able to walk with great confidence in front of the VIP's. He's topless and I saw some of the female guests' trying to hold theirselves from screaming.
Jeff came out next, he's wearing a grey buttoned polo shirt. "I know him, I saw him in Swarovski. I'm a fan of this supermodel, Jefferson McLaren," Liz, the crowned Miss Philippines 2023 whispered to me.
I chuckle. "I see, wanna meet him after the show?"
Biglang namula ang pisngi niya. "A-Are you serious? I don't know, Amara nahihiya ako"
"Don't worry, he's nice. Ipapakilala kita sa kaniya mamaya," I assured her.
Leo came out next. Nakasuot siya ng light blue na long sleeve at nakatupi hanggang siko. Nakabukas din ang butones tulad ng suot ni Chris na blue floral polo shirt na katerno ng gray na boxer shorts.
Sobrang proud ako sa kanilang lima. Hindi ko talaga inaasahan na papayag silang maging isa sa mga magmomodel ng mga damit na gawa ko.
"And the face behind these masterpiece.. Amara Arlington!," anunsyo ng host. Nagulat pa ako, cue ko na pala. Masyado akong nadala sa panunuod sa mga models sa runway.
Nakangiti akong rumampa sa runway. I'm wearing a V-neck long sleeve drape rouched, bodycon sequin dress.
Muli nanamang nagtilian ang mga tao nang kumaway ako. I'm almost teary eyed watching the crowd while sashaying along the runway. Malapit na ako sa dulo, napawi ang ngiti ko at napalitan ng pagkabigla ang kaninang nakangiting mukha ko. Muntik pa akong matapilok pero nagawa ko namang balansihen ang sarili ko para hindi tuluyang matumba.
I saw Kyle Vin standing in the middle of the crowd with his arms crossed on his chest. I froze instantaneously. Hindi ko alam na nandito siya. Bigla akong na conscious, sana kahit papano ay mukha naman akong tao sa paningin niya. Ilang segundo pa akong natulala sa runway. Parang bigla akong namental block, naiisip ko palang na nakatingin siya parang nakalimutan ko na paano huminga. Nang mapagtanto niyang nakatingin ako sa kaniya ay agad niyang isinuot ang itim niyang cap at saka tumalikod at umalis.
Siya 'yon hindi ba? Hindi ako namamalikmata!
***
I decided to find him right after the show. Hindi na ako magsasayang ng oras lalo't ilang araw na lang babalik na kami sa California. Napadaan ako sa dressing room. Lalampasan ko na sana pero napahinto ako at agad na napaatras. Sumilip ako sa nakabukas na pinto at nakita kong seryosong nag uusap sina kuya tsaka mga kaibigan niya. Tahimik akong nakinig pero nahuli ako ni Leo.
"Intruder alert! Intruder alert!," Leo. Napalingon silang lahat sa pinto.
"I'm just.. checking if you guys are doing well?," I smiled.
"What did you hear?," Kuya asked.
"Wala, kakarating ko lang e. Ano bang pinag uusapan niyo?," tanong ko din pabalik. Parang seryoso e, siguradong may kung ano nanamang niluluto ang limang 'to.
Umiling si kuya. Tumayo si Austin at lumapit sa'kin. Sinundan naman siya ng tingin ni kuya Grey.
"I know you saw him," halos pabulong niyang saad.
"I-I don't know what you're saying," patay malisyang tugon ko.
"We're done here, let's go home," lumapit si kuya at inakbayan ako.
"Home? We still have 4 days to stay here. I'm not coming with you, hindi pa ako babalik sa California," depensa ko.
Tumawa siya ng mahina. "We just want to rest in our suite"
Tinignan ko silang lima. Paano ko nga ba sila matatakasan mamaya? Alam ko sa sarili kong kailangan kong makita at makausap si Kyle.. kahit sandali lang.
"Mauna na kayo sa kotse, I need to go to the washroom.," I lied. I realize that they're following me the moment I turned my back. Napahinto ako at nilingon sila.
"I-I need privacy, okay? Just wait for me in the car," I tried to sound all normal like I'm not hiding anything - I hope they won't get suspicious.
Kuya look at me in the eyes scrutinizing my soul. Nag iwas ako ng tingin at nagpakawala ng pekeng tawa. "See you, guys"
Tinalikuran ko na sila at sa wakas ay hindi na din sila sumunod. I don't know where to start. But I know that kuya won't be able to track me anymore. I bought a new phone.
I found out that Kyle Vin's an engineer now, Google says.. yeah I searched him. Ugh I badly want to do that but on my old phone, I wasn't able to find anything with his name. Everytime I search him on social media, nothing shows.
I wore a coat, hat, and sunglasses to somehow hide my identity. I hope it works tho. Since open area ang venue medyo mahihirapan akong hanapin dito si Kyle lalo na maraming tao. Agad akong yumuyuko kapag may taong napapatingin sa'kin. Mahirap na at baka mamukhaan pa nila ako.
Naglakad lang ako ng naglakad. Hindi ko na alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko. Pero umaasa akong makikita ko siya kahit papano.
I think I'm getting far enough. Wala ng masyadong tao dito. I checked the time on my phone. It's 5:49 PM and it's already getting dark. I'm starting to lose hope. Kailangan ko na sigurong bumalik, baka hinahanap na ako nila kuya.
I was in the middle of crossing the small foot bridge over a pond when a man stopped in front of me. Sinubukan kong umiwas pero muli niya akong hinarangan. I slowly held my head up to looked at his face, my heart begins to pound .. getting faster.. and faster.
Nanlilisik ang mga mata niya at sobrang kapal ng balbas nito. A man whom I guess in his mid 50's. His grin brings shivers to my spine. I startled when he lift his arms to remove my sunglasses. Bumaba ang tingin ko sa kaliwang kamay niyang may hawak na kutsilyo. I started to sweat cold. I slowly step back. Before I could take my next step he quickly grab my wrist. Pabilis ng pabilis ang bawat paghinga ko habang pinipilit niya akong lumapit sa kaniya.
"B-Bitawan mo ako!" sinubukan kong manlaban at kumawala sa pagkakahawak niya. Halos maiyak na ako nang mapagtantong walang ibang tao ang narito maliban sa'min.
"TULONG!!!"
"Tumahimik ka!"
"TULONG! TULUNGAN NIYO AK-"
Agad niyang tinakpan ang bibig ko gamit ang magaspang niyang kamay. I started to cry, I feel so scared and my body's shaking in nervous.
"Huwag ka nalang maingay kung ayaw mong masaktan," pagbabanta niya. "Lakad!"
Halos kaladkarin niya na ako dahil ayokong umalis. Hindi ito ang daan pabalik sa venue. Humawak ako sa railings ng bridge para hindi kami makaalis. I thought it'll work but I guess it just made him more mad.
"Tang*n*! Papahirapan mo pa talaga ako?," sinakal niya ako.
I can't stop crying. Hindi ko na alam ang gagawin. Madilim na ang buong paligid. Hindi ako makahinga.. tulong
"Bakit hindi ka ngayon makapagsalita ha? Sumigaw ka kung gusto mo dahil walang makakarinig sayo dito HA HA HA"
His wicked laugh disgusts me. Mas gugustuhin ko ng mamatay ngayon kesa marinig pa ang boses niya.
"Let go of her"
God.. help me am I dying? I'm hallucinating. Naririnig ko na si Kyle.. at nakikita. Madilim na, pilit kong inaninag ang lalaking nakatayo sa dulo ng bridge. Kyle?
"Hindi ko na uulitin ang sinabi ko"
Naririnig ko nanaman siya ulit.
The mad man let go off me. Agad akong napahawak sa railings kaya hindi ako tuluyang nadapa.
"At sino ka? Hindi mo ako matatakot, bata," the madman laugh hysterically.
"Kyle?," I utter helplessly.
I saw him.. hindi ko napigilan ang mga luha kong magbagsakan.
"Ano? Lumapit ka dito!," the man yelled playing the knife with his hands.
"May kutsilyo siya, m-mag iingat ka," saad ko.
The madman turn his back pointing the knife at me. "Tumahimik ka babae!"
My mouth formed an O when Kyle run towards the man and do the spinning back kick hitting the madman in the head. Para akong yelong nanigas sa kinatatayuan ko nang tumama ang lalaki sa railings. Nasira ito sa lakas ng pagkakatama niya. A huge splash from the pond escaped.
I found Kyle looking at me the whole time. I was shaking and I can't even move. Naglakad siya palapit sa kinaroroonan ko. He stood in front of me and we stared at each others eyes for a minute.
"Did he hurt y-"
I hugged him tight cutting him from what he's saying. His arms wrapped around my waist. The way our body pressed on each other let all the longing and misery fade away. I want us to stay this way.. forever. I feel safe between his arms, the warmth that brings the promise of a home where I'll always come back.
I closed my eyes as I felt the cold breeze wipe the tears in my eyes. In the middle of the night, under the bright light of Luna. The stars witnessed a magic that'll stay in my memory for the rest of my life.
I felt him kissed my hair. He whispered, "I missed you"