Unicode
Chapter 15: ရာထူးတစ်ခုရလာသည့်အပေါ် ရဲတင်းသည့်ပြောင်းလဲမှုများ ပြုလုပ်ခြင်း
ကမ္ဘာ့စီးရီးတွင် တရုတ်အသင်းမှာ အုပ်စုအဖွဲ့၏ ပထမပွဲတွင် အမေရိကန်အသင်းနှင့် ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့သည်။
အမေရိကန်တွင်သေနတ်ဘုရင် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်လိဂ်၏အဆင့်မှာ အလွန်မြင့်မားကာ အားကောင်းသည့်အသင်းများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ အသင်းများ၏ကြယ်ပွင့်များ လက်ရွေးစင်အသင်းအတွက် စုဝေးနေချိန် သူတို့သည် ကမ္ဘာ့စီးရီးအားအနိုင်ယူရန် အနှစ်သက်ဆုံးများ ဖြစ်လာခဲ့သည်။
အမေရိကန်အသင်းအား အနိုင်ယူနိုင်သည့် အခွင့်အရေးများများစားစား မရှိသောကြောင့် နည်းပြကျန်းသည် လူသစ်မိုဟန်တျန်းအား ကစားခွင့်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် လူသစ်အား ပြီးပြည့်စုံချင်ခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားကာ ရှောင်းမိုအား တတ်နိုင်သမျှ ဂိမ်းထဲတွင် တူညီသောအခြေအနေရှိခွင့်ပေးခဲ့သည်။
မထင်မှတ်ဘဲနှင့် ရှောင်းမို၏စိတ်ဓာတ်မှာ ချက်ချင်း မြေပြင်သို့ထိုးစိုက်သွားခဲ့သည်။
အမေရိကန်အသင်းတွင် ဝက်စလေဟုခေါ်သော အားကောင်းသည့်သေနတ်ပစ်သမားရှိသည်။ မိုဟန်တျန်းသည် သူ့အားယှဉ်ပြိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့ကာ ပြန်မတိုက်နိုင်ခဲ့ပေ။ သူသည်ခေါင်းအားတိုက်ရိုက်ပစ်ခြင်းခံရကာ ပြင်းထန်သော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရိပ်ဆိုးရရှိခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ သူ့အား ဆက်တိုက်အချီများတွင် ကောင်းစွာမကစားနိုင်တော့ပေ။
ယနေ့ ကျန်းရှောင်ယွီသည် Skyscraper မြေပုံအား နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ထုတ်ခဲ့သည်။
မိုဟန်တျန်းသည် ကမ္ဘာ့စီးရီး၏မြင်ကွင်းအား ပြန်မတွေးဘဲမနေနိုင်တော့ပေ။
မြေပုံပေါ်လာပြီး ရင်းနှီးသည့်မြင်ကွင်းမှာ မိုဟန်တျန်းအား တောင့်တင်းသွားစေခဲ့သည်။
မည်သည့်နေရာတွင် နတ်ဘုရား Wing သည်ပုန်းနေလိမ့်မည်နည်း။ သူသည်ရုတ်တရက်ပင် ဝက်စလေကဲ့သို့ ပေါ်လာကာ သူ့အားသတ်ပစ်လိမ့်မည်လား။
မိုဟန်တျန်းသည် ကွန်ပျူတာမောက်စ်အား စိတ်လှုပ်ရှားစွာကိုင်လိုက်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ဂရုတစိုက်ရွှေ့သွားခဲ့သည်။ သူသည် အဆောက်အဦးများနောက် ပုန်းနေကာ မြင့်မားသော အဆောက်အဦးများကြား လျင်မြန်စွာရွေ့လျားနေခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူသည် သေနတ်ပစ်မှတ်အား တွေ့ကာ ပုန်းခိုရန်တက်သွားခဲ့သည်။ သးသည် သူ၏ပတ်ဝန်းကျင်များအား ဂရုတစိုက်ကြည့်ရှုရန် မြင့်မားသည့် နယ်မြေအား အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည်။
နတ်ဘုရား Wing ၏ ခြေရာအား လုံးဝမတွေ့ခဲ့ပေ။ သူသည် နောက်ထပ်သေနတ်ပစ်မှတ်အား ရှာရန် အဆောက်အဦးအောက် မဆင်းသွားခင် နှစ်စက္ကန့်ကြာ ချီတုံချတုံဖြစ်နေခဲ့သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီအနောက်တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကြည့်နေကြသောသူများပင်လျှင် ချွေးများစိုရွှဲနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။
ရှောင်းမို၊ နည်းပြကျန်းက ခုနကမင်းကိုမြင်သွားပြီ။ မင်းပုံကသူ့မှန်ဘီလူးထဲ ဖျတ်ခနဲပေါ်လာပြီး မင်းတည်နေရာကို ပစ်မှတ်ထားလိုက်ပြီ။
သူသည် သတိထားလွန်းနေသည်ဟု မိုဟန်တျန်းသည် ထင်ခဲ့သည်။ တကယ်တမ်း မြေပုံပေါ်တွင် သေနတ်ပစ်မှတ်များစွာ ရှိနေနိုင်သော်လည်း အဓိကအမှတ်နားတွင် သုံးခုသာရှိနေခဲ့သည်။ ကျန်းရှောင်ယွီသည် မိုဟန်တျန်းမည်သည့်နေရာသို့ သွားနိုင်သည်ကို ခန့်မှန်းမိကာ ထောင့်ဖြတ်၌ သေနတ်ပစ်မှတ်ရှာတွေ့ကာ ကြိုတင်၍ချုံခိုတိုက်ခိုက်မှုကို ချမှတ်ခဲ့သည်။
မိုဟန်တျန်းသည် နှစ်စက္ကန့်ကြာ ထိုနေရာ၌ တုံ့ဆိုင်းကာ လျှောက်သွားနေခဲ့သည်။ ကျန်းရှောင်ယွီသည် ကြည့်ရှုရန် မှန်ဘီလူးကို ဖွင့်ပြီး သူ့သေနတ်၏ ထွက်ပေါ်နေသောပြောင်းဝအား အတိအကျချိန်ယူခဲ့သည်။
နောက်ထပ်အဆင့်တစ်ခုမှာ ယုန်တစ်ကောင်အား စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် လှုပ်ရှားမှုအချိန်အား တွက်ချက်ကာ နောက်ထပ်သေနတ်ပစ်မှတ်အား လျင်မြန်စွာ လှည့်ပတ်နေခဲ့သည်။
မိုဟန်တျန်းသည် ဒုတိယသေနတ်ပစ်မှတ်ဆီသို့ လာခဲ့ကာ ကြည့်ရှုရန် မှန်ဘီလူးအား ဖွင့်လိုက်သောကြောင့် ပြင်းထန်သည့်သေနတ်ပစ်သံမှာ သူ၏နားထဲဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ကျည်ဆံအား အနောက်ဘက်မှ သူ့အားစောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ရသည့်အလား အလွန်ရှည်သောအကွာအဝေးမှ ထောင့်ဖြတ်ဦးတည်ချက်နှင့် ပစ်လိုက်ကာ ခေါင်းအားထိမှန်သွားခဲ့သည်။
[’Casually’ သည် Balot-Adjudication အ ‘Devil333’ ကို ခေါင်းသို့ပစ်သတ်ရန် သုံးခဲ့သည်။]
Balot မှာပို၍လေးကာ ရွေ့လျားတိုက်ပွဲအတွက် သင့်တော်မှုနည်းသော်လည်း MSGထက် အကွာအဝေးပိုရှည်သည်။ ၎င်းသည် လူတစ်ယောက်၏ခေါင်းအား ထောင်ပေါင်းများစွာသော မီတာအဝေးမှ ချက်ချင်းယူပစ်ခဲ့သည်။
ဤသည်မှာ စစ်မှန်သော သေနတ်ပစ်သမားဖြစ်သည်။
မိုဟန်တျန်းသည် မီးခိုးရောက်ဖန်သားပြင်အား ကြောင်တောင်တောင် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
သူသည် နတ်ဘုရား Wing ၏တည်နေရာအား လုံးဝမမြင်ခဲ့ပေ။ ဤ ‘ငါရန်သူကိုမမြင်နိုင်ပေမယ့် ရန်သူကြောင့်သေသွားခဲ့တယ်’ ဟူသောခံစားချက်မှာ သခင်တစ်ယောက်မှ အနိုင်ကျင့်ခံရခြင်းကို မျက်နှာချင်းဆို အရှက်ကွဲခံရခြင်းဖြစ်သည်။
မိုဟန်တျန်း၏မျက်လုံးများနီသွားကာ သူ၏လက်များမှာ ကီးဘုတ်အားခွာလိုက်သောကြောင့် တုန်လှုပ်နေခဲ့သည်။ သူသည် နတ်ဘုရား Wing ၏လက်ထဲတွင် သုံးမိနစ်ပင်မရှင်သန်ခဲ့ပေ။
ဤမြေပုံသည် သူ၏အိပ်မက်ဆိုးဖြစ်နေခဲ့သည်မှာ အစစ်အမှန်ပင်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ၏စိတ်ဓာတ်ပြိုလဲကာ ငိုတော့မည့်ပုံပေါ်နေသော ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်အားမြင်ခဲ့သော်လည်း ကျန်းရှောင်ယွီသည် ယခင်က နည်းပြကျန်းကဲ့သို့ မနှစ်သိမ့်ပေးခဲ့ပေ။ ထိုအစားသူသည် အေးစက်စက်ပြောလိုက်သည်။ “ငါ့အဆင့်လောက်ရှိတဲ့ အမေရိကန်အသင်းမှာ သေနတ်ပစ်သမားသုံးယောက်ရှိတယ်။ မင်းဘယ်လိုသူတို့ကိုချနိုင်မှာလဲ”
မိုဟန်တျန်း: “……”
“ပြန်သွားပြီး အဲ့ဒါကိုတွေးကြည့်။ မင်းတကယ်သူတို့ကိုမနိုင်နိုင်ရင်တော့ ဒီတိုင်းဂိမ်းသာဖျက်လိုက်”
အားလုံး: “……”
မိုဟန်တျန်းသည် နောက်သို့ဆုတ်သွားကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျပြီး လက်သီးများဆုပ်ထားခဲ့သည်။
ဂိမ်းအားဖျက်ရမည်လား။ သူသည်ပွဲဦးထွက်ကတည်းက ပြည်တွင်းနည်းပြများက နှစ်သက်လာခဲ့ကာ ထိုရာသီ၏လူငယ်လေ့ကျင့်ရေးသမားတွင် အကောင်းဆုံးစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ကလပ်တော်တော်များများမှာ သူနှင့်လက်မှတ်ထိုးချင်ခဲ့ကြကာ မည်သူကမှ သူ့အားဂိမ်းကိုဖျက်ရန်မပြောခဲ့ပေ။
သို့သော် ယခု သူကြိုက်နှစ်သက်သော နတ်ဘုရား Wingမှာ လူအများကြီးရှေ့တွင် ဂိမ်းဖျက်ရန်ပြောခဲ့သည်လား။ ၎င်းမှာ ပါးရိုက်ခံရသကဲ့သို့ဖြစ်ကာ သူ၏ဦးနှောက်မှာ တဝီဝီဖြစ်နေခဲ့သည်။
မေးခွန်းများမှာ မိုဟန်တျန်း၏စိတ်ထဲ ချက်ချင်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ “ငါဘယ်သူလဲ။ ငါဘယ်မှာလဲ။ ဘာလို့ဂိမ်းကစားရတာအရမ်းခက်တာလဲ”
ကျန်းရှောင်ယွီသည် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ “နောက်တစ်ယောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ထွက်လာတော့”
ရှီရှောင်ဘင်းသည် တုန်ရီနေသော အမူအရာနှင့် ထွက်လာခဲ့သည်။
သူသည် နည်းပြ၏ ဘူးသီးလေးများအဖွဲ့တွင် ‘ဒုတိယကလေး’ဖြစ်သည်။ မိုဟန်တျန်းသည် သေသွားသောကြောင့် သူ၏အလှည့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် မျက်ခုံးပင့်ထားခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏အရှေ့တွင် ကြောက်ရွံ့နေသော လူငယ်လေးအား စိုက်ကြည့်ကာ တွေးနေခဲ့သည်။ “ငါကမင်းတို့ကို ဒီလိုမျိုး လှောင်ရအောင် အရမ်းရိုင်းနေတာလား”
ရှီရှောင်ဘင်း: “……”
ဤသည်တို့မှာ သူ၏မူလစကားများဖြစ်ပြီး နည်းပြကျန်းသည် သူတို့အားသူ့ဆီပြန်ပြောခဲ့သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည်ဆက်ပြောခဲ့သည်။ “မင်းတို့ဆော့တာဆိုးနေရင် မင်းတို့ကိုအပြစ်တင်နေမယ့်အစား ချီးကျူးပေးစေချင်တာလား။ ဂိမ်းထဲမှာမင်းတို့ရဲ့စွမ်းဆောင်ရည်တွေက ငါ့ကိုအမှားတွေမရှာနိုင်စေရင် အကြောင်းအရင်းမရှိဘဲလမင်းတို့ကို ငါမဆူဘူး။ နားလည်လား”
ရှီရှောင်ဘင်းသည် အားနည်းစွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ “နားလည်ပါတယ် နည်းပြ”
“လာပြီး အဆင်သင့်ပြင်တော့။”
ရှီရှောင်ဘင်း: “……”
သူ၏လည်ပင်းမှာပြတ်သွားခဲ့သည်။
မိုဟန်တျန်းသည် ဂိမ်းစတင်ပြီး သုံးမိနစ်အကာတွင် ကျန်းရှောင်ယွီမှ သတ်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။
ရှီရှောင်ဘင်းသည် အနည်းငယ်ပိုကြာခဲ့သည်—ငါးမိနစ်ပင်။
သူသည် မိုဟန်တျန်းထက်ပိုတော်သောကြောင့် မဟုတ်ဘဲ မိုဟန်တျန်းထက် ပို၍သူရဲဘောကြောင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူ၏ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးမှာ အလွန်သတိထားလွန်းသည်။ သူသည်မရွေ့လျားခင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံရေးရှိစေကာ ရွေ့လျားသောအခါ အသေးစိတ်များအား အထူးသတိထားခဲ့သည်။ သို့မဟုတ်လျှင် သူသည်အကာအကွယ်နောက်ပုန်းကာ တစ်ခါတစ်ရံတွင် မိနစ်ဝက်ကြာအောင်ပင် နေသေးသည်။
သို့သော်ပုန်းနေသော်လည်း အသုံးမဝင်ပေ။ ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အားအမြန်ရှာတွေ့ကာ သနားညှာတာမှုမပြသခဲ့ပေ။
[’Casually’ သည် Balot-Adjudication အား ‘Refined and Courteous’ ကိုခေါင်းဖြင့်ပစ်သတ်ရန် အသုံးပြုခဲ့သည်။]
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အားတည်တည်ငြိမ်ငြိမ် မေးလိုက်သည်။ “ရှီရှောင်ဘင်း၊ အားဖြည့်သူတစ်ယောက်က ဘယ်လိုကစားသင့်တယ်လို့ မင်းထင်လဲ”
နောက်ဆုံးတိုက်ပွဲတွင် သူသည်ဤမေးခွန်းအားမေးကာ အိမ်စာအဖြစ်ထားခဲ့သည်။ သူသည် ‘ငါတို့နောက်တစ်ကြိမ်တွေ့ရင် အဖြေကိုစဉ်းစားမိလိမ့်မယ်လို့ ငါထင်တယ်’ ဟုပြောခဲ့သည်။ သို့သော် ရှီရှောင်ဘင်းသည် ထိုအရာအား ဂရုမစိုက်ဘဲ လေးလေးနက်နက်မစဉ်းစားခဲ့ပေ။
ယခုသူသည် နည်းပြကျန်းမှာ ဤမေးခွန်းအားထပ်မေးသည်ကို ကြားသောအခါ မျက်နှာပူသွားကာ အသံတိုးတိုးပြောလိုက်သည်။ “ကျွန်တော့်အထင် အားဖြည့်သူတစ်ယောက်က တိုက်ခိုက်တဲ့အခါ မီးစွမ်းအားကိုဖိနှိပ်ပြီး ရန်သူရဲ့ခုခံမှုကို ထိုးဖောက်သင့်သလို လမ်းတစ်ခုဖွင့်ပေးပြီးလည်း အသင်းဖော်တွေကို ကူညီသင့်တယ်။ ပြန်ဆုတ်နေချိန်မှာ အဆုံးမှာနေခဲ့ပြီး အသင်းဖော်ထွက်ပြေးတာကိုကူညီပေးဖို့ ဖမ်းဆီးမှုကို ကာပေးဖို့ မီးစွမ်းအင်အကာအတွက် ဆက်တိုက်ပစ်ခြင်းရဲ့ စက်သေနတ်လက္ခဏာတွေကိုလည်း သုံးရမယ်။ အခြားဂိမ်းတွေမှာ စစ်သည်နဲ့ အားသန်သူ ပေါင်းစည်းတာနဲ့တူတယ်”
“မင်းရဲ့သီအိုရီနည်းအရ အသိပညာကကောင်းတယ်။ ဒါဆိုတကယ့်တိုက်ပွဲကရော” ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အားစိုက်ကြည့်ကာ တုံးတိတိပြောလိုက်သည်။ “နံရံအနောက်မှာပုန်းနေပြီး ထွက်လာဖို့အရမ်းကြောက်လွန်းနေတာ။ ဒါကိုအားဖြည့်သူလို့ခေါ်တာလား။ မင်းနာမည်ကို ပြန်ကျုံ့ဝင်သွားတဲ့ လိပ်လို့ပြောင်းလိုက်”
“…….” ပြန်ကျုံ့ဝင်သွားတဲ့ လိပ်တဲ့လား။ ရှီရှောင်ဘင်းသည် သူ့အားလိပ်တစ်ကောင်အဖြစ် ကစားခဲ့ခြင်းကြောင့် အပြစ်တင်နေသည်သာ သတိမရခင် နည်းပြကျန်းအား ကြောင်ကာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူ၏ပါးများနီရဲသွားကာ သူသည် မိုဟန်တျန်းနောက် အမြန်ပုန်းနေလိုက်သည်။
ဆယ်ကျော်သက်ကလေးသည် လိပ်ငယ်လေူကဲ့သို့ သူ၏ခေါင်းအား ကျုံ့ထားခဲ့သည်။
“တတိယတစ်ယောက်။ ငါနင့်ကိုခေါ်ဖို့လိုလား” ကျန်းရှောင်ယွီသည် ရှောင်းလီအားစိုက်ကြည့်ခဲ့သည်။
“လာပါပြီ” တတိယကလေး ရှားလီသည် သူ့အားသေတွင်းဆီသို့ ပြေးသွားခဲ့သည်။
ရှားလီမှာ အမျိုးသမီးအယ်လ်ဖာဖြစ်သည်။
သူမသည် သိပ်မတွေးတောဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေတတ်သည်။ သူမသည်မကြာခဏဆိုသလိုပင် သူမ၏အသင်းဖော်များနှင့် ကာရံမကိုက်ဘဲ ကစားတတ်သည်။
သူမသည် ထူးချွန်ကာ ကောင်းစွာကစားနိုင်သည်။ သူမပစ္စတိုနှင့် ပစ္စတိုနှစ်ဆ၏ ပစ်ခတ်နှုန်းမှာ အလွန်မြင့်သည်။ ပြဿနာမှာ သူမ၏စွမ်းဆောင်ရည်သည် နမော်နမဲ့နိုင်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံသူမသည် အံ့ဩဖွယ်စွမ်းရည်အား ပြသကာ အချို့အချိန်များတွင် ကြေးဝါအပိုင်းမှ တက်သစ်စတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ပျော့ညံ့စွာကစားလိမ့်မည်။
ဤသို့ ကမောက်ကမဖြစ်သည့် ကစားသမားအမျိုးအစားမှာ ကိုင်တွယ်ရန်ခက်ခဲလှသည်။ သူမသည် ကောင်းသည့်ပုံစံ သို့မဟုတ် ဆိုးသည့်ပုံစံတွင် ရှိနေမည်လား မသိနိုင်ပေ။ သူမအားအလောင်းအစားလုပ်သကဲ့သို့ သူမအား ကစားပွဲတွင်ထည့်ခြင်းနှင့် အနိုင်ရခြင်းသို့မဟုတ်ရှုံးသွားခြင်းမှာ ကံကြမ္မာပေါ် မူတည်နေခဲ့သည်။
ဤ Skyscraper တိုက်ပွဲတွင် ရှားလီ၏စွမ်းဆောင်ရည်မှာ တက်သစ်စတစ်ယောက်နှင့် တူနေခဲ့သည်။ သူမသည် ခေါင်းမပါသောပျံသန်းမှုကဲ့သို့ ကြမ်းတမ်းစွာ လျှောက်ပတ်သွားနေခဲ့သည်။
[‘Casually’ သည် MSG-Aurora အား ’Xia Xia’s Summer’ ကို ခေါင်းသို့ပစ်သတ်ရန် အသုံးပြုခဲ့သည်။]
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူမအား အလွယ်တကူအသေသတ်နိုင်ခဲ့ကာ သူမ၏စွမ်းဆောင်ရည်အား မှတ်ချက်ပေးရန် မမေ့ခဲ့ပေ။ “နင်လမ်းပျောက်နေတာလား။ ငါနင့်ကိုလမ်းပြပေးဖို့လိုလား”
ရှားလီသည် သူမ၏လက်အား အမြန်ရုတ်လိုက်ကာ ဘေးသို့နောက်ဆုတ်သွားခဲ့သည်။ သူမသည်လမ်းပျောက်နေသောကြောင့် မဟုတ်ပေ။ သူမသည် တုန်လှုပ်လွန်းသောကြောင့် သူမ၏နေရာယူခြင်းမှာ အနည်းငယ် ‘ရှုပ်ထွေး’ နေခဲ့သည်...
ကျန်းရှောင်ယွီသည် တန်ကိုင်းအား စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ စတုတ္ထကလေးမှာ လျှောက်သွားခဲ့သည်။ တန်ကိုင်းသည် အတော်တည်ငြိမ်သော ကစားသမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူသည်ကင်းထောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သောကြောင့် သူသည်မြေပုံနှင့် အလွန်ရင်းနှီးနေခဲ့သည်။ သူ၏နေရာယူခြင်းစွမ်းရည်များမှာ အခြားသူများထက် ပို၍တော်သည်။
လူငယ်လေး၏မျက်နှာမှာ သူ၏လက်ထဲမှဓားမြှောင်ဖြင့် လျှောက်ပတ်ကြည့်နေခဲ့သောကြာင့် လေးနက်နေခဲ့သည်။ သူသည်ကျန်းရှောင်ယွီအား အချိန်အတော်ကြာ ပတ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် ယယ်ကျင်မင်းသည် တရုတ်နိုင်ငံတွင် နံပါတ်တစ်ကင်းထောက်ဖြစ်ကာ သူသည်ကျန်းရှောင်ယွီအား မနိုင်နိုင်ပေ။ တန်ကိုင်းသည် ယယ်ကျင်းမင်ကဲ့သို့ မတော်ပေ။ သူသည်မည်မျှပတ်နေသည်နှင့် မဆိုင်ပေ။ ၎င်းမှာ အချည်းနှီးသာဖြစ်သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အားတည့်တိုးပြောခဲ့သည်။ “ဒါကသတိထားမှုပုံစံစီးဆင်းမှုဆိုပေမယ့် မင်းတစ်ယောက်ယောက်ကိုရှာနိုင်ရင် ဆုံးဖြတ်ဖို့ ကံကြမ္မာပေါ်မူတည်ရတယ်မလား”
တန်ကိုင်း: “……”
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အားလုံးမှာ ဤကြမ်းတမ်းသောစကားကြောင့် အပြောခံခဲ့ရသည်။ သူ့ထက်မည်သူမျှမဆိုးတောပေ။
တန်ကိုင်းသည် သူ၏ခုံအား မျက်နှာရဲရဲနှင့် ထွက်သွားခဲ့ရသည်။
လုကျင်းယွမ်သည် အမြန်လျှောက်သွားကာ သူသည်သေဆုံးရန် တန်းစီနေသကဲ့သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် အနည်းငယ်ပြုံးလိုက်သည်။ “မင်းကတော်တော် သတိထားတာပဲ”
လုကျင်းယွမ်သည် အနည်းငယ် ချောင်းဟန့်ကာ အလေးအနက်ပြောလိုက်သည်။ “ကျွန်တော်က နတ်ဘုရား Wing ကို အကြံဉာဏ်တောင်းဆိုတာပါ။ ကျွန်တော်ကဆရာ့ပရိသတ်ပါ”
“အိုး မင်းဒီဂိမ်းပြီးရင် မုန်းတဲ့ပရိသတ်ဖြစ်သွားနိုင်တယ်”
လုကျင်းယွမ်: “……”
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သနားညှာတာမှုမရှိဘဲ ရှောင်းလုအား အနိုင်ကျင့်ခဲ့သည်။
အရင်တစ်ခါက သူတို့သည် Deep Jungle မြေပုံကို အသုံးပြုခဲ့ကာ သူတို့နှစ်ယောက်သည် စက်သေနတ်များကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ လုကျင်းယွမ်သည် Casually အား သတ်နိုင်လုနီးပါးဖြစ်ခဲ့သည်။ ယနေ့တွင် သူတို့သည် Skyscraper မြေပုံတွင်ရှိနေခဲ့ကြကာ သူသည် တစ်ဖက်လူအား နီးစပ်နိုင်ရန် အခွင့်အရေးပင်မရှိခဲ့ပေ။
သူသည် အခြားလူ၏တည်နေရာအား လုံးဝမမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။
စနိုက်ပါရိုင်ဖယ်သေနတ် အကွာအဝေးမှာ မီတာ၁၀၀၀အမြင့်သွားနိုင်စဉ် သူ၏စက်သေနတ်အကွာအဝေးမှာ မီတာ၂၀၀သာရှိသည်။ သူသည်သုံးမိနစ်သာ တောင့်ခံနိုင်ခဲ့သည်။ သူမနီးကပ်နိုင်ခင် ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ့အားခေါင်းသို့ပစ်သည့်အခွင့်အရေးကို အမိအရဆုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။
လုကျင်းယွမ်၏မျက်နှာမှာ ဖျော့တော့နေခဲ့သည်။ သူသည်နည်းပြအသစ်ရှေ့တွင် ကောင်းစွာ စွမ်းဆောင်ချင်ခဲ့သော်လည်း သူသည်အနိုင်ကျင့်ခံရရန် တန်းစီနေခဲ့သည်။ သူတို့သည် ရယ်စရာကောင်းသော လူတစ်စုပင်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
လုကျင်းယွမ်သည် သူ၏ခေါင်းအားပစ်လိုက်ပြီးနောက် အခြားသူများမှာ အနည်းငယ် သက်ပြင်းချခဲ့သည်။ နောက်ထပ် သတ်ဖြတ်မှုငါးခါပင်။ ဤသည်ကို ‘ဒုတိယ ပြစ်မှုအတွက်အကျဉ်းထောင်သို့သွားခြင်း’ အဖြစ်ယူဆနိုင်သည်။ သူတို့သည် သူတို့ကိုယ်သူတို့ သေတွင်းသို့ပို့ရာတွင် လွန်စွာကျွမ်းကျင်သည်။
ယခင်တစ်ခေါက်က သူတို့သည် ကွန်ပျူတာဖန်သားပြင်မှတစ်ဆင့် အနိုင်ယူခံခဲ့ရသောကြောင့် သူတို့သည် “ဒီလူက ဆော့ဖ်ဝဲခိုးထားတာလား” သို့မဟုတ် “သူကနိုင်ငံခြားက ကျွမ်းကျင်ကစားသမားလား” ဟူသော စကားတစ်ချို့နှင့် သီးသန့်ပြဿနာရှာနိုင်ခဲ့သည်။
ဤအချိန်တွင် သူတို့သည် ဤအရာအား ပြောရန် အလွန်ရှက်သွားခဲ့သည်။ သူတို့သည် နတ်ဘုရား Wing အားရှုံးနိမ့်သွားကာ အားနည်းနေခဲ့သည်။ နည်းပြကျန်းသည် သူတို့အား ဘူးသီးလေးများအဖွဲ့ဟု ခေါ်သည်မှာ မှန်နေခဲ့သည်။ သူတို့သည် ညံ့ဖျင်းသော ဘူးသီးလေးများအစုအဖွဲ့ပင်ဖြစ်သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီ၏မျက်လုံးများမှာ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့လုံးကိုကြည့်လိုက်သာည်။
လက်ရွေးစင်အသင်းတွင် ၁၁ယောက်ရှိနေခဲ့ကာ သူသည် ထိုသူတို့ထဲမှ ၇ယောက်အား အနိုင်ယူပြီးဖြစ်သည်။
ကျန်ခဲ့သည့်လေးယောက်တွင် လက်ရွေးစင်အသင်း၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခဲ့သည့်လောင်လင်းနှင့် ဒုဥက္ကဌကျွီ၏ ကိုယ်ပိုင်လက်ထောက် လျိုရှောင်ကျိုးတို့ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးနှစ်ယောက်မှာ ကျန်းယွီနှင့်မင်ကျီဟုခေါ်သည့် ဆေးအကူနှစ်ယောက်လုံးဖြစ်သည်။
ဆေးအကူများအား အနိုင်ကျင့်ရန် မလိုသလို သူသည် လောင်လင်းနှင့်ရှောင်းလျိုအတွက် အခြသူများလေးစားမှုရှိရန် ချန်ထားလိမ့်မည်။
လောင်လင်းသည် ကျန်းရှောင်ယွီသူ့အားကြည့်နေသည်ကိုမြင်ကာ တစ်ဦးချင်းတိုက်ရန် လာတော့မည့်အချိန်တွင် ကျန်းရှောင်ယွီသည် မတ်တပ်ရပ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ “မင်းတို့ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်က အရမ်းနည်းတယ်။ အင်တာနက်သုံးတဲ့သူတွေ မင်းတို့ကိုဆူတာမမှားဘူး။ အထူးတလည်အနေနဲ့ လူတစ်ချို့က ကမ္ဘာ့စီးရီးကို ရှုံးပြီး အနိမ့်ပိုင်းတွေကိုဆော့ဖို့ အွန်လိုင်းဂိမ်းဆီပြေးပြီး အားနည်းတဲ့သူတွေကို အနိုင်ကျင့်နေတာလား”
“လက်ရွေးစင်အသင်းရဲ့ ကစားသမားတွေအနေနဲ့ မင်းတို့ဂိမ်းရှုံးပေမယ့် ဘယ်လိုတိုးတက်အောင်လုပ်ရမလဲမသိဘူး။ ကောင်းကောင်းလေ့ကျင့်ပြီး အတွေ့အကြုံတွေကို လေ့လာကြည့်မယ့်အစား မင်းတို့က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုရှာဖို့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေကိုအနိုင်ကျင့်ဖို့အတွက် မှီခိုလိုက်တာလား”
“မင်းတို့ရှက်တတ်သေးရဲ့လား”
အွန်လိုင်းဂိမ်းသို့ အားနည်းသူအား အနိုင်ကျင့်ရန်သွားသည့် လူသစ်ငါးယောက်မှာ အနိုင်ကျင့်ခြင်းခံရကာ သူတို့၏ခေါင်းအား ငုံ့ထားခဲ့သည်။
နည်းပြမှာ မှန်နေခဲ့သည်။ သူတို့သည် ကျွမ်းကျင်ကစားသမားများဖြစ်သည်။ လက်ရွေးစင်အသင်း၏ ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ထားသော အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်သည်။
ကစားပွဲတစ်ခု၏ အပိုင်း 2000တွင် ကစားသမားတစ်ယောက်အား အနိုင်ယူရန် မည်သည့်စွမ်းရည်များလိုအပ်သနည်း။ သူတို့သည် တစ်စုံတစ်ယောက်အား အနိုင်မရနိုင်ဘဲ တိုက်ခိုက်ရန် အသင်းဖွဲ့နေသေးသည်လား။ သူတို့သည် ရှက်တတ်သလား။ ကျွမ်းကျင်ဘက်စကတ်ဘော ကစားသမားအဖွဲ့မှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ကစားပွဲအား ရှုံးနိမ့်သွားကာ မူလတန်းကျောင်းသားများအား အနိုင်ယူရန်သွားသည့်ပုံနှင့်တူသည်။ သူတို့ကိုလည်း နည်းပြများမှ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။
မိုဟန်တျန်း၏မျက်နှာမှာ ဖျော့တော့နေကာ သူ၏မျက်လုံးများမှာ မျက်ရည်များအပြင် နောင်တတရား၊ မိမိကိုယ်ကိုအပြစ်တင်မှုနှင့် အပြစ်ရှိစိတ်များနှင့် ပြည့်နေခဲ့သည်။ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်ခံစားချက်များမှာ သူ၏စိတ်အားဖုံးလွှမ်းသွားကာ သူသည်တွင်းတူကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရှင်လတ်လတ်မြုပ်ရန် စိတ်အားထက်သန်နေခဲ့သည်။
ရှီရှောင်ဘင်းသည်လည်း သူ၏ခေါင်းကိုငုံ့ထားကာ စကားမပြောရဲခဲ့ပေ။ သူသည်အမြဲအတွေးအမြင်မရှိခဲ့ပေ။ အစ်ကိုကြီးမိုသည်သူ့အား အားနည်းသူအား အနိုင်ကျင့်ရန်ပြောခဲ့ကာ ထိုအကြောင်း များများစားစားမတွေးခဲ့ပေ။ တစ်ဖက်လူမှာ ယဉ်ကျေးမှုမရှိဟူ၍လည်း သူပြောခဲ့သလား။ လက်ရွေးစင်အသင်း၏အဖွဲ့ဝင်များမှာ ကစားပွဲတွင် အားနည်းသူအား အနိုင်ကျင့်သည်မှာ ယဉ်ကျေးသည်လား။
ရှားလီ၊ တန်ကိုင်နှင့် လုကျင်းယွမ်တို့ မျက်နှာမကောင်းဘဲ သူတို့၏ခေါင်းများမှာ သူတို့၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ငိုက်ကျနေခဲ့သည်။
ကျန်းရှောင်ယွီမှာ အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ “မင်းတို့တစ်ယောက်ချင်း မိမိကိုယ်ကိုသုံးသပ်တဲ့စာလုံးရေ ၁၀၀၀ရေးပြီး မနက်ဖြန်ည ၉နာရီမတိုင်ခင် တင်ရမယ်”
လူငါးယောက်: “……”
သူတို့ဘေးတွင် ရပ်နေခဲ့သော ယယ်ကျင်းမင်မှာ မရယ်ချင်ဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ။
လူတော်ပါလား။ ရုံးတက်သည့် ပထမနေ့တွင် သူသည် ဆယ်ကျော်သက်များအား မျက်ရည်ကျသည်အထိ တိုက်ရိုက်အပြစတင်ခဲ့သည်။
လက်ရွေးစင်အသင်းတွင် မိမိကိုယ်ကိုသုံးသပ်ခြင်းစာများ ရေးရန်လိုအပ်နေသူမှာ လူခြောက်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ရက်စက်သည့် နတ်ဘုရားယွီနှင့် အမှန်တကယ်ထိုက်တန်သည်။
လူတိုင်းသည် နည်းပြမှာ ကြမ်းတမ်းပြီးဖြစ်သည်ဟု ထင်ခဲ့သောကြောင့် ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် ရုတ်တရက် သူ၏ဘေးရှိခုံအား လက်ညှိုးထိုးခဲ့သည်။ “မင်းတို့ရဲ့ခံစားချက်တွေထိန်းချုပ်ပြီး လေ့ကျင့်ရေးဂိမ်းကို ကစားကြ။ ငါမင်းတို့ရဲ့တစ်ယောက်ချင်းစွမ်းအင်တွေကို မကြည့်ရဲတော့ဘူး။ အသင်းအနေနဲ့ အတူတူအလုပ်လုပ်ရင် ဘယ်လိုနေမလဲဆိုတာ ကြည့်ကြတာပေါ့”
လူတိုင်း, “????”
လေ့-လေ့ကျင့်ရေး ဂိမ်းလား။ ယခင်က နည်းပြသည် လေ့ကျင့်ရေးဂိမ်းကစားရာတွင် လူတိုင်းအဆင်သင့်ဖြစ်စေရန် တစ်ရက်စာသတိပေးချက်ပေးလိမ့်မည်။ သူသည်သူတို့၏စိတ်ဓာတ်အား ယခုလေးတင်ချေမှုန်းလိုက်ကာ သူတို့အား ညှိနှိုင်းရန်အချိန်သူံမိနစ်ပင် မပေးခဲ့ပေ။ သူသည်လေ့ကျင့်ရေးဂိမ်းထဲသို့ တိုက်ရိုက်သွားခိုင်းသည်လား။
ကျန်းရှောင်ယွီသည် သူ၏မျက်နှာပေါ်အမူအရာကင်းမဲ့ကာ အသင်းများအား အမည်ပေးခဲ့သည်။
“အဖွဲ့တစ်က အားဖြည့်သူ ရှီရှောင်ဘင်း၊ ချေမှုန်းသူ ရှားလီ၊ ကင်းထောက် ယယ်ကျင်းမင်၊ သေနတ်ပစ်သမား လျိုရှောင်ကျိုးနဲ့ ဆေးအကူကျန်းယွယ်တို့ပဲ”
“အဖွဲ့နှစ်က အားဖြည့်သူ လုကျင်းယွမ်၊ ချေမှုန်းသူ ကျိုးယီရန်၊ ကင်းထောက် တန်ကိုင်း၊ သေနတ်ပစ်သမား မိုဟန်တျန်းနဲ့ ဆေးအကူ မင်ကျီတို့ပဲ”
“မြေပုံက ကြယ်ငါးပွင့်အဆင့် ခက်ခဲတဲ့ Pirate Baseပဲ”
“လောင်လင်း၊ အခန်းဖွဲ့ပြီး အားလုံးကိုထည့်လိုက်။ ငါကဒိုင်လူကြီးလုပ်ပေးမယ်”
လူတိုင်းကြောင်သွားခဲ့သည်။
ဤသည်မှာ ဒဏ္ဍာရီလာ ‘မကောင်းဆိုးဝါးပုံစံ’ဖြစ်နိုင်သည်လား။
ရှေးဦးစွာ လူတိုင်းအား စိတ်ဓာတ်ပြိုလဲသည်အထိ အနိုင်ကျင့်ကာ သူတို့ဘဝကိုသံသယမဝင်မချင်း သူတို့အား ပြစ်တင်ပြောဆိုမည်။ ထို့နောက် သူတို့အား တိုက်ပွဲနယ်မြေသို့ခေါ်ကာ ကစားပွဲတစ်ခုလုံးတွင် အခက်ခဲဆုံးမြေပုံကိုရွေးချယ်ရင်းနှင့် ချက်ချင်းဂိမ်းကစားခိုင်းသည်လား။
နည်းပြကျန်းသည် မြေခွေးတစ်ကောင်ဖြစ်သည်မှာ အသေအချာပင်။
Zawgyi
Chapter 15: ရာထူးတစ္ခုရလာသည့္အေပၚ ရဲတင္းသည့္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း
ကမာၻ႔စီးရီးတြင္ တ႐ုတ္အသင္းမွာ အုပ္စုအဖြဲ႕၏ ပထမပြဲတြင္ အေမရိကန္အသင္းႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္တြင္ေသနတ္ဘုရင္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လိဂ္၏အဆင့္မွာ အလြန္ျမင့္မားကာ အားေကာင္းသည့္အသင္းမ်ားစြာ ရွိေနခဲ့သည္။ အသင္းမ်ား၏ၾကယ္ပြင့္မ်ား လက္ေ႐ြးစင္အသင္းအတြက္ စုေဝးေနခ်ိန္ သူတို႔သည္ ကမာၻ႔စီးရီးအားအနိုင္ယူရန္ အႏွစ္သက္ဆုံးမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အေမရိကန္အသင္းအား အနိုင္ယူနိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားမ်ားစားစား မရွိေသာေၾကာင့္ နည္းျပက်န္းသည္ လူသစ္မိုဟန္တ်န္းအား ကစားခြင့္ေပးခဲ့သည္။ သူသည္ လူသစ္အား ၿပီးျပည့္စုံခ်င္ခဲ့သည္မွာ ထင္ရွားကာ ေရွာင္းမိုအား တတ္နိုင္သမွ် ဂိမ္းထဲတြင္ တူညီေသာအေျခအေနရွိခြင့္ေပးခဲ့သည္။
မထင္မွတ္ဘဲႏွင့္ ေရွာင္းမို၏စိတ္ဓာတ္မွာ ခ်က္ခ်င္း ေျမျပင္သို႔ထိုးစိုက္သြားခဲ့သည္။
အေမရိကန္အသင္းတြင္ ဝက္စေလဟုေခၚေသာ အားေကာင္းသည့္ေသနတ္ပစ္သမားရွိသည္။ မိုဟန္တ်န္းသည္ သူ႕အားယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ကာ ျပန္မတိုက္နိုင္ခဲ့ေပ။ သူသည္ေခါင္းအားတိုက္ရိုက္ပစ္ျခင္းခံရကာ ျပင္းထန္ေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရိပ္ဆိုးရရွိခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူ႕အား ဆက္တိုက္အခ်ီမ်ားတြင္ ေကာင္းစြာမကစားနိုင္ေတာ့ေပ။
ယေန႕ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ Skyscraper ေျမပုံအား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ထုတ္ခဲ့သည္။
မိုဟန္တ်န္းသည္ ကမာၻ႔စီးရီး၏ျမင္ကြင္းအား ျပန္မေတြးဘဲမေနနိုင္ေတာ့ေပ။
ေျမပုံေပၚလာၿပီး ရင္းႏွီးသည့္ျမင္ကြင္းမွာ မိုဟန္တ်န္းအား ေတာင့္တင္းသြားေစခဲ့သည္။
မည္သည့္ေနရာတြင္ နတ္ဘုရား Wing သည္ပုန္းေနလိမ့္မည္နည္း။ သူသည္႐ုတ္တရက္ပင္ ဝက္စေလကဲ့သို႔ ေပၚလာကာ သူ႕အားသတ္ပစ္လိမ့္မည္လား။
မိုဟန္တ်န္းသည္ ကြန္ပ်ဴတာေမာက္စ္အား စိတ္လႈပ္ရွားစြာကိုင္လိုက္ကာ အေနာက္ဘက္သို႔ ဂ႐ုတစိုက္ေ႐ႊ႕သြားခဲ့သည္။ သူသည္ အေဆာက္အဦးမ်ားေနာက္ ပုန္းေနကာ ျမင့္မားေသာ အေဆာက္အဦးမ်ားၾကား လ်င္ျမန္စြာေ႐ြ႕လ်ားေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္သူသည္ ေသနတ္ပစ္မွတ္အား ေတြ႕ကာ ပုန္းခိုရန္တက္သြားခဲ့သည္။ သးသည္ သူ၏ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားအား ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ရႈရန္ ျမင့္မားသည့္ နယ္ေျမအား အခြင့္ေကာင္းယူခဲ့သည္။
နတ္ဘုရား Wing ၏ ေျခရာအား လုံးဝမေတြ႕ခဲ့ေပ။ သူသည္ ေနာက္ထပ္ေသနတ္ပစ္မွတ္အား ရွာရန္ အေဆာက္အဦးေအာက္ မဆင္းသြားခင္ ႏွစ္စကၠန႔္ၾကာ ခ်ီတုံခ်တဳံျဖစ္ေနခဲ့သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီအေနာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ၾကည့္ေနၾကေသာသူမ်ားပင္လွ်င္ ေခြၽးမ်ားစို႐ႊဲႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။
ေရွာင္းမို၊ နည္းျပက်န္းက ခုနကမင္းကိုျမင္သြားၿပီ။ မင္းပုံကသူ႕မွန္ဘီလူးထဲ ဖ်တ္ခနဲေပၚလာၿပီး မင္းတည္ေနရာကို ပစ္မွတ္ထားလိုက္ၿပီ။
သူသည္ သတိထားလြန္းေနသည္ဟု မိုဟန္တ်န္းသည္ ထင္ခဲ့သည္။ တကယ္တမ္း ေျမပုံေပၚတြင္ ေသနတ္ပစ္မွတ္မ်ားစြာ ရွိေနနိုင္ေသာ္လည္း အဓိကအမွတ္နားတြင္ သုံးခုသာရွိေနခဲ့သည္။ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ မိုဟန္တ်န္းမည္သည့္ေနရာသို႔ သြားနိုင္သည္ကို ခန႔္မွန္းမိကာ ေထာင့္ျဖတ္၌ ေသနတ္ပစ္မွတ္ရွာေတြ႕ကာ ႀကိဳတင္၍ခ်ဳံခိုတိုက္ခိုက္မႈကို ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
မိုဟန္တ်န္းသည္ ႏွစ္စကၠန႔္ၾကာ ထိုေနရာ၌ တုံ႕ဆိုင္းကာ ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့သည္။ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ ၾကည့္ရႈရန္ မွန္ဘီလူးကို ဖြင့္ၿပီး သူ႕ေသနတ္၏ ထြက္ေပၚေနေသာေျပာင္းဝအား အတိအက်ခ်ိန္ယူခဲ့သည္။
ေနာက္ထပ္အဆင့္တစ္ခုမွာ ယုန္တစ္ေကာင္အား ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ လႈပ္ရွားမႈအခ်ိန္အား တြက္ခ်က္ကာ ေနာက္ထပ္ေသနတ္ပစ္မွတ္အား လ်င္ျမန္စြာ လွည့္ပတ္ေနခဲ့သည္။
မိုဟန္တ်န္းသည္ ဒုတိယေသနတ္ပစ္မွတ္ဆီသို႔ လာခဲ့ကာ ၾကည့္ရႈရန္ မွန္ဘီလူးအား ဖြင့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျပင္းထန္သည့္ေသနတ္ပစ္သံမွာ သူ၏နားထဲဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ က်ည္ဆံအား အေနာက္ဘက္မွ သူ႕အားေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရသည့္အလား အလြန္ရွည္ေသာအကြာအေဝးမွ ေထာင့္ျဖတ္ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ပစ္လိုက္ကာ ေခါင္းအားထိမွန္သြားခဲ့သည္။
[’Casually’ သည္ Balot-Adjudication အ ‘Devil333’ ကို ေခါင္းသို႔ပစ္သတ္ရန္ သုံးခဲ့သည္။]
Balot မွာပို၍ေလးကာ ေ႐ြ႕လ်ားတိုက္ပြဲအတြက္ သင့္ေတာ္မႈနည္းေသာ္လည္း MSGထက္ အကြာအေဝးပိုရွည္သည္။ ၎သည္ လူတစ္ေယာက္၏ေခါင္းအား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ မီတာအေဝးမွ ခ်က္ခ်င္းယူပစ္ခဲ့သည္။
ဤသည္မွာ စစ္မွန္ေသာ ေသနတ္ပစ္သမားျဖစ္သည္။
မိုဟန္တ်န္းသည္ မီးခိုးေရာက္ဖန္သားျပင္အား ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
သူသည္ နတ္ဘုရား Wing ၏တည္ေနရာအား လုံးဝမျမင္ခဲ့ေပ။ ဤ ‘ငါရန္သူကိုမျမင္နိုင္ေပမယ့္ ရန္သူေၾကာင့္ေသသြားခဲ့တယ္’ ဟူေသာခံစားခ်က္မွာ သခင္တစ္ေယာက္မွ အနိုင္က်င့္ခံရျခင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆို အရွက္ကြဲခံရျခင္းျဖစ္သည္။
မိုဟန္တ်န္း၏မ်က္လုံးမ်ားနီသြားကာ သူ၏လက္မ်ားမွာ ကီးဘုတ္အားခြာလိုက္ေသာေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေနခဲ့သည္။ သူသည္ နတ္ဘုရား Wing ၏လက္ထဲတြင္ သုံးမိနစ္ပင္မရွင္သန္ခဲ့ေပ။
ဤေျမပုံသည္ သူ၏အိပ္မက္ဆိုးျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ အစစ္အမွန္ပင္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ၏စိတ္ဓာတ္ၿပိဳလဲကာ ငိုေတာ့မည့္ပုံေပၚေနေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္အားျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း က်န္းေရွာင္ယြီသည္ ယခင္က နည္းျပက်န္းကဲ့သို႔ မႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ေပ။ ထိုအစားသူသည္ ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္သည္။ “ငါ့အဆင့္ေလာက္ရွိတဲ့ အေမရိကန္အသင္းမွာ ေသနတ္ပစ္သမားသုံးေယာက္ရွိတယ္။ မင္းဘယ္လိုသူတို႔ကိုခ်နိဳင္မွာလဲ”
မိုဟန္တ်န္း: “……”
“ျပန္သြားၿပီး အဲ့ဒါကိုေတြးၾကည့္။ မင္းတကယ္သူတို႔ကိုမနိုင္နိုင္ရင္ေတာ့ ဒီတိုင္းဂိမ္းသာဖ်က္လိုက္”
အားလုံး: “……”
မိုဟန္တ်န္းသည္ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားကာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ၿပီး လက္သီးမ်ားဆုပ္ထားခဲ့သည္။
ဂိမ္းအားဖ်က္ရမည္လား။ သူသည္ပြဲဦးထြက္ကတည္းက ျပည္တြင္းနည္းျပမ်ားက ႏွစ္သက္လာခဲ့ကာ ထိုရာသီ၏လူငယ္ေလ့က်င့္ေရးသမားတြင္ အေကာင္းဆုံးစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့သည္။ ကလပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူႏွင့္လက္မွတ္ထိုးခ်င္ခဲ့ၾကကာ မည္သူကမွ သူ႕အားဂိမ္းကိုဖ်က္ရန္မေျပာခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ ယခု သူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ နတ္ဘုရား Wingမွာ လူအမ်ားႀကီးေရွ႕တြင္ ဂိမ္းဖ်က္ရန္ေျပာခဲ့သည္လား။ ၎မွာ ပါးရိုက္ခံရသကဲ့သို႔ျဖစ္ကာ သူ၏ဦးေႏွာက္မွာ တဝီဝီျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ေမးခြန္းမ်ားမွာ မိုဟန္တ်န္း၏စိတ္ထဲ ခ်က္ခ်င္း ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ “ငါဘယ္သူလဲ။ ငါဘယ္မွာလဲ။ ဘာလို႔ဂိမ္းကစားရတာအရမ္းခက္တာလဲ”
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ အမိန႔္ေပးခဲ့သည္။ “ေနာက္တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ထြက္လာေတာ့”
ရွီေရွာင္ဘင္းသည္ တုန္ရီေနေသာ အမူအရာႏွင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။
သူသည္ နည္းျပ၏ ဘူးသီးေလးမ်ားအဖြဲ႕တြင္ ‘ဒုတိယကေလး’ျဖစ္သည္။ မိုဟန္တ်န္းသည္ ေသသြားေသာေၾကာင့္ သူ၏အလွည့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ မ်က္ခုံးပင့္ထားခဲ့သည္။ သူသည္ သူ၏အေရွ႕တြင္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနေသာ လူငယ္ေလးအား စိုက္ၾကည့္ကာ ေတြးေနခဲ့သည္။ “ငါကမင္းတို႔ကို ဒီလိုမ်ိဳး ေလွာင္ရေအာင္ အရမ္းရိုင္းေနတာလား”
ရွီေရွာင္ဘင္း: “……”
ဤသည္တို႔မွာ သူ၏မူလစကားမ်ားျဖစ္ၿပီး နည္းျပက်န္းသည္ သူတို႔အားသူ႕ဆီျပန္ေျပာခဲ့သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ဆက္ေျပာခဲ့သည္။ “မင္းတို႔ေဆာ့တာဆိုးေနရင္ မင္းတို႔ကိုအျပစ္တင္ေနမယ့္အစား ခ်ီးက်ဴးေပးေစခ်င္တာလား။ ဂိမ္းထဲမွာမင္းတို႔ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြက ငါ့ကိုအမွားေတြမရွာနိုင္ေစရင္ အေၾကာင္းအရင္းမရွိဘဲလမင္းတို႔ကို ငါမဆူဘူး။ နားလည္လား”
ရွီေရွာင္ဘင္းသည္ အားနည္းစြာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ “နားလည္ပါတယ္ နည္းျပ”
“လာၿပီး အဆင္သင့္ျပင္ေတာ့။”
ရွီေရွာင္ဘင္း: “……”
သူ၏လည္ပင္းမွာျပတ္သြားခဲ့သည္။
မိုဟန္တ်န္းသည္ ဂိမ္းစတင္ၿပီး သုံးမိနစ္အကာတြင္ က်န္းေရွာင္ယြီမွ သတ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။
ရွီေရွာင္ဘင္းသည္ အနည္းငယ္ပိုၾကာခဲ့သည္—ငါးမိနစ္ပင္။
သူသည္ မိုဟန္တ်န္းထက္ပိုေတာ္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ မိုဟန္တ်န္းထက္ ပို၍သူရဲေဘာေၾကာင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူ၏ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမွာ အလြန္သတိထားလြန္းသည္။ သူသည္မေ႐ြ႕လ်ားခင္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံေရးရွိေစကာ ေ႐ြ႕လ်ားေသာအခါ အေသးစိတ္မ်ားအား အထူးသတိထားခဲ့သည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သူသည္အကာအကြယ္ေနာက္ပုန္းကာ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ မိနစ္ဝက္ၾကာေအာင္ပင္ ေနေသးသည္။
သို႔ေသာ္ပုန္းေနေသာ္လည္း အသုံးမဝင္ေပ။ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ႕အားအျမန္ရွာေတြ႕ကာ သနားညွာတာမႈမျပသခဲ့ေပ။
[’Casually’ သည္ Balot-Adjudication အား ‘Refined and Courteous’ ကိုေခါင္းျဖင့္ပစ္သတ္ရန္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။]
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ႕အားတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေမးလိုက္သည္။ “ရွီေရွာင္ဘင္း၊ အားျဖည့္သူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုကစားသင့္တယ္လို႔ မင္းထင္လဲ”
ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲတြင္ သူသည္ဤေမးခြန္းအားေမးကာ အိမ္စာအျဖစ္ထားခဲ့သည္။ သူသည္ ‘ငါတို႔ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေတြ႕ရင္ အေျဖကိုစဥ္းစားမိလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္တယ္’ ဟုေျပာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ရွီေရွာင္ဘင္းသည္ ထိုအရာအား ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေလးေလးနက္နက္မစဥ္းစားခဲ့ေပ။
ယခုသူသည္ နည္းျပက်န္းမွာ ဤေမးခြန္းအားထပ္ေမးသည္ကို ၾကားေသာအခါ မ်က္ႏွာပူသြားကာ အသံတိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။ “ကြၽန္ေတာ့္အထင္ အားျဖည့္သူတစ္ေယာက္က တိုက္ခိုက္တဲ့အခါ မီးစြမ္းအားကိုဖိႏွိပ္ၿပီး ရန္သူရဲ႕ခုခံမႈကို ထိုးေဖာက္သင့္သလို လမ္းတစ္ခုဖြင့္ေပးၿပီးလည္း အသင္းေဖာ္ေတြကို ကူညီသင့္တယ္။ ျပန္ဆုတ္ေနခ်ိန္မွာ အဆုံးမွာေနခဲ့ၿပီး အသင္းေဖာ္ထြက္ေျပးတာကိုကူညီေပးဖို႔ ဖမ္းဆီးမႈကို ကာေပးဖို႔ မီးစြမ္းအင္အကာအတြက္ ဆက္တိုက္ပစ္ျခင္းရဲ႕ စက္ေသနတ္လကၡဏာေတြကိုလည္း သုံးရမယ္။ အျခားဂိမ္းေတြမွာ စစ္သည္နဲ႕ အားသန္သူ ေပါင္းစည္းတာနဲ႕တူတယ္”
“မင္းရဲ႕သီအိုရီနည္းအရ အသိပညာကေကာင္းတယ္။ ဒါဆိုတကယ့္တိုက္ပြဲကေရာ” က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ႕အားစိုက္ၾကည့္ကာ တုံးတိတိေျပာလိုက္သည္။ “နံရံအေနာက္မွာပုန္းေနၿပီး ထြက္လာဖို႔အရမ္းေၾကာက္လြန္းေနတာ။ ဒါကိုအားျဖည့္သူလို႔ေခၚတာလား။ မင္းနာမည္ကို ျပန္က်ဳံ႕ဝင္သြားတဲ့ လိပ္လို႔ေျပာင္းလိုက္”
“…….” ျပန္က်ဳံ႕ဝင္သြားတဲ့ လိပ္တဲ့လား။ ရွီေရွာင္ဘင္းသည္ သူ႕အားလိပ္တစ္ေကာင္အျဖစ္ ကစားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္တင္ေနသည္သာ သတိမရခင္ နည္းျပက်န္းအား ေၾကာင္ကာစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သူ၏ပါးမ်ားနီရဲသြားကာ သူသည္ မိုဟန္တ်န္းေနာက္ အျမန္ပုန္းေနလိုက္သည္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးသည္ လိပ္ငယ္ေလူကဲ့သို႔ သူ၏ေခါင္းအား က်ဳံ႕ထားခဲ့သည္။
“တတိယတစ္ေယာက္။ ငါနင့္ကိုေခၚဖို႔လိုလား” က်န္းေရွာင္ယြီသည္ ေရွာင္းလီအားစိုက္ၾကည့္ခဲ့သည္။
“လာပါၿပီ” တတိယကေလး ရွားလီသည္ သူ႕အားေသတြင္းဆီသို႔ ေျပးသြားခဲ့သည္။
ရွားလီမွာ အမ်ိဳးသမီးအယ္လ္ဖာျဖစ္သည္။
သူမသည္ သိပ္မေတြးေတာဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတတ္သည္။ သူမသည္မၾကာခဏဆိုသလိုပင္ သူမ၏အသင္းေဖာ္မ်ားႏွင့္ ကာရံမကိုက္ဘဲ ကစားတတ္သည္။
သူမသည္ ထူးခြၽန္ကာ ေကာင္းစြာကစားနိုင္သည္။ သူမပစၥတိုႏွင့္ ပစၥတိုႏွစ္ဆ၏ ပစ္ခတ္ႏႈန္းမွာ အလြန္ျမင့္သည္။ ျပႆနာမွာ သူမ၏စြမ္းေဆာင္ရည္သည္ နေမာ္နမဲ့နိုင္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံသူမသည္ အံ့ဩဖြယ္စြမ္းရည္အား ျပသကာ အခ်ိဳ႕အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေၾကးဝါအပိုင္းမွ တက္သစ္စတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေပ်ာ့ညံ့စြာကစားလိမ့္မည္။
ဤသို႔ ကေမာက္ကမျဖစ္သည့္ ကစားသမားအမ်ိဳးအစားမွာ ကိုင္တြယ္ရန္ခက္ခဲလွသည္။ သူမသည္ ေကာင္းသည့္ပုံစံ သို႔မဟုတ္ ဆိုးသည့္ပုံစံတြင္ ရွိေနမည္လား မသိနိုင္ေပ။ သူမအားအေလာင္းအစားလုပ္သကဲ့သို႔ သူမအား ကစားပြဲတြင္ထည့္ျခင္းႏွင့္ အနိုင္ရျခင္းသို႔မဟုတ္ရႈံးသြားျခင္းမွာ ကံၾကမၼာေပၚ မူတည္ေနခဲ့သည္။
ဤ Skyscraper တိုက္ပြဲတြင္ ရွားလီ၏စြမ္းေဆာင္ရည္မွာ တက္သစ္စတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူေနခဲ့သည္။ သူမသည္ ေခါင္းမပါေသာပ်ံသန္းမႈကဲ့သို႔ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေလွ်ာက္ပတ္သြားေနခဲ့သည္။
[‘Casually’ သည္ MSG-Aurora အား ’Xia Xia’s Summer’ ကို ေခါင္းသို႔ပစ္သတ္ရန္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။]
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူမအား အလြယ္တကူအေသသတ္နိုင္ခဲ့ကာ သူမ၏စြမ္းေဆာင္ရည္အား မွတ္ခ်က္ေပးရန္ မေမ့ခဲ့ေပ။ “နင္လမ္းေပ်ာက္ေနတာလား။ ငါနင့္ကိုလမ္းျပေပးဖို႔လိုလား”
ရွားလီသည္ သူမ၏လက္အား အျမန္႐ုတ္လိုက္ကာ ေဘးသို႔ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့သည္။ သူမသည္လမ္းေပ်ာက္ေနေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ သူမသည္ တုန္လႈပ္လြန္းေသာေၾကာင့္ သူမ၏ေနရာယူျခင္းမွာ အနည္းငယ္ ‘ရႈပ္ေထြး’ ေနခဲ့သည္...
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ တန္ကိုင္းအား စိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ စတုတၳကေလးမွာ ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ တန္ကိုင္းသည္ အေတာ္တည္ၿငိမ္ေသာ ကစားသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူသည္ကင္းေထာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူသည္ေျမပုံႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးေနခဲ့သည္။ သူ၏ေနရာယူျခင္းစြမ္းရည္မ်ားမွာ အျခားသူမ်ားထက္ ပို၍ေတာ္သည္။
လူငယ္ေလး၏မ်က္ႏွာမွာ သူ၏လက္ထဲမွဓားျမႇောင္ျဖင့္ ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ေနခဲ့ေသာၾကာင့္ ေလးနက္ေနခဲ့သည္။ သူသည္က်န္းေရွာင္ယြီအား အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ပတ္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယယ္က်င္မင္းသည္ တ႐ုတ္နိုင္ငံတြင္ နံပါတ္တစ္ကင္းေထာက္ျဖစ္ကာ သူသည္က်န္းေရွာင္ယြီအား မနိုင္နိုင္ေပ။ တန္ကိုင္းသည္ ယယ္က်င္းမင္ကဲ့သို႔ မေတာ္ေပ။ သူသည္မည္မွ်ပတ္ေနသည္ႏွင့္ မဆိုင္ေပ။ ၎မွာ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ႕အားတည့္တိုးေျပာခဲ့သည္။ “ဒါကသတိထားမႈပုံစံစီးဆင္းမႈဆိုေပမယ့္ မင္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုရွာနိုင္ရင္ ဆုံးျဖတ္ဖို႔ ကံၾကမၼာေပၚမူတည္ရတယ္မလား”
တန္ကိုင္း: “……”
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အားလုံးမွာ ဤၾကမ္းတမ္းေသာစကားေၾကာင့္ အေျပာခံခဲ့ရသည္။ သူ႕ထက္မည္သူမွ်မဆိုးေတာေပ။
တန္ကိုင္းသည္ သူ၏ခုံအား မ်က္ႏွာရဲရဲႏွင့္ ထြက္သြားခဲ့ရသည္။
လုက်င္းယြမ္သည္ အျမန္ေလွ်ာက္သြားကာ သူသည္ေသဆုံးရန္ တန္းစီေနသကဲ့သို႔ ထိုင္ခ်လိဳက္သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ အနည္းငယ္ၿပဳံးလိုက္သည္။ “မင္းကေတာ္ေတာ္ သတိထားတာပဲ”
လုက်င္းယြမ္သည္ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္းဟန့္ကာ အေလးအနက္ေျပာလိုက္သည္။ “ကြၽန္ေတာ္က နတ္ဘုရား Wing ကို အႀကံဉာဏ္ေတာင္းဆိုတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကဆရာ့ပရိသတ္ပါ”
“အိုး မင္းဒီဂိမ္းၿပီးရင္ မုန္းတဲ့ပရိသတ္ျဖစ္သြားနိုင္တယ္”
လုက်င္းယြမ္: “……”
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သနားညွာတာမႈမရွိဘဲ ေရွာင္းလုအား အနိုင္က်င့္ခဲ့သည္။
အရင္တစ္ခါက သူတို႔သည္ Deep Jungle ေျမပုံကို အသုံးျပဳခဲ့ကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ စက္ေသနတ္မ်ားကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ လုက်င္းယြမ္သည္ Casually အား သတ္နိုင္လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့သည္။ ယေန႕တြင္ သူတို႔သည္ Skyscraper ေျမပုံတြင္ရွိေနခဲ့ၾကကာ သူသည္ တစ္ဖက္လူအား နီးစပ္နိုင္ရန္ အခြင့္အေရးပင္မရွိခဲ့ေပ။
သူသည္ အျခားလူ၏တည္ေနရာအား လုံးဝမျမင္နိုင္ခဲ့ေပ။
စနိုက္ပါရိုင္ဖယ္ေသနတ္ အကြာအေဝးမွာ မီတာ၁၀၀၀အျမင့္သြားနိုင္စဥ္ သူ၏စက္ေသနတ္အကြာအေဝးမွာ မီတာ၂၀၀သာရွိသည္။ သူသည္သုံးမိနစ္သာ ေတာင့္ခံနိုင္ခဲ့သည္။ သူမနီးကပ္နိုင္ခင္ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ႕အားေခါင္းသို႔ပစ္သည့္အခြင့္အေရးကို အမိအရဆုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
လုက်င္းယြမ္၏မ်က္ႏွာမွာ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနခဲ့သည္။ သူသည္နည္းျပအသစ္ေရွ႕တြင္ ေကာင္းစြာ စြမ္းေဆာင္ခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း သူသည္အနိုင္က်င့္ခံရရန္ တန္းစီေနခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ရယ္စရာေကာင္းေသာ လူတစ္စုပင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
လုက်င္းယြမ္သည္ သူ၏ေခါင္းအားပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အျခားသူမ်ားမွာ အနည္းငယ္ သက္ျပင္းခ်ခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ သတ္ျဖတ္မႈငါးခါပင္။ ဤသည္ကို ‘ဒုတိယ ျပစ္မႈအတြက္အက်ဥ္းေထာင္သို႔သြားျခင္း’ အျဖစ္ယူဆနိုင္သည္။ သူတို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေသတြင္းသို႔ပို႔ရာတြင္ လြန္စြာကြၽမ္းက်င္သည္။
ယခင္တစ္ေခါက္က သူတို႔သည္ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္မွတစ္ဆင့္ အနိုင္ယူခံခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ “ဒီလူက ေဆာ့ဖ္ဝဲခိုးထားတာလား” သို႔မဟုတ္ “သူကနိုင္ငံျခားက ကြၽမ္းက်င္ကစားသမားလား” ဟူေသာ စကားတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ သီးသန႔္ျပႆနာရွာနိုင္ခဲ့သည္။
ဤအခ်ိန္တြင္ သူတို႔သည္ ဤအရာအား ေျပာရန္ အလြန္ရွက္သြားခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ နတ္ဘုရား Wing အားရႈံးနိမ့္သြားကာ အားနည္းေနခဲ့သည္။ နည္းျပက်န္းသည္ သူတို႔အား ဘူးသီးေလးမ်ားအဖြဲ႕ဟု ေခၚသည္မွာ မွန္ေနခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ညံ့ဖ်င္းေသာ ဘူးသီးေလးမ်ားအစုအဖြဲ႕ပင္ျဖစ္သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီ၏မ်က္လုံးမ်ားမွာ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လုံးကိုၾကည့္လိုက္သာည္။
လက္ေ႐ြးစင္အသင္းတြင္ ၁၁ေယာက္ရွိေနခဲ့ကာ သူသည္ ထိုသူတို႔ထဲမွ ၇ေယာက္အား အနိုင္ယူၿပီးျဖစ္သည္။
က်န္ခဲ့သည့္ေလးေယာက္တြင္ လက္ေ႐ြးစင္အသင္း၏ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့သည့္ေလာင္လင္းႏွင့္ ဒုဥကၠဌကြၽီ၏ ကိုယ္ပိုင္လက္ေထာက္ လ်ိဳေရွာင္က်ိဳးတို႔ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေယာက္မွာ က်န္းယြီႏွင့္မင္က်ီဟုေခၚသည့္ ေဆးအကူႏွစ္ေယာက္လုံးျဖစ္သည္။
ေဆးအကူမ်ားအား အနိုင္က်င့္ရန္ မလိုသလို သူသည္ ေလာင္လင္းႏွင့္ေရွာင္းလ်ိဳအတြက္ အျခသူမ်ားေလးစားမႈရွိရန္ ခ်န္ထားလိမ့္မည္။
ေလာင္လင္းသည္ က်န္းေရွာင္ယြီသူ႕အားၾကည့္ေနသည္ကိုျမင္ကာ တစ္ဦးခ်င္းတိုက္ရန္ လာေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ က်န္းေရွာင္ယြီသည္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။ “မင္းတို႔ကိုယ္ပိုင္စြမ္းရည္က အရမ္းနည္းတယ္။ အင္တာနက္သုံးတဲ့သူေတြ မင္းတို႔ကိုဆူတာမမွားဘူး။ အထူးတလည္အေနနဲ႕ လူတစ္ခ်ိဳ႕က ကမာၻ႔စီးရီးကို ရႈံးၿပီး အနိမ့္ပိုင္းေတြကိုေဆာ့ဖို႔ အြန္လိုင္းဂိမ္းဆီေျပးၿပီး အားနည္းတဲ့သူေတြကို အနိုင္က်င့္ေနတာလား”
“လက္ေ႐ြးစင္အသင္းရဲ႕ ကစားသမားေတြအေနနဲ႕ မင္းတို႔ဂိမ္းရႈံးေပမယ့္ ဘယ္လိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္ရမလဲမသိဘူး။ ေကာင္းေကာင္းေလ့က်င့္ၿပီး အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ေလ့လာၾကည့္မယ့္အစား မင္းတို႔က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယုံၾကည္မႈရွာဖို႔ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြကိုအနိုင္က်င့္ဖို႔အတြက္ မွီခိုလိုက္တာလား”
“မင္းတို႔ရွက္တတ္ေသးရဲ႕လား”
အြန္လိုင္းဂိမ္းသို႔ အားနည္းသူအား အနိုင္က်င့္ရန္သြားသည့္ လူသစ္ငါးေယာက္မွာ အနိုင္က်င့္ျခင္းခံရကာ သူတို႔၏ေခါင္းအား ငုံ႕ထားခဲ့သည္။
နည္းျပမွာ မွန္ေနခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ကြၽမ္းက်င္ကစားသမားမ်ားျဖစ္သည္။ လက္ေ႐ြးစင္အသင္း၏ ဂ႐ုတစိုက္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္သည္။
ကစားပြဲတစ္ခု၏ အပိုင္း 2000တြင္ ကစားသမားတစ္ေယာက္အား အနိုင္ယူရန္ မည္သည့္စြမ္းရည္မ်ားလိုအပ္သနည္း။ သူတို႔သည္ တစ္စုံတစ္ေယာက္အား အနိုင္မရနိုင္ဘဲ တိုက္ခိုက္ရန္ အသင္းဖြဲ႕ေနေသးသည္လား။ သူတို႔သည္ ရွက္တတ္သလား။ ကြၽမ္းက်င္ဘက္စကတ္ေဘာ ကစားသမားအဖြဲ႕မွာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ကစားပြဲအား ရႈံးနိမ့္သြားကာ မူလတန္းေက်ာင္းသားမ်ားအား အနိုင္ယူရန္သြားသည့္ပုံႏွင့္တူသည္။ သူတို႔ကိုလည္း နည္းျပမ်ားမွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။
မိုဟန္တ်န္း၏မ်က္ႏွာမွာ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနကာ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားမွာ မ်က္ရည္မ်ားအျပင္ ေနာင္တတရား၊ မိမိကိုယ္ကိုအျပစ္တင္မႈႏွင့္ အျပစ္ရွိစိတ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနခဲ့သည္။ ရႈပ္ေထြးေနေသာ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားမွာ သူ၏စိတ္အားဖုံးလႊမ္းသြားကာ သူသည္တြင္းတူကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရွင္လတ္လတ္ျမဳပ္ရန္ စိတ္အားထက္သန္ေနခဲ့သည္။
ရွီေရွာင္ဘင္းသည္လည္း သူ၏ေခါင္းကိုငုံ႕ထားကာ စကားမေျပာရဲခဲ့ေပ။ သူသည္အၿမဲအေတြးအျမင္မရွိခဲ့ေပ။ အစ္ကိုႀကီးမိုသည္သူ႕အား အားနည္းသူအား အနိုင္က်င့္ရန္ေျပာခဲ့ကာ ထိုအေၾကာင္း မ်ားမ်ားစားစားမေတြးခဲ့ေပ။ တစ္ဖက္လူမွာ ယဥ္ေက်းမႈမရွိဟူ၍လည္း သူေျပာခဲ့သလား။ လက္ေ႐ြးစင္အသင္း၏အဖြဲ႕ဝင္မ်ားမွာ ကစားပြဲတြင္ အားနည္းသူအား အနိုင္က်င့္သည္မွာ ယဥ္ေက်းသည္လား။
ရွားလီ၊ တန္ကိုင္ႏွင့္ လုက်င္းယြမ္တို႔ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘဲ သူတို႔၏ေခါင္းမ်ားမွာ သူတို႔၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ငိုက္က်ေနခဲ့သည္။
က်န္းေရွာင္ယြီမွာ အမိန႔္ေပးခဲ့သည္။ “မင္းတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္း မိမိကိုယ္ကိုသုံးသပ္တဲ့စာလုံးေရ ၁၀၀၀ေရးၿပီး မနက္ျဖန္ည ၉နာရီမတိုင္ခင္ တင္ရမယ္”
လူငါးေယာက္: “……”
သူတို႔ေဘးတြင္ ရပ္ေနခဲ့ေသာ ယယ္က်င္းမင္မွာ မရယ္ခ်င္ဘဲ မေနနိုင္ခဲ့ေပ။
လူေတာ္ပါလား။ ႐ုံးတက္သည့္ ပထမေန႕တြင္ သူသည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္မ်ားအား မ်က္ရည္က်သည္အထိ တိုက္ရိုက္အျပစတင္ခဲ့သည္။
လက္ေ႐ြးစင္အသင္းတြင္ မိမိကိုယ္ကိုသုံးသပ္ျခင္းစာမ်ား ေရးရန္လိုအပ္ေနသူမွာ လူေျခာက္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ရက္စက္သည့္ နတ္ဘုရားယြီႏွင့္ အမွန္တကယ္ထိုက္တန္သည္။
လူတိုင္းသည္ နည္းျပမွာ ၾကမ္းတမ္းၿပီးျဖစ္သည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ ႐ုတ္တရက္ သူ၏ေဘးရွိခုံအား လက္ညွိုးထိုးခဲ့သည္။ “မင္းတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေလ့က်င့္ေရးဂိမ္းကို ကစားၾက။ ငါမင္းတို႔ရဲ႕တစ္ေယာက္ခ်င္းစြမ္းအင္ေတြကို မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ အသင္းအေနနဲ႕ အတူတူအလုပ္လုပ္ရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ ၾကည့္ၾကတာေပါ့”
လူတိုင္း, “????”
ေလ့-ေလ့က်င့္ေရး ဂိမ္းလား။ ယခင္က နည္းျပသည္ ေလ့က်င့္ေရးဂိမ္းကစားရာတြင္ လူတိုင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေစရန္ တစ္ရက္စာသတိေပးခ်က္ေပးလိမ့္မည္။ သူသည္သူတို႔၏စိတ္ဓာတ္အား ယခုေလးတင္ေခ်မႈန္းလိုက္ကာ သူတို႔အား ညွိႏွိုင္းရန္အခ်ိန္သူံမိနစ္ပင္ မေပးခဲ့ေပ။ သူသည္ေလ့က်င့္ေရးဂိမ္းထဲသို႔ တိုက္ရိုက္သြားခိုင္းသည္လား။
က်န္းေရွာင္ယြီသည္ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚအမူအရာကင္းမဲ့ကာ အသင္းမ်ားအား အမည္ေပးခဲ့သည္။
“အဖြဲ႕တစ္က အားျဖည့္သူ ရွီေရွာင္ဘင္း၊ ေခ်မႈန္းသူ ရွားလီ၊ ကင္းေထာက္ ယယ္က်င္းမင္၊ ေသနတ္ပစ္သမား လ်ိဳေရွာင္က်ိဳးနဲ႕ ေဆးအကူက်န္းယြယ္တို႔ပဲ”
“အဖြဲ႕ႏွစ္က အားျဖည့္သူ လုက်င္းယြမ္၊ ေခ်မႈန္းသူ က်ိဳးယီရန္၊ ကင္းေထာက္ တန္ကိုင္း၊ ေသနတ္ပစ္သမား မိုဟန္တ်န္းနဲ႕ ေဆးအကူ မင္က်ီတို႔ပဲ”
“ေျမပုံက ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္ ခက္ခဲတဲ့ Pirate Baseပဲ”
“ေလာင္လင္း၊ အခန္းဖြဲ႕ၿပီး အားလုံးကိုထည့္လိုက္။ ငါကဒိုင္လူႀကီးလုပ္ေပးမယ္”
လူတိုင္းေၾကာင္သြားခဲ့သည္။
ဤသည္မွာ ဒ႑ာရီလာ ‘မေကာင္းဆိုးဝါးပုံစံ’ျဖစ္နိုင္သည္လား။
ေရွးဦးစြာ လူတိုင္းအား စိတ္ဓာတ္ၿပိဳလဲသည္အထိ အနိုင္က်င့္ကာ သူတို႔ဘဝကိုသံသယမဝင္မခ်င္း သူတို႔အား ျပစ္တင္ေျပာဆိုမည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔အား တိုက္ပြဲနယ္ေျမသို႔ေခၚကာ ကစားပြဲတစ္ခုလုံးတြင္ အခက္ခဲဆုံးေျမပုံကိုေ႐ြးခ်ယ္ရင္းႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဂိမ္းကစားခိုင္းသည္လား။
နည္းျပက်န္းသည္ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္။