🍁 Unicode 🍁
ဟိုပီက နီးယန်ကို အနည်းငယ် မနာလိုဖြစ်မိသော်လည်း သူတို့သာ တကယ်တိုက်ခိုက်ပါက သူရှုံးလိမ့်မယ်လို့ မတွေးထားပေ။
ပြီးတော့လည်း သူက ယခုထိ မိုးကြိုး လျှပ်စီး အမြုတေရဲ့ အရသာကို မမြည်းစမ်းရသေးပါ၊ အဲ့ဒါက ဘယ်လိုအရသာ ရှိပါလိမ့်...
ဟိုပီက သူ့မျက်နာပေါ်တွင် လောဘတကြီးအမူအရာနှင့်အတူ နီးယန်ကို စိုက်ကြည့်နေ၏။
ဟိုပီ၏ အလိုတကြီး မျက်နှာနှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့ နီးယန်မှာ နောက်ကြောင်း ပြန်ဆုတ်မိသွားသည်။
သူမမျက်လုံးများမှာ သူမရှေ့ရှိ ပျံသန်းနေသော နှင်းများနှင့် သန်မာသော လေများ၏ ဆွဲဆောင်ခြင်းခံနေရသည်။
နီးယန်က လျှို့ဝှက်စွာ ရေရွတ်လိုက်၏" ကျောက်မီးသွေးနယ်မြေရဲ့ ခေါင်းဆောင်လို့ မပြောရဘူး၊ စွမ်းရည်က အရမ်းပြည့်တာပဲ"
သူမ၏ခွန်အား အားလုံး အသုံးပြုပြီး တိုက်ခိုက်မယ်ဆိုရင်တောင် ဟိုပီ ကို အစွန်အဖျားသာလျှင် တိုက်ခိုက်နိုင်မှန်း နီးယန် သိပါသည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး မီးတောက်မီးလျှံများ တောက်လောင်နေပြီး မျက်လုံးတွေနီရဲနေတဲ့ ကျူးယန်ကို သူမ ထိန်းချုပ်လိုက်ပြီး အလျှော့မပေးစွာဖြင့် သူမက လူတွေကို ဆွဲသွားကာ လုရှီမင်နှင့် စုရွမ်ရွမ်တို့ကို လမ်းတစ်လျှောက် နောက်ကြောင်းပြန်ဆုတ်စေလိုက်သည်။
"မင်း သူ့ကို ရိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး" နီးယန်က ကျူးယန်ကို တင်းကျပ်စွာ ဆွဲထားလိုက်သည်။သူ့ကို သွားပြီးအသေခံဖို့ လွှတ်မထားနိုင်ပေ။
ထို့နောက် တစ်ခြား ပေါက်ကွဲမှု တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ "ပြေး!"
နီးယန်က ချက်ချင်းပဲ ကျူးယန်ကိုခေါ်ကာ ပြေးတော့သည်။
စုရွမ်ရွမ်ကတော့ ဟိုပီဆီသို့ ပြေးနေလေသည်။
နီးယန် ကျိန်ဆဲလိုက်တော့၏"အရူးမ၊ နင်က ဘယ်ငရဲကို သွားနေတာလဲ?"
နီးယန် ကျိန်ဆဲပြီးလျှင် ပြီးချင်းပဲ သူမဟာ သတ္ထုလှောင်အိမ်နဲ့ ပတ်ရံခံလိုက်ရသည်။
ဟိုပီ၏ စွမ်းရည်မှာ သတ္ထုဖြစ်လေသည်။မူလကတော့ အဲ့ဒါက သတ္ထုကိုပဲ ထိန်းချုပ်နိုင်သည်။နောက်တော့ သတ္ထုလှောင်အိမ်များကို လေထုထဲမှ ပြောင်းလဲလာနိုင်သည်။
သူ့စွမ်းရည်ကို ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်လန့်ဖွယ်ရာ ပျိုးထောင်ခဲ့လည်းအား မြင်နိုင်ပေသည်။
ဒါတွေအားလုံးမှာ အဲ့လူများ၏ သွေးပေနေတဲ့ အမြုတေ အကျိုးကျေးဇူးများ ဖြစ်ပေသည်။
နီးယန်၊ ခွေးတွေနဲ့ ကျူးယန်တို့မှာ လှောင်အိမ်ထဲတွင် အပိတ်ခံလိုက်ရပြီး ဟိုပီ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်းခံနေရတဲ့ လုရှီမင်နှင့် စုရွမ်ရွမ်ကို ကြည့်နေရဝောာ့သည်။
သူတို့လည်းပဲ လှောင်အိမ်ထဲတွင် ထာခြင်းခံရတော့၏။
ရေခဲနှင့် နှင်းများကြားတွင် လုရှီမင်နှင့် စုရွမ်ရွမ်တို့မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်ထားကြသည်။
သူမက အစမ်းသဘောဖြင့် ပူလည်းမပူ၊ နွေးထွေးပုံလည်းရတဲ့ မီးတွေရှိနေတဲ့ ကျူးယန်ကို ဖက်ကြည့်ချင်ပေမယ့် ညင်သာစွာဖြင့် လုရှီမင်၏ နောက်ပြန်ဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရသည်။
"ရွမ်ရွမ်က ဘယ်ကို သွားချင်နေတာလဲ?"
"ကျွန်မ၊ ကျွန်မက ထိကြည့်ချင်ယုံလေးပါ..."
စုရွမ်ရွမ်က လျှင်မြန်စွာ စကားပြောနေရင်း လုရှီမင်ကို တစ်ချက် ခိုးကြည့်လိုက်သည်။အဖြူရောင် လက်ချောင်းလေးများက အချင်းချင်းပွတ်သက်နေပြီး ကျူးယန်ဘက်သို့ ပိုပိုသာသာ ကြည့်နေလေ၏။ဇွန်ဘီခွေးနဲ့ ခွေးပေါက်လေးဟာလည်း ကျူးယန်နဲ့ ပေါင်းစပ်တော့မလိုမျိုး ရှိနေကြသည်။
စုရွမ်ရွမ်က လုရှီမင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမရင်ဘက်ကို မတ်မတ်ထားနိုင်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။
ဘယ်အချိန်က သူတို့ရဲ့ 'စု' မိသားစုမှာ သရဲဘောကြောင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ရှိလာရတာလဲ!
"ကျွန်မ ကျူးယန်နဲ့ စကားသွားပြော... "
" ဟမ်?"အမျိုးသား က မေးလိုက်သည်။
လက်တွေ့မှာတော့ စုရွမ်ရွမ်ဟာ ချက်ချင်းကို ညွတ်ကျသွားလေ၏။:QAQ ပြန်မတိုက်ခိုက်ဘူးပဲ၊ ငါ့ကိုယ်ငါ မုန်းလိုက်တာနော်။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်ထားကြတဲ့ ခွေးတွေနဲ့ လူတွေကို ကြည့်ပြီး စုရွမ်ရွမ်မှာ မနာလိုမှုကြောင့် မျက်ရည်များ စီးကျလာတော့၏။
နီးယန်လည်းပဲ အဲ့နေရာကို သွားပြီး ရှေ့ကို ယိုင်မှီလိုက်သည်။
စုရွမ်ရွမ်မှာ "ဝူး" ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ ငိုလေတော့သည်။
သူမလည်းပဲ မီး ဖန်တီးချင်လိုက်တာ၊
အမျိုးသားဇာတ်လိုက်က တခစ်ခစ်ရယ်လိုက်ပြီး စုရွမ်ရွမ်၏ သေးငယ်သော လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ဖို့ လက်ထုတ်လာသည် "အေးလို့လား?ကိုယ် မင်းကို ကာကွယ်ထားပေးမယ်လေ"
အမျိုးသား၏ လက်က ထင်ရှား ပြက်သားသော အရိုးအဆစ်များနှင့်အတူ ဖြူဖွေးသွယ်လျနေ၏။သူတို့က လှပနေကြပါသည်။
လုရှီမင်က စုရွမ်ရွမ်၏ လက်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး များကို ထုပ်ပိုး ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။သူ့လှုပ်ရှားမှုမှာ နူးညံ့ညင်သာနေလေသည်။
မိန်းမငယ်လေး၏ လက်က ပါးလျကာ ဖြူဖွေးနေပြီး လက်ချောင်းများမှာ ပန်းရောင်သန်းနေသေးသည်။ကမ္ဘာပျက်ကပ် အချိန်ဖြစ်ပေမယ့် ထိုလက်များမှာ ကျန်းမာကောင်းမွန်ကာ နူးညံ့နေကြောင်းကို မြင်နိုင်ပေသည်။
သေးငယ်သော လက်ကလေးကို အမျိုးသားက နူးညံ့ညင်သာစွာ အတူတကွ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူတို့ကို ထုပ်ပိုးဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် အမျိုးသား၏လက်မှာ အပြင်က နှင်းများထက်တောင် အေးစက်နေလေ၏။
သူ့လက်ထဲ ဆုပ်ကိုင်ခံထားရတဲ့ စုရွမ်ရွမ်မှာတော့ အရင်က သူမ လက်များအေးခဲနေခဲ့ပြီး နောက်တော့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်ပါ အေးခဲလာတော့သည်။
သူမ စတင်ပြီး အဆက်မပြက် တုန်ရီလာဝောာ့၏။
"ဘာမှားနေလို့လဲ၊ ရွမ်ရွမ်" အမျိုးသားက တမင်တကာ မေးလာ၏"ကိုယ်က မင်းကို နွေးထွေးမှု မပေးနိုင်ဘူးလား?"
"...ရှင်၊ ရှင်က အရမ်းနွေးတာပဲ၊ ကျွန်မ၊ ကျွန်မ အရမ်း ထိမိ...ဟက်ချိုး!"
စုရွမ်ရွမ်က အရမ်းအေးနေခဲ့ပြီး သူမ နှာချေမိသွားတော့သည်။
သေးငယ်သော ဆီးနှင်းပွင့်များက သူမ၏မျက်တောင်တွေပေါ်ပါ ကျဆင်းနေပြီး ဆီးနှင်းခဲလေးတွေ ဖြစ်နေသည်။ မျက်တောင်ခက်လိုက်ချိန်ဆို အဲဒါက အရမ်းကြည့်ကောင်းနေပြီး ရေခဲပုံဆောင်ခဲလိုမျိုး အဲ့ဒီအပြစ်ကင်းစင်တဲ့ မျက်လုံးများကို ပိုမိုသန့်စင်သွားစေသည်။
လုရှီမင်က သူမကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်"ရွမ်ရွမ်က အရမ်းနွေးတာပဲ"
ဒီလိုပြောပီးနောက် လုရှီမင်က မျက်လုံးမှိတ်လိုက်ပြီး သူမလက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို ဖြေလျော့လိုက်ကာ သူ့လက်မောင်းကို ဖွင့်ပြီး လူကို ရင်ခွင်ထဲတွင် ထားလိုက်လေသည်။
အမျိုးသား၏ ပွေ့ဖက်မှု က သူ့လက် မျိုးမတူညီပဲ နွေးထွေးနေ၏။
စုရွမ်ရွမ် အံ့သြသွား၏။နောက်တော့ ချက်ချင်းပဲ ရေဘဝဲ တစ်ကောင်လိုမျိုး သူ့ကို တွယ်ကပ်လိုက်တော့သည်။
လုရှီမင်က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ လျှို့ဝှက်စွာ အပူခံပြား ထားထားတာဖြစ်ရမည်ဟု စုရွမရွမ် တိတ်တဆိတ် သင်္ကာမကင်းဖြစ်နေမိသည်။
ကမ္ဘာကြီးကို ဘယ်တုန်းကမှ မျက်မြင် မတွေ့ဖူးတဲ့ တောင်ပိုင်းသူလေး စုရွမ်ရွမ်ကတော့ သူမက တကယ့်ကို အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အများကြီး ချစ်ပါတယ်ဟု ပြောနေတော့၏။
အဲ့ဒီအတွက် သူမက ထမင်းလျှော့စားဖို့ကိုပင် လိုလိုလားလား ရှိနေလေသည်။
သတ္ထု လှောင်အိမ်အပြင်ဘက်တွင် ဟိုပီက သူ့လက်ထဲတွင် သလင်း ကျောက်အမြုများ ပြည့်နေတဲ့ သေတ္တာငယ်ကို ကိုင်ထားပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် အောင်မြင်၍ တက်ကြွပျော်မြူးနေသော မျက်နှာအမူအရာနှင့်အတူ သတ္ထု လှောင်အိမ်ထဲမှ သနားစရာ မြင်ကွင်းအား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
အလှလေးနဲ့ သလင်းကျောက်အမြုတေ ၊
သူအဲ့ဒါတွေကို လိုချင်တယ်။
ဟိုပီသည် သူခေါင်းကို မော့လိုက်ပြီး သေတ္တာထဲမှ သလင်းကျောက် အမြုတေကို သူ့ပါးစပ်ထဲသို့ လောင်းချလိုက်လေ၏။
ဒီကမ္ဘာပျက်ကပ်ကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံး ဘုရင်ဖြစ်လာချင်တယ် !
စုရွမ်ရွမ်က ငိုနေပြီး လုရှီမင်ကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုနှင့် အတူ ခိုက်ခိုက်တုန်ယင်နေသည်။
ကျောက်သလင်းအမြုတေ စားပြီးနောက် ဟိုပီဟာ သူတော့ စွမ်းအားပြည့်လာပြီဟု ခံစားမိလိုက်သည်။
သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ကိုရှူထုတ်လိုက်ပြီး သူက အရမ်းစွမ်းအား ပြည့်ဝသလို ခံစားနေရသည်။
ဒီလိုပြင်းပြတဲ့ အခိုက်အတန့်ကို ခံစားပြီးနောက် သူက သတ္ထု လှောင်အိမ်မှ သုံးလမ်းအကွာတွင် မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်ပြီး နီးယန်ကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အရင်ကတော့ ငါ မင်းကို သတ်ဖို့ အတွေး မရှိခဲ့ဖူးဘူး၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ငါကပဲ မင်းရဲ့ သလင်းကျောက်အမြုတေကို ထုတ်ယူနိုင်ရမယ်"
ဟိုပီက ပြုံးနေရင်းဖြင့် ရှေ့ကို လျှောက်လာပြီး သတ္ထု လှောင်အိမ်တံခါးသို့ လက်မြှောက်လိုက်ကာ တံခါးကိုဖွင့်ဖို့ ရုတ်တရက် ဆွဲဆောင့်လိုက်၏။
နီးယန်က တည်ကြည်စွာဖြင့် သူမနောက်က လူတိုင်းကို ကာကွယ်ပေးထားသည်။
ဟိုပီ၏ စွမ်းရည်က မြှင့်တက်လျက်ရှိပြီး နီးယန်ဆယ်ယောက်ရှိရင်တောင်မှ သူ့ကို ရိုက်နိုင်မှာမဟုတ်ပေ။
သူတို့ သေရတော့မှာလား?
ဟိုပီက ရယ်မောလိုက်ပြီး "မင်းတို့ လည်ချောင်းကွဲအောင် အော်ရင်တောင် တစ်ယောက်မှလာ ကယ်မှာမဟုတ်ဘူး...ဟမ်?"
ဟိုပီက သူ့လက်မောင်းကို ရွှေ့ကြည့်လိုက်တော့ ရုတ်တရက် သူ့လက်က တစ်ခုခုနှင့် အထိုးခံထားရပုံရကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။
စုရွမ်ရွမ်က သတိထားလျက် သူမ ခေါင်းလေးအား ထုတ်လိုက်သည် "ရှင့် လက်အထိုးခံလိုက်ရပြီ"
ဒီလိုဆောင်းရာသီမှာ ရှင်ကဘယ်လိုလုပ်သတ္ထုတွေနဲ့ ကစားနေရတာလဲ?
ကြည့်ပါဦး၊ သွေးတွေ စွန်းကုန်ပြီ !
ရာသီဥတုက တကယ့်ကို အေးစိမ့်နေတာ။
ဟိုပီက ခက်ခက်ခဲခဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အသားအပိုင်းအစားများပါ ဆုတ်ပြဲ ထွက်လာတော့သည်။
"ငါ့ကို ကယ်ပါအုံး!"
ဟိုပီက အော်ဟစ်လေတော့၏။
ဒါပေမယ့် သူ့ပတ်ပတ်လည်တွင် တစ်ယောက်မှရှိမနေပေ။
စုရွမ်ရွမ်က နူးညံ့စွာ ပြောလိုက်သည် "နည်းလမ်းမရှိဘူး၊ရှင် လည်ချောင်းကွဲအောင် အော်ရင်တောင် တစ်ယောက်မှ ရှင့်ကို လာကယ်မှာ မဟုတ်ဘူး"
ဟိုပီ :...
ဟိုပီသည် ရုတ်တရက် ဖိအားကို အသုံးပြုပြီး သံလှောင်အိမ်တံခါးကို တိုက်ရိုက်ချိုး ဖြတ်လိုက်၏။
သို့သော်ငြား သတ္ထုချောင်းနှစ်ခုမှာ သူ့လက်တွင် စိုက်နေဆဲပင်။၎င်းက သူ့လှုပ်ရှားမှုကို များစွာ ထိခိုက်စေပြီး သူ့နှာခေါင်းပေါက်ကို တောင်ခဏခဏ ထိုးမိနေသည်။
စုရွမ်ရွမ်က တည်ကြည်စွာ ပြောလိုက်သည် "ကျွန်မ ဒါကို မကူညီနိုင်ဘူး၊ ရေနွေးလောင်းချရအောင်"
ဟိုပီ :...
နီးယန်က ဒါကို မြင်တော့ အခွင့်အရေးယူကာ သူမ လက်ချောင်းတွေကို သတ္ထု လှောင် အိမ်ပတ်ပတ်လည်ကို လှည့်ပတ်လိုက်ပြီး ဟိုပီကို တိုက်ခိုက်လိုက် ၏။လျှပ်စီးကြောင်း တစ်ခု ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်။
တကယ်တော့ ဒီတိုက်ခိုက်မှုက ဟိုပီအား လုံးဝမနာကျင်စေပေ။
ဒါပေမယ့် ထူးဆန်းစွာ ရုတ်တရက် ဟိုပီက သူ့မျက်လုံးများကို လှိမ့်လိုက်သည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ သတ္ထုချောင်းနှစ်ခု ထိတွေ့မိ၍ စတင်ပြီး ကြမ်းတမ်းစွာ တုန်ခါလာသည်မှာ ဝတ်ရူးပြန်ရောဂါသည်တစ်ယောက်လိုပင် ။
ရုတ်တရက် လုရှီမင် မျက်နှာမှာ ပျက်သွားပြီး သူက ရုတ်တရက် သူ့လက်ကို မြှောက်က စုရွမ်ရွမ်၏ နောက် ကော်လံကနေ ဆွဲလိုက်ပြီး နီးယန်ကို သတိပေးလိုက်သည် "အရင်ဆုံး အဝေးကို သွားရအောင်"
နီးယန်က ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိပေ။ဒါပေမယ့် ကျူးယန်ကို ခေါ်ပြီး ခွေးနှစ်ကောင်ကို ဦးဆောင်ကာ လုရှီမင်နှင့်အတူ လှောင်အိမ်အပြင်ဘက်သို့ ထွက်ခွာလိုက်သည်။
ဟိုပီရဲ့ သတ္ထုချောင်းမှာတုန်ခါနေဆဲဖြစ်ပြီး သူ့ခန္တာကိုယ်မှာ နာကျင်မှုကြောင့် ပေါက်ကွဲတော့ မလိုခံစားနေရသည်။
ဟိုပီက ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး စုရွမ်ရွမ်နဲ့ တခြားသူများဆီ အော်ဟစ်လိုက်၏ "ငါ့ကို ကူညီပါ၊ ကျန်းကျစ်ဟောင် ကို တကယ် ငါသတ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး!"
"ဟမ့်"စုရွမ်ရွမ်က အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည် "လူသတ်သမားတွေက အမြဲတမ်း သူတို့ မသတ်ခဲ့ပါဘူးလို့ ပြောကြတယ်"
ဟိုပီ : ဒီစကားက နည်းနည်း ရင်းနှီးနေသလိုပဲ၊ ဒါပေမယ့် ဘယ်အရူး ပြောခဲ့တာလဲဆိုတာ မမှတ်မိတော့ဘူး။
"ငါ့ကို ကူညီပါ၊ ငါ့ကို ကူညီပါ..."ဟိုပီ၏ အသံမှာ ပိုပိုပြီးတော့ စူးစူးရှရှ ဖြစ်လာသည်။
လုရှီမင်က လူတိုင်းကို ဝေးသထက်ဝေးသော အဝေးကို ခေါ်သွားခဲ့သည်။
ရုတ်တရက် "ဘန်း" ဆိုသော အသံထွက်ပေါ်လာသည်။
စုရွမ်ရွမ် လက်မှာ လုရှီမင်၏ ဆုပ်ကိုင်ခံထားရပြီး လမ်းတစ်လျှောက် လျှောက်လှမ်းနေရင်း သူမခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။"wow မီးပန်းတွေ "
နီးယန် ပြောလိုက်သည် "အဲ့ဒါ ဟိုပီ ပေါက်ကွဲသွားတာ"
စုရွမ်ရွမ်: ...ရုတ်တရက် မီးပန်းတွေက မလှတော့ပါလား
"သူက ဘာလို့ ပေါက်ကွဲသွားတာလဲ?"စုရွမ်ရွမ်မေးမြန်းလိုက်သည်။
နီးယန်က ခဏလောက်တွေးနေပြီး ပြောလိုက်၏ "သူ့နှလုံးသားက အရမ်းအလိုလောဘကြီးတာ၊ မြွေတစ်ကောင်ကတော့ ဆင်တစ်ကောင်ကို မြိုချလို့ရမှာမဟုတ်ဘူးလေ၊ သလင်းကျောက်အမြုတေက အရည်အသွေးရှိတယ်၊ စွမ်းရည်တိုးမြှင့်ဖို့ သူ အဲဒါကို စုပ်ယူနိုင်ပေမယ့် သူ့ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်နဲ့ သဟဇာတမဖြစ်တော့ သူပေါက်ကွဲပြီး သေတော့တာပေါ့"
ထို့ကြောင့် ဟိုပီ စားခဲ့သော အရာများမှာ သလင်းကျောက်အမြုတေများ မဟုတ်တော့ပဲ ပေါက်ကွဲစေသောဆေးများသာ ဖြစ်လေတော့သည်။
သေခြင်းက အချိန်မရွေး ဖြစ်ပေါ်နိုင်၏။
အဲ့ဒါက သူတို့ကို ဖမ်းမိခါနီးဖြစ်သွားခဲ့သည်။
🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤💜🖤🖤🖤🖤🖤
🍁 Zawgyi 🍁
ဟိုပီက နီးယန္ကို အနည္းငယ္ မနာလိုျဖစ္မိေသာ္လည္း သူတို႔သာ တကယ္တိုက္ခိုက္ပါက သူရႈံးလိမ့္မယ္လို႔ မေတြးထားေပ။
ၿပီးေတာ့လည္း သူက ယခုထိ မိုးႀကိဳး လွ်ပ္စီး အျမဳေတရဲ႕ အရသာကို မျမည္းစမ္းရေသးပါ၊ အဲ့ဒါက ဘယ္လိုအရသာ ရွိပါလိမ့္...
ဟိုပီက သူ႕မ်က္နာေပၚတြင္ ေလာဘတႀကီးအမူအရာႏွင့္အတူ နီးယန္ကို စိုက္ၾကည့္ေန၏။
ဟိုပီ၏ အလိုတႀကီး မ်က္ႏွာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့ နီးယန္မွာ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ဆုတ္မိသြားသည္။
သူမမ်က္လုံးမ်ားမွာ သူမေရွ႕ရွိ ပ်ံသန္းေနေသာ ႏွင္းမ်ားႏွင့္ သန္မာေသာ ေလမ်ား၏ ဆြဲေဆာင္ျခင္းခံေနရသည္။
နီးယန္က လွ်ို႔ဝွက္စြာ ေရ႐ြတ္လိုက္၏" ေက်ာက္မီးေသြးနယ္ေျမရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္လို႔ မေျပာရဘူး၊ စြမ္းရည္က အရမ္းျပည့္တာပဲ"
သူမ၏ခြန္အား အားလုံး အသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဟိုပီ ကို အစြန္အဖ်ားသာလွ်င္ တိုက္ခိုက္နိုင္မွန္း နီးယန္ သိပါသည္။
သူ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ား ေတာက္ေလာင္ေနၿပီး မ်က္လုံးေတြနီရဲေနတဲ့ က်ဴးယန္ကို သူမ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး အေလွ်ာ့မေပးစြာျဖင့္ သူမက လူေတြကို ဆြဲသြားကာ လုရွီမင္ႏွင့္ စု႐ြမ္႐ြမ္တို႔ကို လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဆုတ္ေစလိုက္သည္။
"မင္း သူ႕ကို ရိုက္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး" နီးယန္က က်ဴးယန္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဆြဲထားလိုက္သည္။သူ႕ကို သြားၿပီးအေသခံဖို႔ လႊတ္မထားနိုင္ေပ။
ထို႔ေနာက္ တစ္ျခား ေပါက္ကြဲမႈ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာသည္။ "ေျပး!"
နီးယန္က ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ဴးယန္ကိုေခၚကာ ေျပးေတာ့သည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္ကေတာ့ ဟိုပီဆီသို႔ ေျပးေနေလသည္။
နီးယန္ က်ိန္ဆဲလိုက္ေတာ့၏"အ႐ူးမ၊ နင္က ဘယ္ငရဲကို သြားေနတာလဲ?"
နီးယန္ က်ိန္ဆဲၿပီးလွ်င္ ၿပီးခ်င္းပဲ သူမဟာ သတၳဳေလွာင္အိမ္နဲ႕ ပတ္ရံခံလိုက္ရသည္။
ဟိုပီ၏ စြမ္းရည္မွာ သတၳဳျဖစ္ေလသည္။မူလကေတာ့ အဲ့ဒါက သတၳဳကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သည္။ေနာက္ေတာ့ သတၳဳေလွာင္အိမ္မ်ားကို ေလထုထဲမွ ေျပာင္းလဲလာနိုင္သည္။
သူ႕စြမ္းရည္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္လန႔္ဖြယ္ရာ ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့လည္းအား ျမင္နိုင္ေပသည္။
ဒါေတြအားလုံးမွာ အဲ့လူမ်ား၏ ေသြးေပေနတဲ့ အျမဳေတ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ျဖစ္ေပသည္။
နီးယန္၊ ေခြးေတြနဲ႕ က်ဴးယန္တို႔မွာ ေလွာင္အိမ္ထဲတြင္ အပိတ္ခံလိုက္ရၿပီး ဟိုပီ၏ တိုက္ခိုက္ျခင္းခံေနရတဲ့ လုရွီမင္ႏွင့္ စု႐ြမ္႐ြမ္ကို ၾကည့္ေနရေဝာာ့သည္။
သူတို႔လည္းပဲ ေလွာင္အိမ္ထဲတြင္ ထာျခင္းခံရေတာ့၏။
ေရခဲႏွင့္ ႏွင္းမ်ားၾကားတြင္ လုရွီမင္ႏွင့္ စု႐ြမ္႐ြမ္တို႔မွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေပြ႕ဖက္ထားၾကသည္။
သူမက အစမ္းသေဘာျဖင့္ ပူလည္းမပူ၊ ေႏြးေထြးပုံလည္းရတဲ့ မီးေတြရွိေနတဲ့ က်ဴးယန္ကို ဖက္ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ ညင္သာစြာျဖင့္ လုရွီမင္၏ ေနာက္ျပန္ဆြဲျခင္း ခံလိုက္ရသည္။
"႐ြမ္႐ြမ္က ဘယ္ကို သြားခ်င္ေနတာလဲ?"
"ကြၽန္မ၊ ကြၽန္မက ထိၾကည့္ခ်င္ယုံေလးပါ..."
စု႐ြမ္႐ြမ္က လွ်င္ျမန္စြာ စကားေျပာေနရင္း လုရွီမင္ကို တစ္ခ်က္ ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။အျဖဴေရာင္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက အခ်င္းခ်င္းပြတ္သက္ေနၿပီး က်ဴးယန္ဘက္သို႔ ပိုပိုသာသာ ၾကည့္ေနေလ၏။ဇြန္ဘီေခြးနဲ႕ ေခြးေပါက္ေလးဟာလည္း က်ဴးယန္နဲ႕ ေပါင္းစပ္ေတာ့မလိုမ်ိဳး ရွိေနၾကသည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္က လုရွီမင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမရင္ဘက္ကို မတ္မတ္ထားနိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
ဘယ္အခ်ိန္က သူတို႔ရဲ႕ 'စု' မိသားစုမွာ သရဲေဘာေၾကာင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိလာရတာလဲ!
"ကြၽန္မ က်ဴးယန္နဲ႕ စကားသြားေျပာ... "
" ဟမ္?"အမ်ိဳးသား က ေမးလိုက္သည္။
လက္ေတြ႕မွာေတာ့ စု႐ြမ္႐ြမ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းကို ၫြတ္က်သြားေလ၏။:QAQ ျပန္မတိုက္ခိုက္ဘူးပဲ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ မုန္းလိုက္တာေနာ္။
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ဖက္ထားၾကတဲ့ ေခြးေတြနဲ႕ လူေတြကို ၾကည့္ၿပီး စု႐ြမ္႐ြမ္မွာ မနာလိုမႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာေတာ့၏။
နီးယန္လည္းပဲ အဲ့ေနရာကို သြားၿပီး ေရွ႕ကို ယိုင္မွီလိုက္သည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္မွာ "ဝူး" ဆိုတဲ့ အသံႏွင့္အတူ ငိုေလေတာ့သည္။
သူမလည္းပဲ မီး ဖန္တီးခ်င္လိုက္တာ၊
အမ်ိဳးသားဇာတ္လိုက္က တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ၿပီး စု႐ြမ္႐ြမ္၏ ေသးငယ္ေသာ လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ လက္ထုတ္လာသည္ "ေအးလို႔လား?ကိုယ္ မင္းကို ကာကြယ္ထားေပးမယ္ေလ"
အမ်ိဳးသား၏ လက္က ထင္ရွား ျပက္သားေသာ အရိုးအဆစ္မ်ားႏွင့္အတူ ျဖဴေဖြးသြယ္လ်ေန၏။သူတို႔က လွပေနၾကပါသည္။
လုရွီမင္က စု႐ြမ္႐ြမ္၏ လက္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး မ်ားကို ထုပ္ပိုး ဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။သူ႕လႈပ္ရွားမႈမွာ ႏူးညံ့ညင္သာေနေလသည္။
မိန္းမငယ္ေလး၏ လက္က ပါးလ်ကာ ျဖဴေဖြးေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွာ ပန္းေရာင္သန္းေနေသးသည္။ကမာၻပ်က္ကပ္ အခ်ိန္ျဖစ္ေပမယ့္ ထိုလက္မ်ားမွာ က်န္းမာေကာင္းမြန္ကာ ႏူးညံ့ေနေၾကာင္းကို ျမင္နိုင္ေပသည္။
ေသးငယ္ေသာ လက္ကေလးကို အမ်ိဳးသားက ႏူးညံ့ညင္သာစြာ အတူတကြ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူတို႔ကို ထုပ္ပိုးဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသား၏လက္မွာ အျပင္က ႏွင္းမ်ားထက္ေတာင္ ေအးစက္ေနေလ၏။
သူ႕လက္ထဲ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရတဲ့ စု႐ြမ္႐ြမ္မွာေတာ့ အရင္က သူမ လက္မ်ားေအးခဲေနခဲ့ၿပီး ေနာက္ေတာ့ သူမ ခႏၶာကိုယ္ပါ ေအးခဲလာေတာ့သည္။
သူမ စတင္ၿပီး အဆက္မျပက္ တုန္ရီလာေဝာာ့၏။
"ဘာမွားေနလို႔လဲ၊ ႐ြမ္႐ြမ္" အမ်ိဳးသားက တမင္တကာ ေမးလာ၏"ကိုယ္က မင္းကို ေႏြးေထြးမႈ မေပးနိုင္ဘူးလား?"
"...ရွင္၊ ရွင္က အရမ္းေႏြးတာပဲ၊ ကြၽန္မ၊ ကြၽန္မ အရမ္း ထိမိ...ဟက္ခ်ိဳး!"
စု႐ြမ္႐ြမ္က အရမ္းေအးေနခဲ့ၿပီး သူမ ႏွာေခ်မိသြားေတာ့သည္။
ေသးငယ္ေသာ ဆီးႏွင္းပြင့္မ်ားက သူမ၏မ်က္ေတာင္ေတြေပၚပါ က်ဆင္းေနၿပီး ဆီးႏွင္းခဲေလးေတြ ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္ေတာင္ခက္လိုက္ခ်ိန္ဆို အဲဒါက အရမ္းၾကည့္ေကာင္းေနၿပီး ေရခဲပုံေဆာင္ခဲလိုမ်ိဳး အဲ့ဒီအျပစ္ကင္းစင္တဲ့ မ်က္လုံးမ်ားကို ပိုမိုသန႔္စင္သြားေစသည္။
လုရွီမင္က သူမကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္"႐ြမ္႐ြမ္က အရမ္းေႏြးတာပဲ"
ဒီလိုေျပာပီးေနာက္ လုရွီမင္က မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္ၿပီး သူမလက္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႕လက္ကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္ကာ သူ႕လက္ေမာင္းကို ဖြင့္ၿပီး လူကို ရင္ခြင္ထဲတြင္ ထားလိုက္ေလသည္။
အမ်ိဳးသား၏ ေပြ႕ဖက္မႈ က သူ႕လက္ မ်ိဳးမတူညီပဲ ေႏြးေထြးေန၏။
စု႐ြမ္႐ြမ္ အံ့ၾသသြား၏။ေနာက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေရဘဝဲ တစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး သူ႕ကို တြယ္ကပ္လိုက္ေတာ့သည္။
လုရွီမင္က သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ လွ်ို႔ဝွက္စြာ အပူခံျပား ထားထားတာျဖစ္ရမည္ဟု စု႐ြမ႐ြမ္ တိတ္တဆိတ္ သကၤာမကင္းျဖစ္ေနမိသည္။
ကမာၻႀကီးကို ဘယ္တုန္းကမွ မ်က္ျမင္ မေတြ႕ဖူးတဲ့ ေတာင္ပိုင္းသူေလး စု႐ြမ္႐ြမ္ကေတာ့ သူမက တကယ့္ကို အမ်ိဳးသားဇာတ္လိုက္ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္ပါတယ္ဟု ေျပာေနေတာ့၏။
အဲ့ဒီအတြက္ သူမက ထမင္းေလွ်ာ့စားဖို႔ကိုပင္ လိုလိုလားလား ရွိေနေလသည္။
သတၳဳ ေလွာင္အိမ္အျပင္ဘက္တြင္ ဟိုပီက သူ႕လက္ထဲတြင္ သလင္း ေက်ာက္အျမဳမ်ား ျပည့္ေနတဲ့ ေသတၱာငယ္ကို ကိုင္ထားၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေအာင္ျမင္၍ တက္ႂကြေပ်ာ္ျမဴးေနေသာ မ်က္ႏွာအမူအရာႏွင့္အတူ သတၳဳ ေလွာင္အိမ္ထဲမွ သနားစရာ ျမင္ကြင္းအား လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
အလွေလးနဲ႕ သလင္းေက်ာက္အျမဳေတ ၊
သူအဲ့ဒါေတြကို လိုခ်င္တယ္။
ဟိုပီသည္ သူေခါင္းကို ေမာ့လိုက္ၿပီး ေသတၱာထဲမွ သလင္းေက်ာက္ အျမဳေတကို သူ႕ပါးစပ္ထဲသို႔ ေလာင္းခ်လိဳက္ေလ၏။
ဒီကမာၻပ်က္ကပ္ႀကီးရဲ႕ အသန္မာဆုံး ဘုရင္ျဖစ္လာခ်င္တယ္ !
စု႐ြမ္႐ြမ္က ငိုေနၿပီး လုရွီမင္ကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ အတူ ခိုက္ခိုက္တုန္ယင္ေနသည္။
ေက်ာက္သလင္းအျမဳေတ စားၿပီးေနာက္ ဟိုပီဟာ သူေတာ့ စြမ္းအားျပည့္လာၿပီဟု ခံစားမိလိုက္သည္။
သက္ျပင္းရွည္တစ္ခ်က္ကိုရႉထုတ္လိုက္ၿပီး သူက အရမ္းစြမ္းအား ျပည့္ဝသလို ခံစားေနရသည္။
ဒီလိုျပင္းျပတဲ့ အခိုက္အတန႔္ကို ခံစားၿပီးေနာက္ သူက သတၳဳ ေလွာင္အိမ္မွ သုံးလမ္းအကြာတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနလိုက္ၿပီး နီးယန္ကို ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အရင္ကေတာ့ ငါ မင္းကို သတ္ဖို႔ အေတြး မရွိခဲ့ဖူးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ငါကပဲ မင္းရဲ႕ သလင္းေက်ာက္အျမဳေတကို ထုတ္ယူနိုင္ရမယ္"
ဟိုပီက ၿပဳံးေနရင္းျဖင့္ ေရွ႕ကို ေလွ်ာက္လာၿပီး သတၳဳ ေလွာင္အိမ္တံခါးသို႔ လက္ျမႇောက္လိုက္ကာ တံခါးကိုဖြင့္ဖို႔ ႐ုတ္တရက္ ဆြဲေဆာင့္လိုက္၏။
နီးယန္က တည္ၾကည္စြာျဖင့္ သူမေနာက္က လူတိုင္းကို ကာကြယ္ေပးထားသည္။
ဟိုပီ၏ စြမ္းရည္က ျမႇင့္တက္လ်က္ရွိၿပီး နီးယန္ဆယ္ေယာက္ရွိရင္ေတာင္မွ သူ႕ကို ရိုက္နိုင္မွာမဟုတ္ေပ။
သူတို႔ ေသရေတာ့မွာလား?
ဟိုပီက ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး "မင္းတို႔ လည္ေခ်ာင္းကြဲေအာင္ ေအာ္ရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္မွလာ ကယ္မွာမဟုတ္ဘူး...ဟမ္?"
ဟိုပီက သူ႕လက္ေမာင္းကို ေ႐ႊ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ သူ႕လက္က တစ္ခုခုႏွင့္ အထိုးခံထားရပုံရေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္က သတိထားလ်က္ သူမ ေခါင္းေလးအား ထုတ္လိုက္သည္ "ရွင့္ လက္အထိုးခံလိုက္ရၿပီ"
ဒီလိုေဆာင္းရာသီမွာ ရွင္ကဘယ္လိုလုပ္သတၳဳေတြနဲ႕ ကစားေနရတာလဲ?
ၾကည့္ပါဦး၊ ေသြးေတြ စြန္းကုန္ၿပီ !
ရာသီဥတုက တကယ့္ကို ေအးစိမ့္ေနတာ။
ဟိုပီက ခက္ခက္ခဲခဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အသားအပိုင္းအစားမ်ားပါ ဆုတ္ၿပဲ ထြက္လာေတာ့သည္။
"ငါ့ကို ကယ္ပါအုံး!"
ဟိုပီက ေအာ္ဟစ္ေလေတာ့၏။
ဒါေပမယ့္ သူ႕ပတ္ပတ္လည္တြင္ တစ္ေယာက္မွရွိမေနေပ။
စု႐ြမ္႐ြမ္က ႏူးညံ့စြာ ေျပာလိုက္သည္ "နည္းလမ္းမရွိဘူး၊ရွင္ လည္ေခ်ာင္းကြဲေအာင္ ေအာ္ရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္မွ ရွင့္ကို လာကယ္မွာ မဟုတ္ဘူး"
ဟိုပီ :...
ဟိုပီသည္ ႐ုတ္တရက္ ဖိအားကို အသုံးျပဳၿပီး သံေလွာင္အိမ္တံခါးကို တိုက္ရိုက္ခ်ိဳး ျဖတ္လိုက္၏။
သို႔ေသာ္ျငား သတၳဳေခ်ာင္းႏွစ္ခုမွာ သူ႕လက္တြင္ စိုက္ေနဆဲပင္။၎က သူ႕လႈပ္ရွားမႈကို မ်ားစြာ ထိခိုက္ေစၿပီး သူ႕ႏွာေခါင္းေပါက္ကို ေတာင္ခဏခဏ ထိုးမိေနသည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္က တည္ၾကည္စြာ ေျပာလိုက္သည္ "ကြၽန္မ ဒါကို မကူညီနိုင္ဘူး၊ ေရေႏြးေလာင္းခ်ရေအာင္"
ဟိုပီ :...
နီးယန္က ဒါကို ျမင္ေတာ့ အခြင့္အေရးယူကာ သူမ လက္ေခ်ာင္းေတြကို သတၳဳ ေလွာင္ အိမ္ပတ္ပတ္လည္ကို လွည့္ပတ္လိုက္ၿပီး ဟိုပီကို တိုက္ခိုက္လိုက္ ၏။လွ်ပ္စီးေၾကာင္း တစ္ခု ေပါက္ကြဲထြက္လာသည္။
တကယ္ေတာ့ ဒီတိုက္ခိုက္မႈက ဟိုပီအား လုံးဝမနာက်င္ေစေပ။
ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းစြာ ႐ုတ္တရက္ ဟိုပီက သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကို လွိမ့္လိုက္သည္။
သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ သတၳဳေခ်ာင္းႏွစ္ခု ထိေတြ႕မိ၍ စတင္ၿပီး ၾကမ္းတမ္းစြာ တုန္ခါလာသည္မွာ ဝတ္႐ူးျပန္ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္လိုပင္ ။
႐ုတ္တရက္ လုရွီမင္ မ်က္ႏွာမွာ ပ်က္သြားၿပီး သူက ႐ုတ္တရက္ သူ႕လက္ကို ျမႇောက္က စု႐ြမ္႐ြမ္၏ ေနာက္ ေကာ္လံကေန ဆြဲလိုက္ၿပီး နီးယန္ကို သတိေပးလိုက္သည္ "အရင္ဆုံး အေဝးကို သြားရေအာင္"
နီးယန္က ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိေပ။ဒါေပမယ့္ က်ဴးယန္ကို ေခၚၿပီး ေခြးႏွစ္ေကာင္ကို ဦးေဆာင္ကာ လုရွီမင္ႏွင့္အတူ ေလွာင္အိမ္အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္ခြာလိုက္သည္။
ဟိုပီရဲ႕ သတၳဳေခ်ာင္းမွာတုန္ခါေနဆဲျဖစ္ၿပီး သူ႕ခႏၲာကိုယ္မွာ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ေပါက္ကြဲေတာ့ မလိုခံစားေနရသည္။
ဟိုပီက ေျခကုန္လက္ပန္းက်ကာ ဒူးေထာက္ခ်လိဳက္ၿပီး စု႐ြမ္႐ြမ္နဲ႕ တျခားသူမ်ားဆီ ေအာ္ဟစ္လိုက္၏ "ငါ့ကို ကူညီပါ၊ က်န္းက်စ္ေဟာင္ ကို တကယ္ ငါသတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး!"
"ဟမ့္"စု႐ြမ္႐ြမ္က ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္ "လူသတ္သမားေတြက အၿမဲတမ္း သူတို႔ မသတ္ခဲ့ပါဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္"
ဟိုပီ : ဒီစကားက နည္းနည္း ရင္းႏွီးေနသလိုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အ႐ူး ေျပာခဲ့တာလဲဆိုတာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
"ငါ့ကို ကူညီပါ၊ ငါ့ကို ကူညီပါ..."ဟိုပီ၏ အသံမွာ ပိုပိုၿပီးေတာ့ စူးစူးရွရွ ျဖစ္လာသည္။
လုရွီမင္က လူတိုင္းကို ေဝးသထက္ေဝးေသာ အေဝးကို ေခၚသြားခဲ့သည္။
႐ုတ္တရက္ "ဘန္း" ဆိုေသာ အသံထြက္ေပၚလာသည္။
စု႐ြမ္႐ြမ္ လက္မွာ လုရွီမင္၏ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရင္း သူမေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။"wow မီးပန္းေတြ "
နီးယန္ ေျပာလိုက္သည္ "အဲ့ဒါ ဟိုပီ ေပါက္ကြဲသြားတာ"
စု႐ြမ္႐ြမ္: ...႐ုတ္တရက္ မီးပန္းေတြက မလွေတာ့ပါလား
"သူက ဘာလို႔ ေပါက္ကြဲသြားတာလဲ?"စု႐ြမ္႐ြမ္ေမးျမန္းလိုက္သည္။
နီးယန္က ခဏေလာက္ေတြးေနၿပီး ေျပာလိုက္၏ "သူ႕ႏွလုံးသားက အရမ္းအလိုေလာဘႀကီးတာ၊ ေႁမြတစ္ေကာင္ကေတာ့ ဆင္တစ္ေကာင္ကို ၿမိဳခ်လိဳ႕ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ၊ သလင္းေက်ာက္အျမဳေတက အရည္အေသြးရွိတယ္၊ စြမ္းရည္တိုးျမႇင့္ဖို႔ သူ အဲဒါကို စုပ္ယူနိုင္ေပမယ့္ သူ႕ကိုယ္ပိုင္စြမ္းရည္နဲ႕ သဟဇာတမျဖစ္ေတာ့ သူေပါက္ကြဲၿပီး ေသေတာ့တာေပါ့"
ထို႔ေၾကာင့္ ဟိုပီ စားခဲ့ေသာ အရာမ်ားမွာ သလင္းေက်ာက္အျမဳေတမ်ား မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေပါက္ကြဲေစေသာေဆးမ်ားသာ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ေသျခင္းက အခ်ိန္မေ႐ြး ျဖစ္ေပၚနိုင္၏။
အဲ့ဒါက သူတို႔ကို ဖမ္းမိခါနီးျဖစ္သြားခဲ့သည္။