Chapter 64 : Losing Hope

182 7 0
                                    

T R A V I S

Agad ko siyang isinugod sa hospital at agad rin naman siyang inasikaso sa Emergency Room, nilagyan siya ng oxygen mask dahil halos mawalan na naman siya ng kulay. Agad na pinuntahan siya ng doktor niya at chineck ang vitals niya.

Gulong-gulo na ako ang bilis ng mga pangyayari sa hospital at sa paligid ko. Kinailangan daw iadmit si Maxene kaagad.

Everything happens so fast I couldn't catch up, kanina lang nasa emergency room kami, tapos dinala nila si Maxene sa operating room, hindi ko pa maintindihan kung bakit kailangan siyang dalhin doon dahil wala akong naririnig kundi ang tunog ng heart monitor niya.

Pwera sa cardiologist niya, may iba pang specialist na tinawag para umalalay sa kondisyon ni Maxene ngayon, hindi ko maintindihan kung bakit kailangan ng maraming doktor na dapat umalalay sa kanya, pero mas lalo kong ikinatakot iyon dahil, ganoon kaselan ang sitwasyon niya ngayon.

Para akong asong naka sunod kung saan siya dalhin.

Ayokong mawala siya sa paningin ko...

Ayokong marinig na lang na nawala na siya...

Hindi ko kaya.

I'm so overwhelmed by everything.

Everything was noisy and I couldn't hear my own voice.

Everything is falling apart in front of me.

I was left overrun with everything I couldn't carry all at once and I can't even ask why.

Everything is heavy as the gravity drowns me in the pit of darkness.

Everything is so wrong I couldn't think straight anymore.

I hold my hands together, keeping myself from breaking down. I hold my hands tightly and close my eyes.

I took a deep breath as I started praying in my heart like what I did when I almost lost my biological mother.

After all these years, I cling into the impossible, hoping for a miracle to save the woman I love.

'I'll do everything, just please let her be alright.

If you're doing this to punish me for everything I've done, please, I'll take everything, just spare her life.

Ako na lang po ang parusahan ninyo, huwag lang siya.

She doesn't deserve this... She's in too much pain already... Please... save her... God, save her... I beg of you... '

Tumungo ako habang nararamdaman ang bloke ng kongkreto sa dibdib ko na nakadagan sa puso ko, nahihirapan akong huminga.

Inilapat ko ang palad ko sa dibdib ko habang sinusubukan kong pakalmahin ang sarili ko nang mahawakan ko ang isang maliit na bagay na nagbigay ng liwanag sa akin.

I opened the silver pendant she gave me and saw our picture together.

I smiled and held on to this little thing as I gathered everything I have left in me, setting aside my fears and doubts.

This is not the right time for me to fall.

I have to stand firm and gather every strength my heart has left.

I have to stay strong for us.

I have to stay strong for Maxene.

Nang maging stable na ang vitals ni Maxene, dinala na siya sa isang private room.

Wala pa rin siyang malay, naka-oxygen mask siya at nakasaksak yung dextrose sa kamay niya.

Seeing that same hand where her bracelet is supposed to be, I felt melancholic because it's gone now.

The Only Hope for Me is YouDär berättelser lever. Upptäck nu