The Only Hope for Me is You

Chapter 44 : Her Declaration

M A X E N E

Nang magising ako, umaga na.

As usual nasa kama ako at naka-PJ's na ako. I'm sure pinalitan na naman niya ako ng damit. Tulad ng usapan namin, ngayon, inuwi niya ako sa condo kasi hindi naman pwede na lagi akong nasa penthouse niya, lalo na at bilin sa akin ni mommy na dapat laging may nagbabantay sa akin.

OA man, but what can I do? She's just that worried of me.

Kaagad namang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at nakita ko siyang may dala-dalang dalawang mug, naka-PJ's din siya, well, ano pa ba ang masasabi ko, may iilang damit din siya dito sa condo ko.

"Good Morning, Mine." He uttered with a soft and warm voice.

I smiled at him and see him approach me. Kinuha ko yung mug ko sa kanya at tinabi muna sa side table ko. I need to drink my water first before anything else.

"Good morning, Mine." I said after I drank my water and he kissed my temple inhaling my scent.

"Pagod na pagod ka kagabi." Pagpuna niya habang inaayos ang buhok ko.

"Oo nga eh. I'm sorry." I said and he shakes his head with a smile as if he's telling me he didn't mind. "Uminom din kasi ako ng gamot, kaya nakatulog din ako kaagad."

"Good." his face looks pleased. "Well, I hope nag-enjoy kayong dalawa."

I smiled at him, "We did, we even made our friendship bracelet." Pagmamalaki ko, "Ang ganda, hindi ba?" He just smiled at me like a child. I drink my coffee with him and asked him, "Kailan pala ulit tayo bibisita sa Nanay mo?"

Natawa naman siya, "Gustong-gusto mong nakikita si Nanay, ah?"

"Well, masaya akong napapasaya siya, so tell me kailan ulit tayo dadalaw sa kanya?"

Kung dati once in every three months siya kung bumisita sa nanay niya, ngayon, twice a month na kung bumisita kami sa kanya dahil gustong gusto ko din naman na binibisita si nanay.

And for some reason, parang mas bumubuti na ang lagay niya ngayon, siguro malaking tulong na madalas siyang nadadalaw ng anak niya.

"This Sunday will be nice." Sagot sa akin ni Travis.

"Okay, great." Sunday it is.

After we drink our coffees he puts our mugs away and embraces me from behind. I feel him kissing my shoulder. I couldn't help but smile from his sweet gesture.

"Oo nga pala, may sinasabi ka ba sa akin kagabi, bago ako makatulog?" I asked ang I hear him chuckled, "Sa sobrang antok ko kasi, hindi ko na narinig kung ano ang sinabi mo kagabi...o nanaginip na naman ba ako?"

Humigpit ang yakap niya sa akin at muli niya akong hinalikan sa pisngi.

"I was just asking you about something last night, pero nakatulog ka nga ka agad." Panimula niya at tiningnan ko naman siya.

"Oh, ano iyon, gising na ako ngayon, kaya sabihin mo na sa akin."

Pero para siyang nahihiyang tingnan ako, but then I couldn't help to notice that smile on his face since yesterday, noong sinundo niya kami ng best friend ko.

"May nakapagsabi lang sa akin," hindi pa rin maalis ang ngiti sa labi niya.

"Na ano?"

"That you just declared that you're officially with someone...noong interview mo..."

Hindi ko alam kung bakit hindi na lang niya kumpletuhin yung tanong or nahihiya siyang itanong sa akin ang bagay na ito.

"Just ask the question already." Inip kong sabi, "Pabitin pa, ano ba ang gusto mong sabihin Travis?" Kaagad naman akong humiwalay sa kanya at nakita ko kung paano niya ako harapin na para bang nahihiya siya sa akin.