-Ε είναι τα γενέθλια του Αντρέα σήμερα και

-Α ναι ναι, κανονίσατε να πάτε στο λούνα παρκ, μου το είπες, με διέκοψε για να ολοκληρώσει αυτό που έλεγα.

-Ναι... Τέλος πάντων, πως πέρασες;

-Ντάξει καλα πέρασα. Αλλά δεν έχει σημασία τι έκανα εγώ. Εσύ έχεις προτεραιότητα τώρα.

-Αχ απλά προτιμώ να μην μιλήσω για αυτό...

-Δεν θα κάνεις πίσω, έτσι;

-Όχι. Δεν θα κάνω πίσω, απλά..., ξεκίνησα να λέω αλλά σταμάτησα και γύρισα να κοιτάξω τον Αντρέα που γελούσε με τους υπόλοιπους. Δεν ξέρω πώς θα το κάνω, συνέχισα την προηγούμενη πρόταση μου ξεφυσωντας δυνατά και γυρνώντας ξανά προς την άλλη πλευρά.

-Είναι λογικό βρε κοπέλα μου, στο ξανά είπα. Αλλά επίσης σου είπα να σκεφτείς πόσο βοηθητικό μπορεί να είναι αυτό για σένα. Μπορεί ο Αντρέας να σε βοηθήσει να βρείτε μια λύση μαζί για να αντιμετωπίσετε τον πατέρα σου...

-Το ξέρω ρε Αννούλα μου. Έλα όμως που μπορεί να έχει και ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Τον ξέρω τον Αντρέα. Καλός καλός, αλλά μόλις ακούσει για το σχέδιο θα του γυρίσει το μάτι, δήλωσα λυπημένη.

-Ποιο σχέδιο; άκουσα την φωνή του πίσω μου και πάγωσα τελείως.

-Κατερίνα ποιος μίλησε; ρώτησε η Άννα φρικαρισμενη αφού άκουσε και εκείνη την φωνή.

Γύρισα με μικρά διστακτικά βήματα και αντίκρυσα το μπερδεμένο και ενοχλημένο ύφος του αγοριού μου. Και όταν λέω ενοχλημένο εννοώ αυτό που είναι ένα βήμα πριν αρχίσει να νευριάζει.

-Ποιος είναι στο τηλέφωνο;

Καθάρισα τον λαιμό μου και πήρα το σοβαρό μου ύφος.

-Όταν κλείσω θα σου πω, απάντησα με υφακι για να μην δείξω ότι κάτι τρέχει.

-Κατερίνα μην παίζεις με την υπομονή μου. Και μην μου μιλάς με αυτό το υφακι. Για ποιο πράγμα μιλάς;

-Κατερινακι κλείνω για να τα πείτε. Θα τα πας τέλεια. Θυμήσου όσα είπαμε, ναι; Γεια, είπε η Άννα.

Make the bad boy fall in loveΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα