***
-Πρέπει να γυρίσω σπίτι, μουρμούρισα νυσταγμένη και σηκώθηκα από πάνω του.
-Γιατί; με τράβηξε από το χέρι και με έφερε στην θέση μου ήμουν πριν λίγο.
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι του, με το κεφάλι ακουμπισμένο στο στέρνο του και το αριστερό μου χέρι πάνω στο στομάχι του. Το αριστερό του χέρι τυλιγμένο γύρω από τον σβέρκο μου και το δεξί του να χαϊδεύει απαλά το δικό μου.
-Τι γιατί ρε Αντρέα; Όλη μέρα είμαι εδώ και κωλοβαραω, οι γονείς μου θα με περιμένουν, γκρίνιαξα αλλά αυτή την φορά δεν έκανα κίνηση να σηκωθώ.
Περιέργως, η μυρωδιά του με έκανε να θέλω να μείνω κολλημένη επάνω του και ο τρόπος που χάιδευε τα μαλλιά μου απαλά πριν από λίγο με είχαν νανουρισει για τα καλά.
Είχα βολεύει μέσα στην αγκαλιά του. Πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να μπορούσα να κοιμηθώ εδώ, στο κρεβάτι του μαζί του.
Αλλά όλο αυτό είναι παράλογο. Δεν γίνεται να σκέφτομαι έτσι. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή που θα τον απατήσω. Αν δεθω μαζί του, όμως, θα καταστραφεί το σχέδιο. Πρέπει να περνάω όσο λιγότερο χρόνο μπορώ με εκείνον.
Από την άλλη, αν τον αποφεύγω όλη την ώρα, στο τέλος θα ξενερώσει οπότε πάλι το σχέδιο θα καταστραφεί.
Βασικά... Ξεχάστε όσα είπα. Θα περνάω χρόνο μαζί του. Σιγά μην δεθω με τον Νικολάου. Που, εκτός του ότι έγινε πέρσυ στις Βρυξέλλες, είναι αλαζόνας, έχει κάνει κάτι με το μισό σχολείο, μην πω τις έχει πηδήξει κιόλας, έχει κακές συνήθειες. Ας μην ξεχνάμε, τον είχα δει να καπνιζει, και παραδέχτηκε πως το έκανε αρκετό καιρό.
Δεν υπάρχει περίπτωση να δεθω με αυτόν τον άνθρωπο. Ποτέ.
-Λοιπόν, ώρα να σηκωθώ, είπα βάζοντας δύναμη στα γόνατα και στα χέρια μου για να σηκωθώ από το κρεβάτι.
Άρπαξα το παντελόνι μου από την καρέκλα, στην οποία βάλαμε τα διπλωμενα πλέον ρούχα μας εγώ και ο Αντρέας, όταν ανεβήκαμε από την κουζίνα. Όταν το φόρεσα, πήγα να βγάλω το φούτερ του αλλά η φωνή του με σταμάτησε.
-Μπορείς να το κρατήσεις. Αν θες...
Γύρισα και τον κοίταξα ξαφνιασμενη. Έπειτα έριξα μια ματιά στην μπλούζα που φορούσα πριν ξανά κοιτάξω εκείνον.
-Μπα, άσε καλύτερα. Κάποια άλλη μέρα, θα σου κλέψω κανένα, είπα γελώντας πονηρά καθώς τράβηξα προς τα πάνω και έβγαλα το ζεστό φούτερ του.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Make the bad boy fall in love
Teen Fiction-Μπαμπά τι λες; τον κοιτάζω λες και είναι τρελός. Δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. -Μονο έτσι θα σε αφήσω να πας στην τετραήμερη. Άλλωστε τι μπορεί να πάει λάθος; Αργά ή γρήγορα θα πέσει στα δίχτυα σου, δεν θα μπορέσει να αγνοήσει την γοητεία σου, είπ...
