Make the bad boy fall in love

Κεφάλαιο 88.

***

-Έλα μην το κάνεις αυτό τώρα.

-Δεν μπορώ να συγκρατηθώ, σόρρυ κιόλας.

Ξεφυσιξα τυλίγοντας ακόμα πιο σφικτά στην αγκαλιά μου την Άννα που έκλαιγε.

-Σταμάτα τώρα, έλα. Θα με παρασυρεις και μένα, είπα βουρκωμένη και της χαμογέλασα βγάζοντας την από την αγκαλιά μου. Την επόμενη φορά θα έρθεις εσύ Αθήνα.

-Κατερίνα μην φύγεις, κλαψουρισε και στριφογυρισα τα μάτια μου.

-Θα είμαστε μια χαρά. Τόσο καιρό μιλάμε μέσω ίντερνετ, γιατί να αλλάξει κάτι τώρα;

-Δεν ξέρω, αλλά δεν θέλω να φύγεις. Είναι αλλιώς όταν μιλάμε από κοντά.

-Προφανώς και είναι ρε μικρούλα μου. Αλλά θα τα καταφέρουμε όπως κάνουμε εδώ και πόσα χρόνια. Και θα ξανασυναντηθούμε σίγουρα. Μην στεναχωριέσαι, θα είμαι εδώ για σένα, όπως πάντα, της χαμογέλασα ξανά και εκείνη με αγκάλιασε για μια ακόμη φορά μόνο για μερικά δευτερόλεπτα.

-Σ'αγαπάω.

-Και εγώ σ'αγαπάω, σ'αγαπάω πολύ.

-Εντάξει φεύγω γιατί αν μείνω και άλλο θα ξεκινήσω να κλαίω. Εσύ δεν στεναχωριέσαι καθόλου που με αφήνεις πίσω και γυρίζεις στην βαρετή Αθήνα, αποκρίθηκε λυπημένα και την χτύπησα στο μπράτσο.

-Μην λες μαλακιες, ξέρεις ότι στεναχωριέμαι και πολύ μάλιστα, είπα παρεξηγημένη και εκείνη γέλασε.

-Θα μου λείψεις, είπε λίγο μετά.

-Και μένα, απάντησα αγκαλιάζοντας την για... έχω χάσει το μέτρημα με τις αγκαλιές σήμερα.

Την φίλησα στο μάγουλο και εκείνη ξεκίνησε να απομακρύνεται για να πάρει τον δρόμο του γυρισμού. Έκανε κοπάνα από το σχολείο τελευταία ώρα για να με χαιρετήσει και πρέπει να γυρίσει σπίτι για να μην το καταλάβει ο πατέρας της.

-Στείλε μήνυμα όταν φτάσεις! φώναξε από μακριά και της έγνεψα θετικά πριν της στείλω ένα φιλί.

Πλησίασα προς το μέρος που ήταν συγκεντρωμένη η τάξη μου και πήγα στον Αντρέα. Μπήκα στην αγκαλιά του και έχωσα το πρόσωπο μου στον λαιμό του εισπνεοντας το άρωμα του.

Εκείνος φίλησε τα μαλλιά μου και με άφησε να ηρεμήσω, ξέροντας πως δεν είμαι για κουβέντα αυτή την στιγμή.

Ξέρω ότι με την Άννα είμασταν μια χαρά και από τα σοσιαλ μίντια, αλλά μου άρεσε να την βλέπω από κοντά. Να ακούω την φωνή της λαιβ, να κάνουμε μαλακιες, να της ρίχνω φάπες κάθε φορά που λέει κάτι αστείο ή να την αγκαλιάσω κάθε φορά που την βλέπω ή την αποχαιρετάω.