Beloved Enemy (Myanmar Translation) (Completed)

မင္းငါ့ကုိခ်တိုင္း ဘာလို႔ငါကသတိလစ္သြားရတာလဲ...ညွာတာမႈရွိစမ္းပါ

For Zawgyi

ကုခ်င္းေဖ သည္ ဘယ္ၾကည့္လိုက္ ညာၾကည့္လိုက္ျဖင့္ နိုးနိုးၾကားၾကားရွိေနသည္။ ႏွစ္နာရီ ထိုးျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ယြမ္ယန္ ကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ေရာက္မလာေသးေပ။

နည္းနည္းထူးဆန္းေနသည္ဟု ကု ခံစားမိသည္။ ယြမ္ယန္၏ ေက်ာ္ၾကားလွေသာေဒါသႏွင့္ ယေန႔ သူလုပ္ခဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ကုိ ေဒါသမျဖစ္ဘူးဆိုလွ်င္ အေတာ္ေလးကုိ ထူးဆန္းေသာ ကိစၥျဖစ္ေနသည္။ သူက နည္းနည္းေလးေတာင္ အတိမ္းအေစာင္းခံသူမဟုတ္ ဒီေန႔ ကု က သူ႔ကုိ လူၾကားထဲ အရွက္ခြဲခဲ့သည္။ သူ႔အိမ္တံခါးကုိ ဖ်က္ဝင္ကာ သူ႔ကုိအမဲဖ်က္လိမ့္မည္ဟု ကု အတည္ ထင္ခဲ့သည္။

အခုေတာ့ အဲ့လဒက ေကာင္းေကာင္းအနားယူၿပီး အိမ္မက္ထဲ နတ္သမီးငါးရာေလာက္နဲ႔ စံေနေလာက္ၿပီ

ထို႔ေၾကာင့္ ကု ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ဒီေန႔ ယြမ္ယန္ အေပၚ ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕အရသာက သူ႔ႏွလုံးသားကုိေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ား ျပည့္လ်ွံေအာင္ ျဖည့္တင္းလိုက္သည့္ႏွယ္။ ယြမ္ယန္ ၏ စိတ္ေသာကေရာက္ေနေသာ မ်က္နွာႏွင့္ လက္စားေခ်မည့္ကတိကုိ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ၿပီး အိပ္စက္ရန္မ်က္လုံးမ်ားကုိ မွိတ္လိုက္သည္။

သန္းေခါင္ယံအခါ သူအိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ အိမ္ဘဲလ္က ရုတ္တရက္ျမည္လာသည္။

ကုခ်င္းေဖ နိုးလာကာ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ သုံးနာရီသာရွိေသးသည္။ ဒီလို အခ်ိန္ သူ့ကုိ လာေနွာင့္ယွက္ရဲသူမွာ တစ္ေကာင္သာရွိသည္။ ဖာ့ပဲ

ဒီခ်ီးထုပ္ေကာင္ သူ့ အိပ္မက္ကုိ ေႏွာင့္ယွက္ရန္ တမင္သက္သက္ ညသန္းေခါင္ လာရႈပ္ျခင္းျဖစ္သည္၊

ကုခ်င္းေဖ သည္ အိပ္ရာေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ ျမည္ေနေသာ ေခါင္းေလာင္းသံက စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထြက္ေနျပီး သူ့ကုိ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ တံခါးလာဖြင့္ေအာင္ ဖိအားေပးေနသလိုပင္။

သူတံခါးဖြင့္လိုက္ျပီးေနာက္ အံ့အားသင့္သြားရသည္။

တံခါး အျပင္မွာ ရပ္ေနတာက ယြမ္ယန္... ဒါေပမဲ့ ထူးဆန္းသည္က သူ႔ေျခဖဝါးနားက ေသတၱာအခ်ိဳ႕