Beloved Enemy (Myanmar Translation) (Completed)

Ch 112

For Zawgyi

ကုခ်င္းေဖ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ သူဆီသုိ့ ဘာဝင္လာမည္ကုိ မသိခဲ့ေသာ္လည္း ကြန္ပ်ဴတာကိုဖြင့္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက အီးေမးလ္အေဟာင္းကို ရွာေတြ့ခဲ့ကာ ဖြင့္ျကည့္လိုက္သည္။

ဤအီးေမးလ္ရိွဓာတ္ပံုအခ်ိဳ႕သည္ အလြန္အမင္း အျဖန့္ခံထားရသည္။

ဤႏွစ္မ်ားအတြင္း သူသည္၄င္းကို ေနာက္တဖန္ျပန္ေတြ့ျခင္းမွ ေရွာင္ရွားခဲ့ၿပီး သူ၏ခံစားခ်က္အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မည္ကို စိုးရိမ္ခဲ့သည္။ အခုေတာ့ သူကဂရုတစိုက္ၾကၫ့္ေနၿပီဆိုေတာ့ စိတ္ကိုေနြးေထြးေစၿပီး ပါးျပင္ေပၚေရာက္လာေသာ ရွက္စရာမ်ိဳးလည္း မရိွေတာ့ေပ။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ လြန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၄င္းသည္ထံုထိုင္းေန၍ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဒါမွမဟုတ္ သူဟာဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ့စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြကို သူ႔ႏွလံုးသားထဲကေန ေက်ာ္လႊားၿပီးသား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေနသည္ဟူေသာ ခံစားခ်က္သည္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အံ့အားသင့္စရာျဖစ္ခဲ့သည္။

ဒီအခ်ိန္ျပန္ေပးဆြဲတာ မျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဤဓာတ္ပံုမ်ားကုိ ေမ့ေနေလာက္ျပီ ျဖစ္သည္။ 

သူကၿပံဳးၿပီး သူ့ဘာသာ ရယ္လိုက္ကာ ဝက္ဘ္စာမ်က္ႏွာကို ပိတ္လိုက္သည္။

ဒါကတကယ္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ သူၾကည့္ေနနိုင္သမ်ွကာလပတ္လံုး မည္သၫ့္ျပသနာမွ် မရိွေတာ့ပါ။

ကုခ်င္းေဖ သည္အိမ္တြင္ ႏွစ္ရက္အနားယူခဲ့သည္။ သူက ေခါင္းေျပာင္နဲ႔ ထြက္မသြားခ်င္ဘူး။ ၾကၫ့္ရတာ အရမ္းဆိုးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ၏လက္ေထာက္ႏွင့္ အႀကီးတန္းအမႈေဆာင္အရာရိွမ်ားသည္ ေသာၾကာေန့ညတြင္ သူ႔အိမ္သို႔လာေရာက္ေတြ့ဆံုၿပီး သူ့ကုိ သတင္းလာေမးျကသည္။

လူအနည္းငယ္က သူတို႔ညစာစားေနၾကစဉ္ ကုခ်င္းေဖ ၏ ဆဲလ္ဖုန္းျမည္လာခဲ့သည္။ သူက ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ဝမ္က်င္း ၏ဖုန္းေခၚဆိုမႈျဖစ္သည္ကို ေတြ့လိုက္ရသည္။

သူကဖုန္းကို ေျဖရန္အိပ္ခန္းသို႔သြားခဲ့သည္။

“ Hey, အကုိဝမ္”