S.C. 2

383 15 16
                                    

A/N : Try ko po dito mag more on tagalog even for the actions di gaya po ng mga nauna. Sorry rin po sa late update kasi hindi po ako nakapagsulat dahil inasikaso ko po muna online shop namin😅. Salamat po sa pagbasa, pasensya po talaga sa pagiging paasa ko. Good news din po baka more than 5 chapters ang mga special parts.

***

Special Chapter 2:
Family Bonding

Gabing-gabi na ng mapag-isipan ng dalawang umuwi sapagkat tinapos muna ni Leni ang lahat ng kanya trabaho sa Malacanang bago magpahinga at masabing let's call it a day ika-nga.

Talaga huwaran at modelo ng kasipagan at pagiging makabayan ang asawa ng nakaraang pangulo na si Digong dahil kitang-kita naman na kahit kailangan na niyang umuwi at magpahinga mas-inuuna pa ni Leni ang serbisyo sa bayan.

"Ma'am, sabi mo you'll make it up to me... Ano na?" nagtatampo niyang wika habang inilagay ang lahat ng kanyang mga gamit sa lamesa sa loob ng kanilang kwarto.

"Sir, ikaw ang may sabi bayan muna noon diba... Tapusin ko lang 'to promise." she replied while placing some folders on her study table as she wear her glasses.

He was understanding as always since before he was the one doing it and now it was the opposite. Leni was the much busier person now with all her duties, responsibilities and commitments to the country meanwhile him was just a common husband serving and supporting his beloved wife in all the way he can.

A knock was heard from the outside yet it was just a small one preferably done by a child's hand to create such sound. Tama nga, ang kambal ang kumakatok sa kanilang pintuan upang makipagbonding.

Nasanay ang kanilang kambal na pinapatulog nilang mag-asawa ng sabay kahit na marami silang trabaho, ginagawan pa rin nila ng paraan upang ito ay magawa sa araw-araw.

"Ay gaging! Wala na." reklamo ni Digong sa kanyang isipan ng maisa-isip na hindi na nila maari iyong gawin dahil makakasama nila ang kanilang mga anak.

"Ano ka ba Digong, buksan mo ang mga anak mo na nasa labas." iritadong utos ni Leni dahil ayaw niyang pinaghihintay sa labas ang dalawa.

She also rolled her eyes, a sign that she was pissed off by being her husband who was doubting to open the door like what she requested.

Wala namang nagawa si Digong ng kanya ng makita ang ginawa ng kanyang asawa kung kaya't agad na niyang pinagbuksan ang kanilang dalawang mumunting anghel na mukhang kakagising lang mula sa kanilang mahimbing na pagtulog.

"Da-da can we sleep here with you and momma?" mahinhing tanong ni Rara habang hawak-hawak nito ang kamay ng kaniyang kakambal na si Roro.

Roro was just yawning cutely while rubbing his face, waiting for the approval of their parents.

"Pwedeng-pwede pasok na kayo," natutuwang tugon ni Leni sa kanyang mga anak habang busy pa rin sa pagbabasa ng iilang mga files.

"Thank you and I love you momma and dada," maligayang pasasalamat ni Rara sabay akyat sa higaan na agad siyang pumwesto sa gitna gaya ng kinagawian.

Sa kabilang dako naman, lumapit si Roro sa kanyang ina sabay sabi ng "Momma, let's sleep na... You're tired to take a rest." isang munting paalala mula sa isang musmos na bata.

"You're mama will sleep soon as she finished her work for now, papa will sleep beside you and your ate Rara." he comforted his son as he carried him to the bed and gently laid him on it.

Napangiti na lamang si Leni sa kanyang kinauupuan ng makita niya ulit kung paano nag-alaga ang isang Rodrigo Duterte sa kanyang mga anak. Well, she just can't help but to stare and focus her sight on such surreal happening as it brings her such euphoria and relief. "Tulog na kayo ha, patapos na rin ako rito. Sir ikaw na muna bahala sa dalawa ha." She softly said with a hushed concern tone of her voice.

She raised from her seat and walked towards them, "Momma loves you so so much, sleep na cause we will be going somewhere else tomorrow." she snuggled and kissed her two babies on the forehead.

And they just nodded as a reply with also a kiss on their mother's cheeks as a stress reliever for her.

"Ako ma'am, asan ang kiss ko?" he whispered to her.

"Bukas nalang, I love you." sagot nito.

"Ang daya naman, ganyan ka na ba bumawi pa bukas nalang lagi!" reklamo niya sabay arteng galit sa asawa.

"Pagkiniss kita wala ka na ng surprise tomorrow sige ka." she threatened him as a smirk was painted on her face. Alam niya na mas pipiliin nito ang ipagpabukas na lamang ang kanyang hiling kasya naman hindi niya malaman ang surpresa.

"Gaging 'to alam mo naman na hindi ko kanyang di malaman yan, talaga naman Leni oh... Kahit isang kiss lang kung alam ko pa naman na ganito sana hinalikan na kita ng matagal kanina."

"Watch your language, nakakalimot ka ata na andito ang mga bata. Tulog na, bukas na promise. Love you." She swooned over as she laid beside her son and cover herself with the blanket.

"Goodnight," pahabol pa niya sabay smile at sara ng mata habang yakap-yakap ang kanyang mga anak.

Walang nagawa si Digong kundi ang matulog na rin pakatapos niya magbihis.

Kinaunagahan ay nakita niyang super busy ang kanyang presidente sa pag-ayos ng gamit sa bag. "Good morning ma'am, tulungan na kita diyan." bati at alok niya rito.

"Thank you tapos ayun pa ang sunblock tapos moisturiser," turo naman ni Leni sa cabinet sabay kuha ng kanyang paboritong scarf at agad nilagay sa kanyang leeg.

Ang dulo ng kanyang damit naman ay hinay-hinay na ginagalaw ng kaniyang anak na babae, "Momma are we going to the beach?" she asked as she was observant of the get away of her mother and all the prepared clothes hanged for them.

"Yes, yes, yes, beach at last!" Roro exclaimed as he was so excited about the trip even it wasn't still sure.

Leni smiled genuinely whilst looking at the enthusiasm of her children, "Yes we are going to the beach with your ates since they are also free plus your kuyas will also arrive by evening from davao." She informed them while slightly pinching the soft cheeks of the two.

"May dapat ba akong malaman? Bakit parang sinadya talaga na magiging kompleto tayo?" sunod-sunod na tanong ni Digong sabay isip kung ano nga ang meron sa araw na 'to.

She just replied with a reassuring smile that confused the hell out of him.

He was in doubt and fear that he might had forgotten something that was so important this day and because of it he wanted to prepare something as well.

"Let's go na, the cars are now ready. Beach here we come!" pasigaw ni Leni na sinabi sapagkat siya rin ay excited na for the past month ngayon lang uli sila mabubuo.

"Yehey!"

"Beach! Beach!"

"Sus pare-pareho nga ang tatlong 'to kapag ma excited." ani niya sa kanyang isipan habang pinagmamasdan ang kanyang kayamanan.

Finally an escape in this stressful world with my family...

To be continued...

Unforseen[Completed] Where stories live. Discover now