ၾကင္ယာေတာ္ေရွာင္၏လက္စားေခ်ျခင္း (ကြင်ယာတော်ရှောင်၏လက်စားချေခြင်း)

part - 12 (Z+U)

[Zawgyi]

နန္းေတာ္သို႔ အလည္တေခါက္

သာယာေနေသာ ေန႔ခင္းေလးမွာ ေရွာင္က်န္႔ က ဦးေလးလု နဲ႕ ေလ့က်င့္ေရးကြင္း မွာ သိုင္းပညာ ေလ့က်င့္ေနသည္။

ဦးေလးလု က ေရွာင္က်န္႔ ကို လမ္းၫႊန္ျပီး သိုင္းပညာ ၏ အေျခခံ ေရႊ႕လ်ားမႈ ကို သင္ေပးလို႔ ေနသည္။

" ညာေျခ တစ္လွမ္းဆုတ္ ဘယ္ေျခ တစ္လွမ္းတိုး  ခါးကို မတ္မတ္ထား ရိွသမွ်အားေတြ အကုန္သံုး ျပီး ေရွ႕ကို လက္သီး နဲ႕ ပစ္ထည့္.....ညာေျခ တစ္ခ်က္ ကန္လိုက္  ဘယ္ေျခ လြဲၿပီး ကန္ခ်လိုက္........ "

ေရွာင္က်န္႔ ဟာ ဟူး ဆိုသည့္ ေလသံ တစ္ခ်က္ ျပဳၿပီး အေျခခံ ေရႊ႕လ်ားမႈ ကို မညီးညဴးဘဲနဲ႔ ႀကိဳးစားပန္းစား ေလ့က်င့္သည္။

သူ႕လႈပ္ရွားမႈက သြက္လက္ျမန္ဆန္ၿပီး အားေတြလည္း ေသခ်ာ ထိန္းခ်ဳပ္ ကာ ေလထုကို လက္သီး ရိပ္ နဲ႕ ေျခကန္ခ်က္ ေတြ လြမ္းၿခံဳသြားျပီး တဝီးဝီး နဲ႕ တဟူးဟူး ေတာင္ ၾကားရသည္။

ဦးေလးလု မွာ ညီးညဴးျခင္းမရိွဘဲ နဲ႕ အေျခခံ လုပ္ရွားမႈကို ကြၽမ္းက်င္စြာ ေလ့က်င့္ေနတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေလးကို ၾကည့္ကာ သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္သည္။ ၾကင္ယာေတာ္ေလးက သူနဲ႔ သိုင္းသင္တာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွေပမဲ့ သူသင္ေပးတဲ့ အေျခခံ နည္းစနစ္ကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေလ့က်င့္ေစတာကို ေစာဒကမတက္ဘဲ နာခံမႈရိွစြာ နဲ႕ ေလ့က်င့္ေနတယ္။ သူထင္ခဲ့တယ္ ၾကင္ယာေတာ္ က တစ္ရက္ဘဲ ေလ့က်င့္ၿပီးရင္ မသင္ခ်င္ေတာ့ေအာင္ ျဖစ္မွာကို ဒါေပမဲ့ သူေလးက အနာခံကာ ေန႔တိုင္း ေလ့က်င့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရတယ္။

မယံုခ်င္စရာဘဲ ၾကင္ယာေတာ္ က သိုင္းပညာ နဲ႕  အကြၽမ္းတဝင္ျဖစ္ေနသလိုနဲ႔ ထူးခြၽန္တယ္  ေလ့က်င္တာ ရက္ပိုင္းေလာက္ ဘဲရိွေသးတယ္ ကြၽမ္းက်င္တဲ့အဆင့္ထိေရာက္သြားၿပီး။ ဘာလို႔မ်ား ေရွာင္ခ်င္းဖုန္း က ဒီေလာက္ေတာ္တဲ့ကေလးကို အေျခခံ သိုင္းပညာ ေတာင္ မသင္ေပးတာလည္းေနာ္ တကယ္ကို မေျပာခ်င္ဘူး။

ေနမင္းမွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အပူခ်ိန္ျပင္းလာတယ္ ဦးေလးလု က ထိုသို႔ျမင္ေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္ ကို အနားေပးလိုက္သည္။